Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Τι είναι το κατοχικό δάνειο που δώσαμε στους Γερμανούς, γιατί και πότε


Τι είναι το κατοχικό δάνειο που δώσαμε στους Γερμανούς, γιατί και πότε
Κατά την διάρκεια της γερμανικής Κατοχής εκτός από την κάλυψη των δαπανών για τη διαβίωση των γερμανικών στρατευμάτων, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να δώσει στους Γερμανούς ένα σημαντικό ποσό ως δάνειο, μέρος του οποίου χρησιμοποιήθηκε και για τον πόλεμο στη Βόρεια Αφρική.
Ο Ξενοφών Ζολώτας είχε αποκαλύψει (Ο απόρρητος φάκελος του δανείου, «Το Βήμα», 2 Ιουνίου 1991) ότι «ακόμα και ο ίδιος ο Χίτλερ όχι μόνο είχε αναγνωρίσει τα δάνεια του Γ' Ράιχ από την Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά είχε δώσει εντολή και είχε αρχίσει η διαδικασία εξόφλησής τους».
Η Ελλάδα από τη λήξη του Πολέμου δεν έπαυσε να «υπενθυμίζει» στη Γερμανία την εκκρεμότητα του κατοχικού δανείου. Το 1964 συγκροτήθηκε και επιτροπή νομικών, η οποία αποφάνθηκε ότι τα κατοχικά δάνεια αποτελούν συμβατική υποχρέωση της Γερμανίας, άσχετη με τις επανορθώσεις και αποζημιώσεις.
Ακόμη και επί Κατοχής ο πληρεξούσιος του Ράιχ στην Ελλάδα Αλντερπουργκ, με γραπτό υπόμνημά του στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, τον Ιούλιο 1964, είχε αναφέρει ότι η οφειλή της Γερμανίας στην Ελλάδα από το δάνειο ανερχόταν σε 200 εκατ. χρυσά μάρκα, δηλαδή σε 400 εκατ. σταθερά μεταπολεμικά μάρκα.
Η πρώτη επίσημη ανακίνηση του θέματος του δανείου έγινε το 1964, με εντολή της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου, από τον καθηγητή Αγγελο Αγγελόπουλο σε φορολογικό συνέδριο στο Αμβούργο. Ο διευθυντής του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών Ράινχαρτ του απάντησε ότι το 1958 η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή είχε παραιτηθεί από τις αξιώσεις για το κατοχικό δάνειο με αντάλλαγμα γερμανικό δάνειο 200 εκατ. μάρκων!
Ο Ράινχαρτ επιβεβαίωσε αυτή την εκδοχή με επιστολή στον Γεώργιο Παπανδρέου, η οποία κατέληγε: «Υπό τας προϋποθέσεις αυτάς δεν πιστεύω ότι η ελληνική κυβέρνησις, επικαλούμενη τη συμφωνία της Ρώμης θα ηδύνατο να επιτύχει τις αξιώσεις της. Θα ήτο, επομένως, προτιμότερον να μη επανέλθει επί της υποθέσεως».
Ο Αγγελόπουλος ερεύνησε το θέμα στους εμπιστευτικούς φακέλους των συνομιλιών Αντενάουερ - Καραμανλή. Δεν υπήρχε αναφορά σε παραίτηση Καραμανλή. Οι Γερμανοί απάντησαν ότι ήταν προφορική!
Δώδεκα φορές οι κυβερνήσεις ανακίνησαν το θέμα του κατοχικού δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας. Τελευταία φορά, το 2001, η κυβέρνηση Σημίτη συγκρότησε επιτροπή, η οποία συνέταξε υπόμνημα που επιδόθηκε στον καγκελάριο Σρέντερ. Ο αείμνηστος καθηγητής Γιώργος Παπαδημητρίου που μετείχε στην επιτροπή περιέγραψε την αντίδραση των Γερμανών: «Σαν να υψώθηκε μπροστά μας ένας γυάλινος πύργος - ξαφνικά πάγωσαν τα χαμόγελα των συνομιλητών μας, απέκλεισαν κάθε σχετική συζήτηση».
Το ξέχασαν
Το δάνειο υπεγράφη με όλους τους τύπους, η Ελλάδα πλήρωνε αναγκαστικά αλλά και οι Γερμανοί σύμφωνα με την πρόβλεψη άρχισαν να ξεπληρώνουν τις οφειλές τους. Υστερα βέβαια το χρέος... έπεσε στη λήθη της ιστορίας και το κατοχικό δάνειο ουδέποτε αποπληρώθηκε.
«Από το 1941 η Ελλάδα βίωνε έναν τρομακτικό λιμό. Ακόμα και ο διαβόητος υπουργός προπαγάνδας των ναζί ο Γκέμπελς έγραφε στο ημερολόγιό του για την Ελλάδα όπου «η πείνα έχει καταστεί ενδημική νόσος. Στους δρόμους της Αθήνας οι άνθρωποι πεθαίνουν κατά χιλιάδες από εξάντληση». Το Λονδίνο είχε κηρύξει την Ελλάδα σε επισιτιστική καραντίνα με στόχο να πλήξει την οικονομία του Αξονα, αλλά και να υποκινήσει στην Ελλάδα την αντίσταση.
Ο υποσιτισμός απασχολούσε τους Γερμανούς στο μέτρο που αυτός μπορούσε να υποκινήσει λαϊκές αναταραχές. Παράλληλα και ο Μουσολίνι πίεζε τον Χίτλερ να μειώσει τις δαπάνες κατοχής στην Ελλάδα και η κυβέρνηση Τσολάκογλου διαμαρτυρόταν για τα υπέρογκα έξοδα κατοχής» σημειώνει ο κ. Τάσος Ηλιαδάκης, συγγραφέας αποκαλυπτικών έργων και βιβλίων για τα γεγονότα της εποχής.
Πότε υπεγράφη το δάνειο
Στις 14.3.1942 τερματίζεται η Συνδιάσκεψη της Ρώμης με την υπογραφή και του κατοχικού δανείου. Τη σύμβαση υπέγραψαν οι πληρεξούσιοι της Ιταλίας και της Γερμανίας στην Ελλάδα, αντίστοιχα Γκίτζι και Αλτενμπουργκ. Στους άμεσα ενδιαφερόμενους, στην Ελλάδα δηλαδή, η συμφωνία ανακοινώθηκε εννέα ημέρες μετά.
Σύμφωνα με αυτήν:
Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται κατά μήνα να καταβάλλει έξοδα κατοχής 1,5 δισ. δρχ., ποσό το οποίο θα κατανέμεται εξίσου μεταξύ των δύο Δυνάμεων Κατοχής (άρθρο 2).
Οι αναλήψεις από την Τράπεζα της Ελλάδος άνω του ποσού αυτού θα χρεώνονται ως δάνειο στις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας σε δραχμές άτοκες (άρθρο 3).
Η επιστροφή των δανειακών αναλήψεων θα γίνει αργότερα (άρθρο 4).
Η συμφωνία ισχύει αναδρομικά από 1.1.1942 (άρθρο 5).
Η πρώτη τροποποίηση
«Ηταν συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας, που επιβάλλεται στην Ελλάδα. Δηλαδή είναι αναγκαστικό δάνειο. Υπόχρεος καταβολής του είναι η Ελληνική Κυβέρνηση και όχι η Τράπεζα της Ελλάδος . Επομένως ο νόμιμος διεκδικητής του είναι η ελληνική κυβέρνηση. Το ύψος των συνολικών αναλήψεων και πότε αυτές θα σταματήσουν δεν προσδιορίζονται. Οι αναλήψεις γίνονται κατά μήνα και δεν προσδιορίζεται ούτε το ύψος των άνω του 1,5 δισ. δρχ. ποσού ούτε το για πόσους μήνες θα έπαιρναν αυτά οι Αρχές Κατοχής» εξηγεί ο κ. Ηλιαδάκης. «Η χρέωση θα γίνεται σε δραχμές. Οι δραχμές όμως αυτές αντιστοιχούσαν σε εντελώς καθορισμένο ποσό μάρκων που ήδη είχαν απαιτήσει οι Γερμανοί από την ΤτΕ η οποία υποχρεώνεται ''όπως ρυθμίζει κατά τοιούτον τρόπον την επάρκειαν του χαρτονομίσματος εις δραχμάς ώστε να εξασφαλισθή μηνιαίως, διά τας ανάγκας του γερμανικού στρατού, ποσόν 25 εκ. μάρκων''. Επομένως η απαίτηση είναι σε μάρκα και το 1,5 δισ. δρχ. της συμφωνίας της Ρώμης δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα 25 εκ. μάρκα».
Ο αδηφάγος πληθωρισμός όμως εξανέμιζε το ποσό του 1,5 δισ. δρχ. και τελικά η συμφωνία από 2 Δεκεμβρίου 1942 θα τροποποιηθεί «κοινή συναινέσει». Ετσι το 1,5 δισ. δρχ. θα γίνει 8 δισ., τα οποία θα αναπροσαρμόζονται με κινητή τιμαριθμική κλίμακα από τα αγαθά που κατονομάζει. Επομένως τα άνω των 8 δισ. δρχ. ποσά, όπως αυτά προσδιορί­ζονται από την τροποποίηση, θα χρεώνονται ως δάνειο. Τα δανειακά ποσά που ήδη είχαν πάρει, όπως και αυτά που θα πάρουν μέχρι την 31.3.1943, θα αρχίσουν να εξοφλούνται από τον Απρίλιο του 1943 με δόσεις.
Συνεπώς το αρχικό αναγκαστικό δάνειο μεταπίπτει σε κανονικό συμβατικό δάνειο και τα ποσά είναι σε σταθερό νόμισμα. «Τα δανειακά ποσά σταματούν την 1.4.1943, οπότε αρχίζει η άτοκος επιστροφή τους. Επειδή οι δανειακές αναλήψεις δεν σταμάτησαν, αν και πραγματοποίησαν δέκα εννέα επιστροφές (19), οπότε και σταμάτησαν την καταβολή των υπολοίπων. Από τότε το δάνειο καθίσταται έντοκο λόγω υπερημερίας», υπογραμμίζει ο κ. Ηλιαδάκης για την περίοδο που οι ναζί πλήρωναν μεν τις δόσεις του χρέους τους, αλλά έπαιρναν αναγκαστικά όλο και περισσότερα.
Η επιστροφή των οφειλόμενων
Η Γερμανία αποφεύγει να κάτσει στο τραπέζι
Το αναγκαστικό δάνειο που κατέβαλε η Ελλάδα αποτελεί μια ξεχωριστή πτυχή εκτός από τις γενικές επανορθώσεις που διεκδικεί η χώρα μας, τη λεηλασία προσωπικών περιουσιών και την αποζημίωση για το ολοκαύτωμα χιλιάδων χωριών. Το δάνειο, δηλαδή, δεν αποτελεί ούτε επανόρθωση ούτε αποζημίωση.
«Πολύ ορθώς η Ελλάδα εξ αρχής και συνεχώς, διαχώριζε το κατοχικό δάνειο από τις επανορθώσεις-αποζημιώσεις και ως εκ τούτου η διεκδίκησή του δεν πρέπει να εμπλέκεται μ' αυτές», λέει ο κ. Ηλιαδάκης στο Εθνος.









Πηγή: Τι είναι το κατοχικό δάνειο που δώσαμε στους Γερμανούς, γιατί και πότε | iefimerida.grhttp://www.iefimerida.gr/node/100166#ixzz2QRQ2DN7D

Η Γερμανία πήρε από την Ελλάδα 13,5 εκατ. χρυσές λίρες με δέσμευση να τα επιστρέψει



Σχετικά ...

tags

Οι γερμανικές αποζημιώσεις και πάλι στο τραπέζι με την προσδοκία, από ελληνικής πλευράς, τη διεκδίκησή τους δια της νομικής οδού. Ρητή δέσμευση να τα επιστρέψει μετά τον πόλεμο
Στη δημιουργία πρωτόγνωρου μετώπου στην Ελλάδα με την προσδοκία διεκδίκησης διά της νομικής οδού ''όσων μας χρωστούν οι Γερμανοί'' από τον πόλεμο, καθώς και στην αντίδραση, με προφανή διάθεση απαξίωσης των ελληνικών συμφερόντων, του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε οδήγησε η απόρρητη έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που αφορά στις γερμανικές αποζημιώσεις.
Το καινούριο στοιχείο είναι ότι στην απόρρητη έκθεση αναφέρεται ρητά ότι η Γερμανία πήρε από την Ελλάδα 13,5 εκατομμύρια χρυσές λίρες με τη δέσμευση ότι ''θα τα επιστρέψει μετά το τέλος του πολέμου''. Το ποσό αυτό δεν επιστράφηκε ποτέ ενώ στα 79 χρόνια που έχουν περάσει, οι τόκοι έχουν εκτοξεύσει την οφειλή στα 60-70 δισ. ευρώ.
Όπως δημοσιεύει το Βήμα της Κυριακής για την ύπαρξη της έκθεσης των 80 σελίδων η οποία παραδόθηκε από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα στον υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλο, ο οποίος και την προώθησε στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, δημιούργησε ένα μεγάλο διεθνές ζήτημα.
Το πρώτο μέσο που αναμετέδωσε την είδηση ήταν η ηλεκτρονική έκδοση του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel, εμπλουτίζοντας μάλιστα το ρεπορτάζ με στοιχεία από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, για να ακολουθήσουν τα βρετανικά μέσα, με ιδιαίτερη έμφαση από τη συντηρητική The Daily Telegraph, η οποία αφιέρωσε στην ιστοσελίδα της εκτενές ρεπορτάζ.
Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό, το χρέος της Γερμανίας προς την Ελλάδα φτάνει τα 162 δισ. ευρώ: 108 δισ. ευρώ για την ανοικοδόμηση κατεστραμμένων υποδομών και 54 δισ. ευρώ (σ.σ. τόσο το υπολογίζουν οι Γερμανοί) για το κατοχικό δάνειο που αναγκάστηκε να δώσει η ελληνική κυβέρνηση την περίοδο 1942 – 1944.
Μετά το Der Spiegel, που αναδημοσίευσε το άρθρο, την Τρίτη και η The Daily Telegraph δημοσίευσε στην ηλεκτρονική της έκδοση κείμενο του Αμπροζ Εβανς-Πρίτσαρντ με τίτλο ''Μεγάλες πολεμικές απαιτήσεις από την Ελλάδα κατά της Γερμανίας εκρήγνυνται σαν ωρολογιακή βόμβα''.
Το άρθρο φιγουράρει μάλιστα ανάμεσα στα δέκα πιο αναγνωσμένα κείμενα της εφημερίδας, ενώ έχει προκαλέσει και το ενδιαφέρον του κοινού, αφού κατέχει την πρώτη θέση των περισσότερο σχολιασμένων δημοσιευμάτων με πάνω από 1.200 σχόλια αναγνωστών, τα περισσότερα επικριτικά για τους Γερμανούς, αλλά και πολλά καυστικά σχόλια για τις ελληνικές διεκδικήσεις.
Το άρθρο της The Daily Telegraph σχολιάζει τη χρονική στιγμή κατά την οποία η ελληνική πολιτεία επέλεξε να ρίξει φως στο συγκεκριμένα θέμα, ενώ αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η ''έκθεση θα εκληφθεί από τους γερμανούς αξιωματούχους ως μία μορφή ηθικού εκβιασμού, καθώς συνεχίζονται οι σκληρές διαπραγματεύσεις για το πρόγραμμα που εφαρμόζεται στην Ελλάδα από την τρόικα''.


Iδρύθηκε η ΕVA




image


Η Συμμαχία για το Έξτρα Παρθένο (ΕVA) ενώνει τους παραγωγούς του έξτρα παρθένου ελαιολάδου με στόχο να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη στην ποιότητα.

Πως θα γνωρίζω ότι όταν αγοράζω έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, αυτό είναι ένα αυθεντικό και ποιοτικό προϊόν; Την απάντηση στους καταναλωτές και στην εφοδιαστική αλυσίδα για το παραπάνω ερώτημα τη δίνει η Συμμαχία για το Έξτρα Παρθένο (Extra Virgin Alliance – EVA).

Οι ψευδείς ισχυρισμοί, η αβέβαιη ποιότητα, οι απάτες και η έλλειψη από έγκυρη πληροφόρηση σχετικά με το ελαιόλαδο, υποβαθμίζουν την εμπιστοσύνη του καταναλωτή και του αγοραστή, που πολλές φορές αισθάνονται μπερδεμένοι και καχύποπτοι.

Η ΕVA παρεμβαίνει μέσα σε αυτή τη διεθνή κατάσταση. Είναι ένας μη κερδοσκοπικός επαγγελματικός Οργανισμός, που εκπροσωπεί τους παραγωγούς του γνήσιου έξτρα παρθένου ελαιολάδου από όλο τον κόσμο, με μέλη από έξι ηπείρους και εννέα χώρες.

Η προσέγγιση της EVA είναι απλή: Να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών παρέχοντας εγγυήσεις όχι μόνο προς τους αγοραστές μέσω ελέγχου των προϊόντων και εκπαίδευσης της εφοδιαστικής αλυσίδας, αλλά και προς τους καταναλωτές μέσω του σήματος ποιότητας και αυθεντικότητας της ΕVA.

Ο ορίζοντας της ΕVA είναι παγκόσμιος. Η ιδιότητα του μέλους είναι ανοικτή στους παραγωγούς έξτρα παρθένου ελαιολάδου από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, αρκεί να ικανοποιεί τις προϋποθέσεις που θέτει η ΕVA. Η «ημερομηνία λήξης» (best before) αποτελεί ένα σημείο κλειδί για την εγγύηση της ποιότητας. Η ημερομηνία βασίζεται στα τεχνικά δεδομένα καθώς και στην υπόσχεση του παραγωγού-μέλους ότι θα τηρήσει και υποστηρίξει αυτή την ημερομηνία. Οι παραγωγοί-μέλη της ΕVA συμφωνούν να επιτρέπουν σε ελεγκτές να αγοράζουν το προϊόν τους από κάθε ράφι, να το ελέγχουν κατά πόσο συμμορφώνεται με τις ποιοτικές παραμέτρους της ΕVA και να δημοσιοποιεί αυτά τα αποτελέσματα. Το περιεχόμενο του έξτρα παρθένου ελαιολάδου πρέπει να υπερβαίνει τα ελάχιστα στάνταρντ όπως αυτά έχουν προσδιοριστεί στις ποιοτικές παραμέτρους που ισχύουν μέχρι την ημερομηνία λήξης και έχουν τυπωθεί στις ετικέτες της φιάλης (container).

Ένας φάρος ποιότητας

Οι παραγωγοί –μέλη έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν το σήμα της ΕVA στα προϊόντα τους που συμμορφώνονται με τους κανόνες της ΕVA και κυκλοφορούν στην αγορά. Η σφραγίδα ποιότητας και αυθεντικότητας της ΕVA έχει μια διεύθυνση στο ιντερνέτ, που οδηγεί τους καταναλωτές και αγοραστές κατευθείαν στον κατάλογο των ελαιολάδων της ΕVA. Αυτή η λίστα των επιλεγμένων ελαιολάδων είναι μια πηγή, ένας χώρος που μπορεί ο καθένας να μάθει για καθένα από τα ελαιόλαδα και τους ανθρώπους που τα παράγουν. Για κάθε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο υπάρχει μια ενημερωτική σελίδα με την οργανοληπτική περιγραφή, συμβουλές σερβιρίσματος, την ιστορία του παραγωγού, δεδομένα της περιοχής και των ελιών, όπως επίσης οι ημερομηνίες συγκομιδής και άλλες τεχνικές λεπτομέρειες. Η ΕVA πιστεύει ότι ο σύνδεσμος μεταξύ του παραγωγού και του καταναλωτή είναι καθοριστικός για να οικοδομηθεί η εμπιστοσύνη, η αξία και μια διαρκής εκτίμηση σε αυτό το προϊόν.

Να οικοδομήσουμε τον πολιτισμό του ελαιολάδου

Η ΕVA προωθεί την εκτίμηση στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και στον πολιτισμό του ελαιολάδου μέσω της εκπαίδευσης όσων εμπλέκονται στην εφοδιαστική αλυσίδα, επίσης υποστηρίζει το μάρκετινγκ και την απευθείας προσέγγιση των καταναλωτών χρησιμοποιώντας παραδοσιακά αλλά και σύγχρονα μέσα επικοινωνίας.

Οι ιδρυτές της ΕVA φέρνουν μια εμπειρία σχεδόν τριάντα ετών στον τομέα του ελαιολάδου για την ίδρυση αυτού του μη κερδοσκοπικού Οργανισμού. Ο Paul Millerείναι ο προσωρινός πρόεδρος και η Alexandra Kicenik Devarenne είναι η υπεύθυνη για την εκπαίδευση, την επικοινωνία και το μάρκετινγκ. Και οι δυο έχουν για πολλά χρόνια εργασθεί για την ανάπτυξη προτύπων, τη βελτίωση του τομέα και την εκπαίδευση.

Η ΕVA καλωσορίζει στις τάξεις των μελών της καταναλωτές, ακαδημαϊκούς, ανθρώπους των μέσων επικοινωνίας, βιομήχανους, διαμορφωτές πολιτικής και εμπόρους. Η συμμετοχή των συνδεδεμένων μελών δίνει στην ΕVAτην τοπική κουλτούρα, όπως και την επιστημονική και τεχνική υποστήριξη που είναι ζωτικής σημασίας για ένα διεθνή οργανισμό. Η μεγάλη διαφοροποίηση των μελών, ο πλούτος της γνώσης και της εμπειρίας, ενδυναμώνει την αποστολή της ΕVA ώστε να γίνει ο παγκόσμιος πρωταθλητής του γνήσιου έξτρα παρθένου ελαιολάδου.


www.extravirginalliance.org 

Νέος Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ ο Δημήτρης Κουτσούμπας




neos-genikos-grammateas-toy-kke-o-dimitris-koytsoumpas 
Ολοκληρώθηκαν αργά τη νύχτα οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ με την εκλογή νέας Κεντρικής Επιτροπής, η οποία στην πρώτη της συνεδρίαση εξέλεξε Γενικό Γραμματέα τον ΔημήτρηΚουτσούμπα, σηματοδοτώντας μία αλλαγή σελίδας στο Κομμουνιστικό Κόμμα.

«Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ με την εκλογή νέας Κεντρικής Επιτροπής, η οποία στην πρώτη της συνεδρίαση εξέλεξε Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ τον Δημήτρη Κουτσούμπα» ανέφερε η σχετική ανακοίνωση.

Η απόφαση αυτή σημαίνει την αποχώρηση της Αλέκας Παπαρήγα από τη θέση της Γ.Γ. έπειτα από 22 χρόνια.

O 52χρονος οικονομολόγος, είναι μέλος του Π.Γ. και επικεφαλής της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ σημειώνεται ότι διετέλεσε και διευθυντής του Ριζοσπάστη.

Νωρίτερα, το ΚΚΕ ανέφερε σε ανακοίνωση γαι τις εργασίες τιυ 19ου Συνεδρίου: «Το Σάββατο 13 Απριλίου ολοκληρώθηκε σε κλίμα ουσιαστικής συζήτησης και ιδεολογικοπολιτικής ενότητας η συζήτηση και οι ψηφοφορίες για τις αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Μίλησαν 77 σύνεδροι και ο χρόνος ομιλίας ήταν 12 λεπτά. Ταυτόχρονα υπήρχαν δεκάδες παρεμβάσεις - προτάσεις γραπτές και προφορικές στις εισηγήσεις της Κεντρικής Επιτροπής, της Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου. 

Η Εισήγηση και το κλείσιμο της ΚΕ του ΚΚΕ υπερψηφίστηκαν ομόφωνα. Επίσης, η Εισήγηση και το κλείσιμο της ΚΕΟΕ υπερψηφίστηκαν με ένα κατά και ένα λευκό.

Το 19ο Συνέδριο υπερψήφισε ομόφωνα το νέο Πρόγραμμα του Κόμματος, το νέο Καταστατικό και την Πολιτική Απόφαση του Συνεδρίου. Οι εργασίες του Συνεδρίου συνεχίζονται με βάση το χρονοδιάγραμμα».



http://newpost.gr

23 παράξενες σπηλιές προς εξερεύνηση !!!




Οι σπηλιές ανά τον κόσμο γοητεύουν τον επισκέπτη με το μυστήριο που κρύβουν στο εσωτερικό τους...


εκπλήσσουν με τα δαιδαλώδη μονοπάτια τους και εντυπωσιάζουν με τις υποβρύχιες διαδρομές τους. Άλλες πάλι απαιτούν ικανότητες ορειβασίες και μερικές παρουσιάζουν τα «κάλλη» τους χωρίς να χρειάζεται ιδιαίτερος κόπος. Υπάρχει, όμως, σε όλες μια κοινή συνισταμένη που τις κάνει… ακαταμάχητες: Κρύβουν πολλά μυστικά προς εξερεύνηση!


1. Crystal Cave, Μεξικό



Περιέχει μερικά από τα μεγαλύτερα κρύσταλλα που έχουν ανακαλυφθεί ποτέ, τα οποία διαμορφώθηκαν 500.000 χρόνια πριν, μεταξύ των οποίων ένα κρύσταλλο-γίγαντας μήκους 39 μέτρων και βάρους 55 τόνων!

2. Stephen’s Gap, Αλαμπάμα



Η πρόσβαση σε αυτή την κάθε τη σπηλιά στην Αλαμπάμα γίνεται με δύο τρόπους: είτε πέφτοντας 143 μέτρα μέσα από ένα άνοιγμα ή σκαρφαλώνοντας στα βράχια της δεύτερης εισόδου. Έτσι ή αλλιώς, πάντως, θα βραχείτε από τον καταρράκτη που υπάρχει στο ανώτατο σημείο του σπηλαίου.

3. Blue Grotto, Κάπρι



Η είσοδος στη σπηλιά Blue Cave είναι τόσο κοντά στο επίπεδο της θάλασσας ώστε οι επισκέπτες συνήθως φτάνουν σε ένα σημείο μεσκάφος, στη συνέχεια επιβιβάζονται σε μικρότερη βάρκα και σκύβουν προκειμένου να περάσουν τα βράχια της κεντρικής εισόδου. Στο εσωτερικό, μια δεύτερη υποβρύχια είσοδος, η οποία είναι 10 φορές μεγαλύτερη από την προηγούμενη, προσφέρει μοναδικές εικόνες.

4. Callao Cave, Φιλιππίνες



Βρίσκεται στην περιοχή Cagayan Valley και αποτελείται από επτά τμήματα, το καθένα με φυσικές ρωγμές που παρέχουν φως. Ο μεγαλύτερος θάλαμος, που είναι γνωστός ως «καθεδρικός ναός», χρησιμοποιείται από τους ντόπιους ως παρεκκλήσι, ενώ μπορούν να τον επισκέπτονται και οι τουρίστες.

5. Majlis al Jinn, Ομάν



Αυτή είναι η ένατη μεγαλύτερη σπηλιά στον κόσμο, γνωστή στους ντόπιους και με την ονομασία «Khoshilat Maqandeli». Ανακαλύφθηκε από τον Αμερικανό Don W. Davison και τη σύζυγό του, Cheryl S. Jones, το 1983. Το άνοιγμα «Drop Cheryl’s» είναι η μία είσοδος, από όπου μπορείτε να κατεβείτε με σχοινιά 158 μέτρα μέχρι τη βάση της σπηλιάς.

6. Minnehaha Falls, Μινεσότα



Εκεί που το κανάλι Minnehaha Creek συναντά τον ποταμό Μισισιπή, ένας μεγάλος καταρράκτης, που παγώνει κατά τη διάρκεια του χειμώνα, δημιουργεί μια προσωρινή σπηλιά πίσω από έναν «τοίχο» πάγου.

7. Sea Lion Cave, Όρεγκον



Βρίσκεται στην ακτή του Όρεγκον και είναι μια ιδιωτική σπηλιά όπου διαβιούν πάνω από 200 θαλάσσια λιοντάρια, ενώ το εντυπωσιακό σκηνικό συμπληρώνουν φάλαινες και αετοί.

8. Crystal Cave, Βερμούδες



Σύμφωνα με τον τοπικό μύθο, η Crystal Cave ανακαλύφθηκε από δύο αγόρια που έψαχναν για μια μπάλα του κρίκετ στο χορτάρι. Σήμερα, το 500 μέτρων μήκους υπόγειο σπήλαιο είναι το πιο διάσημο Βερμούδων και περιέχει οδούς καθώς και επιμέρους σπήλαια με σταλακτίτες και σταλαγμίτες.

9. Tadrart Acacus, Αλγερία



Στην έρημο Tadrat Acacus, μεταξύ της ομώνυμης οροσειράς και των συνόρων της Αλγερίας, οι σπηλιές αυτές ανήκουν στην Παγκόσμια Κληρονομιά της UNESCO εξαιτίας της τέχνης που ανακαλύφθηκε πάνω στα βράχια που χρονολογείται από το 12.000 π.Χ. έως το 100 μ.Χ.

10. Cueva de los Verdes, Κανάρια Νησιά



Στην ουσία πρόκειται γιαν ένα μακρύ «σωλήνα» λάβας, μήκους 5 μιλίων, σε διάφορα σημεία του οποίου υπάρχουν «επισκέψιμα» δωμάτια για τους ορειβάτες.

11. Cenote Ik Kil, Μεξικό



Μια εντυπωσιακή φυσική καταβόθρα διαμέτρου 200 περίπου μέτρων και βάθους 130 προσφέρει μοναδικές εικόνες στους επισκέπτες. Αποτελεί δημοφιλή προορισμό για τους λάτρεις των καταδύσεων αλλά και για τους… εξερευνητές, επίσης.

12. Carlsbad Caves, Νέο Μεξικό



Τα επισκέπτονται περισσότεροι από 407.000 άνθρωποι κάθε χρόνο και αριθμούν περί τα 117 σπήλαια στο σύνολό τους. Μόλις, όμως, τρία από αυτά είναι επισκέψιμα, ενώ ορισμένα ανοίγουν μόνο για φωτογραφίσεις και εξερευνητικές εκδρομές σπηλαιολόγων.

13. Badami Caves, Ινδία



Βρίσκονται στην περιοχή Karnataka της Ινδίας και αποτελούν παράδειγμα ινδικής αρχιτεκτονικής του 6ου και 7ου αιώνα. Τέσσερις διαφορετικές σπηλιές «σκαλισμένες» σε τοίχους από ασβεστόλιθο είναι αφιερωμένες σε διαφορετικές ινδικές θεότητες και συγκεντρώνουν τη λατρεία των πιστών.

14. Mammoth Cave National Park, Κεντάκι



Το Mammoth Cave National Park στο Κεντάκι είναι το μεγαλύτερο σύστημα σπηλαίων στον κόσμο, με 390 χιλιόμετρα διαδρόμων, το οποίο οφείλει το όνομά του στο μέγεθός του και όχι στο εξαφανισμένο μαμούθ.

15. Batu Caves, Μαλαισία



Οι σπηλιές Batu είναι σημαντικό ινδουιστικό ιερό αλλά και ένας δημοφιλής προορισμός αναρρίχησης, αφιερωμένος στον θεό Lord Murugan. Για τους ορειβάτες, τα σπήλαια προσφέρουν πάνω από 160 διαδρομές, ενώ προσοχή απαιτείται στους… πιθήκους!

16. Blue Caves, Ζάκυνθος



Στο ελληνικό νησί της Ζακύνθου, οι Γαλάζιες Σπηλιές έχουν δημιουργηθεί στα βράχια γύρω από το ακρωτήριο Σκινάρι και η πρόσβαση γίνεται μόνο με καραβάκι. Τα λευκά βράχια και τα ανοιχτόχρωμα βότσαλα στο βυθό αντανακλούν το φως, δίνοντας στις σπηλιές μπλε απόχρωση.

17. Jenolan Caves, Αυστραλία



Βρίσκονται περίπου 50 χλμ. δυτικά του Σίντνεϊ και είναι το παλαιότερο ανοικτό σύστημα σπηλαίων που ανακαλύφθηκε ποτέ στον κόσμο, σύμφωνα με τους γεωλόγους της Αυστραλίας. Αποτελούν σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο της χώρας, καθώς δέχονται πάνω από 250.000 επισκέπτες κάθε χρόνο, οι οποίοι μπορούν να απολαύσουν μια ξενάγηση στις 10 «επισκέψιμες» σπηλιές.

18. Reed Flute Cave, Κίνα



Χρονολογούνται πάνω από 180 εκατομμύρια χρόνια και έχουν ανακαλυφθεί στο εσωτερικό τους επιγραφές από το 792 π.Χ. Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε από Κινέζους πρόσφυγες στη δεκαετία του 1940 και οφείλει την ονομασία του στα καλάμια που μεγαλώνουν στην είσοδό του.

19. Surprise Cave, Βιετνάμ



Ανήκει στην περιοχή Halong Bay, που συμπεριλαμβάνεται στα Μνημεία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε το 1901 και χρησιμοποιήθηκε από τους Βιετκόνγκ ως κρησφύγετο κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ.

20. Fingal’s Cave, Σκωτία



Στο ακατοίκητο νησί της Σκωτίας Staffa, το σπήλαιο Fingal είναι διάσημο για την μυστηριώδη ηχώ που ακούγεται στο εσωτερικό του αλλά και για το εξαγωνικό σχήμα του και τις πέτρινες κολόνες βασάλτη που μπορεί κανείς να θαυμάσει στο εσωτερικό του.

21. Jewel Cave, Νότια Ντακότα



Έχει μήκος 157 μίλια και είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σύστημα σπηλαίων του κόσμου. Ανακαλύφθηκε το 1900 και ονομάστηκε έτσι εξαιτίας των κρυστάλλων που φαίνονται από την είσοδο.

22. Bear Cave, Ρουμανία



Ανακαλύφθηκε το 1975 κοντά στα βουνά Apuseni και κάποτε ήταν κατοικία αρκούδων, μέχρι που μια κατολίσθηση βράχων κάλυψε την είσοδο της σπηλιάς, εγκλωβίζοντας και οδηγώντας στο θάνατο 140 ζώα. Οι επισκέπτες μπορούν να εισέλθουν από πολλά διαφορετικά τμήματα του σπηλαίου, κάνοντας μια στάση στην περίφημη «Bears Gallery» για να θαυμάσουν και τα 140 κρανία των αδικοχαμένων ζώων.

23. Qumran caves, Ισραήλ



Το σύστημα σπηλαίων Qumran βρίσκεται στη Δυτική Όχθη και είναι ο αρχαιολογικός χώρος όπου οι Πάπυροι της Νεκράς Θάλασσας ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά το 1947. Η περιοχή αποτελείται από πολλά ασβεστολιθικά σπήλαια, όλα λαξευμένα στους βράχους, από όπου η θέα προς τη Νεκρά Θάλασσα είναι εντυπωσιακή. 
pinnokio.gr


Διαβάστε περισσότερα: 24ωρο: ΔΕΙΤΕ: 23 παράξενες σπηλιές προς εξερεύνηση !!! http://24wro.blogspot.com/2013/04/23_13.html#ixzz2QQ8uEbWe

Παρέμβαση με video από τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: Μια γενιά που δυναμώνει (video)




DAP-NDFK
(Photo: Eurokinissi)
Τη δική της παρέμβαση μέσω video που έχει τίτλο “Μια γενιά που δυναμώνει”, επιχειρεί η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ενόψει των φοιτητικών εκλογών της 17ης Απριλίου.
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ κυριαρχεί εδώ και δεκαετίες στα ελληνικά Πανεπιστήμια, και τα στελέχη της φοιτητικής παράταξης που πρόσκειται στη Νέα Δημοκρατία ευελπιστούν ότι και φέτος τους περιμένει μια άνετη νίκη, προσθέτουν ωστόσο με νόημα ότι βασικό ζητούμενο είναι η αυξημένη συμμετοχή, που θα δείξει ότι η νέα γενιά είναι παρούσα και παρεμβαίνει στις εξελίξεις που την αφορούν.

Video

Αρχειοθήκη ιστολογίου