Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα

ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΖΟΥΠΗΣΠολιτική

Ό, τι και να ψελλίζει η Αντιπολίτευση, η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής εξέπεμψε ισχυρό μήνυμα στήριξης της Ελλάδας. Θα πρόσθετα, δε ότι πρόκειται για πρωτοφανή στήριξη με βάση τα δεδομένα της Ε.Ε. και όχι μόνο. Όσοι δεν ισχυρίζονται ότι «προσέφεραν» το πακέτο γιατί οι «κουτόφραγκοι» φοβόντουσαν τη μετάδοση του ιού της Ελλάδας, μάλλον καταφεύγουν σε ένα ανόητο πολιτικό επιχείρημα. Θα μπορούσαν αυτό το πακέτο να το «προσφέρουν» ε αυτούς που θα δέχονταν πλήγμα από μία ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδας και να ξεμπέρδευαν. Ότι και να λένε οι Κασσάνδρες και οι λάτρεις (είχαμε και από αυτούς) της πτώχευσης ,οι αποφάσεις της Συνόδου πρόσφεραν «πλάτη» στην Ελλάδα , «έβαλαν πάτο στο βαρέλι» που λέει και ο Ε.Βενιζέλος. Όσον αφορά δε το φοβερό επιχείρημα ότι «μας τα δίνουν, για να μας τα πάρουν» ,ξεχνούν ότι η Ελλάδα χρωστάει εκατοντάδες δισεκατομμύρια και ότι κάθε σοβαρή χώρα πρέπει να πληρώνει αυτά που χρωστάει ,είτε πιέζεται, είτε όχι. Ξεχνούν επίσης, ότι οι διεθνείς σχέσεις δεν οικοδομούνται με καλές σχέσεις ,αλλά στη βάση συμφερόντων και κοινών στοχεύσεων.

Ασφαλώς το πακέτο στήριξης δεν ήρθε από μόνο του. Αν είχαμε μείνει στα Greek statistics ,στο 15% έλλειμμα ,στη λογική της μη προσπάθειας ,στη γενική άρνηση, στη μη ψήφιση του Μνημονίου ή του Μεσοπρόθεσμου, τίποτα δε θα γινόταν. Το πιο πιθανό θα ήταν να πτωχεύσει η χώρα ή να έχει πτωχεύσει εδώ και καιρό και τότε θα είχαμε μία μοναδική εμπειρία να ζήσουμε την πραγματικότητα του «Βαρουφάκειου μοντέλου». Ευτυχώς δεν την ζήσαμε. Ευτυχώς… Το πακέτο ήρθε αναντίρρητα ως αποτέλεσμα μιας συστηματικής ,πολυεπίπεδης προσπάθειας ,όσο κι αν αυτή ήταν ημιτελής ,συχνά άτολμη και ακόμα πιο συχνά με παύσεις ,δημιουργώντας την αίσθηση μεταρρυθμιστικής άπνοιας. Όπως ασφαλώς και το πακέτο από μόνο του ,δεν αρκεί.

Για πολλούς ,τώρα αρχίζουν τα δύσκολα και μάλλον δεν έχουν άδικο. Γιατί τώρα πρέπει να γίνουν όσα δεν έχουν γίνει είκοσι μήνες τώρα. Τώρα πρέπει να προχωρήσουν με γοργούς ρυθμούς οι αποκρατικοποιήσεις ,η εφαρμογή της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων, ο δραστικός περιορισμός της προκλητικής φοροδιαφυγής μεγάλων στρωμάτων της Ελληνικής κοινωνίας, ο περιορισμός δαπανών στο δημόσιο τομέα. Τώρα πρέπει να βρει τη δύναμη η Κυβέρνηση να προχωρήσει ,έχοντας απέναντι της μεγάλο τμήμα του ΠΑΣΟΚ ,σύσσωμη η μια απίστευτη Αντιπολίτευση και σε κάθε περίπτωση κοινωνικά στρώματα που έχουν δεχθεί σοβαρό πλήγμα στο βιοτικό τους επίπεδο. Τώρα πρέπει να βρει τη δύναμη η Κυβέρνηση να προχωρήσει ακόμα και σε κόντρα με κοινωνικές δυνάμεις που έχουν εθιστεί στην απραξία ,στην άρνηση κάθε αλλαγής, στα διάφορα κεκτημένα, στον καταναλωτισμό, στην ήσσονα προσπάθεια ,στη διαφθορά και τη συναλλαγή. Να προχωρήσει κόντρα σε δυνάμεις που μιλάνε από τη μία για πατριωτισμό και από την άλλη φοροδιαφεύγουν συστηματικά ,που αρέσκονται σε ρητορικές περί υπερήφανης Ελλάδας ,όταν με τις πρακτικές τους καταρρακώνουν το κύρος τους ,που παριστάνουν τους επαναστάτες ,όταν πολλοί από αυτούς ζουν συνολικά παρασιτικά αξιοποιώντας ασφαλώς όλες τις δυνατότητες του άρρωστου σημερινού συστήματος.

Το παιχνίδι λοιπόν είναι στα χέρια της Κυβέρνησης ,ιδιαίτερα μετά τις αποφάσεις της Συνόδου. Η Κυβέρνηση φαίνεται να έχει «ρεφάρει» πολιτικά απέναντι σε μια αμήχανη Αντιπολίτευση. «Η τράπουλα είναι στα χέρια τους» ,λοιπόν. Πρέπει να δείξει ότι πιστεύει στο δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει. Οφείλει ότι είναι αποφασισμένη να φέρει τα πάνω κάτω για να σώσει και να αλλάξει τη χώρα. Αν πέσει πάλι σε «παύσεις», αν κάνει εκπτώσεις σε κάθε μέτρο που πρέπει να προωθήσει, αν κάνει πίσω τότε και η ίδια θα καταρρακωθεί πολιτικά. Απλά, γιατί δε θα ικανοποιεί κανέναν. Ούτε τους λάτρεις της ακινησίας ,ούτε όσους πιστεύουν ότι δίχως ριζικές ,ανατρεπτικές μεταρρυθμίσεις τίποτα δε θα διορθωθεί.. Και τότε θα υποστεί πολιτική συντριβή… Έτσι απλά…

Statesmen.gr

Διαβάστε τι σκέφθηκαν οι ΠΑΣΟΚΟΙ για να βολέψουν "τα δικά τους παιδιά!!!"

Έστησε «πράσινη» ΜΚΟ για να βολέψει «δικά τους παιδιά»

Διαστάσεις χιονοστιβάδας παίρνει το θέμα των προσλήψεων 55.000 άνεργων σε προγράμματα κοινωφελούς εργασίας μέσω Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων με βιτρίνα συγκάλυψης το ΑΣΕΠ. 


Το θέμα που δημοσίευσε χτες ο «Ε.Τ.» φέρνει στην επιφάνεια νέες αποκαλύψεις με εμπλοκή βουλευτών του ΠΑΣΟΚ σε προγράμματα ΜΚΟ προκειμένου να εξυπηρετήσουν πολιτικά συμφέροντα μέσω προσλήψεων ανέργων στις περιοχές της πολιτικής τους δράσης.

Περίτρανο παράδειγμα αποτελεί ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στις Σέρρες, Στάθης Κουτμερίδης, ο οποίος ενεπλάκη στην ίδρυση που πραγματοποιήθηκε εν μια νυκτί, στις 20 Ιουνίου, της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Κοινωνικό Δίκτυο Πολιτών» με βασικό σκοπό την πρόσληψη δημοτών από τις Σέρρες στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, δηλώνοντας απροκάλυπτα ως στοιχεία επικοινωνίας την έδρα και τα τηλέφωνα του πολιτικού του γραφείου. 

Μάλιστα, ανέθεσε στο στέλεχος του πολιτικού του γραφείου, κ. Καττή, τη ρύθμιση θεμάτων που αφορούν τον οργανισμό. Ο κ. Καττής στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει την πράξη αυτή απάντησε μέσω της εφημερίδας «Αγγελιοφόρος»: «Δεν κρύβεται ο κ. Κουτμερίδης. 

Είναι μπροστά. Στην αγωνία του να εξασφαλιστούν όλες οι προβλεπόμενες θέσεις από το πρόγραμμα για το νομό, έβαλε τη σπίθα για να ανάψει η θέληση κάποιων ανθρώπων να βοηθήσουν τους άνεργους της περιοχής», ενώ προσπάθησε να δώσει και εξηγήσεις σχετικά με τους λόγους ίδρυσης της ΜΚΟ λέγοντας: «Βλέπαμε πως η εφαρμογή του προγράμματος δεν πήγαινε καλά, καθώς σύμφωνα με τις πρώτες πιλοτικές έρευνες το όλο σχέδιο δεν προχωρούσε όπως θα έπρεπε στην περιοχή της Μακεδονίας-Θράκης, λόγω της γραφειοκρατίας, με αποτέλεσμα η προσπάθεια να πέσει στο κενό.

Η όλη ατμόσφαιρα μας προβλημάτισε, καθώς τα μνημόνια που συντάχθηκαν μεταξύ των αρμόδιων φορέων έρχονταν σε αντίθεση με τις βασικές παραμέτρους που έχει θέσει το υπουργείο».

Ακόμα και η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ στις Σέρρες κατήγγειλε «ως τουλάχιστον άστοχη την ενέργεια να δηλωθούν ως τηλέφωνα επικοινωνίας της ΜΚΟ τα τηλέφωνα του πολιτικού γραφείου του βουλευτή Κουτμερίδη», ενώ για να δικαιολογήσει την πράξη αυτή ο κ. Καττής τόνισε: 

«Το ότι το τηλέφωνο του γραφείου του βουλευτή βρέθηκε στα στοιχεία επικοινωνίας της εταιρίας μας οφείλεται στο ότι δεν είχαμε ακόμα κάποιο τηλέφωνο ή γραφείο στο οποίο οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούσαν να μας βρουν».

Οπως έγινε γνωστό, ήδη οι Δήμοι Εμμανουήλ Παπά και Αμφίπολης έχουν υπογράψει μνημόνια συνεργασίας με το Κοινωνικό Δίκτυο Πολιτών, ενώ ο Κ. Καττής αποκάλυψε πως «ο Δήμος Ηρακλείας είχε προσεγγιστεί από τέσσερις ανάλογους οργανισμούς εκτός Σερρών, χωρίς όμως να υπάρξει συνέχεια».

«Οι λόγοι για τους οποίους οι παραπάνω δήμοι σύναψαν μνημόνια συνεργασίας με εμάς είναι ότι προσφέρουμε ένα είδος ασφάλειας και κάλυψης, επειδή ένα δεύτερο μνημόνιο θα καλύψει τους αιτούντες σε περίπτωση αποτυχίας τους πρώτου».

Την ίδια ώρα η Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής κατέγραψε με πόρισμά της ένα νεφελώδες, θολό και αδιαφανές τοπίο γύρω από τις επιχορηγήσεις σε ΜΚΟ, οι οποίες ξεπερνούν τα 100 εκατομμύρια ευρώ.

Ελεύθερος Τύπος
antinews- ΕΛΛΗΝ ΕΛΛΗΝΟΛΑΤΡΗΣ

Η αποκάλυψη μιας “μισής αλήθειας”

Ήπιος Λόγος

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ

Η συντονισμένη επίθεση των αγορών στην Ιταλία και την Ισπανία, και μάλιστα με απροκάλυπτα αδηφάγο διάθεση, στα όρια της κερδοσκοπίας, επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι η κρίση χρέους της Ελλάδας δεν αποτέλεσε ποτέ, επί της ουσίας, παράγοντα θανάσιμου κινδύνου για την ευρωζώνη.

Η Συμφωνία των Βρυξελλών επεδίωξε την οχύρωση και θωράκιση της ελληνικής οικονομίας, δίνοντας μια ανάσα περίπου ως τα τέλη της τρέχουσας δεκαετίας, και αποθαρρύνοντας τους διεθνείς κερδοσκόπους από το να συνεχίσουν να επενδύουν τις… αποταμιεύσεις τους στην προοπτική χρεοκοπίας της Ελλάδας και επιστροφής της χώρας μας στο καθεστώς της δραχμής.

Από εκείνο το βράδυ στις Βρυξέλλες μέχρι και σήμερα, βλέπουμε τις αγορές να… αδιαφορούν πλέον για την Ελλάδα, να μην το βάζουν ωστόσο κάτω, επιδιώκοντας κέρδη και υπεραξίες τζογαρίσματος, εκεί όπου κάθε φορά πιστεύουν ότι υπάρχουν περιθώρια.

Μέχρι και τη στιγμή που έκλεισαν οι αγορές την προηγούμενη Παρασκευή, όλοι ασχολούνταν με το τι θα συμβεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Με την αβεβαιότητα να προκαλεί κλυδωνισμούς στα χρηματιστήρια όλου του κόσμου.

Όταν τη Δευτέρα, ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε τη συμφωνία συμβιβασμού ανάμεσα στους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικανούς, οι αγορές… θυμήθηκαν και πάλι την ευρωζώνη. Μόνο που αυτή τη φορά, στο επίκεντρο δεν βρίσκεται η «δαιμονοποιημένη» Ελλάδα, αλλά η Ιταλία και η Ισπανία. Πολλοί μάλιστα εκτιμούν ότι θα ακολουθήσουν η Γαλλία και το Βέλγιο.

Σε κάθε περίπτωση, είναι ορατή η στοχοποίηση της ευρωζώνης, και μάλιστα τη στιγμή που το ευρώ έδειχνε να ακολουθεί ανοδικές τάσεις σε σχέση με το δολάριο, το οποίο ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε σπεύσει να κατηγορήσει ως πηγή αστάθειας για το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα.

Το πρόβλημα λοιπόν είναι ευρωπαϊκό και όχι μόνο ελληνικό. Η παραδοχή αυτής της πραγματικότητας, θα μπορούσε να οδηγήσει τις Βρυξέλλες στην υιοθέτηση ακόμη πιο τολμηρών βημάτων και ρηξικέλευθων τομών. Ξεκινώντας από το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» με τους Οίκους Αξιολόγησης.

Statesmen.gr

Τι θέλει μία Αμερικανίδα στην Βουλή;

Η κυρία Έλενα Παναρίτη είναι βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Ήταν  προσωπική επιλογή του κ. Παπανδρέου. Η κυρία Παναρίτη, λοιπόν, δήλωσε σε συνέντευξή της στην Guardian ότι είναι Αμερικανίδα και όχι Ελληνίδα. Θα ήθελα να δω μία διάψευση. Κάποιος να βγει και να μας πει ότι δεν είναι έτσι ακριβώς.

Η κυρία Παναρίτη εξακολουθεί να είναι βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου. Από την άλλη πλευρά, η κυρία Παναρίτη υπήρξε ειλικρινής. Δεν αισθάνεται η γυναίκα Ελληνίδα. Με το ζόρι να την κάνουμε να αισθανθεί; 

Όπως και να το κάνουμε, όμως, είναι βαρύ να διαβάζουμε ότι αυτή η κυρία είπε: "I’m not Greek, I’m American". Πολύ βαρύ. Μα πάρα πολύ βαρύ.

Κυρία Παναρίτη. Συγχωρέστε μας, αλλά ο ξένος συνάδελφος ξέχασε να σας κάνει μία ερώτηση, για να έχουμε κι εμείς οι φτωχοί ιθαγενείς μία καλύτερη άποψη για το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείστε. Όταν βρίσκεστε με τον πρωθυπουργό, σε ποια γλώσσα μιλάτε; Στα ελληνικά ή στα αγγλικά;

Επίσης, πώς αισθάνεστε που είστε εκπρόσωπος του ελληνικού λαού στο εθνικό μας κοινοβούλιο; Διότι αν δεν αισθάνεστε και πολύ καλά, υπάρχει και ο δρόμος της παραίτησης. Μην ανησυχείτε, θα μπορέσουμε να ζήσουμε και δίχως εσάς. Προσέξτε, όμως! Στο μέλλον ίσως κληθείτε να απαντήσετε σε ένα ερώτημα: Τι ήθελε μία Αμερικανίδα στην Αθήνα στην κρίσιμη περίοδο πριν την χρεοκοπία της Ελλάδας;

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@capital.gr

Τι απαντά η κα Παναρίτη 

Διαψεύδει η κα Ελενα Παναρίτη τη δήλωση στην εφημερίδα Guardian στην οποία φέρεται να λέει «Δεν είμαι Ελληνίδα, αλλά Αμερικανίδα». Όπως εξηγεί  σε επικοινωνία της προς το Capital.gr, ουδέποτε ελέχθη από εκείνη αυτό που της αποδίδεται, ενώ παραθέτει και σχετική επιστολή που απέστειλε στην  Guardian με την οποία ζητά την ανασκευή του δημοσιεύματος.

Ειδικότερα, η επιστολή της κα. Παναρίτη (μεταφρασμένη στα ελληνικά) έχει ως εξής:

"Chris Elliott
Guardian readers’ editor
The Guardian
                                                                                                                         Αθήνα 3 Αυγούστου

Με μεγάλη έκπληξη και απογοήτευση διάβασα το απόσπασμα της συνέντευξής μου στο άρθρο του κ. Aditya Chakraobortyy, που δημοσιεύθηκε εχθές στην εφημερίδα The Guardian με τον τίτλο «Greece in panic as it faces change of Homeric proportions”.

Στο εν λόγω δημοσίευμα, μου αποδίδεται εσφαλμένα η δήλωση ότι «δεν είναι Ελληνίδα, αλλά Αμερικανίδα». Κάτι τέτοιο δεν ειπώθηκε ποτέ από μένα. Αυτό που ειπώθηκε στην πραγματικότητα είναι ότι έχω ζήσει επί σειρά ετών στις ΗΠΑ και ότι οι υπολογιστές μου αγοράστηκαν εκεί. Ως Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου, δεν θα περιέγραφα ποτέ τον εαυτό μου ως μη Ελληνίδα, πόσο μάλλον όταν με την ιδιότητά μου αυτή, παραχωρώ συνέντευξη σε ανταποκριτή ξένου εντύπου.

Θέλω να καταστήσω σαφές ότι δεν γεννήθηκα απλά Ελληνίδα, αλλά είμαι Ελληνίδα από επιλογή. Επέλεξα να αφήσω τη ζωή μου στην Αμερική για να επιστρέψω στην Ελλάδα και να προσφέρω στην πατρίδα μου με όλες μου τις δυνάμεις, σε μια από τις δυσκολότερες χρονικές συγκυρίες για αυτήν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είμαι πολύ περήφανη που είμαι μέλος του ΠΑΣΟΚ με Πρόεδρο τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος κάνει μια γνήσια προσπάθεια να αντιστρέψει δεκαετίες κακής διακυβέρνησης.

Είναι λυπηρό το γεγονός ότι κατόπιν εκτενούς συζήτησης με τον κύριο Chakrabortty, που διήρκησε πλέον της ώρας, -αν και ο χρόνος  είναι πολύ πιεστικές σε αυτές τις κρίσιμες ώρες για την Ελλάδα-, για να εξηγήσω τις ακαδημαϊκές και πρακτικές ρίζες της κρίσης, το άρθρο του εν λόγω δημοσιογράφου δεν αντικατοπτρίζει το πνεύμα της συζήτησης.

Είμαι σίγουρη ότι μια έγκριτη εφημερίδα, όπως η δική σας, θα προβεί άμεσα στην ανασκευή του δημοσιεύματος και στην αποκατάσταση των γεγονότων.

Με εκτίμηση

Έλενα Παναρίτη

Βουλευτής Επικρατείας ΠΑΣΟΚ"

Πηγή:www.capital.gr

Έκκληση Μπαρόζο για ενίσχυση του EFSF

Ο πρόεδρος της Κομισιόν απηύθυνε κάλεσμα στους ηγέτες της Ευρωζώνης να μελετήσουν περαιτέρω αλλαγές στο ταμείο διάσωσης της ΕΕ, περιλαμβανομένης της αύξησης των πόρων

Κάλεσμα προς τους ηγέτες της Ευρωζώνης να μελετήσουν περαιτέρω αλλαγές στο ταμείο διάσωσης της ΕΕ (EFSF), περιλαμβανομένης της αύξησης των πόρων, απηύθυνε σήμερα ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.

Σε επιστολή του προς τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο πρόεδρος της Κομισιόν προτρέπει για «μια γοργή επαναξιολόγηση όλων των στοιχείων που αφορούν το ταμείο στήριξης» της Ευρωζώνης, έτσι ώστε με αποτελεσματικό τρόπο να αποτραπεί η μετάδοση της κρίσης χρέους σε μεγαλύτερες οικονομίες της περιοχής, όπως η Ιταλία και η Ισπανία.

Voria.gr

Αμετάβλητα διατηρήθηκαν τα ευρωπαϊκά επιτόκια

ούστου 2011,  14:50 

 

«Ανάσα» για τα νοικοκυριά

«Ανάσα» ανακούφισης για τα επιβαρυμένα νοικοκυριά αποτελεί η απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να διατηρήσει αμετάβλητα τα επιτόκια της ζώνης του ευρώ.

Έτσι τα επιτόκια της ΕΚΤ παραμένουν στο 1,5% μετά την αύξηση του περασμένου Ιουλίου, παρά τους φόβου για πληθωριστικές πιέσεις.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη αποκλιμακώθηκε για τον μήνα Ιούλιο από το 2,7% στο 2,5%, αλλά βρίσκεται υψηλότερα από το στόχο του 2% που επιδιώκει η ΕΚΤ σύμφωνα με το καταστατικό της.

Εν τω μεταξύ, στις 3 και τέταρτο θα ξεκινήσει η τοποθέτηση του Τρισέ και αναμένουμε με ενδιαφέρον τι θα πει για την Ελλάδα, καθώς και για τις άλλες ευάλωτες οικονομίες του Νότου.

Πολύ σημαντικό είναι επίσης αν η ΕΚΤ θα αποφασίσει να ξαναρχίσει τις παρεμβάσεις στις αγορές ομολόγων μετά από 18 εβδομάδες.

Αξίζει ακόμη να σημειωθεί ότι η Τράπεζα της Αγγλίας διατήρησε αμετάβλητο το επιτόκιο της στο ιστορικό χαμηλό του 0,5% και διατήρησε το ύψος του προγράμματος αγοράς ομολόγων στα 200 δισ. λίρες.

Newsbeast.gr

Η «υπαρξιακή» κρίση της ΕΕ και …τα νέα πακέτα προς την Ελλάδα

Η Γερμανίδα καγκελάριος Αγγέλα Μέρκελ αποδέχτηκε τελικά το νέο σχήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, αν είναι να αποτραπεί η κατάρρευση του όλου ευρωπαϊκού σχεδίου υπό το βάρος της συνεχιζόμενης κρίσης χρέους, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συνδυάσει την ενίσχυση της σταθερότητας, τις δημοσιονομικές μεταβιβάσεις και την αμοιβαία αλληλεγγύη.

Για πολύ καιρό η Μέρκελ πολεμούσε με όλες της τις δυνάμεις αυτή την ‘ολοκληρωτική Ευρώπη’ επειδή γνώριζε πόσο αντιδημοφιλής ήταν στη Γερμανία – επομένως πόσο πολιτικά επικίνδυνη ήταν για τις εκλογικές της προοπτικές και το πολιτικό της μέλλον. Ναι μεν ήθελε να υπερασπίσει το ευρώ αλλά χωρίς να πληρώσει το αναγκαίο κόστος. Χάρη στις χρηματοπιστωτικές αγορές, το όνειρο αυτό βρίσκεται τώρα στο τέλος του.

Οι αγορές έχουν δώσει τελεσίγραφο στην Ευρώπη: είτε θα προχωρήσει σε περαιτέρω οικονομική και χρηματοπιστωτική ολοκλήρωση σε ομοσπονδιακή βάση, είτε θα έρθει αντιμέτωπη με την κατάρρευση του ευρώ και κατά συνέπεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης,  συμπεριλαμβανομένης της Κοινής Αγοράς. Η Αγγέλα Μέρκελ έκανε τη σωστή επιλογή την τελευταία στιγμή.

Αν οι επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είχαν λάβει αυτή την προνοητική απόφαση πριν ένα χρόνο, η ευρωπαϊκή κρίση δεν θα είχε κλιμακωθεί ως το σημερινό βαθμό, το συνολικό κόστος θα ήταν χαμηλότερο και οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα έμεναν στην ιστορία για το γενναίο επίτευγμά τους. Αλλά πριν ένα χρόνο η Γερμανίδα καγκελάριος δεν τολμούσε να αναλάβει δράση.

Η συμφωνία του πρόσφατου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερο κόστος, και πολιτικό και οικονομικό. Παρά το διπλασιασμό της οικονομικής βοήθειας και τη μείωση των επιτοκίων, η συμφωνία δεν πρόκειται να σημάνει ούτε το τέλος της ελληνικής κρίσης, ούτε το τέλος της κρίσης των άλλων κρατών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ούτε το τέλος της συναφούς υπαρξιακής κρίσης της ΕΕ. Απλά θα αγοράσει ξανά χρόνο – και με υψηλότερο κόστος. Τα περαιτέρω πακέτα βοήθειας προς την Ελλάδα θα είναι αδύνατο να αποφευχθούν, επειδή οι ζημιές που επιβλήθηκαν στους πιστωτές των ελληνικών ομολόγων υπήρξαν υπερβολικά μετριοπαθείς.

Ούτε τα άλλα κράτη που πλήττονται από την κρίση της Ευρωζώνης προβλέπεται να σταθεροποιηθούν, επειδή η Γερμανία – φοβούμενη τις εσωτερικές πολιτικές αντιδράσεις – δεν τόλμησε να ασπαστεί την αρχή της κοινότητας των υποχρεώσεων μέσω της έκδοσης ευρωομολόγου, κι αυτό μολονότι ο νέος ρόλος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας σημαίνει ότι το 90% του δρόμου έχει ήδη διανυθεί. Έτσι, για άλλη μια φορά, δεν υπήρξε επιτυχία στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών ενόψει της δυναμικής της κρίσης. Και η συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών που τόσες επευφημίες ξεσήκωσε στη Γερμανία είναι δευτερεύουσας σημασίας: στοχεύει μόνο στο γερμανικό κοινό και ειδικότερα στους βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού. Στην πραγματικότητα, αν δούμε τη συμφωνία πιο προσεκτικά, φαίνεται ότι οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρείες σημειώνουν καλούτσικα κέρδη. Οι ζημιές τους θα παραμείνουν ελάχιστες.

Βέβαια η κατάρρευση του κοινού νομίσματος αποφεύχθηκε και ο Γάλλος πρόεδρος έχει δίκιο να θριαμβολογεί για την ίδρυση ενός ‘Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου’ ως πραγματικού επιτεύγματος. Αλλά αυτή η τολμηρή κίνηση έχει μεγάλες εσωτερικές συνέπειες που πρέπει να εξηγηθούν στο κόσμο, διότι κάθε κίνηση προς την κατεύθυνση της ίδρυσης ενός τέτοιου Ταμείου – καθώς και προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης – σηματοδοτεί μια πολιτική επανάσταση σε τρεις πράξεις μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Καταρχήν,  η ένωση των δύο ταχυτήτων, που αποτελεί πραγματικότητα από τους πρώτους γύρους της ευρωπαϊκής διεύρυνσης, θα διαχωρίσει την ΕΕ ανάμεσα σε μια εμπροσθοφυλακή που θα αποτελείται από τα κράτη του ευρώ και μια οπισθοφυλακή που θα συγκροτείται από τα υπόλοιπα εκ των 27 κρατών-μελών. Αυτή η σχηματοποιημένη διαίρεση θα αλλάξει σε βάθος την εσωτερική αρχιτεκτονική της ΕΕ. Κάτω από την ομπρέλα της διευρυμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης θα επιστρέψουν οι παλιές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε μια Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα με επικεφαλής τη Γερμανία και τη Γαλλία και μια Ευρωπαϊκή Ένωση Ελεύθερου Εμπορίου με επικεφαλής τη Βρετανία και τις Σκανδιναβικές χώρες. Από δω και στο εξής τα κράτη του ευρώ θα ορίζουν την τύχη της ΕΕ περισσότερο από ποτέ, χάρη στα κοινά τους συμφέροντα.

Δεύτερον, το άλμα προς το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο και την ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση θα φέρει μια περαιτέρω – και μάλιστα μεγάλη – περιστολή της εθνικής κυριαρχίας των κρατών μελών προς όφελος μιας ευρωπαϊκής ομοσπονδιακής λύσης. Για παράδειγμα, μέσα στη νομισματική ένωση τα νομοσχέδια για τον εθνικό προϋπολογισμό θα υποβάλλονται προς έγκριση σε ένα ευρωπαϊκό εποπτικό σώμα.

Τέλος, όλα αυτά συνεπάγονται ότι στο μέλλον οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, και κυρίως η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, θα πρέπει να προσπαθήσουν πολύ περισσότερο από ό,τι μέχρι σήμερα προκειμένου να διαφυλάξουν τις εκλογικές τους πλειοψηφίες. Σήμερα οι πλειοψηφίες αυτές έχουν γίνει πιο αβέβαιες από κάθε άλλη φορά. Για να επιβιώσει το ευρώ, η αληθινή ολοκλήρωση με περαιτέρω μεταβιβάσεις εθνικής κυριαρχίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι αναπόφευκτη. Αυτό το ιστορικό βήμα όμως δεν υπάρχει περίπτωση να προχωρήσει από την πίσω πόρτα της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, μπορεί να το κάνει μόνον υπό το άπλετο φως των δημοκρατικών διαδικασιών. Η περαιτέρω ομοσπονδιοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης  πρέπει να ενισχύσει τον περαιτέρω εκδημοκρατισμό της.

Για να επιβιώσει η Ευρωζώνη θα πρέπει η πλειοψηφία των πολιτών της, ιδίως των πολιτών της Γερμανίας και της Γαλλίας, να ασπαστεί το ευρώ σαν νόμισμά της. Το θέμα αυτό δεν είναι τεχνοκρατικό αλλά βαθύτατα πολιτικό και δημοκρατικό. Για να παραφράσουμε τον Μπιλ Κλίντον: «Είναι η εθνική κυριαρχία, ανόητε!»... Επομένως το πρώτο βήμα πρέπει να αφορά τη διασφάλιση ενός ισχυρού λόγου για τα εθνικά κοινοβούλια σε αυτή τη διαδικασία.

Στη Γερμανία υπάρχει ευρύτατη συναίνεση για μια ευρωπαϊκή ένωση σταθερότητας, αλλά όχι για μια ένωση μεταβιβάσεων ή μια ένωση υποχρεώσεων. Κι αυτό ισχύει πρωτίστως για τους ψηφοφόρους της Μέρκελ. Από σήμερα οι κυβερνήσεις θα πρέπει να παλέψουν για πλειοψηφίες που θα στηρίζουν το ευρώ. Αυτό είναι θετικό γιατί μόνο με δημοκρατική συναίνεση θα υπάρξει μέλλον στην Ευρώπη. Η Γερμανίδα καγκελάριος και ο Γάλλος πρόεδρος θα πρέπει να παρουσιάσουν τις πολιτικές τους ανοιχτά στον κόσμο και να παλέψουν για την περαιτέρω ολοκλήρωση και το ενιαίο νόμισμα.

Το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους θα ορίσει την δική τους τύχη και το αν θα παραμείνουν στην εξουσία. Είναι πολύ αμφίβολο αν θα τα καταφέρουν, με δεδομένους τους κυρίαρχους προσανατολισμούς της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Αλλά αν δεν προσπαθήσουν καν, η ήττα τους – όπως και η ήττα της Ευρώπης – είναι σίγουρη.

Sofokleus10.gr