Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Την Τετάρτη, στις 16.30 ξεκινά, η συζήτηση στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής του Μεσοπρόθεσμου - Απέχουν οι βουλευτές του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ




Ελλάδα: Την Τετάρτη, στις 16.30  ξεκινά, η συζήτηση στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής του Μεσοπρόθεσμου - Απέχουν οι βουλευτές του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ
  1. Στις 4:30 μμ της Τετάρτης, 15 Ιουνίου, και χωρίς την συμμετοχή των βουλευτών του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, ξεκινάει στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής η συζήτηση του σχεδίου νόμου για το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015».
  2.     Σημειώνεται ότι δύο ώρες νωρίτερα, στις 2:30 μμ, θα συνεδριάσει ο Κοινοβουλευτικός Τομέας Έργου (ΚΤΕ) Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος να ενημερωθούν από τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, μετά και τις προτάσεις, τις οποίες είχαν καταθέσει σε αντίστοιχη συνεδρίαση την προηγούμενη εβδομάδα.
  3.     Η συζήτηση του νομοσχεδίου θα συνεχιστεί την επόμενη μέρα, Πέμπτη 16 Ιουνίου, με τις τοποθετήσεις φορέων, ενώ έχει προγραμματιστεί να ολοκληρωθεί στην πρώτη του ανάγνωση, σε τρεις συνεδριάσεις.
  4.     Την Παρασκευή 24 Ιουνίου, ανήμερα δηλαδή της Συνόδου Κορυφής για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, αναμένεται να πραγματοποιηθεί η δεύτερη ανάγνωση του και να ψηφιστεί την ίδια μέρα από την Επιτροπή Οικονομικών.
  5.     Η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής αναμένεται να αρχίσει την Τρίτη 28 Ιουνίου και έπειτα από τρεις συνεδριάσεις θα ακολουθήσει ονομαστική φανερή ψηφοφορία.
  6.     Σύμφωνα με τον κανονισμό της Βουλής η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου απαιτεί την πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών, όχι όμως λιγότερες από 120 θετικές ψήφους (τα 2/5 του Κοινοβουλευτικού Σώματος)
  7.     Να σημειωθεί ότι από την ψηφοφορία, εκτός από το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, θα απουσιάζει και ο ΛΑΟΣ, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος Γιώργος Καρατζαφέρης.
  8.     Το ΚΚΕ σε γραπτή ανακοίνωσή του δηλώνει ότι «η κοινοβουλευτική του ομάδα δεν θα συμμετάσχει σε καμία διαδικασία της Βουλής για το «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα» που φέρνει η κυβέρνηση, γιατί αυτό υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και ισοπεδώνει τα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα».
  9.     Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ, καλεί την κυβέρνηση να αποσύρει το «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα», ενώ τονίζει ότι δεν πρόκειται να νομιμοποιήσει με την παρουσία και την ψήφο των βουλευτών του «μια πρωτοφανή διαδικασία αλλοίωσης της λαϊκής βούλησης».

E-typos

Θα βρεθούν βουλευτές να τους σταματήσουν;



Όταν ακούς τον Βέλγο υπουργό των Οικονομικών, τον κύριο Ντιντιέ Ρέιντερς, να λέει αυτά που θα θέλαμε να είχαμε ακούσει από τον Έλληνα ομόλογό του, είναι να μελαγχολείς. Τουλάχιστον, διότι το πλέον εγγύτερο συναίσθημα στα όσα έχει εξαγγείλει ο κύριος Παπακωνσταντίνου είναι η αγανάκτηση. Αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν ο Βέλγος να δηλώνει ότι: «Δεν πρέπει να εξοντώσουμε τον ελληνικό λαό», ενώ την ίδια ώρα ο Έλληνας να θεωρεί την «εξόντωση» …αναγκαία προκειμένου να βγούμε από την κρίση!
Εδώ κάτι δεν πάει καλά και προφανώς αυτό δεν οφείλεται στον «ξένο παράγοντα» αλλά κυρίως στηνπαντελή ανικανότητα της κυβέρνησης και δη του ανθρώπου που εμπιστεύεται με «κλειστά μάτια» ο πρωθυπουργός. Αλήθεια ασχολήθηκε κάποιος από την κυβέρνηση σοβαρά με όσα είπε ο Ντιντιέ Ρέιντερς στη Σαββατιάτικη De Morgen; Κατάλαβε κανείς τι εννοούσε επισημαίνοντας ότι «οι ιδιωτικοποιήσεις είναι πολύ πιο σημαντικές από τα δημοσιονομικά μέτρα»; Μόνο ο Ευάγγελος Βενιζέλος άσκησε κριτική, αλλά κι αυτός τόσο «στρογγυλή» που όσα είπε τα πήρε η κατηφόρα.
Το επικίνδυνο πλέον δεν είναι η αντιληπτική ικανότητα των υπουργών και των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, ούτε αν θα επιδείξει καλή διάθεση ο κ. Παπακωνσταντίνου για να πάρει πίσω κάποια από τα μέτρα και να τα αντικαταστήσει με κάποια άλλα (βλ. περίπτωση Πετσάλνικου). Το επικίνδυνο είναι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να βλέπουν τη χώρα να έχει πάρει τη κατηφόρα, να έχουν τη δυνατότητα να τη σταματήσουν και να μη το κάνουν.
STATESMEN

Από την κατάθεση ως την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου - O Γολγοθάς του ΠΑΣΟΚ


ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ


Από αύριο το απόγευμα αρχίζει ο μαραθώνιος των συνεδριάσεων στη Βουλή για την τελική έγκριση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, που αναμένεται να ολοκληρωθεί στις 28 Ιουνίου

Στιγμιότυπο από την προηγούμενη συνεδρίαση του ΚΤΕ Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ
Στιγμιότυπο από την προηγούμενη συνεδρίαση του ΚΤΕ Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ
Στις 4.30 το απόγευμα της Τετάρτης 15 Ιουνίου και χωρίς την συμμετοχή των βουλευτών του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, ξεκινά στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, η συζήτηση του σχεδίου νόμου για το "Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015".

Δύο ώρες νωρίτερα, στις 2.30 μετά το μεσημέρι θα συνεδριάσει ο Κοινοβουλευτικός Τομέας Έργου (ΚΤΕ) Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος να ενημερωθούν από τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, μετά και τις προτάσεις, τις οποίες είχαν καταθέσει σε αντίστοιχη συνεδρίαση την προηγούμενη εβδομάδα.

Η συζήτηση του νομοσχεδίου θα συνεχιστεί την επόμενη μέρα, Πέμπτη 16 Ιουνίου, με τις τοποθετήσεις φορέων, ενώ έχει προγραμματιστεί να ολοκληρωθεί στην πρώτη του ανάγνωση, σε τρεις συνεδριάσεις.

Την Παρασκευή 24 Ιουνίου, ανήμερα δηλαδή της Συνόδου Κορυφής για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, αναμένεται να πραγματοποιηθεί η δεύτερη ανάγνωση του και να ψηφιστεί την ίδια μέρα από την Επιτροπή Οικονομικών.

Η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής αναμένεται να αρχίσει την Τρίτη 28 Ιουνίου και έπειτα από τρεις συνεδριάσεις θα ακολουθήσει ονομαστική φανερή ψηφοφορία.

Σύμφωνα με τον κανονισμό της Βουλής η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου απαιτεί την πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών, όχι όμως λιγότερες από 120 θετικές ψήφους (τα 2/5 του Κοινοβουλευτικού Σώματος)

Να σημειωθεί ότι από την ψηφοφορία, εκτός από το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, θα απουσιάζει και ο ΛΑΟΣ, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος Γιώργος Καρατζαφέρης.

Ethnos.gr

Rollover στο ελληνικό χρέος με 7ετή ομόλογα και αυξημένο κουπόνι κατά 0,5% - Θέμα χρόνου η υποβολή αιτήματος προς τους ομολογιούχους από το ελληνικό δημόσιο – Τι ρήτρες θα τεθούν και ο κίνδυνος του credit event….



15/06/11 
 Rollover στο  ελληνικό χρέος με 7ετή ομόλογα και αυξημένο κουπόνι κατά 0,5% - Θέμα χρόνου η υποβολή αιτήματος προς τους ομολογιούχους από το ελληνικό δημόσιο – Τι ρήτρες θα τεθούν και ο κίνδυνος του credit event….
To νέο κεφάλαιο στο σήριαλ διάσωσης της Ελλάδος πλέον έχει ανοίξει και φέρει την ονομασία επιμήκυνση μέρους του παλαιού χρέους.
Στην Ευρώπη αναζητούν φόρμουλα ώστε το roll over που θα προταθεί να μην δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για πιστωτικό γεγονός που αυτομάτως θα οδηγήσει στην χρεοκοπία την Ελλάδα.
Με βάση τελευταίες πληροφορίες από επενδυτικούς και τραπεζικούς κύκλους το σχέδιο που εξετάζεται είναι
Το παλαιό ελληνικό χρέος της περιόδου 2012 με 2015 δηλαδή τα ομόλογα που λήγουν στο διάστημα αυτό περίπου 110-120 δις ευρώ να αντικατασταθούν με νέα ομόλογα έκδοσης ελληνικού δημοσίου διάρκειας 7 ετών και με κουπόνι 0,5% υψηλότερο του υφιστάμενου.
Αν ληφθεί υπόψη ότι το μέσο κουπόνι στα ελληνικά ομόλογα βρίσκεται στο 4,5% αυτό σημαίνει ότι τα νέα κουπόνια θα βρίσκονται στο 5% ή και υψηλότερα.
Όμως το σχέδιο δεν ολοκληρώνεται εδώ καθώς το τεχνικό σκέλος της διαδικασίας αποτελεί την εύκολη διαδικασία.
Η ουσιαστική είναι πως αυτό το σχέδιο δεν θα αποτελέσει πιστωτικό γεγονός καθώς δεν θα αποπληρωθούν ομόλογα που λήγουν.
Για να μην υπάρξει πιστωτικό γεγονός δηλαδή χρεοκοπία άρα θα πληρωθούν τα CDS του ελληνικού χρέους με δυνητικό κέρδος έως 25 δις δολάρια θα πρέπει να πληρούνται δύο βασικές προϋποθέσεις.
1)Οι όροι επιμήκυνσης να είναι καλύτεροι από τους υφιστάμενους
2)Η επιμήκυνση να πραγματοποιηθεί μέσα σε ένα νομικό περιτύλιγμα που θα εμπεριέχει την έννοια της διευκόλυνσης και όχι του εξαναγκασμού.
Αν το rollover πραγματοποιηθεί με στόχο την διευκόλυνση δεν υφίσταται πιστωτικό γεγονός στην αντίθετη περίπτωση το credit event θα είναι γεγονός.
Όμως το ακόμη βασικότερο ερώτημα είναι πως θα επιτευχθούν όλα αυτά;
Αν η Ελλάδα ζητήσει roll over αυτομάτως θα θεωρηθεί αδυναμία αποπληρωμής του χρέους και οι διεθνείς οίκοι πιστοληπτικής διαβάθμισης θα υποβαθμίσουν την Ελλάδα σε selective default δηλαδή σε επιλεκτική χρεοκοπία.
Αν συμβεί αυτό θα έχει χαθεί όλη η προσπάθεια του κέρδους που μπορεί να υπάρξει από ένα rollover. Το κέρδος προφανώς είναι χρονικό και μόνο καθώς με επιμήκυνση το χρέος δεν μειώνεται.
Οι σκέψεις που έχουν υπάρξει  είναι ομάδα κατόχων ομολόγων να ζητήσουν επιμήκυνση με την λογική της διευκόλυνσης προς το ελληνικό κράτος.
Π.χ. να ζητήσουν από τις ελληνικές τράπεζες να θέσουν θέμα επιμήκυνσης.
Π.χ. η Allianz με την στάση της διευκολύνει τις διαδικασίες αποδεχόμενη και haircut 35% στο ελληνικό χρέος αρκεί να δεσμευτεί το ελληνικό κράτος ότι θα πληρώσει τα υπόλοιπα 65% των ομολόγων.
Οι ελληνικές τράπεζες να πάρουν την πρωτοβουλία να θέσουν θέμα επιμήκυνσης μάλλον είναι δύσκολο και το πλέον πιθανό σενάριο είναι να ξεκινήσει μια διαδικασία ενημέρωσης βασικών ομάδων κατόχων ομολόγων από το ελληνικό δημόσιο και εν συνεχεία να προχωρήσει μια εθελοντική διαδικασία επιμήκυνσης του χρέους με πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης.
Ορισμένες πηγές θεωρούν ότι είναι θέμα χρόνου η επιμήκυνση του παλαιού ελληνικού χρέους και ότι η Ελλάδα θα υποβάλλει αίτημα προς τους ομολογιούχους δανειστές.
Όμως ενώ οι ελληνικές τράπεζες έχουν δηλώσει ότι δεν θα ήταν αρνητικές σε μια επιμήκυνση του παλαιού ελληνικού χρέους – Γ Αρώνης ο Γενικός Διευθυντής της  Alpha bank πρόσφατα  ανέφερε ότι η Alpha και οι τράπεζες θα στηρίξουν ένα τέτοιο εγχείρημα – φαίνεται να θέτουν ρήτρες.
Τα ομόλογα που θα επιμηκυνθούν δεν θα περιληφθούν σε haircut.
Οι τράπεζες θα ζητήσουν εγγυήσεις πάσης φύσεως σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Π.χ. εταιρίες του δημοσίου να λειτουργήσουν ως εγγυητές σε μια τέτοια προσπάθεια κ.α.
Η συμμετοχή σε ένα roll over δεν αναμένεται να είναι τεράστια.
Αν όμως συμμετάσχουν οι ελληνικές τράπεζες και 5-10 μεγάλοι ξένοι τότε αλλάζουν τα δεδομένα.
Ακόμη καλύτερα αν συμπεριληφθεί και η ΕΚΤ σε αυτό το σχέδιο της εθελοντικής αναδιάρθρωση χρέους.
Το συμπέρασμα
Η διαδικασία εθελοντικής επιμήκυνσης του παλαιού ελληνικού χρέους είναι μια αδιαμφισβήτητα θολή νομική διαδικασία και χρήζει τεράστιας προσοχής καθώς ένα λάθος θα οδηγήσει σε πιστωτικό γεγονός.
Αν η διαδικασία αποτύχει τότε αυτό που θα συμβεί θα είναι βίαιο haircut, πιστωτικό γεγονός, επίσημη χρεοκοπία της Ελλάδος ενώ τα συστημικά προβλήματα που θα ανακύψουν θα πλήξουν όλο τον οικονομικό και βεβαίως τον τραπεζικό ιστό.
Η Ελλάδα ή διασώζεται ή χρεοκοπεί δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις.

Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr

Πολύνεκρο τροχαίο δυστύχημα στην ΕΟ Αριδαίας-Έδεσσας


Τρίτη, 14 Ιουνίου 2011



Τραγικός ήταν ο απολογισμός τροχαίου ατυχήματος που σημειώθηκε σήμερα γύρω στις 3 το μεσημέρι στην Επαρχιακή ΟδόΑριδαίας-Έδεσσας, στο ύψος της διασταύρωσης έξω από την Άψαλο,όταν δύο ΙΧ αυτοκίνητα συγκρούστηκαν μεταξύ τους πλαγιομετωπικά. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, νεκροίανασύρθηκαν από τα συντρίμμια του ενός οχήματος μια μεσήλικη γυναίκα και... 

...οι δύο γονείς της. Την προανάκριση για τα αίτια του δυστυχήματος έχει αναλάβει το ΑΤ Αριδαίας


karatzova.com

Χ.Παμπούκης: "Υπάρχει κινεζικό ενδιαφέρον για τις αποκρατικοποιήσεις"


Τρίτη, 14 Ιουνίου 2011 


Για ενδιαφέρον κινεζικών επιχειρήσεων να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων έκανε λόγο ο υπουργός Επικρατείας κ. Χάρης Παμπούκης μιλώντας στο ελληνοκινεζικό επιχειρηματικό φόρουμ. Αναφερόμενος, συγκεκριμένα στα αποτελέσματα των επαφών που είχε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Κίνα ο κ. Παμπούκης τόνισε πως δεν θα παραξενευτεί καθόλου αν υπάρξει έντονο ενδιαφέρον για το ελληνικό πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων.

Απέδωσε, δε, το κινεζικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα σε μια σειρά από λόγους όπως η στρατηγική θέση της χώρας μας, η συμμετοχή της στην ΕΕ,οι φυσικές ομορφιές, το περιβάλλον ασφάλειας και το ανθρώπινο δυναμικό.

Ο υπουργός Επικρατείας χαρακτήρισε ως ναυαρχίδα των επιχειρηματικών συνεργασιών μεταξύ των δύο χωρών τη συνεργασία της Cosco με τον ΟΛΠ.

Πρόκειται, όπως είπε, για συνεργασία με μεγάλο στρατηγικό βάθος, που έχει αποδώσει τα αναμενόμενα και θα αποδώσει ακόμη περισσότερα παρά τις πρόσκαιρες δυσκολίες.

Ο κ. Παμπούκης αναφέρθηκε ακόμη στις συνεργασίες μεταξύ ελληνικών και κινεζικών επιχειρήσεων και κατέληξε τονίζοντας ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα με "κρυφές αξίες" και φιλική στις επενδύσεις, ιδίως για όσους βλέπουν τα πράγματα με προοπτική.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ  --- isotimia.gr

Θα ζητήσει εκλογές;

Δραματικό τόνο προσλαμβάνουν πλέον οι εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό, καθώς μετά την απόφαση του Γιώργου Λιάνη να ανεξαρτητοποιηθεί, και τη δεδηλωμένη πρόθεση του βουλευτή Αθανασιάδη να μην ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, ο Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε εκτάκτως από τον Κάρολο Παπούλια… ακρόαση, για αύριο το μεσημέρι.
Όπως ήταν επόμενο, οι φήμες άρχισαν και πάλι να χορεύουν, ότι αυτή τη φορά ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θα περιοριστεί σε διαπιστώσεις, αλλά θα διαβεί τον Ρουβίκωνα, και θα θέσει την παραίτηση της Κυβέρνησής του στη διάθεση του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα, ζητώντας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να προχωρήσει στη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών.
Από το Μέγαρο Μαξίμου βέβαια, συνιστούσαν ψυχραιμία, η κατάσταση προχωρημένης αποσύνθεσης που διαμορφώνεται στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ ωστόσο, αφήνει ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα.
Σημειώνεται ότι η αυριανή συνάντηση του Προέδρου της Δημοκρατίας με τον Πρωθυπουργό θα πραγματοποιηθεί εν μέσω πανελλαδικής απεργίας, αποκλεισμού του κτιρίου του Κοινοβουλίου από τους “Αγανακτισμένους” και απουσίας ενημέρωσης από τα ΜΜΕ, από τη στιγμή που στην απεργιακή κινητοποίηση συμμετέχει και η ΕΣΗΕΑ.
STATESMEN

Σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης τα ελληνικά ομόλογα

 Εκτροχιάζονται τα CDS στις 1670 μ.β. νέο ιστορικό υψηλό και στα spreads 1420 μ.β. - Αντιδρούν ΧΑ και τράπεζες αγοράζει η Citigroup κινήσεις από την Goldman Sachs

14/06/11
(upd7)Ή θα υπάρξει άμεσα λύση και η Ελλάδα  θα διασωθεί ή πλέον είναι θέμα χρόνου η χρεοκοπία αυτό είναι το καθαρό μήνυμα της εγχώριας αγοράς. 
Χωρίς ωραιοποιήσεις και χωρίς διάθεση καταστροφολογίας η Ελλάδα πλέον κινδυνεύει να χρεοκοπήσει και ο κίνδυνος αυτός έχει όχι απλά  αυξηθεί αλλά εκτιναχθεί.
Το κερδοσκοπικό παιχνίδι αναμένεται προσεχώς να οργιάσει με όρους αγοράς ενώ και η προσπάθεια της Ευρώπης να διασώσει την Ελλάδα θα κορυφωθεί.
Πλέον είναι προφανές ότι θα υπάρξει rollover στα ελληνικά ομόλογα με συμμετοχή και των τραπεζών και γενικότερα των δανειστών ενώ ταυτόχρονα θα επιχειρηθεί η αναδιάρθρωση του χρέους να μην αποτελέσει πιστωτικό γεγονός και πληρωθούν τα CDS.
Οι διεργασίες στην Ευρώπη είναι έντονες και οι φήμες που κυκλοφορούν θέλουν να συναντώνται εκτάκτως οι επικεφαλής της ΕΚΤ και της Bundesbank της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας.
Με όρους αγοράς η υποβάθμιση της Ελλάδος από την Standard and Poor’s προκάλεσε ήδη πανικό στα ομόλογα με τους κερδοσκόπους να εκτινάσσουν τα CDS τα παράγωγα των ομολόγων στις 1670  μονάδες βάσης που αποτελεί ιστορικό ρεκόρ όλων των εποχών για την Ελλάδα.
Στα spreads συνεχίζει ανοδικά  στις 1420  μονάδες βάσης αύξηση σε σχέση με το κλείσιμο της Παρασκευής αποτελώντας νέο ιστορικό ρεκόρ. Στην δημοπρπασία των 6μηνων εντόκων  η απόδοση διαμορφώθηκε στα 4,96% από εκτίμηση του www.bankingnews.gr  μεταξύ 4,90% και 4,95% περίπου έναντι  4,88% της προηγούμενης έκδοσης. 
Όμως το αρνητικό κλίμα και ο κίνδυνος χρεοκοπίας της Ελλάδος επιδρά και στην Ιρλανδία και Πορτογαλία με τα CDS να εκτινάσσονται στις 750 και 790 μονάδες βάσης που επίσης αποτελούν νέο ιστορικό ρεκόρ.
Από τα αξιοσημείωτα σήμερα υπήρξε επενδυτής στα ομόλογα που πούλησε την 30ετία Σεπτεμβρίου 2040 στην τιμή των 41 μονάδων βάσης περίπου με haircut 60%. Η απόδοση διαμορφώνεται στο 11,70%.
Στην 10ετία η απόδοση έχει εκτιναχθεί στο 17,27%. Η υψηλότερη απόδοση στο σύστημα καταγράφεται στο ομόλογο λήξηςΜαίου 2012 με απόδοση 27,10% και τιμή 83,80 μονάδες βάσης και στο ομόλογο  Μαίου 2014 στο 25,74%.
Η αγορά ομολόγων βρίσκεται σε κατάσταση κινδύνου και όπως έχει ήδη αποκαλύψει το www.bankingnews.gr το σχέδιο είναι να υπάρξει χρεοκοπία της Ελλάδος τον Ιούλιο. Το θέμα είναι αν μπορεί να αποτραπεί αυτή η άκρως αρνητική εξέλιξη.
Στα ομόλογα υπάρχει μεγάλος κίνδυνος funds να αρχίσουν να πουλάνε επιθετικά ομόλογα Ελλάδος ακόμη και με haircut 50% καθώς το καταστατικό τους υπαγορεύει ότι δεν μπορούν να διακρατούν ομόλογα χρεοκοπημένων ή σχεδόν χρεοκοπημένων χωρών.

Αντιδρά άνευρα αλλά ανοδικά  το ΧΑ

Μετά την άκρως αρνητική υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από την S&P το ΧΑ ενισχύεται 0,73% στις 1261 μονάδες αλλά οι τράπεζες επιδεικνύουν μια ψύχραιμη συμπεριφορά.
Οι 1240 μονάδες αποτελούν κομβικής σημασίας τεχνικό σημείο καθώς αν διασπαστούν αποφασιστικά τότε το ΧΑ θα οδηγηθεί προς τις 1100 μονάδες.
Αν κρατήσουν οι 1240 μονάδες θα είναι τουλάχιστον βραχυχρόνια ενθαρρυντικό σημάδι.
Οι τράπεζες έχουν σχεδόν απαξιωθεί αλλά σε αυτή την φάση οι μέτοχοι – επενδυτές περισσότερο τηρούν στάση αναμονής ενώ τόσο οι long όσο και οι short αποφεύγουν τις βίαιες κινήσεις.
Η Εθνική κερδίζει 0,63% στα 4,78 ευρώ με την κεφαλαιοποίηση στα 4,57 δις ευρώ.
Η Alpha κερδίζει 0,95% στα 3,18 ευρώ και κεφαλαιοποίηση 1,69 δις ευρώ.
Η Eurobank επιδεικνύει καλή συμπεριφορά στα 3,06 ευρώ με άνοδο 1,66% και αποτίμηση 1,69 δις ευρώ.
Το ΤΤ και η Tbank συνεχίζουν να βρίσκονται εκτός διαπραγμάτευσης καθώς τα διοικητικά συμβούλια των δύο τραπεζών συνεχίζουν και σήμερα τις συζητήσεις για την απορρόφηση της Tbank.
Η ΑΤΕ ενισχύεται 1,8% στα 1,13 ευρώ ενώ το δικαίωμα που διαπραγματεύεται ακόμη υποχωρεί 18,18% στα 0,18 ευρώ.
Στον εικοσάρη επίσης ψύχραιμη εικόνα με τα ΕΛΠΕ, ΕΕΕΚ, Τιτάν να καταγράφουν οριακά κέρδη.
Από τους ξένους επενδυτές δεν παρατηρούνται ακραίες κινήσεις.
Στην Εθνική η Citigroup έχει αγοράσει 130 χιλ μετοχές ενώ εμφανίστηκε και η Goldman Sachs με 314 χιλ μετοχές.
Στην Alpha bank 90 χιλ μετοχές από την Citigroup και 40 χιλ από την HSBC
Στην Eurobank 40 χιλ από την Citigroup
Στην Πειραιώς 70 χιλ από την Citigroup.



www.bankingnews.gr

Οι οικονομικές "τεκτονικές πλάκες" ΗΠΑ και Ευρώπης και στη μέση η Ελλάδα



ΕκτύπωσηE-mail

Πλέον είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι η Ελλάδα είναι στην μέση μιας σύγκρουσης δύο τεκτονικών πλακών στην παγκόσμια οικονομία, των ΗΠΑ και της Ευρώπης και συνθλίβεται: Ενώ στην Ευρώπη ετοιμάζουν τη νέα βοήθεια ύψους 100-120 δισεκατομμυρίων ευρώ, στις ΗΠΑ οι αιχμές του δόρατος της παγκόσμιας αμερικανικής οικονoμικής κυριαρχίας, οι οίκοι αξιολόγησης έριξαν  νέα "ομοβροντία" κατά της Ελλάδας:
 
Νέα υποβάθμιση από την Standard & Poor's, η οποία προχώρησε σε υποβάθμιση - την 3η από ξένο οίκο μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα - ρίχοντας την αξιολόγηση του ελληνικού χρέους σε CCC, από Β έως τώρα, και κάνοντας λόγο για πιθανή αναδιάρθρωση που θα έχει ως αποτέλεσμα "μία ή περισσότερες χρεοκοπίες, με βάση τα κριτήριά μας".
 
Οι οίκοι έxουν ποντάρει στην χρεοκοπία μας, στον χαρακτηρισμό ως "πιστωτικού γεγονότος" οποιασδήποτε κίνησης, ακόμα και επιμήκυνσης του χρέους και κάνουν ότι μπορούν για να εισπράξουν το στοίχημα.
 
Δεν έχει σχέση ούτε με την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, ούτε με τα μέτρα που (μας) παίρνουν, παρά μόνο με το παγκόσμιο οικονομικό στοίχημα που ξεκίνησε να παίζεται το 2009 με την εκλογή της κυβέρνησης Παπανδρέου, η οποία έπαιξε το ρόλο που όλοι ξέρουν πλέον ότι έχει παίξει για να πάνε τα spreads από τις 140 μονάδες, πάνω από τις 1400...
 
Χαρακτηριστικό είναι αυτό που συνέβη πριν λίγο: Με επιστολή τους προς τον Μπάρακ Ομπάμα δύο ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές δηλώνουν "Οι ΗΠΑ θα πρέπει να πιέσουν με κάθε τρόπο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ώστε να μη δοθεί άλλο δάνειο στην Ελλάδα"!  
Σύμφωνα με τους γερουσιαστές John Cornyn και David Vitter η καταβολή ενός νέου δανείου προς την Ελλάδα έρχεται σε αντίθεση με τις καταστατικές αρχές του ΔΝΤ και τις συμφωνίες των κρατών-μελών του, σύμφωνα με τις οποίες δεν θα πρέπει να δίνονται δάνεια σε χώρες που αδυνατούν να τα αποπληρώσουν.
"Οι συμφωνίες αυτές, των ΗΠΑ με το ΔΝΤ, αποτελούν ομοσπονδιακούς νόμους, που δεν πρέπει να παραβιάσουμε", λένε σε άλλο σημείο της επιστολής τους.
Στην άλλη πλευρά η Ευρώπη, βασικά ο γαλλογερμανικός άξονας που ξέρει ότι αν συμβεί αυτό πάνω απ'όλα θα πληγεί καίρια το ευρώ και μέσα σε μια μέρα θα χαρούν δέκα φορές περισσότερα απ'ότι είναι το νυν χρέος όλων των χωρών της ευρωζώνης λόγω κατάρρευσης του ευρώ.
 
Δεν μας ... συμπαθούν, για την ακρίβεια προτιμούν να μας δούν ... νεκρούς, αλλά αναγκαστικά πληρώνουν για να αποφύγουν τα χειρότερα. Να δούμε ποιος θα βγει νικητής μέσα απ'όλο αυτό το χαμό...

Η εξέλιξη έρχεται μία μέρα μετά την έκτακτη συνεδρίαση του Eurogroup για το ελληνικό πρόβλημα και αποτελεί μία ακόμη απόδειξη του πλήρους εκτροχιασμού της οικονομικής πολιτικής που ακολουθείται και την οποία η κυβέρνηση ετοιμάζεται να συνεχίσει μέσα από το Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο με ακόμη πιο οδυνηρά μέτρα σε περικοπές αποδοχών και επιβολές ή αυξήσεις φόρων. 
Πιο αναλυτικά, η Standard & Poor’s υποβάθμισε τη μακροπρόθεσμη πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας σε «CCC» από «Β», που είναι η χαμηλότερη στον κόσμο, ενώ διατήρησε τη βραχυπρόθεσμη πιστοληπτική αξιολόγηση σε «C».
«Η υποβάθμιση αντανακλά την άποψή μας ότι υπάρχει σημαντικά υψηλότερη πιθανότητα μίας ή περισσότερων χρεοκοπιών, όπως ορίζεται από τα κριτήριά μας για πλήρη και έγκαιρη αποπληρωμή, σε σχέση με τις προσπάθειες των πιστωτών να καλύψουν το χρηματοδοτικό κενό της Ελλάδας», αναφέρει στην ανακοίνωσή της η S&P.
Το εν λόγω χρηματοδοτικό κενό έχει δημιουργηθεί εν μέρει, καθώς είναι απίθανο να ανακτήσει η χώρα πρόσβαση στις αγορές το 2012, ίσως και αργότερα, όπως προβλέπεται από το υφιστάμενο πρόγραμμα των Ε.Ε./ΔΝΤ, συνεχίζει.
Οι κίνδυνοι εφαρμογής που σχετίζονται με τα σχέδια κάλυψης των χρηματοδοτικών αναγκών αυξάνονται, εκτιμά η S&P, δεδομένων των οικονομικών προβλημάτων της χώρας και των αυξανόμενων πολιτικών εντάσεων.
Ενώ η S&P θεωρεί ότι οι πιστωτές της Ελλάδας από την Ευρωζώνη ενδεχομένως θα παρέχουν περαιτέρω χρηματοδοτήσεις για να βοηθήσουν τη χώρα να κλείσει το χρηματοδοτικό κενό, σημειώνει ότι βάσει των όσων αναφέρει η γερμανική κυβέρνηση ενόψει της συνόδου του Eurogroup, ορισμένοι πιστωτές θα θέσουν ως προϋπόθεση την αναδιάρθρωση χρέους και για τους ιδιώτες επενδυτές.
Ο Marko Mrsnik, διευθυντής του τμήματος κρατικών αξιολογήσεων της S&P, δήλωσε στο Dow Jones Newswires, ότι «θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο σε αυτή τη φάση» να σκεφτούμε ένα σενάριο κατά το οποίο η Ελλάδα θα προχωρούσε σε αναδιάρθρωση του χρέους της, ενώ θα απέφευγε τη χρεοκοπία, βάσει των κριτηρίων των οίκων αξιολόγησης.
Η πιθανότητα ενεργοποίησης των CDS δεν είναι κάτι που η S&P εξετάζει όταν αξιολογεί το χρέος μίας χώρας ή όταν ορίζει τη χρεοκοπία, τόνισε ο Mrsnik.
Τα ελληνικά ομόλογα έχουν πλέον τη χαμηλότερη αξιολόγηση μεταξύ των χωρών που καλύπτει η S&P, μετά την υποβάθμιση κατά τρεις βαθμίδες σε «CCC». Χαρακτηριστικό είναι ότι το ελληνικό χρέος έχει αυτή τη στιμγή χαμηλότερη αξιολόγηση από αυτό του Πακιστάν και της Μογγολίας. Επίσης, το ελληνικό χρέος έχει τη δεύτερη χαμηλότερη αξιολόγηση από τον οίκο Moody’s, μαζί με την Κούβα, ενώ είναι υψηλότερα μόνο από τον Ισημερινό.
Το ΥΠΟΙΚ εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει ότι ο οίκος επέλεξε να προχωρήσει σε αυτή την κίνηση «εν μέσω έντονων φημολογιών και δηλώσεων από εκπροσώπους της ΕΕ και της ΕΚΤ» και κατηγορεί τον οίκο πως «παραβλέπει τις έντονες διαβουλεύσεις εντός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την εύρεση μιας βιώσιμης λύσης, που επιτρέπει τη συνεχιζόμενη χρηματοδότηση της χώρας μας και την κάλυψη των δανειακών της αναγκών τα επόμενα χρόνια». 

Τονίζει επίσης πως η S&P δεν έλαβε υπόψη τις κινήσεις της Κυβέρνησης ώστε «να αποφευχθούν οποιαδήποτε προβλήματα σε σχέση με τις συμβατικές υποχρεώσεις της Ελλάδας, καθώς και την βούληση όλων των Ελλήνων να σχεδιάζουμε το μέλλον μας μέσα στην Ευρωζώνη».

Και η ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών καταλήγει με τη δέσμευση πως «παραμένει αταλάντευτη στο δρόμο που έχει χαράξει για τη σωτηρία της χώρας» ...
 

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Αμηχανία υπουργών στη θύελλα των μέτρων



Την περασμένη Δευτέρα η ομάδα των υπουργών εκλήθη στην πιο κρίσιμη άτυπη συνεδρίαση.

Αμηχανία υπουργών στη θύελλα των μέτρων
Την περασμένη Δευτέρα η ομάδα των υπουργών εκλήθη στην πιο κρίσιμη άτυπη συνεδρίαση.
Στη δρύινη μεγάλη τραπεζαρία του Μεγάρου Μαξίμου, οι υπουργοί πήραν θέση αρκετά νωρίτερα από την έναρξη της "καυτής" συζήτησης. Ο πρωθυπουργός προσήλθε με καθυστέρηση περίπου μίας ώρας, αλλά ουδείς από τους παρευρισκόμενους σκέφτηκε να δείξει δυσφορία. Οταν άρχισε να μιλά ο Γιώργος Παπανδρέου οι έμπειροι κατάλαβαν αμέσως ότι δεν τους φώναξε για να θέσει έστω και εμμέσως εκβιαστικά διλήμματα. Ανοιξε τα χαρτιά του, δεν έκρυψε τους κινδύνους και ζήτησε από τον υπουργό Οικονομικών να μιλήσει με στοιχεία και συγκεκριμένες ημερομηνίες. Σύντομα, όλοι συμφώνησαν ότι ο στόχος είναι ένας, αλλά προσδιόρισαν ταυτόχρονα τις "χαραμάδες" για αλλαγές στο μεσοπρόθεσμο. Πολύ απλά, όποιος ήθελε περιέγραψε τις "κόκκινες γραμμές", είτε για το αφορολόγητο, είτε για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, είτε, είτε...
Ο πρωθυπουργός δεν άφησε περιθώρια παρερμηνειών για τις επόμενες τριάντα μέρες. Ο Γ. Παπακωνσταντίνου μάλιστα ανέλυσε τις ιδιαίτερες πτυχές στο ευρωπαϊκό παζλ και αναφέρθηκε στις συνομιλίες του με κορυφαίους Ευρωπαίους. Δεν χρειάστηκαν πολλά λόγια για να πειστούν ότι ο Γ. Παπανδρέου απορρίπτει το σενάριο εκλογών. Οπως εν συνεχεία ο πρωθυπουργός δεν χρειάστηκε πολλά λεπτά της ώρας για να έχει σφαιρική άποψη για το σχεδόν συνολικό όχι στο ενδεχόμενο δημοψηφίσματος. Παρ' όλ' αυτά άφησε ανοιχτή την πόρτα σε μια φθινοπωρινή επαναπροσέγγιση της χρησιμότητας (για εκτόνωση των πολιτών;) ενός δημοψηφίσματος. Και οι υπουργοί;
Στήριξη
Από τον Β. Βενιζέλο, την Αννα Διαμαντοπούλου μέχρι τους αναπληρωτές υπουργούς, οι φράσεις είχαν τον ίδιο κοινό παρονομαστή. "Εχουμε διαφωνίες, αλλά θα στηρίξουμε το μεσοπρόθεσμο, και θα φροντίσουμε να παίξουμε τον ρόλο των πολλαπλασιαστών". Οι καλά γνωρίζοντες λένε ότι η κυβερνητική παράταξη έχει βρει αρκετά "μαξιλαράκια", ώστε να αποφύγει την ...εξέγερση στην καρδιά του καλοκαιριού. Πολλοί υπουργοί πάντως αναμένουν τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής για να καταλήξουν σε συμπεράσματα. Πιστεύουν ότι το επόμενο βήμα από την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου θα αφορά στον ανασχηματισμό - κάτι που τους αφορά και προσωπικά... Είναι αλήθεια ότι και στις κατ' ιδίαν συναντήσεις τους με τον πρωθυπουργό, έχουν αναπτύξει τις προτάσεις τους - παράλληλα δε, εξετάζουν τον βηματισμό τους στις ραγδαίες εξελίξεις.
Τα μηνύματα των βουλευτών φαίνεται εν τω μεταξύ ότι βάζουν σε περισυλλογή υπουργούς, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ενδιαφέρονται για ενδοκυβερνητικές συμμαχίες. Είτε για την ομαλή προώθηση δύσκολων δικών τους αποφάσεων, είτε για τη στήριξη στις προσωπικές τους δαδρομές και την επόμενη μέρα. Στενός συνργάτης του Μεγάρου Μαξίμου, όταν ρωτήθηκε προ ημερών αν συνιστά "ανταρσία" η επιστολή των "16" βουλευτών, απάντησε ορθά-κοφτά: "Ο Παπανδρέου δίνει μάχη κάθε λεπτό και όχι για προσωπικό όφελος - όσοι το καταλαβαίνουν, καλό είναι να κάνουν το ίδιο"...
ΦΩΦΗ ΓΙΩΤΑΚΗ
fofig@pegasus
Μπαράζ διαγγελμάτων έως τον Ιούνιο
Δεν ήταν η πρώτη φορά, αλλά θα συμβεί ξανά, κάποτε και όποτε κριθεί αναγκαίο. Η απόφαση να απευθυνθεί απευθείας στους πολίτες, χωρίς "διαμεσολαβητές", την Παρασκευή ο πρωθυπουργός ελήφθη έπειτα από κλειστή πολύωρη σύσκεψη με τους στενούς συνεργάτες του. Το "σχέδιο" για την επικοινωνία με τους πολίτες και με φόντο τα νέα σκληρά μέτρα προετοιμάστηκε με προσοχή, με πολιτικούς κανόνες και στόχους που τους υπηρετούν. Στο "διά ταύτα"; Ο κ. Παπανδρέου δεν θα κρυφτεί. Σε τακτά χρονικά διαστήματα θα εμφανίζεται μπροστά (στους τηλεοπτικούς δέκτες) στους πολίτες και θα εξηγεί τα όσα έχει κάνει και τα επόμενα βήματά του.
Η συνταγή
Πρόκειται για μια αμερικανική επικοινωνιακή συνταγή για τον εκάστοτε ηγέτη. Εχουν καταγραφεί όλες οι ιδέες και στο Μέγαρο Μαξίμου καταλήγουν στον "καθρέπτη". Ετσι ο κ. Παπανδρέου άναψε το πράσινο φως για την σε τακτά διαστήματα εμφάνισή του διά των τηλεοπτικών μηνυμάτων. Εκανε την αρχή μόλις κατέθεσε η κυβέρνηση το Μεσοπρόθεσμο.
Θα επανέλθει σύντομα επιδιώκοντας την ανάδειξη των διλημμάτων. "Καθαρά λόγια, οι στόχοι και οι κίνδυνοι" είναι το τρίπτυχο βάσει του οποίου χτίζουν την επιχειρηματολογία που η κυβέρνηση, από τον πρωθυπουργό μέχρι το όποιο κυβερνητικό στέλεχος, θα αξιοποιήσει για την επίτευξη των υπερβολικά δύσκολων στόχων.
Μετα το ομοφωνο "ναι"
Το "μνημόνιο" των μελών του υπουργικού συμβουλίου
Ανδρέας Λοβέρδος
Πιστεύει ότι με το Μεσοπρόθεσμο συμμαζεύονται τα δημοσιονομικά της χώρας, προωθούνται οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές χωρίς χρονοτριβή και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για το νέο δάνειο. Ο Α. Λοβέρδος έχει ήδη προτείνει να υλοποιήσει το απαιτητικό σχέδιο, μια νέα ισχυρή κυβέρνηση με πέντε "κύκλους" και με τους επικεφαλής σε ρόλο συντονιστών.
Βαγγέλης Βενιζέλος
Τάσσεται κατά των εκλογών και του δημοψηφίσματος. Αντιθέτως προτείνει κάλεσμα συναίνεσης μέχρι το παρά πέντε, που θα οδηγήσει στην από κοινού διαπραγμάτευση για το Μνημόνιο 2. Εκτιμά ότι η συγκρότηση διυπουργικής, που θα λειτουργεί με βάση το μοντέλο της προετοιμασίας των Ολυμπιακών, συνιστά εγγύηση για την αποτελεσματική υλοποίηση του Μεσοπρόθεσμου.
Γιώργος Παπακωνσταντίνου
Εχει όλο το παζλ στα χέρια του. Γνωρίζει καλά τα μηνύματα των κορυφαίων της τρόικας και εξακολουθεί να πιέζει υπέρ της εθνικής συνεννόησης. Προς αυτήν την κατεύθυνση είναι και η κίνησή του προς τα άλλα κόμματα για να τους ζητήσει διάλογο στη βάση ρεαλιστικών προτάσεων - όχι μόνο για το Μεσοπρόθεσμο, αλλά και για τους εφαρμοστικούς νόμους που ακολουθούν.
Αννα Διαμαντοπούλου
Ναι με επιμονή στις μεταρρυθμίσεις - είναι το μότο της. Δεν αποφεύγει να μιλήσει για λάθη που έγιναν, αλλά αναδεικνύει την ανάγκη να γίνουν περισσότερα βήματα με ταχύτητα και με πρόσωπα που πιστεύουν στο σχέδιο. Εχει ζητήσει από τον Γ. Παπανδρέου να επανέλθει με νέο κάλεσμα προς τον Α. Σαμαρά, έτσι ώστε να υπάρξει κοινή γραμμή προς τη Σύνοδο.
Δημήτρης Ρέππας
Εισηγείται στον πρωθυπουργό την αδιαμεσολάβητη επικοινωνία του με τον λαό. Για τις αποκρατικοποιήσεις ζήτησε κανόνες, ώστε να γίνουν προς το συμφέρον και του πωλητή. Προτείνει επίσης μια "Εθνική Ελλάδος", με τη συμμετοχή και εξωκοινοβουλευτικών στο νέο κυβερνητικό σχήμα.
Παύλος Γερουλάνος
Εχει εγκαίρως διατυπώσει την άποψη ότι το σκηνικό στην Ευρώπη είναι σύνθετο, θέλει προσοχή κι ότι εκεί θα παιχτεί εν πολλοίς το στοίχημα της χώρας. Από την άλλη πλευρά, ο υπουργός Πολιτισμού διαφωνεί με άλλους κυβερνητικούς και την επιχειρηματολογία ότι οι κινήσεις αρχίζουν και τελειώνουν στο πώς δεν θα πτωχεύσει η χώρα.
Γιάννης Ραγκούσης
Ηταν εκ των εμπνευστών του διλήμματος που ετέθη από την κυβέρνηση προς τις αυτοδιοικητικές εκλογές: "προχωράμε ή σταματάμε". Τώρα διαχειρίζεται το σημερινό κράτος που κατά τον πρωθυπουργό "έχει λυγίσει και θέλει δουλειά και νοικοκύρεμα πολύ για να σταθεί στο ύψος των αναγκών". Προτείνει εκλογές στο τέλος της τετραετίας.
Μ. Χρυσοχοΐδης
Βλέπει ότι η κυβέρνηση πρέπει να εμπνεύσει άμεσα πίστη και εμπιστοσύνη στους πολίτες. "Αν αφήσουμε να διαχυθεί ο φόβος και ο πανικός, θα οδηγηθούμε σε τυφλές αντιδράσεις, αντικοινοβουλευτισμό και κάποιες φορές σε εκρήξεις βίας" λέει. Ο υπουργός μιλά για την ανάγκη συνεργασίας όλων των υπουργών για την υλοποίηση του σχεδίου.
Κώστας Σκανδαλίδης
Σε μία από τις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, αν και δεν μιλούσε για εκλογές, τόνισε ότι "ίσως χρειαστεί πολιτική νομιμοποίηση". Είναι από τους πρώτους που έβαλαν "αναχώματα" στους "μπάστακες": τους επιτρόπους για την παρακολούθηση υλοποίησης του Μνημονίου.
Λούκα Κατσέλη
Ζήτησε να εισαχθεί ρητά η δέσμευση στο Μεσοπρόθεσμο για υπερδιπλασιασμό τεκμηρίων διαβίωσης, "γιατί είναι το μόνο μέτρο που στοχοποιεί και φορολογεί αυτούς που πιθανώς φοροδιαφεύγουν".
Χάρης Παμπούκης
Είχε προτείνει εκλογές, όπως και ψήφιση με 180 για το Μνημόνιο 1. Λέει ότι λύση είναι η ανάπτυξη, που όμως προϋποθέτει ένα "άλλο" κράτος, λιγότερο γραφειοκρατικό και όχημα προς τον στόχο.

EThnos.gr

Λύσεις για τους ιδιώτες θα διερευνήσει το Eurogroup



Τρέχουν και δεν προλαβαίνουν τώρα οι εταίροι για την επίτευξη ενός συμβιβασμού ως προς τη χορήγηση νέας βοήθειας προς την Ελλάδα, με τη συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών.
Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης συνέρχονται έκτακτα σήμερα στη βελγική πρωτεύουσα για να συζητήσουν τη μορφή που θα πάρει η εν λόγω συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, επί της οποίας οι απόψεις ποικίλλουν, όπως και η ορολογία που χρησιμοποιείται...
Στην έκτακτη αυτή συνάντηση, οι 17 εταίροι αναμένεται να δημοσιοποιήσουν για ακόμη μία φορά τη δέσμευσή τους να πάρουν όλα τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση της σταθερότητας στην ευρωζώνη, με την ελπίδα ότι θα ηρεμήσουν κάπως οι αγορές που δείχνουν τις τελευταίες ημέρες έντονη νευρικότητα και επιθετικές διαθέσεις.
Η αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης έχει κυριολεκτικά κολλήσει στη μορφή της συμμετοχής των ιδιωτών επενδυτών, δεδομένου ότι όλοι συμφωνούν πως πρέπει να χορηγηθεί νέα χρηματοδοτική βοήθεια στην Ελλάδα. Οι 17 έχουν χωριστεί σε δύο μεγάλα στρατόπεδα. Το πρώτο έχει επικεφαλής τη Γερμανία, η οποία προτείνει μία εθελοντική ήπια αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, και το δεύτερο την ΕΚΤ, που απορρίπτει οποιαδήποτε λύση που περιλαμβάνει τη λέξη αναδιάρθρωση, φοβούμενη τις αντιδράσεις των αγορών. Προς το παρόν κερδίζει έδαφος η γερμανική πρόταση...
Με τη θέση του Βερολίνου φαίνεται ότι συμφωνεί και ο πρόεδρος της ευρωζώνης Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, ο οποίος το Σάββατο δήλωσε ότι τάσσεται υπέρ μιας ήπιας αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, με τη συμμετοχή φυσικά των ιδιωτών πιστωτών σε εθελοντική βάση. «Δεν τίθεται θέμα πλήρους αναδιάρθρωσης και σε αυτό συμφωνούν όλες οι κυβερνήσεις» είπε ο Ζ.-Κ. Γιουνκέρ. Αλλωστε, πρόσθεσε, «δεν μπορούμε να επιβάλουμε τη συμμετοχή ιδιωτών πιστωτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της ΕΚΤ»...
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτιμά από την πλευρά της τον όρο «εθελοντική επιμήκυνση του ελληνικού χρέους», ενώ το Βερολίνο φαίνεται αδιάφορο αν χρησιμοποιηθεί ως όρος η εθελοντική επιμήκυνση αντί της ήπιας αναδιάρθρωσης. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι η συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών, ιδίως των τραπεζών και σφαλιστικών εταιρειών, στο κόστος της νέας βοήθειας προς την Ελλάδα. Ο ιδιωτικός τομέας καλείται να συμμετάσχει σ' ένα ποσό μεταξύ 20-35 δισ. ευρώ.
Ερωτηθείς για τις γερμανικές επιφυλάξεις απέναντι σε μία νέα βοήθεια προς την Ελλάδα, ο Ζ.-Κ. Γιουνκέρ κάλεσε το Βερολίνο «να μιλά με σεβασμό» για το ελληνικό πρόβλημα και χαρακτήρισε «τελείως λανθασμένη την άποψη των Γερμανών ότι είναι οι μόνοι που πληρώνουν»... Και υπενθύμισε ότι η Γερμανία και η Γαλλία «είναι οι πρώτες χώρες που δεν σεβάστηκαν το Σύμφωνο Σταθερότητας».
Πάντως, η Ανγκελα Μέρκελ δήλωσε χθες ότι «η Γερμανία δεν έχει άλλη επιλογή από το να βοηθήσει τις χώρες του ευρώ που αντιμετωπίζουν κρίση στα δημοσιονομικά τους». Ερωτηθείσα αν η κρίση χρέους στην ευρωζώνη μπορεί να απειλήσει τη γερμανική ανάκαμψη, η καγκελάριος είπε ότι «αν δεν ενεργήσουμε όπως πρέπει, αυτό θα συμβεί, αλλά ακριβώς αυτό είναι που θέλουμε να αποφύγουμε»... Και γι' αυτό το λόγο, πρόσθεσε, «λέμε ότι δεν μπορούμε να επιτρέψουμε μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία»... Για την Α. Μέρκελ «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα που θα θέσει σε κίνδυνο την παγκόσμια ανάκαμψη και επομένως αυτήν της Γερμανίας».
Δηλώσεις ενόψει της σημερινής συνεδρίασης έκανε και ο Βέλγος υπουργός Νιντιέ Ρέιντερς, ο οποίος είναι σύμφωνος με τη Γερμανία ότι «πρέπει να είμαστε απαιτητικοί απέναντι στους Ελληνες», αλλά «οφείλουμε να βοηθήσουμε την Ελλάδα». Για το Βέλγο υπουργό είναι απλό: Η πτώση της Ελλάδας θα οδηγήσει σε πτώση όλη την ευρωζώνη...
Ο κ. Ρέιντερς προειδοποίησε για τον κίνδυνο «να μπούμε σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης, που μπορεί να οδηγήσει σε μια απαράδεκτη οικονομικά και κοινωνικά κατάσταση στην Ελλάδα». «Δεν πρέπει να εξοντώσουμε τον πληθυσμό», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Βέλγος υπουργός. Και πρόσθεσε: «Αυτό που περιμένουμε τώρα είναι οι διευκρινίσεις για τις ιδιωτικοποιήσεις, που είναι πολύ πιο σημαντικές από τα δημοσιονομικά μέτρα».

Enet.gr

Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ



ΕκτύπωσηPDF
eurosssssssssssssssΗ εθνική κυριαρχία ενός κράτους, όπως συνήθως αποκαλείται η πλήρης αυτονομία του, είναι δυνατόν να καταλυθεί από αρνητικές εξελίξεις στο εσωτερικό του, χωρίς να είναι απαραίτητη η στρατιωτική εισβολή στην επικράτεια του

Η χώρα μας βρίσκεται ακόμη μία φοράστο μάτι του κυκλώνα – επίσης, «η μάχη των μαχών» με στόχο την επικράτηση του νεοφιλελεύθερου δόγματος στην Ευρώπη, φαίνεται ότι θα διεξαχθεί εντός των συνόρων της.

Ειδικότερα, η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα που «αμύνεται» ακόμη σθεναρά, έχοντας αφενός μεν τη σημαντικότερη αναλογικά δημόσια περιουσία μεταξύ των χωρών της δύσης, αφετέρου τον «ιό της ελευθερίας» στο DNA της. Επομένως, τόσο τα διλήμματα που θα τοποθετηθούν στους Έλληνες, όσο και οι εκβιασμοί που θα ασκηθούν (άρθρο μας), θα κλιμακώνονται διαρκώς – ενώ εμείςδεν πρέπει να υποτιμάμε, αλλά ούτε και να υπερτιμάμε τις δυνατότητες μας. 

Οφείλουμε δε σε κάθε περίπτωση να θυμόμαστε ότι, το πρόβλημα της χώρας μας δεν λύνεται με τον επί πλέον δανεισμό της - με ή χωρίς τη συμμετοχή των ιδιωτών (τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία κλπ.). Εάν δεν ανταλλάσσουμε, εάν δεν εξοφλούμε δηλαδή σταδιακά τα παλαιά δάνεια μας με καινούργια, χαμηλού επιτοκίου, αφού οι τόκοι είναι το βασικότερο πρόβλημα μας (σύντομα θα πλησιάσουν το 50% των εσόδων του προϋπολογισμού), δεν θα κερδίσουμε τον πόλεμο.

Εκτός αυτού, εάν δεν επιλυθούν παράλληλα τα βασικά προβλήματα της οικονομίας μας (αρνητικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, μη λειτουργικός δημόσιος τομέας, καταπολέμηση της διαφθοράς, περιορισμός της γραφειοκρατίας, ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας,κρατικοποίηση της κεντρικής τράπεζας κλπ.), δεν πρόκειται ποτέ να βγούμε από το τέλμα.

Σε σχέση τώρα με το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, τις οποίες προσπαθούν να μας επιβάλλουν με κάθε τρόπο, τα εξής:              

Η ΕΘΝΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

Στόχος οφείλει να είναι η απόλυτα ισορροπημένη σχέση μεταξύ του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα μίας χώρας, έτσι ώστε να προστατεύεται η αυτονομία του κράτους για την ασφάλεια των Πολιτών του - οι οποίοι το εμπιστεύθηκαν, αναθέτοντας τη δημόσια διοίκηση στους Θεσμούς του. Η εθνική κυριαρχία ενός κράτους, όπως συνήθως αποκαλείται η πλήρης αυτονομία του, είναι δυνατόν να καταλυθεί από αρνητικές εξελίξεις στο εσωτερικό του, ιδίως δε στην οικονομία του – χωρίς να είναι απαραίτητη η στρατιωτική εισβολή στην «επικράτεια» του”.

Το παραπάνω κείμενο, ελαφρά διαμορφωμένο, προέρχεται από έναν πολύ γνωστό Γερμανό νομικό, ο οποίος είναι ταυτόχρονα μέλος του συνταγματικού δικαστηρίου της χώρας του. Ο καθηγητής συμπληρώνει έμμεσα ότι, η Γερμανία είναι πλέον αντιμέτωπη με ένα τεράστιο πρόβλημα, έχοντας εκποιήσει το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας περιουσίας της – γεγονός που ήδη πληρώνουν ακριβά οι Πολίτες της, μέσω της αυξημένης φορολόγησης τους, καθώς επίσης της συνεχούς μείωσης της κοινωνικής πρόνοιας, σε συνδυασμό με τη σταδιακή υποβάθμιση των υπηρεσιών στην Παιδεία, στην Υγεία και αλλού.

Από τις διαπιστώσεις αυτές συμπεραίνουμε ότι, η λειτουργία των επιχειρήσεων με αποκλειστικό στόχο το κέρδος, η οποία είναι χωρίς καμία αμφιβολία «θεμιτή» για τον ιδιωτικό τομέα, δεν μπορεί να θεωρηθεί κατάλληλη για εκείνους τους τομείς, οι οποίοι αφορούν το σύνολο μίας κοινωνίας – για τους κοινωφελείς. Οι «περιοχές» αυτές οφείλουν να λειτουργούν από το Δημόσιο μίας χώρας, με στόχο τη φροντίδα των Πολιτών της και όχι το κέρδος.

Η σημερινή εξέλιξη λοιπόν, η απαίτηση δηλαδή της ιδιωτικοποίησης όλων των κλάδων της οικονομίας μίας χώρας, στην οποία συνηγορούν τόσο η ΕΕ, όσο και οι τρεις βασικοί διεθνείς οργανισμοί (ΔΝΤΠαγκόσμια Τράπεζα, Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου), είναι σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των Πολιτών.

Ειδικότερα, εάν το κράτος «αποσυρθεί» τόσο από την ιδιοκτησία, όσο και από τη διαχείριση των κοινωφελών επιχειρήσεων, χάνει μεταξύ άλλων τη δυνατότητα του να ασκεί Πολιτική. Δηλαδή, δεν είναι πλέον η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση αυτή η οποία δίνει τις κατευθύνσεις, διαμορφώνει και αναπτύσσει την κοινωνία, αλλά οι ιδιώτες – οι οποίοι ουσιαστικά διοικούν απολυταρχικά, χωρίς να λογοδοτούν στους Πολίτες, με αποκλειστικό στόχο το κέρδος.

Σαν έμμεσο επακόλουθο των ιδιωτικοποιήσεων, το κράτος αδυνατεί πλέον να επιβάλλει μία δίκαιη αναδιανομή των εισοδημάτων και να κατευθύνει την Οικονομία επειδή, μεταξύ άλλων, δεν μπορεί να τοποθετήσει τις εταιρείες του ή τη Ζήτηση των απασχολουμένων του «στη ζυγαριά» - εκτός του ότι γίνεται ταυτόχρονα «εκβιάσιμο», εκ μέρους του Καρτέλ.

Για παράδειγμα, θα μπορούσαν οι ιδιώτες στον τομέα της ενέργειας, να διατηρήσουν χαμηλή τεχνητά την προσφορά (όπως συνέβη στην Καλιφόρνια), έτσι ώστε να αυξήσουν τις τιμές – με δυσμενέστατα αποτελέσματα τόσο για το δημόσιο, όσο και για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ή τα νοικοκυριά. Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί με την ύδρευση, με τα λιμάνια, με τις δημόσιες συγκοινωνίες και με τις επικοινωνίες. Στην περίπτωση αυτή, είναι προφανώς αδύνατον να μιλάει κανείς για «αυτονομία» του κράτους – πόσο μάλλον για εθνική κυριαρχία, ειδικά όταν οι ιδιώτες-επιχειρηματίες είναι ξένες πολυεθνικές.

Ένα δεύτερο, γνωστό σε όλους μας παράδειγμα, είναι οι ιδιωτικές αμερικανικέςεταιρείες αξιολόγησης – οι τρεις πανίσχυρες «αδελφές». Εάν οποιοδήποτε κράτος, συμπεριλαμβανομένων των Η.Π.Α., της Γαλλίας και της Γερμανίας, αρνηθεί να ακολουθήσει τις εντολές τους, έρχεται αντιμέτωπο με την υποτίμηση της πιστοληπτικής του ικανότητας – η οποία επιβαρύνει με  δισεκατομμύρια επί πλέον τόκους τον προϋπολογισμό του.  

Συμπερασματικά λοιπόν, από την πλευρά του εκάστοτε Συντάγματος θα έπρεπε να μην επιτρέπεται οτιδήποτε μπορεί να αμφισβητήσει την αυτοδυναμία, την εθνική κυριαρχία καλύτερα ενός κράτους, από όπου και αν αυτό προέρχεται. Επομένως, οφείλει να απαγορεύεται συνταγματικά η ιδιωτικοποίηση των κοινωφελών επιχειρήσεων, η οποία ουσιαστικά ισοδυναμεί με την εκχώρηση της αυτονομίας του κράτους στους ιδιώτες – με την αποκρατικοποίηση της εξουσίας και με την κατάλυση της Δημοκρατίας. 

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

Ο ορισμός «ιδιωτικοποίηση» υιοθετήθηκε ουσιαστικά μετά τις βρετανικές εκλογές του 1979 και την εκλογή της M.Thatcher - η οποία έθεσε σε λειτουργία ένα ευρύτατο πρόγραμμα «εκποίησης» των δημοσίων επιχειρήσεων της χώρας της, «κατατροπώνοντας» τα εργατικά συνδικάτα.

Παρά το ότι όμως τα αποτελέσματα των ενεργειών της Βρετανίδας πρωθυπουργού οδήγησαν αρχικά την οικονομία της χώρας της σε μεγάλη ανάπτυξη, η μετέπειτα υπερχρέωση της (το συνολικό χρέος της Μ. Βρετανίας σήμερα, δημόσιο και ιδιωτικό, υπερβαίνει το 500% του ΑΕΠ της) απέδειξε ότι, οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι συνώνυμες με τη μακροπρόθεσμη ευημερία. Οι αποκρατικοποιήσεις τώρα, με την ευρύτερη έννοια τους, διαχωρίζονται στους εξής υποτομείς:    

(α)  Υλική ιδιωτικοποίηση: Αφορά την εκχώρηση των συμμετοχών του κράτους σε επιχειρήσεις, οι οποίες είναι ουσιαστικά δημόσιες (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κλπ.). Εάν το κράτος πουλήσει το σύνολο των εταιρικών μεριδίων του, το 100% δηλαδή, τότε αναφερόμαστε σε μία πραγματική ιδιωτικοποίηση ή σε μία ιδιωτικοποίηση με τη στενή έννοια του όρου. Στην περίπτωση αυτή είναι εμφανές ότι δεν αναφερόμαστε στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, αλλά στην εκποίηση της.

(β) Φιλελευθεροποίηση: Εδώ εννοούμε «αναδιαρθρώσεις» και ευρύτερες αλλαγές στους τομείς των έργων υποδομής. Η αποκλειστική χρήση εκ μέρους του δημοσίου των μονοπωλιακών υποδομών, των δικτύων καλύτερα (τραίνα, ύδρευση, τηλεπικοινωνίες, ηλεκτρισμός), εκχωρείται και στους ιδιώτες - οι οποίοι ανταγωνίζονται τις, επίσης από το δημόσιο παρεχόμενες, υπηρεσίες, χωρίς να τους ανήκουν τα δίκτυα. Πρόκειται λοιπόν για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας από τους ιδιώτες, χωρίς να απαιτείται η εκποίηση της.

(γ)  Οργανωτική ιδιωτικοποίηση: Έτσι ορίζονται όλες εκείνες οι στρατηγικές, οι οποίες υιοθετούνται για την αύξηση της παραγωγικότητας, καθώς επίσης για τη μείωση του κόστους των δημοσίων επιχειρήσεων - οι οποίες διευθύνονται από το δημόσιο, αλλά με ιδιωτικοοικονομικά πλέον κριτήρια. Η οργανωτική αυτή αλλαγή, η οποία θεωρείται ως ο ιδανικός τρόπος «ιδιωτικοποίησης», μπορεί να επιτευχθεί, χωρίς να απαιτηθεί η ενοικίαση των δικτύων, η χρήση τους από ιδιώτες ή η πώληση των κρατικών επιχειρήσεων. Εδώ αναφερόμαστε προφανώς στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, από το ίδιο το Δημόσιο.  

Οι υπερασπιστές των ιδιωτικοποιήσεων

Συνεχίζοντας, η «ορθότητα» της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων τεκμηριώνεται εκ μέρους των υπερασπιστών της από την πεποίθηση τους ότι, το μερίδιο του δημοσίου οφείλει να περιορίζεται, προς όφελος του ιδιωτικού τομέα, επειδή ο τελευταίος (ιδιώτες) είναι πιο αποτελεσματικός. Σύμφωνα με πολλούς από αυτούς, η ιδιωτικοποίηση μπορεί τότε μόνο να είναι επιτυχημένη, όταν το κράτος ορίζει τους κανόνες, επιβλέπει την πιστή εφαρμογή τους και εγγυάται τον ανταγωνισμό.

Από την πλευρά αυτή, θεωρείται μάλλον αδιανόητη η αντικατάσταση των κρατικών μονοπωλίων από ιδιωτικά μονοπώλια τα οποία, μεταξύ άλλων, έχουν μοναδικό σκοπό το κέρδος. Επομένως, το κράτος πρέπει να φροντίζει για τη διατήρηση ενός λειτουργικού ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων, τις οποίες «εκχωρεί» σε ιδιώτες.

Εάν όμως το κράτος ιδιωτικοποιεί τις επιχειρήσεις επειδή δεν έχει την ικανότητα να τις διαχειριστεί σωστά, τότε πως είναι δυνατόν να δεχθούμε ότι μπορεί να τις ελέγχει; Από την άλλη πλευρά, ιδίως όσον αφορά τις μεγάλες επιχειρήσεις (ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ.), δεν είναι αυτονόητο το ότι μπορούν να εξαγοραστούν, λόγω κόστους, κεφαλαιακών και λοιπών αναγκών, μόνο από τις υπερμεγέθεις πολυεθνικές, οι οποίες συνήθως δημιουργούν ολιγοπώλια; Αυτό δεν έχει αποδειχθεί στη Γερμανία, στη Μ. Βρετανία, στις Η.Π.Α. και αλλού;

Οι αντίπαλοι των ιδιωτικοποιήσεων

Οι αντίπαλοι τώρα των ιδιωτικοποιήσεων (Attac κλπ.), έχουν την πάγια άποψη ότι, δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τους τομείς της «δημόσιας φροντίδας»(Παιδεία, Υγεία, Συγκοινωνίες, Λιμάνια, Ενέργεια και Ύδρευση) στον ιδιωτικό τομέα, επειδή εξυπηρετούν ανάγκες, οι οποίες ευρίσκονται σε αντίθεση με τους κανόνες λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς - οπότε δεν μπορούν να διαχειρίζονται με κριτήρια απόδοσης, αλλά ούτε και να αξιολογούνται με γνώμονα το κέρδος.

Για παράδειγμα, εάν οι ζημιογόνες συγκοινωνίες της Ελλάδας πωλούνταν σε ιδιώτες, η πρώτη ενέργεια των νέων ιδιοκτητών τους θα ήταν η αύξηση των εισιτηρίων, αδιαφορώντας για το «κοινωνικό κόστος», έτσι ώστε να εξασφαλισθεί η κερδοφορία τους – ενώ ενδεχομένως θα απαιτούσαν ταυτόχρονα την κρατική επιδότηση τους (οπότε θα συνέχιζαν να επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό, αλλά με διαφορετικό τρόπο, μη αντιληπτό από τους Πολίτες).     

Οι εμπειρίες των ιδιωτικοποιήσεων  

Περαιτέρω, οι μέχρι σήμερα εμπειρίες από την ιδιωτικοποίηση των κοινωφελών επιχειρήσεων, έχουν αποδείξει ότι, αφενός μεν το Δημόσιο συνεχίζει να υπερχρεώνεται (Η.Π.Α., Μ. Βρετανία, Γερμανία κλπ.), αφετέρου οι υπηρεσίες των ιδιωτών γίνονται πολύ πιο ακριβές, ενώ καταλύεται σταδιακά το κοινωνικό κράτος – μέχρι εκείνη τη στιγμή που ολοκληρώνεται η αποκρατικοποίηση της εξουσίας, εκ μέρους των πολυεθνικών και των διεθνών τοκογλύφων.

Εκτός αυτού τόσο στη Γερμανία (η οποία προσπαθεί πια να επανακρατικοποιήσει επιχειρήσεις ηλεκτρικής ενέργειας), όσο στην Αυστρία ή στη Μ. Βρετανία, η οποία ιδιωτικοποίησε τα πάντα, οι εμπειρίες δεν είναι οι καλύτερες (στην υπερχρεωμένη Ιαπωνία επίσης, ειδικά μετά την καταστροφή της Fukushima, την οποία προκάλεσε η ιδιωτική Tepco). 

Ειδικότερα, η ιδιωτικοποίηση των βρετανικών σιδηροδρόμων αφενός μεν είχε σαν αποτέλεσμα να πληρώνει πολύ περισσότερα ο Βρετανός φορολογούμενος, αφετέρου οδήγησε σε βαριά ατυχήματα και εκτροχιασμούς τραίνων, επειδή οι ενέργειες συντήρησης του δικτύου ήταν ελλιπείς, για λόγους κόστους και απόδοσης (το ίδιο ουσιαστικά έγινε και στην Ιαπωνία). Έτσι λοιπόν, η Μ. Βρετανία αναγκάσθηκε να αγοράσει ξανά το δίκτυο από τους ιδιώτες – γεγονός που σε τελική ανάλυση της κόστισε πολλαπλάσια.

Κλείνοντας, η άμεση Δημοκρατία της Ελβετίας έχει αποφύγει εντελώς αυτές τις παγίδες, επειδή αφενός μεν δεν έχει ιδιωτικοποιήσει καμία δημόσια επιχείρηση της, αφετέρου έχει επιλέξει την αναδιοργάνωση τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια («οργανωτική ιδιωτικοποίηση») - εμπιστευόμενη τη διαχείριση και την ιδιοκτησία τους στα καντόνια και στις κοινότητες της, στους Πολίτες της. 

Το γεγονός αυτό τεκμηριώνει πως δεν είναι «αξιωματικά» ανίκανος, δεν είναι εκ φύσεως δηλαδή ανεπαρκής ο εκάστοτε κρατικός μηχανισμός. Ανίκανες και ανεπαρκείς μπορεί να είναι κάποιες κυβερνήσεις, οι οποίες στελεχώνονται με διεφθαρμένους πολιτικούς - οι οποίοι δεν διαθέτουν τις απαιτούμενες δεξιότητες. Σε καμία περίπτωση λοιπόν η Πολιτική εν γένει, η οποία είναι η μοναδική προστασία μας απέναντι στην οικονομική εξουσία. Τέλος, με κριτήριο την Ελβετία συμπεραίνεται ότι, η Άμεση Δημοκρατία δεν ταιριάζει με τις αποκρατικοποιήσεις, οι οποίες ουσιαστικά εμποδίζουν την επικράτηση της.          

ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

Η εκλεγμένη κυβέρνηση μας (ουσιαστικά μη παρεξηγήσιμη αφού θέλει αλλά δεν μπορεί, επιλέγοντας από ανάγκη την πιστή υποταγή της στις εντολές τηςσκιώδους), στα πλαίσια των ενεργειών εκφοβισμού των Ελλήνων, έδωσε στη δημοσιότητα έναν πενταετή προϋπολογισμό, τον οποίο «βάφτισε» κατά ταmarketing-πρότυπα των Η.Π.Α., «μεσοπρόθεσμο σχέδιο».

Ο προϋπολογισμός αυτός έχει, για πρώτη φορά σε παγκόσμια κλίμακα, τρεις διαφορετικές «εκδοχές»: (α) χωρίς παρεμβάσεις, (β) με παρεμβάσεις, (γ) με παρεμβάσεις και αποκρατικοποιήσεις (όπου με την ειδική λέξη «παρεμβάσεις» υπονοούνται τα νέα φοροεισπρακτικά και λοιπά μέτρα)  

Χωρίς να αναλωθούμε σε λεπτομέρειες, αφού ο προϋπολογισμός είναι στο σύνολο του φανερά «εκφοβιστικής κατεύθυνσης», με στόχο το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας σε εξευτελιστικές τιμές, καθώς επίσης τη λεηλασία της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, θα αναφερθούμε στα μεγέθη του «χωρίς παρεμβάσεις» – στο «σενάριο βάσης» δηλαδή, όπως ορίζεται χαριτωμένα από τους συνδίκους του διαβόλου (Πίνακας Ι). 

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Βασικά μεγέθη του προϋπολογισμού, χωρίς παρεμβάσεις, σε δις €

Μεγέθη
2011
2012
2013
2014
2015






Έσοδα
55.501
54.591
54.814
54.397
54.859
Πρωτογενείς δαπ.
53.468
52.375
53.493
52.660
53.053
Τόκοι
16.002
16.900
20.500
24.400
28.000
Σύνολο δαπανών
81.389
81.277
86.483
88.423
92.956
Έλλειμμα Γ.Κ.
-23.552
-27.499
-30.909
-33.595
-36.183
Έλλειμμα / ΑΕΠ
-10,4%
-12,0%
-13,1%
-13,8%
-14,4%
ΑΕΠ*
225.400
228.400
235.500
242.900
251.900
Χρέος ΓΚ
364.105
399.253
432.378
465.614
501.078
Χρέος / ΑΕΠ
160,6%
174,8%
183,6%
191,7%
198,9%






Μισθοί, συντάξεις**
22.018
21,585
21.622
21.673
21.729
Σημείωση: Τα έσοδα καλύπτουν πλήρως τις πρωτογενείς δαπάνες, αυτές δηλαδή χωρίς τους τόκους. Επομένως τόσο οι μισθοί, όσο και οι συντάξεις, δεν πληρώνονται από το δανεισμό μας.
* ΑΕΠ 2009: 235.017  ΑΕΠ 2010: 230.173
** Συμπεριλαμβάνονται στις πρωτογενείς δαπάνες
Πηγή: Μεσοπρόθεσμο από 10.06.2011

Όπως συμπεραίνουμε από τον Πίνακα Ι, τα έσοδα θα μειωθούν ελαφρά σε σχέση με το 2011, παρά την άνοδο του ΑΕΠ (!) - για λόγους που είναι δύσκολο να μην θεωρηθούν «γκεμπελικοί». Εάν όμως στα 225 δις € ΑΕΠ τα έσοδα είναι 55,5 δις €, ήτοι 24,66%, τότε αναρωτιέται κανείς γιατί το 2015 θα μειωθούν στο 21,8%; Εάν απλά παραμείνουν ποσοστιαία ως έχουν (χωρίς νέα υφεσιακά μέτρα κλπ.), δεν θα ανέλθουν στα 62 δις €, αντί 54,8 δις που αναφέρει ο προϋπολογισμός; Αυτό δεν θα περιόριζε αυτόματα τόσο τα ελλείμματα, όσο και το χρέος;

Περαιτέρω, εάν δεν ληφθούν νέα μέτρα, καθώς επίσης εάν δεν ξεπουληθούν οι κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις, δεν θα είναι μεγαλύτερη η αύξηση του ΑΕΠ και των εσόδων (μερίσματα κλπ.); Γιατί λοιπόν το ΑΕΠ στο «μεσοπρόθεσμο», με ή χωρίς «παρεμβάσεις», παραμένει στο ίδιο ύψος; Δεν είναι απλούστατα ντροπή να υποτιμούν οι εισβολείς σε τέτοιο βαθμό τη νοημοσύνη μας; Τέλος, είναι δυνατόν ποτέ να επιβιώσει ένα κράτος πληρώνοντας το 50% των εσόδων του για τόκους, σε τοκογλύφους που δεν θέλουν να περιορίσουν τα κέρδη τους (επιτόκια), αλλά προτιμούν να το λεηλατήσουν;

ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ανεξάρτητα τώρα από τις παραπάνω «εκτροπές» του προϋπολογισμού, οι οποίες είναι κάτι περισσότερο από εκνευριστικές, όσον αφορά τη βασική «σύλληψη» τους, εμείς οφείλουμε να αναλύσουμε οικονομικά, εάν πράγματι η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να εκποιήσει τις δημόσιες επιχειρήσεις της, για να καλύψει τα χρέη της – εάν δηλαδή κάτι τέτοιο θα ήταν πρακτικά ωφέλιμο, παρά το ότι θα ήταν απολύτως αρνητικό για την εθνική μας κυριαρχία, για τη Δημοκρατία, καθώς επίσης για το κοινωνικό κράτος.  

Καταρχάς λοιπόν, είναι δεδομένο ότι η Ελλάδα είναι εγκλωβισμένη σε μία βαθιά ύφεση - αφενός μεν λόγω της ελλειμματικής διαχείρισης της κρίσης χρέους από τις προηγούμενες κυβερνήσεις της, αφετέρου ένεκα της καταστροφικής πρόκλησης-διαχείρισης της κρίσης δανεισμού, εκ μέρους της παρούσας (άρθρο μας). Τα δραστικά μέτρα λιτότητας δε (μειώσεις δαπανών και μισθών), καθώς επίσης οι υπερβολικές αυξήσεις της φορολογίας, περιορίζουν ακόμη περισσότερο το ΑΕΠ μας - γεγονός που δυσχεραίνει επί πλέον τις προσπάθειες μείωσης των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού και την αποτελεσματική εξυγίανση της οικονομίας μας.

Στα πλαίσια αυτά η «Τρόικα», οι δυτικές δυνάμεις δηλαδή, οι τοκογλύφοι και το ΔΝΤ, θέλουν να μας υποχρεώσουν να εκποιήσουμε τη δημόσια περιουσία μας, υπαγορεύοντας στην κυβέρνηση μας ένα ευρύτατο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, το οποίο συμπεριλαμβάνει όλες τις κερδοφόρες, κοινωφελείς και μη επιχειρήσεις, καθώς επίσης τεράστιες εκτάσεις γης, άδειες εκμετάλλευσης κερδοφόρων υπηρεσιών, δικαιώματα στο υπέδαφος και πολλά άλλα – έναν κυριολεκτικά τρομακτικό «πίνακα ξεπουλήματος», ο οποίος συνοδεύει το «μεσοπρόθεσμο υποτέλειας και κατοχής» που κατέθεσε η κυβέρνηση. Παράλληλα, επιθυμούν να εγκατασταθούν επίσημα στη χώρα μας, όπως ακριβώς συνέβη στην Τουρκία (1875-1927, 2001 και εντεύθεν), έτσι ώστε να εισπράττουν τα έσοδα από τους φόρους, την ανάπτυξη και τις ιδιωτικοποιήσεις.     

Θεωρητικά τώρα, με την περιουσία του Δημοσίου να υπολογίζεται στα 300-400 δις €, θα μπορούσε να καλυφθεί το δημόσιο χρέος μας, ύψους περίπου 360 δις €, στο μεγαλύτερο μέρος του. Φυσικά το χρέος μίας χώρας μπορεί να αντιπαρατεθεί με τα περιουσιακά στοιχεία της, σε έναν κρατικό Ισολογισμό, όπως έχουμε αναφέρει σε πολλά άρθρα μας – ενώ η αξία των συγκεκριμένων περιουσιακών στοιχείων εξαρτάται ουσιαστικά από την απόδοση τους, από την αξιοποίηση και την κερδοφορία τους δηλαδή (κάτι που έχει «αμεληθεί» εγκληματικά από όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις μας, οδηγώντας στην απαξίωση ένα μεγάλο μέρος τους).

Όταν όμως πουλάει κανείς περιουσιακά στοιχεία, περιορίζει μεν τα χρέη του στο παρόν, αλλά ταυτόχρονα μειώνει τα έσοδα του στο μέλλον – όπως ακριβώς συμβαίνει και με τις επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, εάν η Ελλάδα πουλήσει τηΔΕΗ, θα εισπράξει σήμερα ένα ποσόν της τάξης των 1,2 δις € (συμμετοχή του δημοσίου κατά 51,5%), αλλά θα χάνει μερίσματα ύψους περί τα 260 εκ. € ετήσια – ενώ η πολυεθνική που θα την εξαγοράσει, θα πληρώνει αφενός μεν λιγότερους φόρους (δια της γνωστής μεθόδου της φοροαποφυγής), αφετέρου θα μειώσει το προσωπικό, επιβαρύνοντας τα δημόσια ταμεία τουλάχιστον με 50-100 εκ. € ετήσια (επιδόματα ανεργίας κλπ.).

Επομένως, παρά το ότι μειώνεται προς στιγμήν το δημόσιο χρέος, επιβαρύνεται στο άμεσο μέλλον ο προϋπολογισμός, τα ελλείμματα του οποίου «εκβάλλουν» ξανά στο χρέος – στην περίπτωση της ΔΕΗ τουλάχιστον με 400 εκ. ετησίως. Από το γεγονός αυτό συμπεραίνεται ότι, τα όποια οφέλη της ιδιωτικοποίησης της θα είναι βραχυπρόθεσμα – ενώ για όλους τους Έλληνες θα σημάνει επί πλέον, σημαντική αύξηση των τιμών ενέργειας (θα διπλασιάζονταν σύντομα, όπως συμβαίνει στη Μ. Βρετανία, στη Γερμανία και αλλού), οπότε μείωση των πραγματικών εισοδημάτων τους.

Ταυτόχρονα, οι Πολίτες θα αναγκάζονταν να επιβαρυνθούν στο μέλλον με υψηλότερους φόρους, έτσι ώστε να καλύψουν τα εκλιπόντα έσοδα της ΔΕΗ –παράλληλα με την αδυναμία «εθνικής» ανάπτυξης της οικονομίας, λόγω έλλειψης δικών μας εταιρειών (κάτι που θα επιδείνωνε αναμφίβολα το δείκτη χρέους προς ΑΕΠ).

Το γεγονός αυτό είναι γνωστό στους επενδυτές (αγορές), οι οποίοι βέβαια το λαμβάνουν σοβαρά υπόψη - αξιολογώντας δυσμενέστερα την πιστοληπτική ικανότητα εκείνης της χώρας, η οποία εκποιεί τις δημόσιες επιχειρήσεις της(πόσο μάλλον σε περιόδους ύφεσης και απαξίωσης του χρηματιστηρίου).

Οι αγορές λοιπόν θα μας εμπιστεύονταν και θα μας δάνειζαν μόνο εάν θα συνεχίζαμε να έχουμε περιουσία - αρκεί βέβαια να τη διαχειριζόμαστε σωστά και κερδοφόρα, έτσι ώστε να αυξάνεται η «χρηματιστηριακή» της αξία. Αντίθετα, εάν τελικά εκποιήσουμε τη δημόσια περιουσία μας, ειδικά στις σημερινές εξευτελιστικές τιμές (το 30% του ΟΤΕ πουλήθηκε περί τα 4 δις € πριν από μερικά έτη, ενώ το 10% μόλις για 400 εκ. € σήμερα), δύσκολα θα δανειοδοτηθούμε από τις αγορές - παραμένοντας για μεγάλο χρονικό διάστημα στον «ορό του ΔΝΤ».      

Ολοκληρώνοντας, παρά το ότι αναμφίβολα οι ιδιωτικοποιήσεις των δημοσίων επιχειρήσεων μειώνουν την πολιτική διαφθορά και το πελατειακό κράτος, οι αρνητικές επιπτώσεις τους στην Οικονομία (μακροπρόθεσμα) είναι τεράστιες. Πρόκειται για έμμεσες φορολογικές επιβαρύνσεις, οι οποίες προκαλούν την υποτίμηση της πιστοληπτικής αξιολόγησης των κρατών, ακόμη μεγαλύτερες υφέσεις, καθώς επίσης την απόλυτη εξαθλίωση της μεγαλύτερης μερίδας των εργαζομένων.

Η ΕΛΛΑΔΑ, ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΙ Η ΕΚΤ

Αφού λοιπόν ο μεσοπρόθεσμος προϋπολογισμός που κατέθεσε η κυβέρνηση είναι καταδικασμένος σε αποτυχία, οι ιδιωτικοποιήσεις θα είναι αρνητικές στο μέλλον (αν και την επόμενη τριετία με δυσκολία θα ξεπεράσουν έσοδα ύψους 10 δις €  - ουσιαστικά μόλις τους τόκους ενός εξαμήνου), ενώ οι αγορές το γνωρίζουν επακριβώς, οπότε δεν πρόκειται να τις «ξεγελάσουν» τα «μεσοπρόθεσμα» πυροτεχνήματα της Ελλάδας, τότε γιατί επιμένει η Τρόικα, παρά τις επικίνδυνεςαντιδράσεις των Πολιτών;

Μήπως επειδή η ελληνική «ασφαλιστική βόμβα μεγατόνων» στα θεμέλια της Ευρωζώνης δεν έχει ακόμη εξουδετερωθεί, μετά από ένα χρόνο, ή λόγω του ότι η ΕΚΤ έχει εκτεθεί πολύ στα Ελληνικά ομόλογα, μετά το συνεχή δανεισμό των τραπεζών μας;  

Επιθυμώντας να αποφύγουμε εκείνες τις υποθέσεις, οι οποίες οδηγούν συνήθως σε εσφαλμένα συμπεράσματα, θέλουμε καταρχήν να επισημάνουμε ότι, δεν είναι πλέον σίγουρη η περαιτέρω δανειοδότηση της Ελλάδας – ειδικά εάν ψηφιστεί το εγκληματικό μεσοπρόθεσμο που της επιβλήθηκε από τη σκιώδη κυβέρνηση της.

Κατά την άποψη μας, οι αγορές δεν πρόκειται να το εκτιμήσουν θετικά, αφού θαθεωρήσουν ότι κάτι άλλο κρύβεται πίσω από το συγκεκριμένο «τέχνασμα αποπροσανατολισμού» τους (άρθρο μας). Άλλωστε, η συνεχιζόμενη πώληση των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου τόσο από τις γερμανικές, όσο και από τις γαλλικές τράπεζες, δεν μπορεί να σημαίνει ότι πιστεύουν στη μελλοντική δανειοδότηση της Ελλάδας. 

Συνεχίζοντας, χωρίς να αναφερθούμε στα τεράστια προβλήματα της Fed, της Τράπεζας της Αγγλίας (BoE) και της Ιαπωνικής κεντρικής τράπεζας (BoJ), τα οποία έχουμε αναλύσει στο παρελθόν, θα περιορισθούμε στην ΕΚΤ.

Σύμφωνα λοιπόν με το Spiegel, στον κατάλογο των εγγυήσεων της ΕΚΤ για την παροχή δανείων, βρίσκει κανείς ένα πορτογαλικό ομόλογο από το 1943, το οποίο οφείλει να πληρωθεί στις 31.12.9999 – σε 8.000 έτη δηλαδή (!). Εν τούτοις, το ομόλογο αυτό είναι πολύτιμο για την κεντρική τράπεζα της Πορτογαλίας, αφού χρησιμεύει σαν εγγύηση στην ΕΚΤ, με βάση την οποία λαμβάνει σήμερα ρευστότητα σε Ευρώ – πόσο μάλλον όταν οι διεθνείς αγορές παροχής δανείων σε τράπεζες της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ελλάδας, του Βελγίου κλπ. είναι σχεδόν κλειστές, για τις συγκεκριμένες χώρες.

Ένα μεγάλο μέρος των εγγυήσεων λοιπόν που κατέχει η ΕΚΤ, είναι «αμφιβόλου αξίας» – αφού ουσιαστικά είναι η «κακή τράπεζα» (bad bank) του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος, έχοντας συγκεντρώσει στα βιβλία της τοξικά ομόλογα «αξίας» πολλών δισεκατομμυρίων. Το ίδιο συμβαίνει φυσικά και στις υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες των χωρών-μελών της Ευρωζώνης, καθώς επίσης στιςεμπορικές – ένα πρόβλημα ανυπολόγιστων διαστάσεων για το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Ειδικότερα, η ΕΚΤ έχει δεχθεί σαν εγγύηση για την παροχή χρημάτων προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες, δομημένα ομόλογα (ABSAsset-Backed Securities), συνολικής «αξίας» 480 δις € - ενώ παράλληλα διαθέτει στα βιβλία της ακόμη 360 δις €, τα οποία έχει εγγράψει σαν «μη χρησιμοποιήσιμα χρηματοπιστωτικά μέσα». Επί πλέον αυτών, έχει στην κατοχή της ομόλογα δημοσίου της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Ιταλίας κλπ., «αμφιβόλου αξίας» - παρά το ότι παρέχει στις τράπεζες ρευστότητα χαμηλότερη από την ονομαστική τους αξία. Επίσης, οφείλει στις κεντρικές τράπεζες των πλεονασματικών χωρών (κυρίως στην Bundesbank) τεράστια ποσά, τα οποία δεν θα έπρεπε να χρωστάει (target-2).

Τέλος στα «βιβλία» της ΕΚΤ, στο ενεργητικό της δηλαδή, «εγγράφονται» ακόμη «υποσχετικές οφειλών», τις οποίες έχουν ουσιαστικά «ξεφορτώσει» οι ευρωπαϊκές τράπεζες, ενώ δεν διαπραγματεύονται στην ελεύθερη αγορά. Πρόκειται για τιτλοποιήσεις δανείων, σύμφωνα με τις οποίες, εάν για παράδειγμα χρεοκοπήσει μία γερμανική επιχείρηση παραγωγής εργαλείων, η ΕΚΤ θα πρέπει να απαιτήσει από αυτήν την επιστροφή των δανείων – αφού η ΕΚΤ έχει χρηματοδοτήσει τα δανείστρια γερμανική τράπεζα, μέσω της κεντρικής της, λαμβάνοντας τις απαιτήσεις της γερμανικής τράπεζας σαν εγγύηση(!).

Πρόκειται λοιπόν για μία «πιστωτική πυραμίδα» τεραστίων διαστάσεων, τάξης μεγέθους τουλάχιστον 1,5 τρις € (αντίστοιχες «λειτουργούν» από την Fed, από την BoE, από την BoJ κλπ.) η οποία, εάν καταρρεύσει, θα τυλίξει ολόκληρο τον πλανήτη στις φλόγες. Αρκεί να αντιληφθεί κανείς ότι το κεφάλαιο της ΕΚΤ μόλις αυξήθηκε στα 10 δις €, με τις πιστώσεις που παρέχει στο μέγεθος που αναφέραμε (άνω του 1 τρις €), για να καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος. 

Στα πλαίσια αυτά είναι εμφανές πως η ελληνική βόμβα είναι πια το μικρότερο πρόβλημα όλων. Αντίθετα, είναι πολύ πιθανόν να «δρομολογηθεί» μεθοδικά η χρεοκοπία της Ελλάδας, εάν αποφασισθεί να χρησιμοποιηθεί η χώρα μας ως θυσία για τον καθησυχασμό, για τον κατευνασμό καλύτερα των αγορών – αφού μόνο τότε θα υποχρεώνονταν οι υπόλοιπες χώρες, μεταξύ των οποίων και οι Η.Π.Α., στην αποδοχή των μέτρων λιτότητας (εάν όχι στην αποκρατικοποίηση της εξουσίας), τα οποία πλέον απαιτούν οι αχόρταγες, δικτατορικές αγορές.     

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Κατά την υποκειμενική μας άποψη, η Ελλάδα δεν έχει απολύτως κανένα λόγο σήμερα να ιδιωτικοποιήσει τη δημόσια περιουσία της – ούτε εθνικό, ούτε οικονομικό, ούτε στρατηγικό, ούτε απλά «βιοποριστικό». Μία ενδεχόμενη αποκρατικοποίηση, σύμφωνα με το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» που κατατέθηκε, αφενός μεν δεν θα χρησίμευε καθόλου στη χώρα μας, αφετέρου θα προκαλούσε ακριβώς το αντίθετο – την ελεγχόμενη χρεοκοπία της, καθώς επίσης την «υποδούλωση» μίας λεηλατημένης πλέον και εξαθλιωμένης χώρας, η οποία θα προσφερόταν ως θυσία στους «Βασιλείς» των αγορών.

Χωρίς φυσικά να είμαστε απόλυτοι, εάν δεν διώξουμε άμεσα τους εισβολείς, παρά τα τεράστια προβλήματα που θα αντιμετωπίσουμε στη συνέχεια (η χρεοκοπία, σε συνδυασμό με την απομόνωση, θα ήταν εξαιρετικά οδυνηρές εμπειρίες), δεν πρόκειται να αποφύγουμε το μοιραίο – τη «λογική» δηλαδή της «στυμμένης λεμονόκουπας».  

Αντίθετα μάλιστα, εάν αναλάβουμε όλοι μαζί το ρίσκο, παραμένοντας φυσικά στη ζώνη του Ευρώ, αλλά χωρίς να εγκαταλείψουμε το μέλλον της πλούσιας, πολλαπλά προικισμένης χώρας μας στα χέρια μίας κυβέρνησης που μάλλον «θέλει, αλλά δεν μπορεί», έχουμε κάποιες αμυδρές ελπίδες ελεύθερης επιβίωσης – έστω και με χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο, για κάποια χρόνια.

Άλλωστε, “δεν πρέπει ποτέ να αφήνει κανείς να συνεχίζεται μία ανωμαλία για να αποφύγει τον πόλεμο, επειδή δεν τον αποφεύγει τελικά, αλλά μόνο αλλάζουν οι συνθήκες προς όφελος των αντιπάλων του” (N.Machiavelli).

Αθήνα, 12. Ιουνίου 2011
Sofokleous10.gr

Αρχειοθήκη ιστολογίου