Υπαρκτή η προοπτική κουρέματος και στα κυπριακά ομόλογα

Σε πείσμα της σταθερής θέσης που διατηρεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Κομισιόν, πως το κούρεμα δημοσίου χρέους της Ελλάδας ήταν «μια πολύ ειδική περίπτωση που δεν μπορεί να επαναληφθεί», υψηλόβαθμες πηγές από την 19η οδό της Ουάσιγκτον επιβεβαιώνουν το ρεπορτάζ της «Κ» πως υφίσταται ζήτημα κουρέματος στο χρέος της Κύπρου. Οι ίδιες πηγές σχολιάζουν πως αυτός είναι και ένας από τους βασικότερους λόγους για τους οποίους το ΔΝΤ συνεχίζει να εκφράζει ισχυρές ενστάσεις για την βιωσιμότητα των τραπεζών, ακόμα και μετά από το ομαλό κλείσιμο-διάσπαση που ήδη προωθείται για την Τρ. Κύπρου και την Λαϊκή Τράπεζα. Από τη στιγμή που το κυπριακό κρατικό χρέος ενδεχομένως να βαίνει προς κούρεμα, καθίσταται προφανές πως το ΔΝΤ αναμένει (ή μάλλον σχεδιάζει) νέες μεγάλες απώλειες στις τράπεζες, οι οποίες διατηρούν ομόλογα στα ενεργητικά τους. Ουσιαστικά, θα πρόκειται για μια επανάληψη για τη ζημιά που επιβλήθηκε με το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, με τη διαφορά πως αυτή τη φορά, τα ομόλογα θα είναι κυπριακά. Η ζημιά, όμως, θα είναι τεράστια. Επιπλέον, ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα δημιουργούσε και βαρύ πλήγμα στα Συνεργατικά, τα οποία θα αντιμετώπιζαν επιπλέον τρύπες, παρόμοιες με εκείνες της Λαϊκής και της Τρ. Κύπρου. Σημειώνεται πως κάτι τέτοιο έχει για αρκετό καιρό θεωρηθεί ιδιαίτερα δύσκολο για νομικούς, κυρίως λόγους. Το κυπριακό ομόλογο υπόκειται στο αγγλικό δίκαιο γεγονός που αποκλείει την πιθανότητα αλλαγής των «όρων πλειοψηφίας», όπως αυτοί σημειώνονται στην έκδοση του ομολόγου: Χρειάζεται συμφωνία του 75% των κατόχων ομολόγων για νε επιβληθεί «εθελοντικό» κούρεμα σε όλους τους κατόχους. Επιπλέον, όλα τα ομόλογα είναι ίσης προτεραιότητας (parri pasu και unsubordinated). Ωστόσο, με δεδομένο το ύψος ότι σχεδόν 50% των ομολόγων κατέχεται από κύπριους θεσμικούς επενδυτές, ενδεχομένως αυτό το ζήτημα να μπορεί να ξεπεραστεί, ενώ είναι γνωστό πως μια μακρά λίστα από δικηγόρους αναζητούν «τρύπες» στην έκδοση του ομολόγου. kathimerini.com.cy

Μια γεύση χρεοκοπίας

Γρηγόρης Νικολόπουλος

nikolopoulos@reporter.gr

Date: 08:33 - 23 Μαρ 2013

Social sharing

Πολλά θα αλλάξουν - υποψιάζομαι- απο τις εξελίξεις στην Κύπρο, στις αντιλήψεις όσων Ελλήνων θεωρούσαν οτι ένα βήμα στο κενό, ένας εκβιασμός κατά της Ευρώπης, μια απειλή αποχώρησης της Ελλάδας απο την ΟΝΕ θα αρκούσε για να διώξει την τρόικα, να πανικοβάλει τους Ευρωπαίους και να μας θέσει σε θέση διαπραγματευτικής ισχύος.

Η θέση στην οποία βρέθηκαν οι Κύπριοι επειδή η κυβέρνηση τους αρνήθηκε το αρχικό σχέδιο φορολόγησης των καταθέσεων (ένα πολύ κακό σχέδιο το οποίο σπεύδουν τώρα πανικόβλητοι να υιοθετήσουν) είναι τραγική. Η ρευστότητα εξανεμίστηκε μέσα σε μια εβδομάδα με τις τράπεζες κλειστές, σε λίγες μέρες ακόμη θα τελείωναν τα αποθέματα σε βασικά τρόφιμα, καύσιμα, φάρμακα, οι συναλλαγές μπλοκαρίστηκαν τελείως, η αβεβαιότητα κυριάρχησε στη ζωή τους.

Χθές, πανικόβλητοι οι Κύπριοι βουλευτές ψήφισαν ένα νομοσχέδιο ανάγκης για να μην διαλυθεί απο την ανάληψη των καταθέσεων το τραπεζικό τους σύστημα αμέσως μόλις θα ανοίξουν οι τράπεζες, μεθαύριο. Και μόνο η ανάγνωση των μέτρων περιορισμού των συναλλαγών για να αποφευχθεί αυτό που λέμε Bank Run δηλαδή η απόσυρση των χρημάτων απο τις τράπεζες, αρκεί για να πάρει κανείς μια μικρή ιδέα τι σημαίνει πτώχευση. Και μιλάμε για ελεγχόμενη πτώχευση, όχι για άναρχη χρεοκοπία. Δείτε τους περιορισμούς στις κινήσεις κεφαλαίων και στις συναλλαγές, που επέβαλε χθές το κυπριακό Κοινοβούλιο στην Κύπρο:

* Περιορισμοί στις αναλήψεις μετρητών

* Απαγόρευση του πρόωρου τερματισμού καταθέσεων προθεσμίας

* Υποχρεωτικός επαναπρογραμματισμός της λήξης των καταθέσεων προθεσμίας

* Απαγόρευση ή και περιορισμό ανοίγματος νέων λογαριασμών

* Μετατροπή καταθέσεων που βρίσκονται σε λογαριασμούς όψεως/τρεχούμενους σε καταθέσεις προθεσμίας

* Απαγόρευση ή και περιορισμός στις συναλλαγές χωρίς μετρητά

* Περιορισμός στη χρήση χρεωστικών, πιστωτικών ή προπληρωμένων καρτών

* Απαγόρευση ή και περιορισμός στην εξαργύρωση επιταγών

* Περιορισμός στις διατραπεζικές συναλλαγές ή και στις συναλλαγές εντός του ίδιου πιστωτικού ιδρύματος

* Περιορισμό στις συναλλαγές του κοινού με πιστωτικό ίδρυμα

* Περιορισμό στη διακίνηση κεφαλαίων, πληρωμών και μεταφορών

* Οποιοδήποτε άλλο περιοριστικό μέτρο το οποίο ο υπουργός ή κατά περίπτωση ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας κρίνει απαραίτητο να επιβληθεί υπό τις περιστάσεις για λόγους δημόσιας τάξης ή και δημόσιας ασφάλειας.

Με λίγα λόγια, οι Κύπριοι θα πρέπει να ζήσουν επι μήνες - όσο κρατήσουν αυτοί οι περιορισμοί - μόνο με μετρητά. Με 260 ευρώ την ημέρα που θα δίνουν τα ΑΤΜ. Ούτε πιστωτική κάρτα δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν. Καθ'οδόν - φαντάζομαι- θα μεριμνήσει η κυβέρνηση τους για να επιτραπούν μεταφορές μικροποσών σε λογαριασμούς Κυπρίων φοιτητών που σπουδάζουν στο εξωτερικό, για πληρωμές λογαριασμών ρεύματος και νερού, για πληρωμές στην εφορία, αλλά μέχρι εκεί. Αμφιβάλω αν θα επιτραπούν σύντομα πληρωμές για άλλου είδους υποχρεώσεις.

Και ξαναλέω: Αυτές οι συνθήκες, είναι "καλές" για πτωχευμένη χώρα. Είναι ελεγχόμενη χρεοκοπία, με το τραπεζικό σύστημα να στηρίζεται απο την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα με ρευστό (για όσο χρειαστεί), με τις επιχειρήσεις να λειτουργούν, με τη χώρα να έχει αληθινό και ισχυρό νόμισμα (ευρώ) το οποίο γίνεται δεκτό για διεθνείς συναλλαγές για αγορές φαρμάκων, καυσίμων, τροφίμων.  Φανταστείτε τις συνθήκες αν αντί για το ευρώ η Κύπρος χρεοκοπούσε και βρισκόταν εκτός Ευρωζώνης, με ένα πρόχειρο, κακοτυπωμένο (και συνεπώς μη ασφαλές και εύκολα πλαστογραφούμενο) νόμισμα, τη Νέα Κυπριακή Λίρα, που δεν θα γινόταν δεκτό στις διεθνείς συναλλαγές, που θα είχε υποτιμηθεί κατά 50% τουλάχιστον στα πρώτα πέντε λεπτά της ύπαρξης του.

Όλα αυτά τα τρομακτικά θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν συμβεί στην Κύπρο ή ακόμη χειρότερα (λόγω μεγαλύτερου μεγέθους της οικονομίας μας ) εδώ, αν τολμούσαμε να φύγουμε απο την Ευρωζώνη. Ας τα ξανασκεφτούμε λοιπόν τα πράγματα υπο τη νέα οπτική που μας δίνει το "μάθημα/πάθημα" της Κύπρου και ας έχουμε την ειλικρίνεια να δούμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση και να πάρουμε τις συμφερότερες για εμάς αποφάσεις. Δεν λέω οτι τα πράγματα θα ήταν έτσι αν η ευρωπαική πολιτική ήταν άλλη, αν η Ευρώπη έδειχνε μεγαλύτερη αλληλεγγύη στις χώρες που έχουν πρόβλημα, αν ακολουθούσε μια άλλη πολιτική αντιμετώπισης των ελλειμμάτων και των χρεών, αν είχε την ευελιξία να δεχθεί άλλες (καλύτερες, πιο αποτελεσματικές και πιο ήπιες) λύσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Τότε τα πράγματα θα ήταν αλλιώς. Μιλάω για το τι θα γινόταν αν φεύγαμε απο την Ευρωζώνη με δεδομένη τη σημερινή στάση της Ευρώπης (την οποία εμείς και οι Κύπριοι μόνοι μας δεν μπορούμε ούτε καν να επηρεάσουμε).

Πηγή:www.reporter.gr

Η νάρκη που πάτησε ο κόκκινος Χριστόφιας...

Η πρώτη φορά στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας που ο λαός εμπιστεύτηκε την τύχη του σε εκπρόσωπο του μεγαλύτερου κομμουνιστικού κόμματος της Ευρώπης, του ΑΚΕΛ, σημαδεύτηκε με δύο καταστροφές.

Τα μηνύματα και οι ψυχρές δηλώσεις της Μόσχας προφανώς δεν εκτιμήθηκαν όπως θα έπρεπε από τη Λευκωσία, που ζούσε στις ψευδαισθήσεις της Σοβιετικής Ενωσης.
Αυτήν της έκρηξης στο Μαρί και την ακόμη χειρότερη, αυτήν της κατάρρευσης της κυπριακής οικονομίας και υπονόμευσης του χρηματοπιστωτικού μοντέλου ανάπτυξης που συνέβαλε στο «κυπριακό θαύμα».

Ο Δ. Χριστόφιας ένας από τους συμπαθείς Κύπριους πολιτικούς, μεγάλωσε στα κομματικά γραφεία, σπούδασε στη Μόσχα την εποχή της Σοβιετικής Ενωσης και παρέμεινε σταθερός στρατιώτης του κόμματος και συνεπής στην ιδεολογία του. Ξεκινώντας από την ΕΔΟΝ, τη νεολαία του ΑΚΕΛ, στην οποία αναδείχθηκε γενικός γραμματέας (θέση την οποία διατήρησε μέχρι τα 44 χρόνια του), πριν διαδεχτεί στην ηγεσία του ΑΚΕΛ τον ιστορικό ηγέτη του κόμματος Εζεκία Παπαϊωάννου το 1988. Η διαχείριση του κόμματος και των πολυσχιδών επιχειρηματικών και λοιπών δραστηριοτήτων του ήταν εύκολη υπόθεση για τον Δ. Χριστόφια, που εξέπεμπε την αγνότητα και την καθαρότητα της Αριστεράς.
Ολα άλλαξαν όταν αποφάσισε ο Δ. Χριστόφιας να σπάσει την παράδοση του ΑΚΕΛ στήριξης τρίτων υποψηφίων και να διεκδικήσει ο ίδιος την προεδρία της Κύπρου, εγκαταλείποντας έτσι τη συνεργασία που είχε με το ΔΗΚΟ του Τ. Παπαδόπουλου. Ο Δ. Χριστόφιας φάνηκε ανέτοιμος και μάλλον ανήμπορος να επιτελέσει το δύσκολο έργο της διακυβέρνησης της χώρας του σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή.
Ολα ίσως θα πήγαιναν πολύ καλύτερα εάν δεν ξεσπούσε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Αυτή ήταν η κομβική στιγμή για την προεδρία Χριστόφια, που μέχρι τότε απλώς διαχειριζόταν μια οικονομία αποδοτική και ανερχόμενη και ως γνήσιος αριστερός ποτέ δεν σκέφθηκε το δημοσιονομικό μάζεμα.
Μετά την έκρηξη στο Μαρί, η επόμενη στιγμή που σφράγισε τη θητεία του αλλά και την τύχη της Κύπρου ήταν η απόφαση για το ελληνικό PSI στις 26 Οκτωβρίου 2011. Αδύναμος να κατανοήσει τις πολύπλοκες οικονομικές διεργασίες στην Ευρωζώνη, ευρισκόμενος σε πλήρη ρήξη με τον κεντρικό τραπεζίτη της Κύπρου Αθανάσιο Ορφανίδη, ο Κύπριος πρόεδρος δεν αντιλήφθηκε το βάρος που επωμιζόταν για τη χώρα του.
Η κυπριακή κυβέρνηση αποδέχθηκε την απόφαση για το ελληνικό PSI χωρίς καν να διαπραγματευθεί με την Ευρωζώνη τη συμπερίληψη και των κυπριακών τραπεζών στο πρόγραμμα ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών. Αυτή η εγκληματική αμέλεια οδήγησε πολύ απλά στην επιβάρυνση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος με το τερατώδες για τα κυπριακά μεγέθη ποσό των 4,5 δισ. ευρώ. Είχε προηγηθεί το ναυάγιο με τη Λαϊκή-Μαρφίν, για το οποίο και πάλι είχε κατηγορηθεί το Προεδρικό Μέγαρο για προνομιακές σχέσεις με τον επιχειρηματία Α. Βγενόπουλο.
Τον Μάιο του 2012 τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν για την Κύπρο, η οποία άρχισε να πιέζεται από τους εταίρους για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του τραπεζικού συστήματος αλλά και για διορθωτικές κινήσεις στην οικονομία.
Ο Δ. Χριστόφιας, γαλουχημένος με την (ιδεολογική) αφοσίωση στη Μόσχα και υπολογίζοντας ότι είναι δεδομένη και «αιώνια» η σχέση της Ρωσίας με την Κύπρο, δεν έδειξε να ανησυχεί. Στράφηκε στον (πρώην) σύντροφο Πούτιν ζητώντας δάνειο 5 δισ. ευρώ. Με το ποσό αυτό θα μπορούσαν να αναχρηματοδοτηθούν οι τράπεζες και έτσι να ξεφύγει τα δύσκολα η Κύπρος. Ο κ. Χριστόφιας και οι σύμβουλοί του πίστευαν ότι όπως είχε δοθεί πριν από λίγους μήνες ρωσικό δάνειο 2,5 δισ., έτσι εύκολα θα έφθαναν και τα 5 δισ. που είχε ανάγκη η Κύπρος.
Πέρασε ένα κρίσιμο διάστημα αλλά δεν υπήρχε ανταπόκριση από τη ρωσική πλευρά. Τα μηνύματα και οι ψυχρές δηλώσεις προφανώς δεν εκτιμήθηκαν όπως θα έπρεπε από τη Λευκωσία, που ζούσε στις ψευδαισθήσεις της Σοβιετικής Ενωσης. Δεν μπορούσε να αντιληφθεί τις αλλαγές που είχαν υπάρξει και στην ιδία τη Ρωσία. (Ολοι θυμούνται την αμηχανία που υπήρξε στον Β. Πούτιν και στο επιτελείο του όταν σε παλαιότερη συνάντησή του με τον Δ. Χριστόφια άκουγε τον Κύπριο Πρόεδρο με παιδικό ενθουσιασμό να εξυμνεί τη Σοβιετική Ενωση, με την οποία ως γνωστόν ο κ. Πούτιν ήθελε να κόψει κάθε δεσμό.)
Η τρόικα είχε ήδη εμφανιστεί στην Κύπρο και ενώ τα ΜΜΕ έστρεφαν τον φακό τους στην καλλίγραμμη Ρουμάνα που ήταν επικεφαλής, ο κλοιός στηνόταν γύρω από την Κύπρο. Το φθινόπωρο το περιοδικό «Σπίγκελ» δημοσίευσε εκτενές ρεπορτάζ για το καταφύγιο που προσέφερε η Κύπρος και οι τράπεζές της σε Ρώσους ολιγάρχες, με αναφορές σε σχετική έκθεση των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών. Αυτό ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα για ένα μπαράζ δημοσιευμάτων σε όλο τον κόσμο που κατέτασσαν την Κύπρο στα κράτη εκείνα που αποτελούν το? βασίλειο της ρωσικής (και όχι μόνο) ολιγαρχίας.
Η αντίδραση ήταν άμεση από το Βερολίνο, καθώς εξεγέρθηκαν βουλευτές αλλά και η κυβέρνηση, προειδοποιώντας ότι δεν πρόκειται να εγκρίνουν σχέδιο διάσωσης της κυπριακής οικονομίας μέσω του οποίου οι Γερμανοί φορολογούμενοι θα χρηματοδοτούσαν τη διάσωση των Ρώσων ολιγαρχών. Η «παγίδα» είχε στηθεί.
Η Γερμανία και άλλες βορειοευρωπαϊκές χώρες δεν χώνεψαν ποτέ ότι η Κύπρος κατόρθωσε να μπει στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη διατηρώντας αλώβητο ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που «αξιοποιούσε» το μαύρο χρήμα της Ανατολικής Ευρώπης. Και φαίνεται ότι είχαν αποφασίσει να πάρουν τη ρεβάνς. Οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα γίνονταν όλο και πιο σκληρές, η οικονομική κατάσταση όλο και επιδεινωνόταν, αλλά ο Δ. Χριστόφιας είχε λάβει τις αποφάσεις του: δεν θα ήταν αυτός ένας κομμουνιστής πρόεδρος που θα υπέγραφε την «υποταγή» της χώρας του στο ΔΝΤ. Αν ήταν να γίνει αυτό, ας το έκανε ο διάδοχός του.
Ετσι άρχισε να ροκανίζει τον χρόνο μέχρι τις εκλογές όπου το ΑΚΕΛ αποφάσισε να έχει... συμβολική παρουσία με τον Σ. Μαλά. Μια επιλογή που ήταν σαφές ότι έδινε την προεδρία δώρο στον Νίκο Αναστασιάδη, ώστε να σκάσει στα χέρια του η βόμβα της χρεοκοπίας.

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
ΕΘΝΟΣ

http://antilogos-gr.blogspot.com