21.03.2011ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ
Η 21η Μαρτίου είναι η ημέρα που… και με τη βούλα μπαίνει η άνοιξη. Ακόμη, γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού, την Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας, την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, την Παγκόσμια Ημέρα Ύπνου, την Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down, και την Παγκόσμια Ημέρα… Κουκλοθέατρου.
Σαν σήμερα ωστόσο, στις 21 Μαρτίου του 1997, η ελληνική Κεντροδεξιά βίωσε μια «D-day», που έμελλε να την επηρεάσει καθοριστικά, μέχρι και σήμερα. Στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ο απερχόμενος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Μιλτιάδης Έβερτ και ο άσπονδος αντίπαλός του, Γιώργος Σουφλιάς, έβλεπαν τον ανιψιό του ιδρυτή της Παράταξης, Κώστα Καραμανλή, να έρχεται «σαν αστραπή», όπως ήταν και ο τίτλος του σχετικού ορχηστρικού κομματιού που του αφιέρωσε ο Σταμάτης Σπανουδάκης, και να κερδίζει για λογαριασμό του την ηγεσία.
Ο Καραμανλής ήταν τότε μόλις 41 ετών, και για πρώτη φορά ένα από τα κόμματα του ιστορικού διπολισμού στην Ελλάδα, άλλαζε γενιά, στα πρότυπα του πολιτικού φλερτ με τη «γενιά των σαραντάρηδων», που κυριαρχούσαν στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε όλοι. Κάτω από την ηγεσία του Κώστα Καραμανλή, η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 1998 και τις ευρωεκλογές του 1999, έχασε (;) οριακά τις βουλευτικές εκλογές του 2000 (εκείνη την περίεργη νύχτα, που άλλα έδειχναν τα exit poll, και αλλιώς… αποφάσισε η Β’ Αθηνών), κέρδισε τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2002, επανήλθε θριαμβευτικά στην εξουσία με τις βουλευτικές εκλογές του 2004, κέρδισε τις ευρωεκλογές του ίδιου έτους, τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2006, διατηρήθηκε στην εξουσία με τη νίκη της στις βουλευτικές εκλογές του 2007 (εν μέσω της ανείπωτης τραγωδίας από τις πυρκαγιές) και μετά.. επήλθε η κατάρρευση. Έχασε τις ευρωεκλογές του 2009, και γνώρισε ιστορική συντριβή στις βουλευτικές εκλογές του ίδιου έτους. Ο Καραμανλής έφυγε, και η βάση επέλεξε τον Αντώνη Σαμαρά για να «μαζέψει το μαγαζί» και να δώσει και πάλι προοπτική εξουσίας.
Αυτά τα 12 ½ χρόνια αρχηγίας Καραμανλή, η Κεντροδεξιά κατάφερε να διατηρήσει μια ασυνήθιστη εσωτερική συνοχή, και να διευρύνει τα όρια, τόσο της πολιτικής απήχησής της, όσο και της ανοχής των πολιτών απέναντί της. Και όπως μαθαίνουμε και από τα έγγραφα του Wikileaks, ο Καραμανλής πέτυχε να… μπει στο μάτι των Αμερικανών, με τα θετικά και τα αρνητικά που είχε μια τέτοια εξέλιξη για τον πρώην πρωθυπουργό.
Με βάση τα παραπάνω, η 21η Μαρτίου του 1997 έχει μια ιδιαίτερη σημειολογία. Και για έναν πρόσθετο λόγο: Η Ντόρα Μπακογιάννη… έχασε τη σειρά της. Η σημερινή πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας επέλεξε τότε να μην αντιπαρατεθεί κατά μέτωπο με τον επίγονο του «καραμανλισμού», αλλά να στοιχηθεί πίσω από την υποψηφιότητα του αξιοπρεπούς Γιώργου Σουφλιά. Δεν κατάλαβε εγκαίρως ότι η Νέα Δημοκρατία άλλαζε γενιά. Και επειδή τη δική της γενιά την εκπροσώπησε ο Κώστας Καραμανλής, η ίδια βρέθηκε να περιμένει 12 ½ χρόνια. Μάταια, όπως απέδειξε η 29η Νοεμβρίου…
Πηγή: Statesmen.gr
Η 21η Μαρτίου είναι η ημέρα που… και με τη βούλα μπαίνει η άνοιξη. Ακόμη, γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού, την Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας, την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, την Παγκόσμια Ημέρα Ύπνου, την Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down, και την Παγκόσμια Ημέρα… Κουκλοθέατρου.Σαν σήμερα ωστόσο, στις 21 Μαρτίου του 1997, η ελληνική Κεντροδεξιά βίωσε μια «D-day», που έμελλε να την επηρεάσει καθοριστικά, μέχρι και σήμερα. Στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ο απερχόμενος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Μιλτιάδης Έβερτ και ο άσπονδος αντίπαλός του, Γιώργος Σουφλιάς, έβλεπαν τον ανιψιό του ιδρυτή της Παράταξης, Κώστα Καραμανλή, να έρχεται «σαν αστραπή», όπως ήταν και ο τίτλος του σχετικού ορχηστρικού κομματιού που του αφιέρωσε ο Σταμάτης Σπανουδάκης, και να κερδίζει για λογαριασμό του την ηγεσία.
Ο Καραμανλής ήταν τότε μόλις 41 ετών, και για πρώτη φορά ένα από τα κόμματα του ιστορικού διπολισμού στην Ελλάδα, άλλαζε γενιά, στα πρότυπα του πολιτικού φλερτ με τη «γενιά των σαραντάρηδων», που κυριαρχούσαν στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε όλοι. Κάτω από την ηγεσία του Κώστα Καραμανλή, η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 1998 και τις ευρωεκλογές του 1999, έχασε (;) οριακά τις βουλευτικές εκλογές του 2000 (εκείνη την περίεργη νύχτα, που άλλα έδειχναν τα exit poll, και αλλιώς… αποφάσισε η Β’ Αθηνών), κέρδισε τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2002, επανήλθε θριαμβευτικά στην εξουσία με τις βουλευτικές εκλογές του 2004, κέρδισε τις ευρωεκλογές του ίδιου έτους, τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2006, διατηρήθηκε στην εξουσία με τη νίκη της στις βουλευτικές εκλογές του 2007 (εν μέσω της ανείπωτης τραγωδίας από τις πυρκαγιές) και μετά.. επήλθε η κατάρρευση. Έχασε τις ευρωεκλογές του 2009, και γνώρισε ιστορική συντριβή στις βουλευτικές εκλογές του ίδιου έτους. Ο Καραμανλής έφυγε, και η βάση επέλεξε τον Αντώνη Σαμαρά για να «μαζέψει το μαγαζί» και να δώσει και πάλι προοπτική εξουσίας.
Αυτά τα 12 ½ χρόνια αρχηγίας Καραμανλή, η Κεντροδεξιά κατάφερε να διατηρήσει μια ασυνήθιστη εσωτερική συνοχή, και να διευρύνει τα όρια, τόσο της πολιτικής απήχησής της, όσο και της ανοχής των πολιτών απέναντί της. Και όπως μαθαίνουμε και από τα έγγραφα του Wikileaks, ο Καραμανλής πέτυχε να… μπει στο μάτι των Αμερικανών, με τα θετικά και τα αρνητικά που είχε μια τέτοια εξέλιξη για τον πρώην πρωθυπουργό.
Με βάση τα παραπάνω, η 21η Μαρτίου του 1997 έχει μια ιδιαίτερη σημειολογία. Και για έναν πρόσθετο λόγο: Η Ντόρα Μπακογιάννη… έχασε τη σειρά της. Η σημερινή πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας επέλεξε τότε να μην αντιπαρατεθεί κατά μέτωπο με τον επίγονο του «καραμανλισμού», αλλά να στοιχηθεί πίσω από την υποψηφιότητα του αξιοπρεπούς Γιώργου Σουφλιά. Δεν κατάλαβε εγκαίρως ότι η Νέα Δημοκρατία άλλαζε γενιά. Και επειδή τη δική της γενιά την εκπροσώπησε ο Κώστας Καραμανλής, η ίδια βρέθηκε να περιμένει 12 ½ χρόνια. Μάταια, όπως απέδειξε η 29η Νοεμβρίου…
Πηγή: Statesmen.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου