03.05.2011ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Στη ζωή, λίγα πράγματα μπορούν να αποδοθούν σε συμπτώσεις. Και ακόμη λιγότερα, στην πολιτική… Μάλλον λοιπόν δεν είναι τυχαίο το φαινόμενο που εσχάτως παρατηρείται στις παρυφές του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ, με στελέχη, βουλευτές, υπουργούς, τεχνοκράτες ή και απλούς «νοσταλγούς» του κινήματος του «εκσυγχρονισμού», να συντονίζουν μια χροιά αγωνίας για το μέλλον του τόπου, σε διαφορετικό μήκος κύματος από εκείνο που υιοθετεί το Μέγαρο Μαξίμου. Δηλαδή, ο Γιώργος Παπανδρέου.
Τις διαδοχικές δημόσιες παρεμβάσεις του ίδιου του Κώστα Σημίτη, με κορυφαία την περίπου «στοιχηματική» πρόβλεψη για βέβαιη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, ακολούθησαν διαφοροποιήσεις από τη Βάσω Παπανδρέου και τον Γιώργο Φλωρίδη. Μετά, πήραν σειρά ο Αλέκος Παπαδόπουλος και ο Γιάννος Παπαντωνίου, δηλαδή δυο στελέχη στα οποία ο Κώστας Σημίτης είχε αναθέσει καθήκοντα «τσάρου» της οικονομίας. Κάπου στο ενδιάμεσο, η σκυτάλη πέρασε στα χέρια τεχνοκρατών που συμπλέουν και βοηθούν τη σημερινή Κυβέρνηση, όπως ο Γιάννης Στουρνάρας του ΙΟΒΕ, με την ίδια, σχεδόν μονότονη αλλά διακριτική διαφοροποίηση.
Χθες, ήταν η σειρά του Βασίλη Ράπανου, προέδρου της Εθνικής Τράπεζας, να γυρίσει την πλάτη στον Γιώργο Παπανδρέου και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, όταν του έθεσαν επί τάπητος τη… φιλική συμβουλή της χρηματοδότησης της ανάκαμψης για την ελληνική οικονομία, από τα τραπεζικά ιδρύματα. Το «όχι», δικαιολογημένο και εμπεριστατωμένο με επιχειρήματα, έμοιαζε με βαθιά μαχαιριά.
Σήμερα, το… μικρόφωνο πέρασε στον Τάσο Γιαννίτση, ο οποίος χαρακτήρισε «απρόβλεπτη» την εξέλιξη της οικονομίας, προετοιμάζοντας ψυχολογικά τους εργαζομένους των ΕΛΠΕ, για ακραίες εργασιακές εξελίξεις.
Σαν πολλές δεν μαζεύτηκαν οι… συμπτώσεις; Οι οποίες φυσικά, ως αυτοτελή περιστατικά, αποκαλύπτουν ακόμη κάτι, πιο βαθύ και σημαντικό: Η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, στηρίζεται κατά πολύ μεγάλο βαθμό, στο σκέλος της οικονομικής πολιτικής, σε στελέχη και πολιτικούς, που ανδρώθηκαν δίπλα στον Κώστα Σημίτη. Και βρέθηκαν εκεί, στο πλευρό του πολιτικού ο οποίος επαγγέλθηκε τον «εκσυγχρονισμό», όχι επειδή πίστευαν στο ΠΑΣΟΚ, αλλά επειδή πίστευαν πρωτίστως στον πρώην πρωθυπουργό.
Τα προβλήματα για το Μέγαρο Μαξίμου και τον Γιώργο Παπανδρέου θα λάβουν διαστάσεις, αν διαπιστωθεί ότι όλοι οι προαναφερθέντες, και πολλοί ακόμη, συνεχίζουν… να πιστεύουν περισσότερο στον Κώστα Σημίτη.
STATESMEN.GR
Στη ζωή, λίγα πράγματα μπορούν να αποδοθούν σε συμπτώσεις. Και ακόμη λιγότερα, στην πολιτική… Μάλλον λοιπόν δεν είναι τυχαίο το φαινόμενο που εσχάτως παρατηρείται στις παρυφές του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ, με στελέχη, βουλευτές, υπουργούς, τεχνοκράτες ή και απλούς «νοσταλγούς» του κινήματος του «εκσυγχρονισμού», να συντονίζουν μια χροιά αγωνίας για το μέλλον του τόπου, σε διαφορετικό μήκος κύματος από εκείνο που υιοθετεί το Μέγαρο Μαξίμου. Δηλαδή, ο Γιώργος Παπανδρέου.
Τις διαδοχικές δημόσιες παρεμβάσεις του ίδιου του Κώστα Σημίτη, με κορυφαία την περίπου «στοιχηματική» πρόβλεψη για βέβαιη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, ακολούθησαν διαφοροποιήσεις από τη Βάσω Παπανδρέου και τον Γιώργο Φλωρίδη. Μετά, πήραν σειρά ο Αλέκος Παπαδόπουλος και ο Γιάννος Παπαντωνίου, δηλαδή δυο στελέχη στα οποία ο Κώστας Σημίτης είχε αναθέσει καθήκοντα «τσάρου» της οικονομίας. Κάπου στο ενδιάμεσο, η σκυτάλη πέρασε στα χέρια τεχνοκρατών που συμπλέουν και βοηθούν τη σημερινή Κυβέρνηση, όπως ο Γιάννης Στουρνάρας του ΙΟΒΕ, με την ίδια, σχεδόν μονότονη αλλά διακριτική διαφοροποίηση.
Χθες, ήταν η σειρά του Βασίλη Ράπανου, προέδρου της Εθνικής Τράπεζας, να γυρίσει την πλάτη στον Γιώργο Παπανδρέου και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, όταν του έθεσαν επί τάπητος τη… φιλική συμβουλή της χρηματοδότησης της ανάκαμψης για την ελληνική οικονομία, από τα τραπεζικά ιδρύματα. Το «όχι», δικαιολογημένο και εμπεριστατωμένο με επιχειρήματα, έμοιαζε με βαθιά μαχαιριά.
Σήμερα, το… μικρόφωνο πέρασε στον Τάσο Γιαννίτση, ο οποίος χαρακτήρισε «απρόβλεπτη» την εξέλιξη της οικονομίας, προετοιμάζοντας ψυχολογικά τους εργαζομένους των ΕΛΠΕ, για ακραίες εργασιακές εξελίξεις.
Σαν πολλές δεν μαζεύτηκαν οι… συμπτώσεις; Οι οποίες φυσικά, ως αυτοτελή περιστατικά, αποκαλύπτουν ακόμη κάτι, πιο βαθύ και σημαντικό: Η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, στηρίζεται κατά πολύ μεγάλο βαθμό, στο σκέλος της οικονομικής πολιτικής, σε στελέχη και πολιτικούς, που ανδρώθηκαν δίπλα στον Κώστα Σημίτη. Και βρέθηκαν εκεί, στο πλευρό του πολιτικού ο οποίος επαγγέλθηκε τον «εκσυγχρονισμό», όχι επειδή πίστευαν στο ΠΑΣΟΚ, αλλά επειδή πίστευαν πρωτίστως στον πρώην πρωθυπουργό.
Τα προβλήματα για το Μέγαρο Μαξίμου και τον Γιώργο Παπανδρέου θα λάβουν διαστάσεις, αν διαπιστωθεί ότι όλοι οι προαναφερθέντες, και πολλοί ακόμη, συνεχίζουν… να πιστεύουν περισσότερο στον Κώστα Σημίτη.
STATESMEN.GR