Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Coeure (ΕΚΤ): Δειλές ενδείξεις για σταθεροποίηση της οικονομίας στην ευρωζώνη



Εκτύπωση σελίδας
Αποθήκευση σελίδας
Αποστολή με e-mail
Προσθήκη στο αρχείο
Μέγεθος κειμένου
Υπάρχουν δειλές ενδείξεις ότι η οικονομική δραστηριότητα σταθεροποιείται στην ευρωζώνη και η περιοχή ίσως επιστρέψει στην ανάπτυξη το επόμενο έτος μετά από μια πρόβλεψη για πολύ ήπια ύφεση φέτος, δήλωσε το μέλος της ΕΚΤ, Benoit Coeure στην Nikkei.

«Εάν η ορθολογικοποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών στην ευρωζώνη συνεχίσει, η ευρωζώνη μπορεί να επιστρέψει στην ανάπτυξη ήδη από το β΄ μισό του 2012», τόνισε ο Coeure σε συνέντευξή του που πρόκειται να δημοσιευτεί τη Δευτέρα.

Ακόμη, δήλωσε ότι η ΕΚΤ θα εξετάσει προσεκτικά την επίδραση που υπήρξε στο δανεισμό από τη μαζική ένεση ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης με τη μορφή των τριετών δανείων.

Προσθέτει επίσης ότι η ΕΚΤ έχει αρχικές ενδείξεις ότι η προσφορά των δανείων το Φεβρουάριο, χρησιμοποιήθηκε για να αυξηθεί ο δανεισμός προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.


Πηγή:www.capital.gr

Το πολιτικό “όχι” στη συγκυβέρνηση



Το βήμα της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας επέλεξε ο Αντώνης Σαμαράς, για να διαγράψει από την πολιτική ρητορική αλλά και το μέλλον του τόπου, τα σενάρια συγκυβέρνησης που ακούγονται εσχάτως.
Με μια δριμεία επίθεση κατά των σεναρίων αυτών, και με ιστορική καταγραφή παραδειγμάτων που δείχνουν ότι οι κυβερνήσεις συνεργασίας ανά τον κόσμο οδήγησαν σε ανάσχεση της προόδου, αντί να λειτουργήσουν δημιουργικά θετικά, ο Αντώνης Σαμαράς ξεκαθάρισε ότι η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας αποτελεί τη μόνη λύση για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο.
«Εμείς θέλουμε να σώσουμε τη χώρα, όχι το ΠΑΣΟΚ», ξεκαθάρισε ο Αντώνης Σαμαράς, τονίζοντας ότι τα σενάρια συγκυβέρνησης διακινούνται από το ΠΑΣΟΚ, στην προσπάθεια του Κινήματος να διασωθεί πολιτικά από τον εκλογικό αφανισμό που προβλέπουν οι δημοσκοπήσεις.
«Το αντίθετο της αυτοδυναμίας δεν είναι η συγκυβέρνηση, αλλά η αδυναμία», σημείωσε με νόημα ο Αντώνης Σαμαράς, επισημαίνοντας ότι αν από τις κάλπες που έρχονται δεν προκύψει μια ισχυρή και αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ο ίδιος, ως επόμενος πρωθυπουργός του τόπου, δεν θα έχει τη δυνατότητα να διαπραγματευτεί με άνεση και με ισχύ, με τους Ευρωπαίους εταίρους της χώρας.
«Τελεία και παύλα, το εξήγησα πλήρως», κατέληξε ο Αντώνης Σαμαράς το κεφάλαιο της ομιλίας του το οποίο… τσουρούφλισε τα σενάρια μετεκλογικής συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ. Ξεκαθαρίζοντας ότι ο ίδιος θα επιδιώξει την εθνική συνεννόηση, κάτι ωστόσο που απέχει μακράν από την όποια συγκυβέρνηση και τα… παζάρια που αυτή συνεπάγεται.
Αναλυτικά η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας:
«Φίλες και φίλοι,
Σήμερα ολοκληρώνεται μια σελίδα, που άνοιξε η χώρα τον περασμένο Νοέμβριο. Και αρχίζει μια δύσκολη περίοδος αγώνα και μεγάλων προκλήσεων.
Το λεγόμενο PSI, δηλαδή το κούρεμα του ελληνικού χρέους έχει επιτύχει! Μένουν ακόμα να γίνουν αρκετά πράγματα. Αλλά τον κάβο τον περάσαμε.
Εμείς τον περασμένο Οκτώβριο είδαμε την διεθνή απομόνωση στην οποία είχε οδηγήσει την Ελλάδα η τραγική ιδέα Παπανδρέου για δημοψήφισμα.
Είδαμε τον άμεσο κίνδυνο να βγει η Ελλάδα από το ευρώ, και πήραμε μια πρωτοβουλία: Να δημιουργηθεί η μεταβατική κυβέρνηση Παπαδήμου, με στόχο να επιτύχει το κούρεμα του χρέους κι ύστερα να πάει η χώρα σε άμεσες εκλογές.
Αυτή η πρωτοβουλία τώρα πια έχει ολοκληρωθεί με επιτυχία!
Αλλά μη κάνετε λάθος:
Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν ήταν «δεδομένο» πριν πέντε μήνες.
Πολλοί προεξοφλούσαν ότι το «κούρεμα» – δηλαδή η μείωση του ελληνικού χρέους – δεν θα γινόταν. Ή δεν θα πετύχαινε. Τώρα έγινε και φτάνει τα 100 δισεκατομμύρια!
Πολλοί προεξοφλούσαν ότι η Ελλάδα δεν θα κατάφερνε να σπάσει την απομόνωση στην οποία την είχαν οδηγήσει. Σήμερα το κλίμα στην Ευρώπη είναι πια πολύ διαφορετικό για την Ελλάδα.
Πολλοί προεξοφλούσαν ότι δεν θα οδηγούμασταν σε άμεσες εκλογές μετά το PSI. Πολλοί μιλούσαν για εκλογές το Σεπτέμβριο. Αρκετοί μιλούσαν για εκλογές με τη λήξη της τετραετίας τον Οκτώβριο του 2013. Σήμερα όλοι γνωρίζουν ότι οι εκλογές θα γίνουν αμέσως μετά το ΠΑΣΧΑ.
Είπαμε αμέσως μετά το PSI και αυτό έγινε. Αμέσως μετά το PSI.
Είπαμε ακόμα από τότε, πως όταν ολοκληρωθεί το PSI θα είμαστε σε θέση να επιβάλουμε τις εκλογές. Τότε δεν ήμασταν. Αλλά τώρα είμαστε! Γιατί στο μεταξύ το ΠΑΣΟΚ έχει χάσει τη δεδηλωμένη. Και οι εκλογές είναι πια δεδομένες.
Ποτέ αντιπολίτευση δεν πέτυχε τόσα πολλά σε τόσο λίγο χρόνο και σε τόσο κρίσιμες συνθήκες.
Και τώρα, σιγά-σιγά όλο και πιο πολλοί παραδέχονται ότι κάναμε το σωστό:
Κι όχι μόνο τώρα. Από την αρχή!
– Κάναμε το σωστό όταν καταψηφίζαμε τη συνταγή του Μνημονίου, το 2010. Γιατί προειδοποιήσαμε ότι δεν θα έβγαινε. Και πράγματι, αποδείχθηκε πλήρως ότι δεν έβγαινε…
Μας έλεγαν: «περιμένετε δύο χρόνια και θα αρχίσει η ανάκαμψη»! Τους λέγαμε ότι η ύφεση θα βαθύνει. Και η ύφεση όχι μόνο επιδεινώθηκε, αλλά δεν θα ξεπεραστεί ούτε το 2012. Και η Ανάκαμψη, αναβάλλεται – άλλη μια φορά– για… του χρόνου!
Τους είχαμε πει ότι η πολιτική αυτή δεν θα βοηθούσε την Ελλάδα, θα έβλαπτε την Ευρώπη. Και αποδείχθηκε σωστό κι αυτό.
Τους είχαμε πει επίσης, ότι η πολιτική του Μνημονίου δεν θα έφερνε την Ελλάδα πιο κοντά στη σωτηρία, αλλά πιο κοντά στη χρεοκοπία. Κι αυτό επαληθεύθηκε. Γι’ αυτό χρειάστηκε το κούρεμα τώρα…
Τους είπαμε τέλος, ότι η συνταγή του Μνημονίου θα κινδύνευε να απομονώσει την Ελλάδα από την Ευρώπη. Κι αυτό, δυστυχώς, επαληθεύθηκε.
Οι αγωνιώδεις προειδοποιήσεις μας βγήκαν σωστές όταν τους λέγαμε ότι η Ελλάδα γλιστράει όλο και περισσότερο, στην καταστροφή.
Κι όταν έφτασε στην άκρη του γκρεμού, τι έπρεπε να κάνω; Να την αφήσω να πέσει για να βγω «δικαιωμένος»;
Είχαμε, λοιπόν, δίκιο όταν καταψηφίζαμε τη συνταγή του Μνημονίου το Μάιο του 2010. Αυτό πια το γνωρίζουν όλοι…
– Όπως είχαμε δίκιο και πριν ένα μήνα όταν ψηφίζαμε τη νέα δανειακή σύμβαση.
Γιατί τώρα το χρέος μας κουρεύεται, μειώνεται σημαντικά. Τότε ξεκίνησε μια πολιτική που αύξανε το χρέος μας.
Τώρα οι τόκοι μειώνονται επίσης. Τότε μας αύξησαν τους τόκους.
Τώρα η αποπληρωμή του χρέους μετατίθεται για είκοσι με τριάντα χρόνια. Τότε η αποπληρωμή του χρέους εξακολουθούσε να μας απειλεί κάθε έξι μήνες.
Κι έχεις ανθρώπους που τότε ψήφισαν το Μνημόνιο, τώρα να καταψηφίζουν το κούρεμα του χρέους και να μας κουνάνε και το δάχτυλο από πάνω!
Η αλήθεια είναι ότι για να επιτύχει το κούρεμα ψηφίσαμε και πράγματα με τα οποία διαφωνούμε. Αλλά ποτέ δεν βγήκαμε να πούμε στον Ελληνικό λαό, ότι αυτά είναι σωστά. Αντίθετα, δεν σταματήσαμε να λέμε στους δανειστές μας, πως για να πιάσουμε τους στόχους μας πρέπει να αλλάξουμε κάποια πράγματα από το πρόγραμμα. Να δώσουμε ανάσες στον ελληνικό λαό. Να δώσουμε ανάσες στην Ελληνική Οικονομία. Να φέρουμε την Ανάκαμψη μιαν ώρα αρχύτερα. Να δώσουμε ελπίδα στους Έλληνες.
Αυτά λέγαμε από την αρχή. Αυτά επιμένουμε και σήμερα.
Μόνο που σήμερα δεν είμαστε μόνοι μας. Σήμερα ο λόγος μας ακούγεται όλο και περισσότερο στην Ευρώπη.
Εκεί που μας είχαν όλοι ως παράδειγμα προς αποφυγήν, τώρα ξαφνικά άρχισε να δημιουργείται ένα κίνημα συμπάθειας για τη χώρα μας!
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διέσυρε την Ελλάδα στο εξωτερικό πριν δύο χρόνια, ως «την πιο διεφθαρμένη χώρα» του κόσμου! Επί δύο χρόνια οι Έλληνες έχουν ακούσει όσες προσβολές δεν είχαν ακούσει όλους τους προηγούμενους αιώνες!
Ξαφνικά, το κλίμα για την Ελλάδα άλλαξε. Και πολλαπλασιάζονται κάθε μέρα οι φωνές στο εξωτερικό, «είμαστε όλοι Έλληνες»!
Πώς έγινε αυτό, άραγε;
Αλλάξαμε και αλλάζουμε κάθε μέρα την εικόνα της Ελλάδας. Την παρουσιάζουμε πια ως το παράδειγμα μιας λανθασμένης πολιτικής που επιβλήθηκε και πρέπει να αλλάξει. Γιατί απειλεί σήμερα όλη την Ευρώπη με παρατεταμένη ύφεση. Και με διάλυση ακόμα.
Και τώρα όλοι οι Ευρωπαίοι αντιλαμβάνονται πως το λάθος που έγινε στην Ελλάδα απειλεί και τους ίδιους.
Φίλες και φίλοι,
Τώρα που η ολοκληρώθηκαν οι στόχοι που είχαμε θέσει το τελευταίο πεντάμηνο, κάποιοι προσπαθούν να μας χτυπήσουν με ανοησίες περί συγκυβέρνησης.
Ότι τάχα θέλουμε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Ότι τάχα έχουμε συμβιβαστεί με την ιδέα ότι θα συγκυβερνήσουμε με το ΠΑΣΟΚ.
Να σας πω λοιπόν, πολύ καθαρά γιατί δεν επιδιώκουμε κανενός τύπου συγκυβέρνηση.
Πρώτον, διότι θέλω να κυβερνήσουμε τη χώρα με λυμένα τα χέρια.
Όχι κάνοντας συμβιβασμούς σε κάθε βήμα.
Μπορούμε να το κάνουμε αυτό σε συνεργασία με άλλα κόμματα;
Σίγουρα δεν μπορούμε!
Θέλει, για παράδειγμα το ΠΑΣΟΚ να τα βάλει με τη διαπλοκή που το ίδιο εξέθρεψε; Ή θέλει να τα βάλει με τις συντεχνίες; Προσέξτε, όχι με τα συνδικάτα. Με τις συντεχνίες που το ίδιο δημιούργησε, το ίδιο τις έκανε πανίσχυρες και το ίδιο δεν τόλμησε να τις αγγίξει την τελευταία διετία;
Σίγουρα δεν θέλει! Όλα αυτά τα προστάτευε πάντα και ακόμα τις προστατεύει…
Γι’ αυτό δεν θέλω να συγκυβερνήσουμε!
Δεν είναι από ματαιοδοξία. Είναι απλά από αίσθηση καθήκοντος. Θέλω να αλλάξω τα πάντα. Και δεν θα μπορέσω να τα αλλάξω όταν αναγκάζομαι να κυβερνήσω με τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη. Δεν θα μπορέσω να τα αλλάξω όταν πρέπει να κυβερνώ πατώντας πάνω σε εύθραυστες ισορροπίες ενός ετοιμόρροπου κυβερνητικού συνασπισμού.
Κάποιοι ρωτάνε;
Και τι θα γίνει αν δεν πάρετε αυτοδυναμία;
Τους απαντώ: Τις παραμονές ενός πολιτικού αγώνα το κρίσιμο ερώτημα δεν είναι τι θα συμβεί αν δεν επιτύχουμε όλους τους στόχους μας. Το κρίσιμο ερώτημα είναι γιατί πρέπει να επιτύχουμε όλους τους στόχους μας.
Τους απαντώ ακόμα: χωρίς αυτοδυναμία δεν μπορεί να κυβερνηθεί ο τόπος. Και κυρίως δεν μπορούν να αλλάξουν όλα όσα πρέπει να αλλάξουν στη χώρα.
Τους απαντώ επίσης: ότι χωρίς αυτοδυναμία δεν μπορώ να έχω την διαπραγματευτική ισχύ να πηγαίνω στο εξωτερικό ισχυρός.
Τους ρωτώ τέλος: Συγκυβερνώντας με το ΠΑΣΟΚ, πως θα τα βάλω με τα «αποστήματα» που λεηλατούν το δημόσιο πλούτο και υπονομεύουν το εθνικό συμφέρον σε κάθε τομέα και κάθε λεπτό;
Το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε λόγο να θέλει να σώσει τον εαυτό του μέσα από μια αναγκαστική συγκυβέρνηση μαζί μας. Αλλά εγώ δεν θέλω να σώσω το ΠΑΣΟΚ. Δεν με ενδιαφέρει το ΠΑΣΟΚ. Θέλω να σωθεί η χώρα! Να σηκωθεί στα πόδια της. Και για να το επιτύχω, θέλω τα χέρια λυμένα.
Η αυτοδυναμία δεν είναι απαραίτητη για μένα. Είναι απαραίτητη για να μπορέσει να κυβερνηθεί η χώρα.
Με την δανειακή συμφωνία κερδίσαμε χρόνο. Με μια αυτοδύναμη κυβέρνηση θα αξιοποιήσουμε αυτό το χρόνο, για να βγούμε από την κρίση.
Τον τελευταίο καιρό λέγονται και περίεργα πράγματα στην Ελλάδα.
Κάποιοι ανακάλυψαν ξαφνικά τις δήθεν «αρετές» των κυβερνήσεων συνεργασίας.
Αλλά η Ελλάδα δεν έχει μόνον ανάγκη από καλή διαχείριση. Σήμερα έχει, κυρίως, ανάγκη από μεγάλες ανατροπές. Και το ταχύτερο…
Και ρωτώ. Εγώ αυτή τη φορά: Πότε έγιναν μεγάλες ανατροπές από εύθραυστες κυβερνήσεις συνεργασίας; Ποτέ!
Από την Ελευθέριο Βενιζέλο, ως τον Παπάγο και από την Κωνσταντίνο Καραμανλή, κι ως τον Ανδρέα Παπανδρέου ακόμα, οι μεγάλες αλλαγές στηρίχθηκαν πάντα σε ισχυρές κοινοβουλευτικές αυτοδυναμίες. Ποτέ σε εύθραυστα κυβερνητικά σχήματα.
Το ίδιο ισχύει και στη διεθνή εμπειρία: Από τον Φραγκλίνο Ρούσβελτ ως τον Κάρολο Ντε Γκωλ κι από τη Μάργκαρετ Θάτσερ ως το Φρανσουά Μιτεράν, όλες οι κρίσιμες ανατροπές σε όλες τις δημοκρατικές χώρες έγιναν από ηγεσίες και κόμματα που είχαν μεγάλη αυτοδυναμία.
Εμείς στην Ελλάδα δεν θα φέρουμε απλώς μια κυβερνητική αλλαγή. Ετοιμάζουμε μια Νέα Μεταπολίτευση. Κι αυτό απαιτεί αυτοδυναμία.
Το αντίθετο της αυτοδυναμίας δεν είναι η συγκυβέρνηση. Είναι η αδυναμία! Και εμείς δεν θέλουμε την συγκυβέρνηση επειδή ισοδυναμεί με πλήρη αδυναμία!
Μας λένε κάποιοι: Μα δεν θέλετε εθνική συνεννόηση όταν ετοιμάζεστε να αλλάξετε τα πάντα;
Απαντώ: Ασφαλώς και θέλουμε εθνική συνεννόηση. Και τη θέλουμε και θα την επιδιώξουμε! Όλη την Ελλάδα θα αγκαλιάσουμε!
Όμως άλλο πράγμα η εθνική συνεννόηση με όλους και εντελώς διαφορετικό η συγκυβέρνηση.
Εθνική συνεννόηση είναι να ακούς όλες τις γνώμες και να λαμβάνεις τα πάντα υπ’ όψιν. Αλλά κάποιος πρέπει να παίρνει τις αποφάσεις σταθμίζοντας το εθνικό συμφέρον. Όχι να θυσιάζει το εθνικό συμφέρον στο βωμό των μικροκομματικών συμβιβασμών που του επιβάλλει η συγκυβέρνηση.
Με τέτοια παζάρια δεν μπορεί να κυβερνηθεί ο τόπος.
Και κυρίως, με τέτοια παζάρια δεν μπορεί να αλλάξει η Ελλάδα…
Τέλος λένε κάποιοι: Μα το ΠΑΣΟΚ θα αλλάξει αρχηγό τώρα. Κι ίσως είναι πιο συνεργάσιμο.
Το ευχόμαστε να είναι πιο συνεργάσιμο. Και το ελπίζουμε.
Δεν ξέρουμε ποιος θα είναι ο νέος αρχηγός του και δεν θα μπούμε εμείς στα εσωτερικά του. Αλλά όλοι οι επίδοξοι αρχηγοί του στήριξαν πλήρως όλα τα σφάλματα του κ. Παπανδρέου την προηγούμενη διετία.
Υπήρχαν κι αυτοί που μας διαβεβαίωναν ότι θα βγούμε στις αγορές το τέλος του 2011. Υπήρχαν κι αυτοί που μας έλεγαν ότι «έβαλαν πάτο στο βαρέλι πέρσι τον Ιούνιο». Κι ύστερα έφυγε ο πάτος τελείως! Υπήρχαν κι αυτοί που στήριξαν την ολέθρια απόφαση για  δημοψήφισμα. Μέχρι που άλλαξαν γνώμη αφότου είχε γίνει η ζημιά…
Υπάρχουν όλοι αυτοί που υποστήριξαν τον ολέθριο νόμο για την Ιθαγένεια. Ο οποίος κάνει την Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι για τους λαθρομετανάστες…
Υπάρχουν όλοι αυτοί που στήριξαν κι ακόμα στηρίζουν τις ασύδοτες συντεχνίες. Υπάρχουν κι όλοι αυτοί που φώναζαν μαζί με τον κ. Παπανδρέου τον Σεπτέμβριο του 2009 «λεφτά υπάρχουν»!
Αυτή είναι η «υπευθυνότητα» με την οποία θέλουν κάποιοι να συγκυβερνήσω;
Ευχαριστώ δεν θα πάρω!
Τέλος, θέλω να δημιουργήσουμε από την πρώτη μέρα ένα μικρό και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα. Το οποίο ως το τέλος της πρώτης τετραετίας θα έχει γίνει ακόμα πιο μικρό. Ξέρω ότι το ίδιο – μια μικρή και επιτελικού χαρακτήρα κυβέρνηση – θέλει ολόκληρος ο ελληνικός λαός.
Πώς θα τη φτιάξουμε, αν πρέπει να μοιράζουμε υπουργεία σε διάφορους κυβερνητικούς εταίρους;
Και πως θα αποδίδει η κυβέρνηση συνολικά, αν είναι μοιρασμένη σε κομματικά φέουδα;
Κι αν κάποιος υπουργός δεν αποδίδει, πως θα τον αλλάζουμε χωρίς να ανατρέπουμε όλες τις ισορροπίες;
Ο Ελληνικός λαός θέλει ο τόπος θα κυβερνηθεί. Και η νέα κυβέρνηση να ανατρέψει όλα όσα πρέπει να ανατραπούν. Κι αυτό απαιτεί αυτοδυναμία όχι παρατεταμένη κυβερνητική αδυναμία. Τελεία και παύλα!
Φίλες και φίλοι,
Σήμερα μπορούμε να λέμε και πράγματα που λίγο πριν δεν μπορούσαμε.
Πρώτα απ’ όλα, η Ελλάδα έχει ανάγκη την Ευρώπη! Αυτό δεν είναι πια ένα συνηθισμένο κλισέ. Τώρα πλέον είναι γεωπολιτική επιταγή!
Όλος ο Μεσογειακός περίγυρός μας αποσταθεροποιείται. Ακόμα και άλλα κράτη χωρίς τα δικά μας προβλήματα νιώθουν όλο και μεγαλύτερη ανασφάλεια. Αυτή τη στιγμή η κάλυψη της Ευρώπης, μας είναι πιο απαραίτητη από ποτέ.
Δείτε την Κύπρο. Μόλις μπήκε στην Ευρώπη ανακήρυξε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Και σήμερα μοιράζει συμβόλαια έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων, έχει γίνει το επίκεντρο του επενδυτικού ενδιαφέροντος και σπεύδουν να την προσεγγίσουν πολύ ισχυρά κράτη.
Σας ρωτώ: Θα κατάφερνε η Κύπρος να διακηρύξει την ΑΟΖ, αν δεν είχε μπει στην Ευρώπη; Και θα μπορούσαμε εμείς να προχωρήσουμε τώρα σε δικές μας έρευνες και ανακήρυξη της ΑΟΖ, ακολουθώντας το παράδειγμα της Κύπρου, αν απομονωνόμασταν από την Ευρώπη, ή αν μας έβγαζαν από την Ευρώπη;
Θα σας πω και κάτι που δεν λέγεται ανοικτά ακόμα, αλλά που όλο και περισσότεροι το συνειδητοποιούν:
Τα αποθέματα που είναι γνωστό πια ότι υπάρχουν μέσα στην Ελληνική ΑΟΖ και πολύ κοντά σε ελληνικό έδαφος, είναι πολύ σημαντικά. Σε αξία παρά πολύ σημαντικά!
Χωρίς την κάλυψη της Ευρωπαϊκής ομπρέλας ούτε εμείς ούτε η Κύπρος θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε στην εκμετάλλευσή τους.
Με την κάλυψη της Ευρωπαϊκής ομπρέλας, όχι μόνο θα μας λύσουν το πρόβλημα, αλλά μπορούν να μας φέρουν σε πολύ καλύτερο επίπεδο απ’ ό, τι ήμασταν πριν. Και σε πολύ πιο υγιείς βάσεις.
Η Ελλάδα κινδύνεψε κάποια στιγμή – και ακόμα ο κίνδυνος δεν έχει παρέλθει τελείως – να γίνει ο αδύνατος κρίκος της Ευρώπης.
Ενώ μπορεί να γίνει το προπύργιο της Ευρώπης στη Μέση Ανατολή. Και μαζί με την Κύπρο, ο Ελληνισμός να αποκτήσει τεράστιο βάρος και επιρροή στην περιοχή του.
Αυτό το έχουμε ανάγκη. Και θα το επιτύχουμε. Και εδώ η ευρωπαϊκή ομπρέλα μας είναι απολύτως απαραίτητη.
Γι’ αυτό δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα.
Και κάτι ακόμα: Λένε κάποιοι ότι η Ευρώπη μας έχει ανάγκη, άρα δεν επρόκειτο ποτέ να μας διώξει. Επικαλούνται μάλιστα και μιαν έρευνα ότι η απομάκρυνση της Ελλάδας από το ευρώ θα στοίχιζε στην Ένωση κοντά στο 1 τρισεκατομμύριο ευρώ.
Μόνο που διαβάζουν με λάθος τρόπο τα νούμερα. Γιατί η διαπίστωση αυτή σημαίνει ότι το κόστος παραμονής μιας «δυσλειτουργικής» Ελλάδας μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο. Και μπορούσε να σημαίνει, ότι όσο θα περνούσε ο καιρός, μια «δυσλειτουργική» Ελλάδα θα γινόταν όλο και πιο «επιζήμια» για την Ευρώπη. Και άρα κάποιοι θα μπορούσαν να το επικαλεστούν για να εκδιωχθεί η Ελλάδα μιαν ώρα αρχύτερα. Πριν η ζημιά μεγαλώσει κι άλλο.
Εμείς θέλουμε η Ελλάδα να πάψει να είναι «δυσλειτουργική» όπως λένε. Θέλουμε να εξυγιανθεί, να γίνει ανταγωνιστική. Να μετατραπεί από αδύναμο κρίκο της Ευρώπης σε πολύτιμο εταίρο.
Θέλουμε να επιτύχει τους στόχους της. Και θα κάνουμε ό, τι μπορούμε για να επιτύχει τους στόχους της. Μόνο που αυτό απαιτεί, όχι εμείς να εκβιάζουμε τους εταίρους μας ή οι εταίροι μας να εκβιάζουν εμάς, αλλά όλοι μαζί να βοηθήσουν ώστε στην Ελλάδα να υπάρξει άμεσα Ανάκαμψη. Να νιώσει την Ανάκαμψη η ελληνική Οικονομία. Και να νιώσουν ξανά την Ελπίδα οι Έλληνες, για να προστατέψουμε την κοινωνική συνοχή του λαού μας.
Τέλος, υπήρξαν κάποιοι εκτός Ελλάδος που επέλεξαν να διώξουν την Ελλάδα από το ευρώ. Η άποψη αυτή κέρδισε έδαφος, ιδιαίτερα μετά την ολέθρια απόφαση του κ. Παπανδρέου για δημοψήφισμα. Και θα ήταν καταστροφικό και για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ίσως μερικοί επιδίωκαν ακριβώς αυτό: να χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα ως πρόσχημα για να διαλύσουν την Ευρώπη! Αυτό θα ήταν ολέθριο για την Ελλάδα. Αλλά και για την Ευρώπη.
Με τη στήριξη της νέας δανειακής σύμβασης αποτρέψαμε αυτά τα σχέδια. Και οι απόψεις αυτές, υπάρχουν ακόμα, αλλά δεν κυριαρχούν πια μέσα στην Ευρώπη.
Τώρα αλλάζουν οι ισορροπίες και στην Ευρώπη! Αλλά αυτή τη φορά αλλάζουν προς όφελος της Ελλάδας.
Φίλες και φίλοι,
Υπάρχουν κι αυτοί που κερδοσκοπούν πάνω στην απελπισία του Ελληνικού λαού. Και συγκρούονται μαζί μας επειδή ακριβώς προσπαθούμε να δώσουμε διέξοδο και Ελπίδα.
Μιλάω κυρίως για την Αριστερά, που δεν προτείνει κάτι διαφορετικό, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την απελπισία του κόσμου. Ποντάρει στην εξαθλίωσή του και προσπαθεί να την κεφαλαιοποιήσει.
Οι ίδιοι δεν ασκούν Πολιτική. Είναι οι μόνιμοι «προφήτες» της συμφοράς, όχι οι πρωτοπόροι μιας άλλης πορείας για τη χώρα.
Δεν ασκούν Πολιτική, γιατί δεν μπορούν. Κι όταν το προσπάθησαν είδαμε κωμικοτραγικά αποτελέσματα. Όπως τότε που υπόσχονταν να μας φέρουν… φτηνό πετρέλαιο από τον Ούγκο Τσάβες! Το θυμάστε;
Δεν ασκούν Πολιτική, γιατί βρίσκονται οι ίδιοι σε πλήρη σύγχυση. Το βλέπουμε κάθε μέρα: Όταν τη μια διαφωνούν με την Ευρώπη, και την άλλη προειδοποιούν ότι δεν πρέπει να βγούμε από την Ευρώπη. Όταν από τη μία ψηφίζουν όχι σε όλα, ακόμα και στο κούρεμα του χρέους,  και από την άλλη  χαρακτηρίζουν το κούρεμα ανάσα για τη χώρα…
Κάποιοι απ’ αυτούς Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή θέλουν το ευρώ. Τρίτη – Πέμπτη – Σάββατο δεν το θέλουν ή δεν τους νοιάζει. Και την Κυριακή ξεκουράζονται και το σκέφτονται…
Κι επειδή οι ίδιοι βρίσκονται σε σύγχυση, προσπαθούν να επιτείνουν τη σύγχυση του κόσμου. Και να τη μετατρέψουν σε απελπισία. Η οποία είναι ο χειρότερος σύμβουλος για ένα λαό. Αλλά αυτή ακριβώς τη σύγχυση και την απελπισία επιδιώκουν.
Δεν κυβέρνησαν ποτέ τη χώρα, αλλά ήταν οι ίδιοι υποστηρικτές όλων των δεινών που οδήγησαν τη χώρα ως εδώ. Έδιωξαν επιχειρήσεις από την Ελλάδα. Έδιωξαν επενδύσεις από την Ελλάδα. Έδιωξαν τουρίστες από την Ελλάδα. Επέβαλαν ακαμψία στις αγορές. Έκαναν τα πάντα για να μην έρθουν ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα. Επέβαλαν προνόμια για λίγους, που τα πληρώνουν όλοι οι υπόλοιποι. Έκαναν τις συντεχνίες παντοδύναμες. Προστάτεψαν ή ανέχθηκαν το όργιο των κουκουλοφόρων.
Και βρίσκονται σε τέτοια σύγχυση και τέτοια ανυποληψία που ούτε μεταξύ τους δεν μπορούν να συνεννοηθούν.
Ακόμα και τώρα που βρίσκονται σε πρόσκαιρη δημοσκοπική άνοδο,  είναι βαθιά διασπασμένοι. Και δεν μιλάνε μεταξύ τους. Κι όσο πιο ισχυρή νιώθει η κάθε «συνιστώσα» τους, τόσο περισσότερο διασπώνται.
Μέχρι τώρα ασκούσαν οξύτατη και υποκριτική κριτική προς εμάς. Και απάντηση δεν έπαιρναν.
Τώρα θα μάθουν ότι δεν μπορούν να μας κουνάνε το δάχτυλο! Κι ότι δημοκρατία σημαίνει όχι μόνο να ασκείς κριτική, αλλά να δέχεσαι και κριτική.
Τους το λέμε λοιπόν, ευθέως: Οι ίδιοι δεν είναι υπεράνω κριτικής!
Οι ίδιοι δεν είναι «ανεύθυνοι». Είναι βασικοί υπεύθυνοι για την κρίση που μας οδήγησαν και τα δεινά που ζούμε.
Είναι και κάτι παραπάνω: Αδιόρθωτοι! Διότι τώρα που είναι απαραίτητο η χώρα να ορθοποδήσει, εκείνοι σπέρνουν τη σύγχυση και καλλιεργούν την απελπισία.
Όλοι εμείς οι υπόλοιποι βγάλαμε συμπεράσματα από τα λάθη του παρελθόντος.
Εκείνοι θεωρούν τα λάθη τους ως… «αρετή»! Και τα υπερασπίζονται ακόμα:
– Υπερασπίζονται το δικαίωμα των κουκουλοφόρων να καίνε την πόλη κατά βούληση. Αλλά όχι και το δικαίωμα των πολιτών σε ασφάλεια.
– Υπερασπίζονται το δικαίωμα ελάχιστων ατόμων κάθε μέρα να κάνουν την «επαναστατική τους γυμναστική» και να παραλύουν την πόλη. Αλλά όχι το δικαίωμα εκατομμυρίων ανθρώπων να πηγαίνουν στις δουλειές τους.
– Υπερασπίζονται το δικαίωμα στο παραεμπόριο! Αλλά όχι το δικαίωμα σε νόμιμους καταστηματάρχες να επιβιώνουν.
– Υπερασπίζονται το δικαίωμα συμμοριών να χρησιμοποιούν τους Πανεπιστημιακούς χώρους ως άσυλο της εγκληματικής δραστηριότητάς τους. Αλλά όχι το δικαίωμα εκατοντάδων χιλιάδων φοιτητών να ολοκληρώνουν τις σπουδές τους.
– Υποστηρίζουν κάθε είδους παρανομία και παρανόμους, αλλά όχι το δικαίωμα στη νομιμότητα και την ασφάλεια.
Έχουν ενοχοποιήσει την έννοια της ασφάλειας. Όπως έχουν ενοχοποιήσει την επιχειρηματικότητα. Κι ύστερα αναρωτούνται πως φτάσαμε ως εδώ…
– Υποστηρίζουν κάθε μηδενιστική απαξίωση της Ελληνικής Ιστορίας.
Τους το λέω καθαρά: αυτά τελείωσαν!
Η δημοκρατία μας δεν σηκώνει ούτε ασυδοσία κουκουλοφόρων, ούτε άσυλα εγκληματικής συμπεριφοράς, ούτε διαστρεβλώσεις στα βιβλία Ιστορίας, όπου η Γενοκτονία σε βάρος ελληνικών πληθυσμών μετατρέπεται σε… τουριστικό ατύχημα «συνωστισμού» στην προκυμαία της Σμύρνης.
Και τους λέω και κάτι ακόμα: Τον τελευταίο καιρό βεβηλώνουν και τις εθνικές επετείους.
Λίγα χρόνια πριν μάζευαν υπογραφές να σταματήσουν τις παρελάσεις στις εθνικές επετείους. Δεν έπεισαν κανένα τότε. Τώρα προσπαθούν να τις σταματήσουν εντελώς! Και δια της βίας…
Τους το λέω καθαρά:     Να το κόψουν αυτό το επικίνδυνο «βιολί» που άρχισαν.
Οι εθνικές επέτειοι είναι τμήμα της παράδοσης του λαού μας. Είναι εκδηλώσεις τιμής σε αγώνες Ελευθερίας και τόνωσης της εθνικής μνήμης.
Είναι και αναβάπτιση της νεολαίας στα ιδεώδη της  πατρίδας και της Ελευθερίας.
Δεν ξέρω τι θέλουν εκείνοι. Εμείς πάντως δεν θέλουμε λαό χωρίς μνήμη.
Ούτε νεολαία χωρίς ιδανικά Ελευθερίας.
Τιμούμε την ιδεολογία καθενός, σεβόμαστε τις απόψεις όλων, αλλά όποιος υπονομεύει τη συλλογική μνήμη και το ηθικό του ελληνικού λαού θα μας βρει απέναντι.
Όποιος καλλιεργεί τη σύγχυση και κερδοσκοπεί πάνω στην απελπισία θα μας βρει απέναντι.
Αυτή η χώρα έχει και ραχοκοκαλιά και ταυτότητα.
Όποιος θέλει να της σπάσει τη ραχοκοκαλιά και να της σβήσει την ταυτότητα,  θα μας βρει απέναντι.
Το τελευταίο που θέλω να σας πω, φίλες και φίλοι, είναι ότι ξέρουμε πολύ καλά ότι ο λαός μας δοκιμάζεται. Και ότι οι κίνδυνοι δεν έχουν απομακρυνθεί ακόμα.
Το ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι το αντιλαμβάνονται πλέον οι πάντες:
– Εμείς δεν γυρίζουμε παραμονές εκλογών να κραυγάζουμε «λεφτά υπάρχουν».
– Λέμε σκληρές αλήθειες στον Ελληνικό λαό.
– Δεν διστάζουμε να τα βάλουμε με τον ανεύθυνο λαϊκισμό.
– Και  δεν διστάζουμε να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
– Εμείς δεν γυρνάμε στην Ελλάδα να υπερασπιζόμαστε τα καλά της ατέλειωτης ύφεσης, όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ. Κάνουμε ότι μπορούμε να πείσουμε την Ευρώπη για να την ανάγκη άμεσης Ανάκαμψης.
Αυτή τη στιγμή έχουμε τρείς άμεσες προτεραιότητες:
Να αποκαταστήσουμε τις αδικίες με τις χαμηλές συντάξεις. Κόπηκαν πολύ κι αυτό είναι άδικο και υφεσιακό. Την τελευταία φορά αποτρέψαμε να κοπούν κι άλλο οι χαμηλές συντάξεις. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Τώρα πρέπει να κάνουμε το επόμενο βήμα. Να αποκαταστήσουμε τις χαμηλές συντάξεις μέχρι τα 700 Ευρώ…
Έχουμε ήδη προτείνει κάποια μέτρα οριστικής εξυγίανσης των ταμείων.
Δίνοντας τους δημόσια περιουσία. Που πρέπει, όμως, να αξιοποιηθεί για να μπορεί να αποδίδει εισοδήματα και κεφαλαιακά κέρδη.
Δεν θα δώσουμε «παροχές» για να τις πάρουμε πίσω λίγο αργότερα, όπως γινόταν ως πρόσφατα. Θα αποκαταστήσουμε τη βιωσιμότητα των ταμείων κι αυτό θα επιτρέψει ό, τι δίνεται να είναι μόνιμο και σταθερό.
Το ίδιο ισχύει για τα πολυτεκνικά επιδόματα. Αυτά που δόθηκαν επί κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας έπιασαν τόπο! Είχε αρχίσει να σημειώνεται αντιστροφή της δημογραφικής γήρανσης. Τώρα δεν θα διστάσουμε, να επενδύσουμε πραγματικά στην πολυτεκνική οικογένεια. Αλλά αυτό προϋποθέτει να αρχίσει τουλάχιστον η Ανάκαμψη, για να απελευθερωθούν πόροι. Εμείς δεν τάζουμε λεφτά που δεν υπάρχουν…
Άμεση προτεραιότητά μας, λοιπόν, είναι η Ανάκαμψη. Με κοινοτικούς πόρους με διαρθρωτικές αλλαγές, με φορολογικές αλλαγές. Όσο ανακόπτεται η ύφεση, όσο σταματά η αύξηση της ανεργίας, τόσο θα αρχίσουν να βελτιώνονται απότομα όλα τα μεγέθη του Προϋπολογισμού. Εδώ προτεραιότητα έχει η Οικοδομή και ο κατασκευαστικός κλάδος που έχει παραλύσει. Να σκεφτείτε ότι μέσα στο 2011 η κατανάλωση τσιμέντου και σίδερου ήταν το 15% της αντίστοιχης κατανάλωσης του 2007. Μέσα σε πέντε χρόνια έπεσε στο ένα έβδομο περίπου!
Να θυμάστε πως όταν αρχίσει η ανάκαμψη, αυτόματα θα μειωθεί το έλλειμμα και θα βελτιωθούν τα οικονομικά και των ασφαλιστικών ταμείων. Ενώ η Οικονομία θα αντέξει πολύ καλύτερα και θα προσαρμοστεί πολύ ταχύτερα στις διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη για να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά της.
Η τρίτη προτεραιότητα είναι η ασφάλεια των πολιτών. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα εύκολα, δηλαδή την κατάργηση του Νόμου για την Ιθαγένεια που ψήφισε η κυβέρνηση Παπανδρέου το 2010 και μετατρέπει την Ελλάδα σε «μαγνήτη προσέλκυσης παράνομων μεταναστών. Αυτά τα ’χουμε πει και θα γίνουν αμέσως…
Μιλάω για μια ευρύτερη στρατηγική να ανακτήσουμε το κέντρο της Αθήνας – και άλλων πόλεων – περιοχές δηλαδή που, να το πούμε καθαρά, βρίσκονται πια εκτός ελέγχου.
Κι ακόμα, να σταματήσουμε πλήρως το παραεμπόριο.
Και βεβαίως, να πείσουμε τους εταίρους μας για μια πανευρωπαϊκή πολιτική επαναπατρισμού των παράνομων μεταναστών. Και φυσικά να ελέγξουμε πολύ πιο αποτελεσματικά τα σύνορά μας.
Μιλάω επίσης και για μια εκκαθάριση όλων των κέντρων όπου υπάρχει το ακαταδίωκτο στην εγκληματική συμπεριφορά. Μιλάω και για την αλλαγή όλου του δικονομικού πλαισίου που εμποδίζει την αστυνόμευση και αποθρασύνει τους εγκληματίες.
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό. Αρκεί να δούμε τι δουλεύει σε άλλες δημοκρατικές χώρες και να τα προσαρμόσουμε στα δικά μας.
Ορισμένα απ’ αυτά, θα γίνουν αμέσως. Άλλα θα χρειαστούν χρόνο για να ολοκληρωθούν. Όλα όμως θα ξεκινήσουν από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησής μας.
Και κάτι τελευταίο: υποσχέθηκα να βγάλω τις κουκούλες από τους κουκουλοφόρους. Να δούμε ποιοι είναι. Και ποιοι βρίσκονται από πίσω τους.
Να θυμάστε αυτή μου την υπόσχεση.
Οι Έλληνες δεν τρομοκρατούνται!
Και οι Έλληνες δεν κρύβουν τα πρόσωπά τους…
Φίλες και φίλοι,
Η παράταξή μας, η Νέα Δημοκρατία, είναι η μόνη σταθερή δύναμη που δίνει προοπτική και σιγουριά, σε μια κοινωνία που κλυδωνίζεται και σε ένα πολιτικό σύστημα που καταρρέει.
Η Νέα Δημοκρατία έχει ήδη πείσει ότι δεν είναι ίδια με τους άλλους.
Γι’ αυτό και τώρα προσπαθούν απεγνωσμένα να παρουσιάσουν σενάρια «συγκυβέρνησης» με το ΠΑΣΟΚ. Δεν τους ενδιαφέρει πως θα κυβερνηθεί η χώρα. Τους ενδιαφέρει πως θα διασωθεί το ΠΑΣΟΚ. Ό, τι από αυτό θα μπορούσε να διασωθεί, τέλος πάντων…
Όσο πλησιάζουν οι εκλογές, τόσο θα καταλαβαίνει και ο τελευταίος Έλληνας πολίτης, πως όποιος επιμένει να μιλάει για «συγκυβέρνηση», δεν θέλει να αλλάξει τίποτε. Και πως απλά προσπαθεί να εμποδίσει τη Νέα Δημοκρατία να αλλάξει τα πάντα.
Μάταια όμως!
Γιατί όσο θα πλησιάζει η μέρα της κάλπης, τόσο θα διαλύονται τα σύννεφα της σύγχυσης. Τόσο ο λαός θα συσπειρώνεται γύρω από τα τέσσερα πράγματα που μόνο η Νέα Δημοκρατία προσφέρει σήμερα:
– Πρώτον, η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί από την πρώτη στιγμή.
Αυτό μόνο αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να το προσφέρει.
– Δεύτερον, η κοινωνική συνοχή της πρέπει να αποκατασταθεί από την επόμενη μέρα.
Αυτό, επίσης μόνον η Νέα Δημοκρατία μπορεί να το επιτύχει. Άλλωστε το έχουμε αναδείξει ως προτεραιότητα εδώ και δύο χρόνια. Το ΠΑΣΟΚ ξέχασε την Κοινωνική συνοχή εδώ και πολύ καιρό. Και η Αριστερά θέλει τους Έλληνες διχασμένους, όχι ενωμένους, για να μπορεί να επενδύει πάνω στην απελπισία τους…
– Τρίτον, η Ανάκαμψη πρέπει να αρχίσει το ταχύτερο. Αυτό αποτελεί «σημαία» της Νέας Δημοκρατίας. Το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν έδωσε στην Ανάκαμψη καμία σημασία. Και η Αριστερά δεν ενδιαφέρεται για την Ανάκαμψη. Θέλει τους Έλληνες απελπισμένους και κάνει ό,τι μπορεί να τους κρατήσει απελπισμένους ώστε να λεηλατεί τον καημό και τον πόνο τους. Γιατί στην Ελλάδα η Αριστερά έχει απαγορέψει την Ελπίδα! Ενώ η Ελπίδα για κάθε Έλληνα είναι το κυρίαρχο σύμβολο του αγώνα της Νέας Δημοκρατίας.
– Τέταρτον, πρέπει η χώρα να μπει στο δρόμο της Νέας Μεταπολίτευσης και της υγιούς Ανάπτυξης το ταχύτερο. Με ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια. Όχι με δανεικά πια.
Αυτά τα τέσσερα πράγματα ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι η Ελλάδα τα χρειάζεται επειγόντως και ότι μόνο η παράταξή μας τα προσφέρει.
Μην αμφιβάλλετε -ο λαός θα κάνει τη σωστή επιλογή.
Οι Έλληνες, ανάμεσα στην απελπισία και την Ελπίδα ξέρετε τι θα διαλέξουν.
Ανάμεσα στη σταθερή προοπτική και το χάος, ξέρετε τι θα διαλέξουν.
Ανάμεσα στα «παχιά» τα λόγια και την αλήθεια, αυτή τη φορά, ξέρετε τι θα διαλέξουν.
Οι Έλληνες κάηκαν πολλές φορές από τα «παχιά λόγια». Και τώρα ζητούν τρία πράγματα: Ζητούν Αλήθεια. Ζητούν Ελπίδα. Και αναζητούν αυτόν που θα τους πει την Αλήθεια και θα τους δώσει Ελπίδα.
Οι Έλληνες κατάλαβαν πια ότι δεν υπάρχει «ιδιωτικός παράδεισος» για τον καθένα ξεχωριστά. Οι «ιδιωτικοί παράδεισοι» είναι μια επικίνδυνη ψευδαίσθηση που φέρνει την Κόλαση για όλους!
Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή ο λαός μας καταλαβαίνει πως είτε όλοι μαζί θα σωθούμε είτε όλοι μαζί θα χαθούμε.
Γι’ αυτό και είναι έτοιμος να ακούσει το λόγο της Αλήθειας που και να ακολουθήσει το δρόμο της Ελπίδας.
Δύναμή μας, λοιπόν, είναι η σταθερότητα που προσφέρουμε.
Δύναμή μας είναι η αλήθεια που λέμε.
Δύναμή μας είναι η Ελπίδα που δίνουμε.
Σήμερα αρχίζει μια μακρά πορεία μας προς τον Ελληνικό λαό.
Για να του πούμε αυτά που πρέπει να του πούμε.
Για να τα δώσουμε αυτά που οφείλουμε να του δώσουμε.
Για να πάρουμε αυτά που έχουμε ανάγκη, για να κάνουμε το καθήκον μας απέναντί του: Ισχυρή και σαφή εντολή να τα αλλάξουμε όλα!
– Σας θέλω όλους στην πρώτη γραμμή.
Σε αυτόν τον αγώνα δεν υπάρχουν «μετόπισθεν».
– Σας θέλω όλους αποφασισμένους. Σε αυτόν τον αγώνα δεν υπάρχουν ενδοιασμοί. Υπάρχει μόνο πίστη και ενότητα.
– Σας θέλω όλους δίπλα στο λαό. Σε αυτόν τον αγώνα δεν υπάρχουν «κομματικά γραφεία».
Δεν τάζουμε λαγούς με πετραχήλια. Δεν χαϊδεύουμε τα αυτιά κανενός.
Είμαι αποφασισμένος για μεγάλες αλλαγές και τομές.
Ξέρετε ποιος είμαι.
Ξέρετε από πού προέρχομαι και από τι πέρασα για να βρεθώ εδώ.
Δώστε μου τη δύναμη να αλλάξω την Ελλάδα!
Αυτό θα είναι το μήνυμά μου στον Ελληνικό λαό.
Κι εκείνος θα επιλέξει.
Με τη βοήθεια του Θεού, θα νικήσουμε.
Για το καλό της Ελλάδας!
Αυτή μας εμπνέει. Αυτήν υπηρετούμε.
Την Ελλάδα και τα ιδανικά μας.
Τα ιδανικά Ελευθερίας, Δικαιοσύνης, Αξιοσύνης,
Ιδανικά προσωπικής Αξιοπρέπειας
και συλλογικής Υπερηφάνειας ως έθνους,
Ιδανικά Αλληλεγγύης. Ιδανικά Πατρίδας!
Ιδανικά Ελληνικά και Παγκόσμια ταυτόχρονα.
Γιατί εμάς, σε αντίθεση με άλλους, μας εμπνέουν ιδανικά,  όχι δόγματα!
Μας κερδίζει η Αλήθεια, όχι η Προπαγάνδα.
Μας καθοδηγεί η φωνή της Συνείδησής μας, όχι η κομματική σκοπιμότητα.
Μας συναρπάζει η Ελπίδα, όχι η καλλιεργούμενη Απελπισία.
Να είστε σίγουροι, θα νικήσουμε για το καλό της Ελλάδας.
Σας ευχαριστώ και καλή δύναμη σε όλους μας!»


Statesmen.gr

"Πόσο ηλίθιοι είναι όσοι θεωρούν ότι δεν τους αφορά η επίθεση στο Νταλάρα;..."



Γράφει: Χρήστος Παναγιωτόπουλος

Δεν θα έγραφα για την επίθεση που δέχθηκε ο Γιώργος Νταλάρας, με γιαούρτια και καρέκλες, σε συναυλία στο Ίλιον. Δεν αισθανόμουν ότι είχα να προσθέσω τίποτα σημαντικό σε ό,τι σχολιαστικό άκουσα και διάβασα.
Αποφάσισα να το κάνω, μόνο όταν διαπίστωσα ότι δεκάδες καλλιτέχνες αρνούνται να...
πάρουν θέση στο θέμα.
Οι δημοσιογράφοι του Μega απευθύνθηκαν σε πάρα πολλούς καλλιτέχνες και τους ζήτησαν να σχολιάσουν το γεγονός.
Προσέξτε: όχι να αξιολογήσουν την καλλιτεχνική αξία του Νταλάρα, ούτε να πουν αν είναι σύμφωνοι με την πορεία του στο τραγούδι, ούτε βέβαια να κρίνουν τον τρόπο ζωής του.
Τους ζήτησαν μόνο να διατυπώσουν τη γνώμη τους για τις καρεκλιές και το γιαούρτωμα σε συναυλία, την οποία έδινε χωρίς εισιτήριο!
Με εξαίρεση τον Σαββόπουλο, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τον Γιάννη Σμαραγδή, τον Μάνο Ελευθερίου και τον Γιάννη Ζουγανέλη, όλοι οι υπόλοιποι αρνήθηκαν!
Αρνήθηκαν να καταδικάσουν την άσκηση βίας!
Το γεγονός δεν με εξέπληξε απλώς. Με τρόμαξε. 
Ακούσαμε κάποιους να λένε ότι «το γιαούρτι και οι καρέκλες δεν είναι βία».
Ακούσαμε άλλους να υποστηρίζουν ότι «κοιμήθηκε όπως έστρωσε», εννοώντας ότι πλήρωσε τις θετικές δηλώσεις του για το Μνημόνιο.
Ακούσαμε και ορισμένους να λένε ευθέως «καλά του έκαναν του υποκριτή, που έχει πλουτίσει τραγουδώντας δήθεν για τον πόνο των ανθρώπων».
Μα, πώς έχει μεταλλαχθεί έτσι αυτή η κοινωνία;
Είναι δυνατόν να μην είμαστε σε θέση να διαχωρίσουμε το ειδικό απ’ το γενικό και το ιδιωτικό απ’ το δημόσιο;
Είναι δυνατόν να μη μπορούμε να τραβήξουμε κόκκινη γραμμή με τη βία;
Είναι δυνατόν να μας τυφλώνει τόσο το επαγγελματικός ανταγωνισμός και η προσωπική αντιπάθεια;
Είναι δυνατόν να μη βλέπουμε τι επωάζεται;
Είναι δυνατόν να ανεχόμαστε ή -ακόμα χειρότερα- να χαιρόμαστε, που κάποιος άλλος προπηλακίζεται;
Γιατί; Επειδή δεν συμφωνούμε με τον τρόπο που ζει;
Είναι δυνατόν να είμαστε τόσο ηλίθιοι; Να ταΐζουμε το κτήνος της αυθαιρεσίας και της βίας, και να μην καταλαβαίνουμε ότι αύριο μπορεί να χτυπήσει την πόρτα μας;
Δεν υπάρχει τίποτα πιό εύκολο στον κόσμο απ’ το να χαϊδεύεις αυτιά. Να λες ότι για όλα τα δεινά φταίνε «οι άλλοι». Πάντα κάποιοι άλλοι δαίμονες, ποτέ εμείς οι ίδιοι.
Δεν φταίμε που κλέβουμε την εφορία, γιατί «έλα μωρέ, εμείς είμαστε το πρόβλημα ή οι μεγαλοκαρχαρίες»;
Σωστά, άλλωστε ποιος ασχολείται με το γεγονός ότι τη δική μας φοροκλοπή την πληρώνουν οι φουκαράδες μισθωτοί και συνταξιούχοι;
Δεν φταίμε που λαδώνουμε τον έφορο, τον πολεοδόμο, τον δημοτικό υπάλληλο, τον δασάρχη, τον υπάλληλο της αρχαιολογίας.
Δεν φταίμε που περνάμε με κόκκινο (εντάξει, μωρέ, θα μας σβήσει την κλήση ο δικός μας).
Δεν φταίμε που γυρέψαμε από τον βουλευτή να διορίσει στο δημόσιο τον κανακάρη μας. Ο φαύλος είναι εκείνος, όχι εμείς.
Δεν φταίμε που ο συνάδελφός μας χτύπαγε την κάρτα για άλλους έξι στην υπηρεσία και εμείς πηγαίναμε για καφέ.
Δεν φταίμε εμείς -αλλοίμονο…- που πηγαίναμε κάθε πρώτη του μηνός να πληρωθούμε απ’ τη δημόσια υπηρεσία (όπου μας διόρισε ο φαύλος βουλευτής, που λέγαμε), γνωρίζοντας ότι δεν έχουμε προσφέρει τίποτα τις πρηγούμενες 30 μέρες, ώστε να δικαιολογείται ο μισθός μας. Όχι μωρέ, οι διεφθαρμένοι πολιτικοί φταίνε που λαδώνονται από τους μεγαλοπαράγοντες!
Δεν φταίμε εμείς που δουλεύουν (λέμε τώρα…) ένα εκατομύριο άνθρωποι στο δημόσιο αντί για τριακόσιες χιλιάδες.
Δεν φταίμε εμείς που δουλεύουν (λέμε τώρα…) 1,300 υπάλληλοι στη Βουλή αντί για τριακόσιους.
Οι «άλλοι» φταίνε! Ποιοι άλλοι;
Οι «άλλοι» Έλληνες που, προφανώς, δεν είμαστε εμείς.
Όσοι αρνήθηκαν να πουν έστω και μια λέξη για τη βία κατά του Νταλάρα, προφανώς ανήκουν στους «άλλους» Έλληνες.
Σε εκείνους που δεν έκλεψαν ποτέ την εφορία, που δε στοίβαξαν ποτέ σαν σαρδέλες τους ανθρώπους στα μαγαζιά που τραγουδούσαν, που δεν χρέωσαν ποτέ ένα μπουκάλι άθλιο κρασί στην τιμή γαλλικού καμπανίτη, που εξακολουθούν να ζουν στις φτωχογειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά.
Αλλά ακόμη και έτσι αν ήταν (που, πραφανώς, δεν είναι) δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα λόγια του Σμαραγδή, που δοξάζει την Ελλάδα στα πέρατα της οικουμένης με το έργο του;
«Μπορεί να διαφωνεί κανείς με τις ιδέες ή με τη στάση του οποιουδήποτε καλλιτέχνη, αλλά αυτό δεν νομιμοποιεί τις πράξεις βίας», είπε ο μεγάλος δημιουργός -χθες του «Γκρέκο», αύριο του «Βαρβάκη».
Δεν μπορούσαν να υιοθετήσουν το σκεπτικό του Σαββόπουλου;«Όσο και να διαφωνεί κανείς με τον Νταλάρα, αυτά που του κάνουν είναι κανιβαλισμός», είπε ο μεγάλος τροβαδούρος.
Η μικροψυχία, η μικροπρέπεια, η χαιρεκακία και το κλείσιμο του ματιού στη βία (αρκεί να ασκείται σε βάρος άλλων, εννοείται) συνιστούν ένα εκρηκτικό πακέτο μικρόνοιας που πολύ φοβάμαι ότι θα βρούμε μπροστά μας όλοι.


…Και στο βάθος νέο κούρεμα



greeceΠριν καλά – καλά στεγνώσει το μελάνι από την υπογραφή του PSI ανάμεσα στην Ελληνική Δημοκρατία και τους ιδιώτες πιστωτές της (τράπεζες, ελληνικές και ξένες, ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ.) ξεκίνησαν οι συζητήσεις για το ενδεχόμενο ενός πρόσθετου «κουρέματος», ακόμα και κατά τη διάρκεια του επόμενου 12μηνου.

Μάλιστα, αυτή τη φορά στο τραπέζι των συζητήσεων φαίνεται να πέφτει για πρώτη φορά και το ενδεχόμενο της περικοπής και του λεγόμενου «επίσημου» χρέους. Δηλαδή, του χρέους που έχει η Ελλάδα προς άλλα κράτη. Ως γνωστόν, αυτό δεν έχει πειραχθεί καθόλου μέχρι σήμερα, καθώς ό,τι κούρεμα έγινε αφορούσε στο λεγόμενο ιδιωτικό χρέος.
Η προοπτική ενός συμπληρωματικού PSI διαφαίνεται στον ορίζοντα ως εναλλακτική λύση για να μπορέσει η χώρα να πιάσει τους εξαιρετικά φιλόδοξους στόχους που της έχουν τεθεί με το Μνημόνιο 2. Αν τηρήσει τους κανόνες και δείξει καλό πρόσωπο, τότε δεν αποκλείεται να της γίνει και δεύτερη διαγραφή χρέους, μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, όπως λέγεται ήδη αρμοδίως. Γι' αυτό και η εφαρμογή των μέτρων, προσεχώς, θα είναι το «κλειδί» πολλών πραγμάτων.

Παρά την επιτυχία του PSI, τα νέα ελληνικά ομόλογα, που θα εκδοθούν τη Δευτέρα στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του χρέους διαπραγματεύονται στην «γκρίζα αγορά» περίπου στο ένα πέμπτο της ονομαστικής τους αξίας. Τουλάχιστον τρεις ξένες τράπεζες κάνουν ήδη πράξεις στα νέα ομόλογα και οι τιμές που δίνουν για αυτά μαρτυρούν τη δυσπιστία των εμπλεκομένων στην αγορά απέναντι στο αποτέλεσμα του PSI και τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, ακόμα και μετά την αναδιάρθρωση. Προβλέποντας ότι θα ακολουθήσει και άλλη αναδιάρθρωση του χρέους, η αγορά δίνει τιμές κοντά στα 20 σεντς ανά ευρώ για τα νέα ομόλογα. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με στοιχεία του Reuters, ένα ομόλογο λήξης Φεβρουαρίου 2042 εμφανίζει bid στο 20% της ονομαστικής του αξίας και offer στο 24%. Ένα άλλο, λήξης 2032, κινείται στο 21/24%.
Η ανταλλαγή
Σχετικά με την ολοκλήρωση του PSI από τα 206 δισ. ευρώ του συνολικού χρέους των ιδιωτών, κάτοχοι τίτλων αξίας 172 δισ. ευρώ αποδέχθηκαν (83,5%) την εθελοντική ανταλλαγή και την τροποποίηση των όρων των υφιστάμενων ομολόγων. Όπως ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος από τα περίπου 177 δισ. ευρώ των ομολόγων που διέπονται από το ελληνικό δίκαιο, η Ελληνική Δημοκρατία έλαβε  προσφορές για την ανταλλαγή τίτλων αξίας περίπου 152 δισ. ευρώ, που αντιπροσωπεύουν το 85,8% της ανεξόφλητης ονομαστικής αξίας των ομολόγων αυτών. Η Ελληνική Δημοκρατία έλαβε ακόμη προσφορές για την ανταλλαγή ομολόγων και την τροποποίηση των όρων των υφιστάμενων τίτλων από επενδυτές κατόχους ομολόγων αξίας 20 δισ. ευρώ που αντιπροσωπεύουν το 69% του ποσού των ελληνικών ομολόγων που έχουν εκδοθεί βάσει ξένου δικαίου. Η επόμενη σκηνή στο σίριαλ PSI έχει προγραμματιστεί για την επόμενη Δευτέρα 12 Μαρτίου, οπότε θα γίνει η ανταλλαγή των ομολόγων σε ελληνικό δίκαιο. Τα ομόλογα των 177 δισ. ευρώ θα υποστούν «κούρεμα» 53,5% στην ονομαστική τους αξία και το εναπομένων 46,5% της αξίας τους θα καλυφθεί με δύο τύπους ομολόγων: Με ομόλογα εκδόσεως ελληνικού δημοσίου, που θα καλύπτουν το 31,5% από το εναπομείναν 46,5%. Το υπόλοιπο 15% που αντιστοιχεί σε κεφάλαια 30 δισ. ευρώ θα καλυφθεί από μονοετή ή διετή ομόλογα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (EFSF). Οι δεδουλευμένοι τόκοι των υφιστάμενων ομολόγων (έως 24 Φεβρουαρίου 2012) θα καλυφθούν με 6μηνα έντοκα γραμμάτια του EFSF μηδενικού επιτοκίου.
Ικανοποίηση από αξιωματούχους
Για μια ιστορικής σημασίας στιγμή καθώς και μια μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα έκαναν λόγο οι ξένοι αξιωματούχοι, έπειτα από τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους που έχει γίνει ποτέ. Καλωσόρισε το αποτέλεσμα του PSI το τραπεζικό λόμπι Institute of International Finance (IIF), που διαπραγματεύτηκε με την Ελλάδα για λογαριασμό των ιδιωτών επενδυτών στα ομόλογα. Για ιστορική ευκαιρία για την Ελλάδα, καθώς και ένα μεγάλο βήμα προς τη σταθεροποίηση κάνει λόγο το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, έπειτα από την ολοκλήρωση της διαδικασίας του PSI. Από την πλευρά του ο Γιόζεφ Ακερμαν, του Διεθνούς Χρηματοοικονομικού Ινστιτούτου (IIF) που εκπροσωπεί τους ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας, χαιρέτισε την υψηλή συμμετοχή στην επιχείρηση ανταλλαγής ομολόγων και δήλωσε ότι νέες ευκαιρίες ανοίγονται τώρα για την Ελλάδα. Ελπιδοφόρα χαρακτήρισε τα στοιχεία για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Christine Lagarde.
Οι αντιδράσεις των ξένων
Λίγο πολύ αναμενόμενο χαρακτήρισαν το αποτέλεσμα του PSI οι ξένοι αναλυτές. Investec:
«Η προοπτική μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας στα τέλη του μήνα έχει απομακρυνθεί σημαντικά. Όμως, αυτό δεν είναι το τέλος των προβλημάτων της Ελλάδας. Το επόμενο ‘επεισόδιο’ αναμένεται να είναι οι εκλογές, τον Απρίλιο ή το Μάιο, όπου οι Ευρωπαίοι εταίροι θα παρακολουθούν στενά την πολιτική δέσμευση για το δεύτερο πακέτο στήριξης».
Societe General:
«Η ολοκλήρωση του νέου ελληνικού προγράμματος είναι κάθε άλλο παρά το τέλος της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους».
Sias Research:
«Το ερώτημα τώρα είναι τι θα γίνει με τα credit default swaps στην αγορά. Αυτό είναι που θέλει να μάθει ο κόσμος. Θεωρείται αυτό default, και εάν ναι, ποιοι είναι οι νικητές και οι χαμένοι; Δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι οι χαμένοι και αυτοί θα είναι αρκετοί, γιατί τα συμβόλαια CDS σε κυκλοφορία δεν είναι λίγα».
Credit Agricole:
«Τα νέα από την Ελλάδα είναι τα αναμενόμενα και η αντίδραση της αγοράς (με τις ρευστοποιήσεις στο ευρώ), είναι μια κλασική περίπτωση του ‘αγόρασε στη φήμη, πούλησε στην είδηση’».
Barclays Capital:
«Δεν πιστεύουμε ότι η ενεργοποίηση των CACs και η πυροδότηση της αποπληρωμής των CDS θα έχει συστημικά σημαντικές επιπτώσεις. Παρότι δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα απρόβλεπτων προβλημάτων μέσω της διαδικασίας εκκαθάρισης των CDS ή την ενδεχόμενη αδυναμία ενός αντισυμβαλλόμενου να τηρήσει τις δεσμεύσεις του, πιστεύουμε ότι το σχετικά χαμηλό ποσό της καθαρής έκθεσης (κοντά στα 3 δισ. δολάρια) και η βελτίωση στη διαχείριση του ρίσκου των αντισυμβαλλόμενων τα τελευταία τρία χρόνια, σημαίνουν ότι η διαδικασία θα είναι σχετικά ομαλή».


Έτσι φτάσαμε ως εδώ…


 ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ ΟΛΗ Η ΒΡΩΜΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ… ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

Εξαιρετικό άρθρο με απλά λόγια για να αντιληφθεί ο κόσμος όλες τις τραπεζιτικές έννοιες και την κρίση

ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΟΛΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ


Το 1998 ο Κώστας Σημίτης μαζί με το οικονομικό επιτελείο του και την Goldman Sachs ξεκίνησε τη δημιουργία παραγώγων του Ελληνικού χρέους.




Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει την ακριβή μεθοδολογία διότι δυστυχώς τα παράγωγα αυτά σε αντίθεση με τις μετοχές και τα ομόλογα δενεμπορεύονται σε χρηματιστήριο και δεν γνωρίζει ΚΑΝΕΙΣ σε ποιόν και σεποια ποσότητα πωλήθηκαν.




Συνεπώς τα έγγραφα που αποδεικνύουν αυτές τις συναλλαγές και τα στοιχεία τους είναι κλειδωμένα σε άγνωστα γραφεία ανά τον κόσμο. Πριν λίγες μέρες ανακοίνωσαν οι ειδήσεις πώς το κανάλι «Bloomberg» ζήτησε απο το Κλόντ Τρισε τον Διοικητή της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας 2 έγγραφα που αποδεικνύουν τις συναλλαγές και αυτός αρνήθηκε να τα δώσει αποκαλούμενος πρόκληση αστάθειας στην Ευρωζώνη.




Θα πει τώρα κάποιος : «πως επιτρέπεται κάτι τέτοιο να είναι κρυφό;»




Συμφωνώ μαζί σας! σίγουρα θα έπρεπε να μην είναι κρυφό και να κηρυχτεί παράνομο κάτι τέτοιο αλλά ΚΑΝΕΝΑ κράτος δεν το έχει καταστήσει ακόμαπαράνομο και οι συναλλαγές ΔΕΝ καταγράφονται.




Τώρα για να εξηγήσουμε λίγο τη λογική πίσω απο αυτά τα «οικονομικά εργαλεία» και πως έκρυβαν το χρέος.




Οι πιο έμπειροι και γνώστες συγχωρήστε με που το απλοποιώ τόσο αλλά για να καταλάβει κάποιος που δεν ασχολείται με αυτά χρειάζονται απλά παραδείγματα.




Φανταστείτε τον Γιάννη (Ελλάς) να χρωστάει στο Νίκο (Έλλειμα) 100 ευρώ. Έρχεται ο Μπάμπης (Goldman Sachs) και λέει:




-»Γιάννη θα πάρω τα 100 ευρώ που χρωστάς και θα τα κάνω οικονομικό τίτλο (παράγωγα)».




- Δηλαδή Μπάμπη τι κερδίζω με αυτό?

– Μόλις φτιάξω τον τίτλο θα τον πουλήσω στον Γιώργο ένα φίλο μου (επενδυτές)και θα εισπράξεις εσύ 100 ευρώ και θα μου δώσεις μόλις 22 ευρώ για τον κόπο μου (κόμιστρο).

– Μα μισό λεπτάκι ρε Μπάμπη εγώ που χρωστάω στο Νίκο 100 ευρώ θα καταλήξω με 100 ευρώ στην τσέπη μου ενώ χρωστάω?

– Ναι ρε φίλε! καλό δεν ακούγεται?

– Ωραία τότε κάντο!




Οπότε στο τέλος της ημέρας ο Γιάννης είναι με 100 ευρώ στην τσέπη τα οποία δίνει στον Νίκο και τον ξεπληρώνει (απόκρυψη ελλείμματος). Ο Μπάμπης έβγαλε 22 ευρώ για τον κόπο του και ο Γιώργος (ένας επενδυτής π.χ. Γερμανικό κράτος) έχει εμπορεύσιμο τίτλο αξίας 100 ευρώ (χρωστούμενα απο τον Γιάννη (Ελλάς) αλλά για το μέλλον). Ο Γιάννης με άλλα λόγια «φαίνεται» οτι ΤΩΡΑ δεν χρωστάει τίποτα πλέον.




Έτσι το Ελληνικό κράτος με αυτό το παράδειγμα άρχισε να λειτουργεί.

Έκρυβε δλδ ελλείματα μεταθέτοντας τα στο μέλλον. Έβγαζε την Ελλάδα ότι δεν χρωστάει ενώ χρώσταγε της κεφαλής της…Το αντίθετο γίνεται με τα Εθνικά Ομόλογα που αυτα ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΡΥΦΑ και εκεί το έλλειμα καταγράφετε στα στατιστικά του κράτους ως έλλειμμα άμεσα!!!!




Έτσι λοιπόν το σωτήριον έτος του Κυρίου 1998 μ.Χ αυτός ο μέγας πατριώτης με το όνομα ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ έφερε στην Ελλάδα τον εφιάλτη…τον δούρειο ίππο της καταστροφής μας ονόματι Παράγωγα της μεγίστης και ελεούσας Goldman Sachs.




Τελείωσε εδώ όμως νομίζετε? χαχαχ γελαστήκατε! Το χρονικό του εγκλήματος ΤΩΡΑ ξεκινάει. Γιατί όταν κάνεις συμφωνία με το διάολο έρχετε και η ώρα να πληρώσεις με τη ψυχή σου! Ερχόμαστε στα πιο τωρινά…




Την ίδια ώρα που η Goldman Sachs ολοκλήρωνε το εγκληματικό έργο του Σημίτη, πίσω απο την πλάτη του Ελληνικού λάου και του μέγα πρωθυπουργού (ή το ήξερε και αυτό?) έφτιαχνε ένα άλλο οικονομικό εργαλείο (ή να το πώ ‘όπλο’) που το είχε στο συρτάρι για το μέλλον: Το λεγόμενο CDS αλλιώς Credit Default Swap. Τι ειναι τούτο θα πείτε!




Το CDS είναι και αυτό ένα παράγωγο το οποίο είναι κάτι σαν ένα «στοίχημα» το οποίο «προστατεύει» έναντι χρεωκοπίας δλδ π.χ. αμα η Ελλάδα πτωχεύσει κερδίζει ο κάτοχος του τίτλου το στοίχημα! Αρχίζετε και μπαίνετε στο νόημα? (Δανείζω, χρεωκοπεί, κερδίζω) Παμε ξανα στο παράδειγμα με τον Γιαννη ή αλλιώς Ελλάδα!




Ο Γιάννης μόλις κατάλαβε σα μπαγαμπόντης που είναι ότι με τα χρωστούμενα μπορείς να βγάλεις και λεφτά αποπάνω συνέχεια δανειζότανε και απο άλλους απο 100 ευρώ έκαστος και έκανε καλή ζωή (κοίτα ανάπτυξη πριν τους Ολυμπιακούς)!




Απλά εύρισκε τον Μπάμπη ο οποίος έφτιαχνε ένα παράγωγο και το πούλαγε σε ένα τρίτο κακομοίρη (την Μαρία τον Σταύρο) και βγάζαν και οι δύο λεφτά με το παράδειγμα του Νίκου-Γιώργου και έτσι αποπλήρωνε άμεσα τα χρωστούμενα (έκρυβε ελλείμματα).




Ο Μπάμπης σα διάολος που ήταν και δέκα φορές πιο πονηρός ήταν ανικανοποίητος με τα 22 ευρώ που έβγαζε στο κάθε δανεισμό και σκέπτηκε και κάτι άλλο: «θα φτιάξω ένα οικονομικό τίτλο (ένα στοίχημα – το CDS) που εάν ο Γιάννης δεν καταφέρει να επιστρέψει τα χρωστούμενα λεφτά στο Γιώργο, στη Μαρίακαι στο Σταύρο θα πληρώνει στο κάτοχο του τίτλου 100 ευρώ! Προσέξτε!: 100 ευρώ στο Μπάμπη!




Πώς γίνεται αυτό?? Δείτε!

Ο κόσμος βλέπωντας τον Γιάννη εύρωστο και πλούσιο χωρίς χρωστούμενα (αλλά χωρίς να ξέρει πως τα κατάφερνε κιόλας) έλεγε: ο Γιάννης είναι οικονομικά σταθερός τύπος! Ο Μπάμπης έριχνε αριστερά-δεξιά μια ματιά και πρόσεξε τον Αντρέα ότι είχε μεγάλη εκτίμηση του Γιάννη και τον πλησιάζει:










- Αντρέα τι κάνεις?

– Καλά!

– Ο Γιάννης την έχει βρεί τη καλή εε?

– Ναι ο κατεργάρης κάποια άκρη έχει και ζεί πολύ καλά! Καμιά δουλειά θα είναι με εμπόριο με τις ελιές που ασχολείται!




- Ρε συ Αντρέα θές να σου πώ για μια επένδυση που βρήκα (ταχατες τώρα)? Είναι σίγουρα λεφτά και λέγεται CDS!

– Για πές

– Να έχω εδώ αυτό τον τίτλο και στον πουλάω (του Μπάμπη είναι ο τίτλος αλλα ο Αντρέας δεν το γνωρίζει) και λέει ο τίτλος οτι αμα ο Γιάννης σε 2 βδομάδες εξακολουθεί να είναι πλούσιος κερδίζεις 100 ευρώ! Αμα δεν ειναι τα χάνεις όμως….οκ?

– Τέλειο ακούγεται το αγοράζω!




Ο Αντρέας (επενδυτής) πίστεψε οτι είναι καλό χαρτί μιάς και ο Γιάννης δεν φαινόνταν να γίνεται φτωχός σύντομα! Και τον αγόρασε τον τίτλο. Έβαλε 100 ευρώ (τα έδωσε στο Μπαμπη) και περίμενε σε 2 βδομάδες να βγάλει άλλα 100 εφόσόν δεν υπήρχε περίπτωση ο Γιάννης να χρεοκοπήσει τόσο σύντομα (το 4% έλλειμα επι Καραμανλή)! Ο Μπάμπης όμως που ήξερε οτι ο Γιάννης ζούσε με δανεικά (που ο Μπάμπης βοήθησε να δημιουργήσει) και λίαν συντόμως θα τα έβρισκε σκούρα έτριβε τα χέρια του!




Την ίδια δουλειά με τον Αντρέα την έκανε ο Μπάμπης με άλλους 5 ανήξερους…στο μεταξύ!

Έτσι μετά απο λίγο καιρό καλοπέρασης ο Γιάννης βλέπει στην πόρτα του τον Γιώργο την Μαρία και τον Σταύρο!

– Ρε μάγκες τι ζητάτε πρωινιάτικα?

– Ρε συ Γιάννη θυμάσε τον τίτλο του Μπάμπη? Ήρθε η ώρα της αποπληρωμής!

– Ρε παλικάρια με το συμπάθιο δηλαδή αλλά είμαι ταπί! Δεν μπορεί να περιμένει???

– Πλάκα μας κάνεις ρε Γιάννη? Φέρτα τα φράγκα αλλιώς θα σε καθαρίσουμε έχουμε υποχρεώσεις και εμείς (π.χ. Γερμανία, Γαλλία και επενδυτές)!

– Ρε παίδες δώστε μου καμμιά 2-3 μέρες να δώ τι μπορώ να κάνω!

– Καλά! Αλλά κανόνισε να έχεις τα λεφτά σύντομα!




Ο Γιάννης τρελάθηκε! Στιφογυρνώντας γύρω απο δωμάτιο κοντοστέκεται και αρπάζει το τηλέφωνο! «Κατι πρέπει να κάνω θα γίνω ρόμπα!» (εσπευσμένη φυγή Καραμανλή). Σηκώνει κάποιος απο την άλλη γραμμή:




- Ναι….

– ΕΛΑ ΡΕ ΜΠΑΜΠΗ ΣΩΣΕ ΜΕ! (Γιώργος Παπανδρέου)

– Τι έγινε ρε παλουκάρι?

– Να ρε φίλε ήρθαν ο Γιώργος ο Σταύρος και η Μαρία και μου ζητάνε τα φράγκα απο τα χρωστούμενα! Τι μπορείς να κάνεις να με βοηθήσες ρε φιλαράκι!???




Αμα μαθευτεί θα ρεζιλευτώ!




- Θα κάνω ότι μπορώ ρε φίλε!




Και με ένα διαβολικό βλέμμα ο Μπάμπης (Goldman Sachs) κλείνει το τηλέφωνο ψελλίζοντας… «τι μαλάκας…χα». Ο Μπάμπης έτριβε τα χέρια του… Οχι μόνο δεν είχε σκοπό να βοηθήσει τον Γιάννη αλλά μόλις τον πληροφόρησε ο ίδιος ο Γιάννης το αναμενόμενο: την καλύτερη βρώμα για να σπείρει στην γειτονιά!:«ΟΓιάννης είναι ταπί!»




Ο Μπάμπης είχε κάθε όφελος απο την κατάσταση του Γιάννη γιατί μόλις μαθευτεί οτι στη πραγματικότητα είναι μπατίρης θα κερδίσει και το CDS στοίχημα απο τον Αντρέα και τους άλλους 5! Τα 600 ευρώπουλα ζεστά ζεστά κοντοζυγώνουν!




Στο μεταξύ ο Μπάμπης σα διαόλου κάλτσα που ήταν για μην χάσει το στοίχημα με τον Αντρέα και τους άλλους 5 σκέπτηκε και το εξής ενδεχόμενο: για να μην γίνει καμμιά στραβή και βρεί απο αλλού λεφτά ο Γιάννηςφρόντισε γρήγορα-γρήγορα να πιάσει όλες τις κουτσομπόλες της γειτονιάς (κοίτα ΜΜΕ π.χ. CNN) και είπε στη κυρά Μελπωμένη, στη κυρά Φρόσω και στη Θειά την Ευλαμπία τα φρέσκα νέα!!!!




Όχι γιατί βιαζόνταν απο απλή κακία…ΟΧΙ…γιατί φοβόνταν μην προλάβει και πάει και πάρει κανένα δάνειο οΓιάννης απο κανέναν άλλο!!!




Σου λέει ο Μπάμπης: «αμα σπείρω γρήγορα τη βρώμα και τη συντηρώ συστηματικά τότε ΚΑΝΕΙΣ καλόψυχος δεν θα δώσει δάνειο στο Γιάννη για να δώσει τα λεφτά στους Γιώργο, Μαρία και Σταύρο και έτσι δεν θα βγεί καθαρός (θα φανεί οτι πτώχευσε) και τα 600 ευρώπουλα απο τους Αντρέα και τους άλλους 5 είναι δικά μου!»

Όπότε ο Μπάμπης έσπειρε τη βρώμα προμελετημένα και γρήγορα για να σπιλώσει το όνομα του Γιάννη και να κλείσει η κάνουλα (τράπεζες και διεθνείς αγορές)….




Ο Γιάννης έγινε ο περίγελος του χωριού (Ευρώπη) και ο Μπάμπης (Goldman Sachs) κατα 666 ευρώ πλουσιότερος! Ο Γιάννης τώρα πια δύστυχος και κακομοίρης τριγύρναγε τα γειτονικά χωριά μπάς και του δώσει κανείς κανένα φράγκο για να αποπληρώσει τα χρωστούμενα και πετάξει απο πανω του τη ρετσινιά και το βασικότερο… για να ζήσει!




Αλλά με το κακό όνομα που απέκτησε κανείς δεν του έδινε λεφτά (Διεθνεις αγορές)… Κατάλαβε την σατανική πλεκτάνη του ΜπάμπηΠΟΛΥ αργά…




Και ντρεπόνταν να το αποκαλύψει στο κόσμο με το φόβο ότι θα τον πούν μαλάκα και κορόιδο…




Ο δρόμος της καταστροφής είναι σκεπασμένος με «καλές» προθέσειςκακοθελητών.Έτσι ο Γιάννης κατέληξε στους τοκογλύφους (ΔΝΤ)… Που το «παραδάκι» το έδιναν πανάκριβα και με ατιμωτικά ανταλλάγματα αλλά πάντα με σαρδόνιο χαμόγελο…




- Έχεις κανένα χωραφάκι να μας δώσεις?

– Έχω κάτι Ελιές 5 στρέμματα… (πετρέλαιο Αιγαίο) και σα την Ελλαδίτσα μας ακόμα ο Γιάννης τριγυρνά μπαίνοντας μέρα με την μέρα πιο βαθιά στις λάσπες του χρηματοπιστωτικού βούρκου αγωνίζόμενος πλέον μόνο για ένα πράγμα… την επιβίωση.










Καληνύχτα Ελλάς…..










Πηγή

Αρχειοθήκη ιστολογίου