«Η αλληλεγγύη ήταν πάντοτε η δύναμη των Ελλήνων. Αυτή την αλληλεγγύη προς τη γενιά η οποία έχει προσφέρει τόσα σε εμάς, μας έκανε ανθρώπους, θα πρέπει να την επιδείξουμε», αυτό τόνισε μεταξύ άλλων ο Βουλευτής Πέλλας κ. Ιορδάνης Τζαμτζής στη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης για τις συντάξεις των ανασφάλιστων υπερηλίκων που είχε καταθέσει στον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας.
Στην Επίκαιρη ερώτηση του κ. Τζαμτζή απαντήσεις έδωσε ο Υφυπουργός κ. Κεγκέρογλου Βασίλης.
Στην ομιλία του ο κ. Τζαμτζής τόνισε τα εξής:
«Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το θέμα των ανασφάλιστων υπερηλίκων μας έχει απασχολήσει πολύ καιρό τώρα και ιδιαίτερα από τη στιγμή που από την 1/01/2013 δεν παίρνουν σύνταξη, αντιμετωπίζοντας προβλήματα ουσιαστικά επιβίωσης.
Κύριε Υπουργέ, εγώ ξέρω σε ποιον απευθύνομαι και σας το λέω ειλικρινέστατα. Από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ ήσασταν πάντοτε μπροστάρης και πρωτοπόρος σε τέτοια κοινωνικά θέματα, σε θέματα τα οποία πραγματικά μας αγγίζουν όλους.
Πρέπει, όμως, να ληφθεί απόφαση. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Έχουμε ανθρώπους οι οποίοι επαιτούν, άνθρωποι οι οποίοι ζουν κυριολεκτικά από το ένα πιάτο φαγητό το οποίο σήμερα παίρνουν από τα «γεύματα αγάπης», άνθρωποι οι οποίοι σε λίγο καιρό δεν θα έχουν ούτε ασφάλιση.
Και το λέω αυτό, διότι ξέρετε πολύ καλά ότι ένας υπερήλικας ο οποίος έχει γεννηθεί στην Ελλάδα, εάν έχει τεκμαρτό εισόδημα μαζί με τη σύζυγο 8.640, δηλαδή κυριολεκτικά ένα δωμάτιο, δεν μπορούν να πάρουν τη σύνταξη των 360 ευρώ.
Το ίδιο ισχύει με τους ομογενείς από την πρώην Σοβιετική Ένωση και από την Αλβανία, από τη Βόρειο Ήπειρο. Με αυτούς τους ανθρώπους, λοιπόν, βάζουμε όριο είκοσι ετών.
Εγώ σας λέω ξεκάθαρα: Γιατί δεν δεχόμαστε τις βεβαιώσεις τις οποίες δίνουν οι δήμοι; Ήμουν δήμαρχος όταν ήρθαν αυτοί οι άνθρωποι. Ξέρω πολύ καλά ότι η κατοικία τους άλλαζε διότι φιλοξενούνταν σε σπίτια. Δεν νοικιάζανε. Δεν είχαν τίποτα οι άνθρωποι. Δουλεύανε για να μπορέσουν να βγάλουν τα προς το ζην και φιλοξενούνταν σε σπίτια.
Αυτές οι αλλαγές πρέπει να γίνουν. Πρέπει να γίνουν άμεσα, για να μπορέσουμε πραγματικά να κοιτούμε στα μάτια ανθρώπους οι οποίοι αντιμετωπίζουν σήμερα οξύτατο πρόβλημα επιβίωσης.
Κάποτε η συγχωρεμένη η μάνα μου, Υπουργέ μου, μου είχε πει μια ιστορία. Θα σας την πω με δύο κουβέντες. Ο πατέρας είπε στο γιο: «Δώσε μια κουβέρτα στον παππού. Ό,τι ήταν να προσφέρει το προσέφερε. Δώστου μια κουβέρτα να φύγει. Όπου θέλει ας πάει να ζήσει». Είπε το εγγόνι, το παιδί του συγκεκριμένου πατέρα: «Πατέρα, γιατί να του δώσουμε μια κουβέρτα; Να του δώσουμε τη μισή και να κρατήσω την άλλη μισή, να μη μπω στα έξοδα για σένα όταν θα φεύγεις».
Το λέω αυτό, διότι η αλληλεγγύη ήταν πάντοτε η δύναμη των Ελλήνων. Αυτή την αλληλεγγύη προς τη γενιά η οποία έχει προσφέρει τόσα σε εμάς, μας έκανε ανθρώπους, θα πρέπει να την επιδείξουμε.
Η συνταξιοδότηση των ανασφάλιστων υπερηλίκων με την άρση των διατάξεων του ν. 4093 και τον εξορθολογισμό αυτών των διατάξεων αποτελεί τον πυρήνα μιας πολιτικής κοινωνικής αλληλεγγύης, την οποία πρέπει να επιδείξουμε.
Εγώ χαίρομαι που ακούω αυτό το πράγμα και θα σας παρακαλέσω ειλικρινά για κάτι.Πρόσφατα είχα συνάντηση με τον Υπουργό κ. Βρούτση. Με διαβεβαίωσε ότι μπαίνει πλέον στο νομοσχέδιο που έρχεται πολύ σύντομα στη Βουλή διάταξη να συνταξιοδοτείται στο εξηκοστό δεύτερο έτος ο αγρότης με σαράντα χρόνια ασφάλισης. Είναι πραγματικά υλοποίηση δέσμευσης του Πρωθυπουργού μέσα σ’ αυτή την Αίθουσα και είναι πολύ μεγάλη τομή.
Το δεύτερο, για το οποίο θέλω να σας παρακαλέσω και πρέπει να το δείτε, είναι να μη μπείτε στη λογική να ισοφαρίζονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές με μπλοκάρισμα των κοινωνικών επιδοτήσεων. Είναι παράνομο και το ξέρετε.
Το τρίτο θέμα αφορά τους γεννηθέντες του 1948. Το λέω αυτό, διότι είναι πακέτο αυτά τα θέματα. Αφήσαμε μια γενιά ανθρώπων, τους γεννηθέντες το 1948, έρμαιο να πάνε στα εξήντα επτά. Ήδη έχει περάσει ένας χρόνος. Εγώ σας προτείνω να κόψουμε στο μισό αυτή τη διαδικασία για τους γεννηθέντες του 1948. Εφόσον λοιπόν έχουν καλύψει το ½ αυτής της διαφοράς, να μπορέσουν πλέον να συνταξιοδοτηθούν και αυτοί, γιατί πραγματικά αντιμετωπίζουν οξύτατα προβλήματα και το ξέρετε. Έχουν παραχωρήσει τα χωράφια τους, δεν έχουν κτήματα, τα έχουν νοικιάσει, οπότε δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα.
Κλείνοντας, μπορώ να αναφέρω στη Βουλή ένα πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη, που ξέρετε τι λέει. Είμαι βέβαιος ότι το έχετε στα χέρια σας. Αυτό το πόρισμα προτείνει συγκεκριμένα πράγματα για τα έτη ασφάλισης και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας, γιατί είχα σκοπό να σας τα πω. Δεν μπορεί να υπολογίζουμε είκοσι χρόνια για τους μεν, δέκα χρόνια για τους δε ή οτιδήποτε άλλο.
Δεύτερον, εάν κάποιος, είτε ομογενής είτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, συνταξιούχος υπερήλικας παίρνει κάποιο ποσό, αυτό το πόσο να αφαιρείται και να συμπληρώνεται από εμάς το 360, να φθάνει δηλαδή στη σύνταξη των 360 ευρώ. Είναι ρυθμίσεις τις οποίες πρέπει να περάσουμε, κύριε Υπουργέ, για να μπορούμε να μιλούμε για κοινωνική δικαιοσύνη σε ανθρώπους που πραγματικά αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης»
Απαντώντας ο Υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας κ. Κεγκέρογλου στον ερωτών Βουλευτή κ. Τζαμτζή ανέφερε τα εξής:
«Κύριε συνάδελφε, επαναφέρετε ουσιαστικά τη συζήτηση για ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα που έχει να κάνει με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που τα προηγούμενα χρόνια έτυχαν δικαιούχοι της προνοιακής σύνταξης του ΟΓΑ, αυτού του βοηθήματος που, παράλληλα με την κάλυψη της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ήταν και είναι ένα πραγματικό στήριγμα γι’ αυτήν την κατηγορία.
Με την οριζόντια ουσιαστικά εφαρμογή διατάξεων που ψηφίστηκαν, το ν.4093, σε σχέση με τη διάρκεια διαμονής στη χώρα μας και σε σχέση με τα εισοδηματικά κριτήρια, προκλήθηκε ένα αποτέλεσμα το οποίο είναι άδικο για πολλές κατηγορίες από αυτούς τους ανθρώπους.
Σωστά αναφέρατε τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την αδυναμία βεβαίωσης του χρόνου. Σωστά αναφέρατε τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με το εισοδηματικό κριτήριο σε σχέση με την πραγματική δυνατότητα του εισοδήματος και την τεκμαρτή απεικόνιση της αντικειμενικής δαπάνης, όπως λεγόταν, του τεκμαρτού εισοδήματος.
Και εγώ, ως Βουλευτής, το είχα θέσει πάρα πολλές φορές, πράγματι.
Όμως, εδώ και καιρό –και αυτό είναι προς την κατεύθυνση να αντιμετωπίσουμε τις αρνητικές συνέπειες- έχει δοθεί στον ΟΓΑ η οδηγία, η κατεύθυνση, με βάση τα στοιχεία που αφορούν αυτούς που κόβονται, να γίνει μια αξιολόγηση καταρχήν και μια επεξεργασία πρότασης προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι όλοι που έπαιρναν θα πάρουν, όμως με την επεξεργασία και την αξιολόγηση που έχει κάνει μέχρι τώρα ο ΟΓΑ θεωρώ ότι θα αποκατασταθεί αυτό το θέμα, τουλάχιστον σταδιακά, διότι χρειάζεται το χρόνο του, ούτως ώστε να δικαιωθούν άνθρωποι που ουσιαστικά καλύπτουν τα κριτήρια, τυπικά μόνο δεν τα καλύπτουν.
Παραδείγματος χάριν, χρόνος διαμονής. Εδώ πρέπει να δούμε και πώς νομοθετούμε, διότι υπάρχουν τρεις-τέσσερις χρόνοι διαμονής. Για να είσαι δικαιούχος κανονικής σύνταξης του ΟΓΑ αρκούν δέκα χρόνια, για να είσαι της προνοιακής θέλει είκοσι, για να είσαι δικαιούχος του οικογενειακού επιδόματος είναι δέκα. Πρέπει να υπάρξει επιτέλους και μία καλή νομοθέτηση σε σχέση με τα ίδια πράγματα που δεν πρέπει να διαφέρουν ως προϋπόθεση από νόμο σε νόμο.
Άρα, λοιπόν, ένα θέμα είναι ο χρόνος διαμονής που εξετάζεται για το πού θα μπορεί να έχει μια δίκαιη και αποτελεσματική αντιμετώπιση των δικαιούχων της προνοιακής σύνταξης και βεβαίως το εισοδηματικό κριτήριο το οποίο έχει να κάνει με άλλες πηγές.
Τι εννοώ; Πολλά κράτη, όπως η Γερμανία παραδείγματος χάριν, –η Ελλάδα δεν χορηγεί τέτοια σύνταξη-, χορηγούν συντάξεις των 30, των 40, των 50 ευρώ. Αν δικαιούσαι και παίρνεις 10 ευρώ σύνταξη από μια άλλη χώρα, λοιπόν, επειδή δούλεψες ένα μικρό διάστημα σε μια επιχείρηση, κόβεσαι εντελώς.
Είναι οριζόντια αυτή η διάταξη. Δεν λαμβάνει υπ’ όψιν ότι δεν συμπληρώνεις το 4.320. Γι’ αυτό, λοιπόν, αυτό που μπορώ να πω σήμερα είναι ότι ο ΟΓΑ τελειώνει αυτή την επεξεργασία. Στο αμέσως επόμενο διάστημα θα φέρει και το αποτέλεσμα της επεξεργασίας και την πρότασή του για την αποκατάσταση αδικιών που έχουν να κάνουν με τη χορήγηση του προνοιακού επιδόματος του ΟΓΑ.
Επίσης, θέσατε το δεύτερο μεγάλο θέμα που αφορά το συνταξιοδοτικό των αγροτών, για το οποίο έχει γίνει σ’ αυτή την Αίθουσα πολλή συζήτηση από τότε που ψηφίστηκε η διάταξη για την αύξηση των ορίων με την πρόταση πολλών Βουλευτών, για να είναι σταδιακή αυτή η αύξηση του ορίου ηλικίας. Ήταν πρόταση κομμάτων και ομάδων Βουλευτών.
Το Υπουργείο έχει επεξεργαστεί, όπως σωστά σας ενημέρωσε ο κύριος Υπουργός, πρόταση-ρύθμιση η οποία αφορά την εξομοίωση των ισχυόντων στα άλλα ταμεία με τον ΟΓΑ. Προβλέπεται δηλαδή η συνταξιοδότηση στα εξήντα δύο χρόνια με σαράντα χρόνια ασφάλισης. Αυτό είναι εξομοίωση με τα άλλα ταμεία.
Έχουμε το ζήτημα της διαδοχικής, που λύνεται και αυτό, εφόσον έχεις δεκαπέντε χρόνια, τα οποία θα συμπληρώνονται. Δεν έχω πλήρη γνώση των μεταβατικών διατάξεων και δεν θα ‘χουμε μέχρι να κατατεθούν. Θα κατατεθούν είτε με τη μορφή τροπολογίας τις αμέσως επόμενες μέρες είτε με τη μορφή νομοσχεδίου, όπως είπατε.
Είναι όμως δίκαιο να υπάρξει αντιμετώπιση του εξής φαινομένου. Σε όλα τα ταμεία, όταν έχεις συμπληρώσει, παραδείγματος χάριν, είκοσι πέντε χρόνια ασφάλισης, από ένα όριο και μετά δικαιούσαι να πάρεις μειωμένη σύνταξη. Στον ΟΓΑ δεν δικαιούσαι, όπως δεν δικαιούσαι και με σαράντα, με μειωμένα όρια.
Είναι πολλά τα θέματα της εξομοίωσης και βέβαια της αντιμετώπισης του ζητήματος της αύξησης των ορίων σε συνδυασμό με τη νέα ρύθμιση. Υπάρχει δηλαδή η εξής αντίφαση, εάν δεν το δούμε πιο αναλυτικά. Ενώ δίνουμε το δικαίωμα συνταξιοδότησης στα εξήντα δύο με σαράντα χρόνια ασφάλισης, λέμε ότι ταυτόχρονα πρέπει να πας στα εξήντα επτά ακόμα και πενήντα χρόνια να δουλεύεις στα χωράφια, από δεκαεπτά ετών.
Είναι ένα ζήτημα λοιπόν που πρέπει να το δούμε στην επεξεργασία, να δούμε πώς θα έρθει κατ’ αρχάς η διάταξη, γιατί όπως σας είπα δεν έχω πλήρη γνώση για τα μεταβατικά, ούτως ώστε να αντιμετωπίσουμε αδικίες οι οποίες υπάρχουν και πολύ καλά τις θέσατε, όπως πολύ καλά τις έχουν θέσει και όλες οι πλευρές που έχουν ενδιαφερθεί για το θέμα.
Με το θετικό νέο λοιπόν ότι έρχεται η ρύθμιση αυτή, ύστερα και από την κυβερνητική απόφαση που είχε να κάνει με το θέμα, θα πρέπει δημιουργικά να προσφέρουμε όλοι, ούτως ώστε να γίνει καλύτερη και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα στον χώρο των αγροτών, που αναφέρατε.
Πολύ καλά το θέσατε. Το μεγαλύτερο πρόβλημα το αντιμετώπισαν οι γεννηθέντες το 1948 και 1949, αλλά για ποιον λόγο οι «σαρανταοκτάρηδες»; Διότι ήδη είχαν μπει στη διαδικασία της σύνταξης και ήδη πολλοί από αυτούς παραχώρησαν την περιουσία στα παιδιά τους ή την πούλησαν κ.λπ. Γι’ αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη αντιμετώπιση.
