H…”επεκτατική πολιτική της Ελλάδας” ευθύνεται για το Κυπριακό θεωρούν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ!!!

“Θλίψη και οργή προκαλούν σε όλους τους Έλληνες, βεβηλώνοντας τη μνήμη των Ηρώων του Κυπριακού Ελληνισμού, οι απαράδεκτες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, που δημοσιεύονται στην προσωπική διαδικτυακή σελίδα του προβεβλημένου στελέχους του, Γιάννη Μηλιού και συνυπογράφουν τα επίσης μέλη του, Σίσσυ Βωβού και Νάσος Θεοδωρίδης, ανήμερα της Μαύρης Επετείου της εισβολής του Αττίλα“, αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας

Σύμφωνα με τις απόψεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, για τα δεινά του Κυπριακού Ελληνισμού, ευθύνονται ο «ελληνικός εθνικισμός» και η «ελληνική επεκτατική πολιτική». Κατηγορούν, μάλιστα, τους Ελληνοκυπρίους ότι καταπιέζουν τους Τουρκοκυπρίους!!!

Η ανακοίνωση τοι ΓΤ της ΝΔ καταλήγει ως εξής: “38 χρόνια μετά την εισβολή του Αττίλα στη Μεγαλόνησο, αναρωτιόμαστε αν το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ταυτίζεται πλήρως με τα όσα ακραία και επικίνδυνα υποστηρίζουν τα στελέχη του. Σε αυτό κ. Τσίπρα επιτέλους θα απαντήσετε;”.

Ακολουθεί το κείμενο των τριών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑπου δημοσιεύεται στον προσωπικό ιστότοπο του στενού συνεργάτη του Προέδρου του, κ. Γιάννη Μηλιού:

 Οι «μαρξιστές» της Εποχής  για το Κυπριακό

Χωρίς να θέλουμε να φτιάξουμε κάποιο σίριαλ, αποφασίσαμε να ξανα-αναφερθούμε στο

ζήτημα της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων για το οποίο γράψαμε στην Εποχή της 24-12-

06.

Αφού ο σ. Κολοκασίδης, μέλος της ηγεσίας του ΑΚΕΛ, μας τίμησε με μια απάντηση παρά το

«κατάντημά» μας, όπως αναφέρει, και παρά το ότι μας θεωρεί μαρξιστές εντός εισαγωγικών,

θέλουμε κι εμείς να πάρουμε τη σκυτάλη για τη συνέχεια. Ας σημειώσουμε ότι δεν

αναφερθήκαμε στο μικρό μας άρθρο στην πολιτική του ΑΚΕΛ, αν και φυσικά οι ιδέες που το

άρθρο αυτό περιέκλειε είναι κριτικές για την πολιτική του. Θεωρούμε ότι το Κυπριακό είναι ένα

διεθνές ζήτημα, και ο λόγος για τον οποίο ενδιαφερόμαστε περισσότερο γι’ αυτό παρά για

κάθε άλλο, είναι γιατί εμπλέκεται ο ελληνικός εθνικισμός, ο οποίος μας αφορά άμεσα, οι

ελληνοτουρκικές διαφορές και οι υπερβολικοί εξοπλισμοί με βάση αυτό το επιχείρημα, αλλά

και γιατί το Κυπριακό αποτελεί το πεδίο άσκησης επεκτατικής πολιτικής του ελληνικού

κράτους αλλά και διαφόρων φανερών και κρυφών κλάδων του παρακράτους, εδώ και 50

τουλάχιστον χρόνια.

Πρώτον, ο σ. Κολοκασίδης, αντιμετωπίζοντας την Τουρκία με ψυχροπολεμικό τρόπο, δηλαδή

ως τον αιώνιο και απόλυτο εχθρό, όπως έκαναν κάποτε οι ΗΠΑ με την ΕΣΣΔ, κατηγορεί το

άρθρο μας ότι, έτσι όπως είναι, «ευχαρίστως θα το δημοσίευαν όλες οι εφημερίδες στην

Τουρκία καθώς και πολλές τ/κυπριακές εφημερίδες». Εδώ έχει δίκιο. Γιατί στην Τουρκία

υπάρχει κάποια ελεγχόμενη ελευθερία του τύπου, και πράγματι οι τουρκικές εφημερίδες θα

μπορούσαν να το δημοσιεύσουν αν κάποιοι φίλοι ή φίλες μας από την αριστερά το

μετέφραζαν και το προωθούσαν. Ακόμα περισσότερη ελευθερία του τύπου έχει κατακτηθεί

στη Βόρειο Κύπρο, και για τον ίδιο λόγο θα μπορούσε κι εκεί να δημοσιευθεί. Όμως, ο σ.

Κολοκασίδης ξεκινάει το άρθρο του με την προφανή άποψη ότι «εκεί» δημοσιεύονται μόνο

αυτά που ευνοούν την πολιτική της Άγκυρας. Η πραγματικότητα, ευτυχώς, είναι αρκετά

διαφορετική. Ας ελπίσουμε ότι ένα τέτοιο αιρετικό άρθρο θα μπορούσε να δημοσιευτεί και στο

έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπου, όπως και στην Ελλάδα, δεν είναι ιδιαίτερα

δημοφιλείς οι φωνές που συγκρούονται με την κατεστημένη σκέψη.

Δεύτερον, παραδέχεται ότι υπάρχει απομόνωση των Τ/Κυπρίων, ή λεγόμενη απομόνωσή

τους, όπως αναφέρει, και ότι αυτή είναι απότοκο της εισβολής και κατοχής. (Όσο για την

εισβολή, ας την αφήσουμε για κάποια άλλη στιγμή, δεν ξεχνούμε ότι δυστυχώς έγινε μετά από

κάποιο πραξικόπημα της ελληνικής χούντας με τη βοήθεια βέβαια των Κυπρίων εθνικιστών με

την αρωγή και τη συμβολή της ελληνικής χούντας, το 1974, αν δεν μας απατά η μνήμη μας).

Φυσικά η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας κάνει ότι μπορεί για να συνεχιστεί αυτή η

απομόνωση, και να τιμωρείται η Τ/Κυπριακή κοινότητα, μέχρι που η Τουρκία να αποσύρει τα

στρατεύματά της και να επανέλθει η Κυπριακή Δημοκρατία στην προ του 1974 εποχή. Μα,

μήπως ξέχασε ο σύντροφος, ότι η διχοτόμηση και η πράσινη γραμμή υπάρχει από το 1964,

10 χρόνια δηλαδή πριν την τουρκική εισβολή και κατοχή; Μήπως ξέχασε επίσης ότι ο

οικονομικός στραγγαλισμός των Τ/Κ υπήρχε και καθ’ όλη αυτή τη 10ετία με την πολιτική του

Μακαρίου; Μήπως ξέχασε το σχέδιο Ανάν, το 2004, που το κόμμα του, ενώ αρχικά είχε πει ότι

ήταν θετικό αλλά ήθελε κάποιες εγγυήσεις, τελικά ζήτησε την καταψήφισή του από την

Ε/Κυπριακή κοινότητα; Τι θα κάνουμε τώρα, μέχρι ένα νέο σχέδιο επανένωσης της Κύπρου

προκύψει από τον ΟΗΕ, κάτι για το οποίο καμία σπουδή δεν υπάρχει από την Κυπριακή

Δημοκρατία ή από το ΑΚΕΛ; Θα αρνούμαστε στους Τ/Κύπριους το εμπόριο, την άμεση

επικοινωνία με τον έξω κόσμο, την πολιτιστική παρουσία τους σε κάποιες διεθνείς

διοργανώσεις κ.λπ.; Γιατί η κυπριακή κυβέρνηση, ναι μεν έχει συμφωνήσει στα λόγια για την

άρση της απομόνωσης, αλλά δεν παίρνει μέτρα γι’ αυτό. Γιατί έχουμε αντίθετη πολιτική με τα

άλλα εμπάργκο που έχουν ταλαιπωρήσει αφάνταστα άλλους λαούς, όπως του Ιράκ, της

Σερβίας, της Κούβας, κ.λπ.; Το ΑΚΕΛ έχει πράγματι άμεση ευθύνη γι’ αυτή την πολιτική, στο

βαθμό που στηρίζει έναν πρόεδρο με ακροεθνικιστικό παρελθόν, που επιπλέον έχει ένα

κόμμα πολύ μικρότερο του ιδίου. Και στο βαθμό που συμμετέχει στην κυβέρνηση.

Η χρήση από εμάς του όρου λαός και λαοί, όταν αναφερόμαστε στις δύο κοινότητες του

νησιού, δεν οφείλεται στην υποστήριξη της πολιτικής της Άγκυρας, επειδή ακριβώς δεν τη

θεωρούμε μαρξιστική, αλλά σε μια συνήθεια που έχουμε και που πράγματι πρέπει να την

αλλάξουμε, μια και η πίστη μας στο γεγονός ότι ο λαός αυτός είναι ενιαίος και πρέπει να

απολαμβάνει ισότητας ανεξαρτήτως εθνικότητας, έχει καταγραφεί επανειλημμένα μέσα από

τις θέσεις μας και τις ενέργειές μας.

Η καταπίεση των Τ/Κυπρίων από τους οικονομικά ευημερούντες Ε/Κυπρίους είναι γεγονός,

και όχι ένα τάχα, με τη διαφορά ότι η καταπίεση γίνεται από την Ε/Κυπριακή αστική τάξη και

όχι από τους απλούς ανθρώπους της Ε/Κυπριακής κοινότητας. Και φυσικά μπράβο στην

ΠΕΟ (αντίστοιχο της ΓΣΕΕ) «που έχει οργανώσει απεργίες εκεί που διαπίστωσε παραβίαση

των συλλογικών συμβάσεων σε βάρος Τ/Κυπρίων εργαζομένων». Αλλά και είναι αυτονόητη

υποχρέωσή της, φυσικά.

Εμείς ζητούμε τον τερματισμό της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής στη Βόρειο Κύπρο, όπως

και το ΑΚΕΛ, αλλά οι Τ/Κύπριοι εκφράζονται αυτή τη στιγμή από ένα μη αναγνωρισμένο

κράτος, την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, η οποία όμως κατά τα τελευταία

χρόνια έχει γίνει επίσημος συνομιλητής σε διεθνή φόρα αλλά και με την κυπριακή κυβέρνηση.

Η δημιουργία αυτού του κράτους είναι ένα αρνητικό γεγονός, προϊόν βεβαίως της κατοχής,

που όμως έχει πλέον μια ζωή τριάντα ετών και η διάλυσή του πρέπει να συνδυάζεται με την

επανένωση με βάση τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία όπως έχει γίνει κοινά αποδεκτό. Η

άρνηση κάθε σχεδίου επανένωσης απλώς παγιοποιεί ακόμα περισσότερο αυτό το μικρό και

μη αναγνωρισμένο κράτος.

Ο σ. Κολοκασίδης μιλά για «την Τουρκία» και τους «Τουρκοκύπριους» σαν να πρόκειται για

ενιαία και αδιαίρετα Υποκείμενα, χωρίς εσωτερικές αντιφάσεις και συγκρούσεις, διαφορετικές

στρατηγικές κ.ο.κ. Στο πλαίσιο αυτής της απαράδεκτης για έναν αριστερό ιδεολογίας, δεν έχει

υποπτευθεί ότι στη Β. Κύπρο έλαβε χώρα ένα μεγαλειώδες κίνημα που ανέτρεψε τον

Ντενκτάς και άφησε συγκεκριμένα θεσμικά και διεθνοπολιτικά ίχνη, που δημιουργούν

προϋποθέσεις κοινής δράσης με τα ε/κ κινήματα και τις αντίστοιχες αριστερές πολιτικές

δυνάμεις. Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση το ΑΚΕΛ έχει επιλέξει τα συμφέροντα της ε/κ

αστικής τάξης και δεν καταγγέλλει καν τις παράνομες μπίζνες ή χορηγίες που κάθε τόσο

βγαίνουν στην επιφάνεια, και στις οποίες φέρεται έντονα εμπλεκόμενος ο εκλεκτός του

πρόεδρος Παπαδόπουλος.

Όσο για τον όρο Β. Κύπρος, που εμείς χρησιμοποιούμε, πρέπει να θυμίσουμε ότι άλλη η

γλώσσα ενός αριστερού άρθρου κι άλλη εκείνη της διπλωματίας (ή του ελληνικού

ιμπεριαλισμού).

Όλες αυτές οι εσωτερικές αντιφάσεις και συγκρούσεις που αναφέρουμε παραπάνω,

εκδηλώνονται συχνά. Πρόσφατη είναι η περίπτωση της γέφυρας στην οδό Λήδρας, που ο

Ταλάτ καθώς και η τουρκική κυβέρνηση ήθελαν να γκρεμίσουν, εις όφελος της προσέγγισης

των δύο κοινοτήτων, ενώ ο τουρκικός στρατός πρόβαλε βέτο. Τελικά η γέφυρα γκρεμίστηκε

στις 9/1.

Τέλος, μας είναι περισσότερο από φανερό ότι η μικρή Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να

εμποδίσει την Τουρκία να μπει στην ΕΕ, αφού την χρησιμοποιούν (την Κύπρο) οι μεγάλες

δυνάμεις «της νέας τάξης πραγμάτων» όπως θα τις έλεγε ο σ. Κολοκασίδης, και έτσι να

διαιωνίσει ένα καθεστώς ταϊβανοποίησης της Βόρειας Κύπρου ή κάτι παρόμοιο. Το αν οι

απόψεις μας ή αυτές του ΑΚΕΛ συνάδουν με τις απόψεις της «νέας τάξης πραγμάτων», είναι

στην κρίση των αριστερών ανθρώπων που διαβάζουν την Εποχή ή παρόμοια έντυπα και

κείμενα, να το κρίνουν. Φανταζόμαστε ότι πολλοί άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους

εκπαιδευμένοι στην εθνο-πατριωτική λογική από τις συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις, αλλά

και ορισμένοι από την αριστερά, που απλώς προσθέτουν το επίθετο «αντιιμπεριαλιστική» σε

αυτή την κυρίαρχη αστική λογική, θα χαρακτηρίσουν εμάς ως φορείς της «νέας τάξης

πραγμάτων», όπως κάνει εξ άλλου και ο σ. Κολοκασίδης. Αντίθετα με τη λογική αυτή, εμείς

επιμένουμε ότι δεν είναι η «πάλη των εθνών» αλλά τα συμφέροντα των εργαζόμενων και

υποκείμενων σε εκμετάλλευση τάξεων, ε/κ και τ/κ, που πρέπει να μας ενδιαφέρουν.

Παράλληλα ρωτάμε, βέβαια, πόσο «αντιιμπεριαλιστικές» είναι όλες οι διευκολύνσεις που έχει

υπογράψει ο Παπαδόπουλος με τις ΗΠΑ για τη διευκόλυνση του πολέμου στο Ιράκ, ή για τη

συμφωνία έκδοσης πολιτών στις ΗΠΑ, την οποία η Κύπρος έχει υπογράψει και για την οποία

επαίρεται ο Παπαδόπουλος.

Τέλος μας είναι φανερό ότι ένα μεγάλο αριστερό κόμμα σαν το ΑΚΕΛ, αν συγκρουστεί με τον

εθνικισμό που είναι σύμφυτος με την αστική ιδεολογία, αρχικά ασφαλώς θα έχει κάποιες

απώλειες στην επιρροή του. Διότι τότε δεν θα μπορεί ούτε θα θέλει να συγκυβερνά με τον

Παπαδόπουλο σε μια συνδιοίκηση καθαρά αστική (αλλά και εθνικιστική απέναντι στην

μειοψηφική κοινότητα που ζει στο νησί). Και γιατί να συγκρουστεί, λοιπόν; Γιατί ο

καπιταλισμός χρειάζεται ανατροπή και όχι συγκυβέρνηση, τόσο στην Κύπρο όσο και παντού

αλλού. Αλλά σήμερα δεν έχουμε (οι εργαζόμενοι και τα κινήματα) τη δύναμη να ανατρέψουμε

ούτε τους εθνικισμούς ούτε πολύ περισσότερο τους καπιταλισμούς. Μήπως είναι όμως η

εποχή της σωστής προετοιμασίας για επόμενες και επερχόμενες αναμετρήσεις; Σ’ αυτό το

ερώτημα εμείς απαντούμε θετικά, ενώ παράλληλα υποστηρίζουμε, ενθαρρύνουμε και

συμμετέχουμε στα αντιεθνικιστικά κινήματα επαναπροσέγγισης τα οποία ήδη έχουν παίξει το

θετικό τους ρόλο ο οποίος πρέπει να δυναμώσει στο μέλλον.

Νάσος Θεοδωρίδης, μέλος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

Σίσσυ Βωβού, μέλος της ΑΚΟΑ

Γιάννης Μηλιός, μέλος της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και διευθυντής του περιοδικού ΘΕΣΕΙΣ._

http://www.antinews.gr

38 χρόνια από την αποφράδα ημέρα της εισβολής στην Κύπρο

Ο Πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς, με αφορμή τη συμπλήρωση 38 χρόνων από την εισβολή του «Αττίλα» στην Κύπρο, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Συμπληρώνονται, σήμερα, 38 χρόνια από την αποφράδα ημέρα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Τριάντα οκτώ χρόνια κατοχής και παράνομου εποικισμού μεγάλου τμήματος των εδαφών ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, μέλους των Η.Ε. και της Ε.Ε. Αλλά και βανδαλισμών σε βάρος των μνημείων του Ελληνικού Πολιτισμού και της Ορθοδοξίας, των μοναστηριών και των εκκλησιών μας.
Οι Απανταχού Έλληνες τιμούμε σήμερα τους ηρωικούς πεσόντες στην άνιση εκείνη μάχη και ανανεώνουμε το κοινό μας χρέος προς τη μαρτυρική Μεγαλόνησο και τους αδελφούς μας Έλληνες της Κύπρου.
Ενωμένοι και αποφασιστικοί συμπαρατασσόμαστε στους αγώνες του Κυπριακού Ελληνισμού για μια λύση στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΟΗΕ και του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Λύση που να οδηγεί σε μια επανενωμένη Κύπρο, χωρίς εποίκους και στρατεύματα κατοχής. Λύση που να είναι ευρωπαϊκή, δημοκρατική και λειτουργική. Διότι, αν δεν είναι λειτουργική, δεν θα είναι βιώσιμη. Κι αν δεν είναι βιώσιμη, δεν θα είναι λύση».

http://taxalia.blogspot.com

Κατώτατος μισθός πάλι στα 701 ευρώ εάν η Τρόικα πει το ναι...

κλικ στην εικόνα για να μεγαλώσει

Μια πρόταση – πακέτο με την οποία θα υποστηρίζεται η ανάγκη να επανέλθουν οικατώτατοι μισθοί στα προ κρίσης επίπεδα ετοιμάζουν εργοδοτικές και εργατικές οργανώσεις, με την σύμφωνη γνώμη του υπουργείου Εργασίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, από μελέτη που έχει ανατεθεί σε ανεξάρτητη ομάδα ερευνητών, προκύπτει ότι αν οι κατώτατες απολαβές διαμορφωθούν στα 701 ευρώ, εκεί δηλαδή όπου βρίσκονταν το 2009, τότε, δυνητικά, τα έσοδα του δημοσίου θα μπορούσαν να αυξηθούν σημαντικά και παράλληλα θα δινόταν μια γενναία ένεση στα ασφαλιστικά ταμεία.

Συγκεκριμένα, υπολογίζεται ότι το συνολικό όφελος θα έφτανε στα 1,2 δισ. ευρώ ετησίως, ενώ την ίδια ώρα κάτι παραπάνω από σημαντικές θα ήταν και οι ανάσες που θα δίνονταν στην αγορά.

Υπολογίζεται ότι σε αυτή την περίπτωση ο επιπλέον τζίρος θα έφτανε στα 4,7 δισ. ευρώ, μέσα σε διάστημα μόλις 2 ετών.

Όλα τα παραπάνω στοιχεία θα παρουσιασθούν στους επικεφαλής της τρόικας, ωστόσο είναι άγνωστο αν θα… πεισθούν και τι θα συμβεί στην αντίθετη περίπτωση.

Με τη συνεργασία του metrogreece.gr

http://www.eklogika.gr

Ξεκινάει «η μητέρα όλων των μαχών» για την κυβέρνηση

Η κυβέρνηση ευελπιστεί να απλώσει τα μέτρα ύψους 11,5 δισ. ευρώ σε ορίζοντα τετραετίας έως το τέλος του 2016 και όχι έως το 2014, χωρίς να ληφθούν πρόσθετα μέτρα για το 2012...

Την επόμενη εβδομάδα αρχίζει για την κυβέρνηση η «μητέρα όλων των μαχών», καθώς επιστρέφει στην Αθήνα η τρόικα. Το Μέγαρο Μαξίμου προειδοποιεί πως «χρειάζεται μεγάλος αγώνας για να κερδίσουμε τη μάχη με τους πιστωτές». Ωστόσο υπάρχει συγκρατημένη αισιοδοξία πως η Ελλάδα μπορεί να εξασφαλίσει μέσα στον Αύγουστο τη θετική αξιολόγηση της τρόικας που θα οδηγήσει στην καταβολή της δόσης των 31 δισ. ευρώ (μαζί με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών) ως το τέλος Σεπτεμβρίου.

Η τρόικα έρχεται στην Αθήνα στις 24 Ιουλίου και ο στόχος της κυβέρνησης είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση πριν από τον Δεκαπενταύγουστο. Στη συνέχεια το κλιμάκιο θα συντάξει την έκθεση που θα τεθεί υπόψη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΝΤ στις αρχές του φθινοπώρου στην Ουάσιγκτον και του Eurogroup που θα γίνει στη Λευκωσία στις 15 Σεπτεμβρίου.

Η κυβέρνηση ευελπιστεί να απλώσει τα μέτρα ύψους 11,5 δισ. ευρώ σε ορίζοντα τετραετίας έως το τέλος του 2016 και όχι έως το 2014, όπως προβλέπεται από το Μνημόνιο, χωρίς να ληφθούν πρόσθετα μέτρα για το 2012 και χωρίς να υπάρξουν νέες οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων.

Αυτό θα είναι το κυρίαρχο μέλημα στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, όπου θα τεθούν επίσης η άμεση μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση από το 23% στο 13%, η αύξηση του αριθμού των δόσεων για την εξόφληση των φόρων εισοδήματος, αλλά και δέσμη ισοδύναμων μέτρων για να αποφευχθούν περικοπές στα ειδικά μισθολόγια. Μάλιστα, όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, σχεδιάζεται να παρουσιαστεί στην τρόικα ένα «απόθεμα ισοδύναμων μέτρων» ώστε, ακόμη και αν κάποια ισοδύναμα απορριφθούν, να εξασφαλιστεί ότι τελικά δεν θα υπάρξει καμία περικοπή στα ειδικά μισθολόγια. Αυτά είναι τα καλά νέα, μετά τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών που στηρίζουν την κυβέρνηση με τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα.

Ο «τιτάνιος» αγώνας

Τα άσχημα νέα είναι ότι για να υπάρξουν πιθανότητες ουσιαστικής διαπραγμάτευσης στις προαναφερθείσες επιδιώξεις η κυβέρνηση θα πρέπει να παρουσιάσει έναν πειστικό κατάλογο μέτρων που οδηγούν σε εξοικονόμηση 11,5 δισ. ευρώ• και αυτός ο κατάλογος όχι μόνο δεν είναι ακόμη και σήμερα πλήρης, αλλά καταγράφονται και ουσιαστικές διαφοροποιήσεις στα μέσα που ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν για τις περικοπές δαπανών.

Ενδεικτικό είναι ότι ακόμη και μετά τη σύσκεψη στο Μαξίμου την Τετάρτη, και ενώ οι πολιτικοί αρχηγοί απέκλειαν τόσο το ενδεχόμενο νέων οριζόντιων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις όσο και το ενδεχόμενο λήψης πρόσθετων μέτρων για το 2012, υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών δεν ήταν σε θέση να αποκλείσει κατηγορηματικά κανένα από τα δύο ενδεχόμενα και επαναλάμβανε, όπως και τις προηγούμενες ημέρες, πως «γι' αυτό παλεύουμε». Η επιφυλακτικότητα του υπουργείου Οικονομικών φαίνεται να απορρέει από τις δυσκολίες συμπλήρωσης του παζλ των 11,5 δισ. ευρώ. Πηγές του υπουργείου Οικονομικών ανέβαζαν χθες το ύψος των προτεινόμενων μέτρων που έχουν καταγραφεί στα 8,1 δισ. ευρώ, και συγκεκριμένα 5,1 δισ. ευρώ από τη μελέτη του ΚΕΠΕ και επιπλέον 3 δισ. ευρώ από προτάσεις υπουργείων. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν κλειδώσει μέτρα ύψους 8,1 δισ. ευρώ. Κάθε άλλο. Απλώς υπάρχει μια δεξαμενή προτάσεων απ' όπου μπορεί να γίνει επιλογή κάποιων μέτρων.  Τα μέτρα είναι επώδυνα καθώς αφορούν, μεταξύ άλλων, σαρωτικές καταργήσεις κοινωνικών επιδομάτων, επιβολή πλαφόν στις συντάξεις με πιθανότατο όριο τα 2.400 ευρώ, μαχαίρι έως και 40% στα εφάπαξ, νέες περικοπές αμοιβών στις ΔΕΚΟ, αλλά και δέσμη ειδικότερων μέτρων - μέρος μόνο των οποίων θα αφορά περιορισμό της δημόσιας σπατάλης, η οποία είναι επίσης δύσκολο να προσδιοριστεί. Παράλληλα βέβαια η κυβέρνηση, όπως προέκυψε από τις δηλώσεις του προέδρου της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη, επιχειρεί ελαφρύνσεις για τα ασθενέστερα εισοδηματικά κλιμάκια, ώστε να δοθεί μια ανάσα τόσο στην κοινωνία όσο και στην οικονομία.

Στο παρά πέντε οι αποφάσεις

Κυβερνητικοί παράγοντες δηλώνουν, εξάλλου, ότι είναι πιθανόν η συζήτηση για τις δαπάνες, τόσο σε τεχνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο, να συνεχισθεί έως και στο «παρά πέντε» της έλευσης της τρόικας, την επόμενη εβδομάδα στην Αθήνα. Ενώ ο υπουργός Οικονομικών θα συναντηθεί με τους επικεφαλής των εκπροσώπων των δανειστών, Ματίας Μορς (Ευρωπαϊκή Επιτροπή), Πολ Τόμσεν (ΔΝΤ) και Κλάους Μαζούχ(ΕΚΤ), την Πέμπτη 26 Ιουλίου.

Αυτή η συζήτηση για το υπόλοιπο των έξι δισ. ευρώ που χρειάζεται να βρει η κυβέρνηση για τη διετία 2013-2014 έρχεται την ώρα που σύμφωνα με πηγές του οικονομικού επιτελείου, ευρωπαϊκές χώρες και το ΔΝΤ απαιτούν από την Ελλάδα επιπλέον μέτρα προκειμένου να "κλείσει" η μαύρη τρύπα των δύο δισεκατομμυρίων στον φετινό προϋπολογισμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί και πέρυσι με το ΔΝΤ να βρίσκει τότε μαύρη τρύπα ενός δισ. ευρώ και τότε προκειμένου να το καλύψει η κυβέρνηση προχώρησε στην επιβολή του γνωστού χαρατσίου για τα ακίνητα μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Στόχος της κυβέρνησης είναι να μην συμβεί κάτι ανάλογο και φέτος το καλοκαίρι και το βασικό τους επιχείρημα είναι πως η μαύρη τρύπα δημιουργείται λόγω της συνεχούς αυξανόμενης ύφεσης. Επιπλέον στόχος της κυβέρνησης είναι να μην προχωρήσουν σε οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και αύξηση των φόρων, αν και υψηλόβαθμη πηγή του υπουργείου Οικονομικών δεν το αποκλείει σε καμία περίπτωση.

Το δάνειο γέφυρα και οκ διαψεύσεις

Σε όλο αυτό το σκηνικό και με τα χρηματικά διαθέσιμα του κράτους να φτάνουν μετά βίας έως τον Αύγουστο, υπήρξαν πληροφορίες για ένα δάνειο γέφυρα μέχρι τον Σεπτέμβριο και να καλυφθούν και οι ανάγκες αυτού του μήνα, οπότε και θα υπάρξει η νέα δόση από τους ευρωπαίους εταίρους. Ωστόσο πηγές από τις Βρυξέλλες διέψευσαν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αλλά και το Βερολίνο τόνισε ότι δεν υπάρχει καν η δυνατότητα ενός τέτοιου δανείου χωρίς την τελική έκθεση της τρόικας. Η εκδοχή ενός δανείου-γέφυρας «είναι άγνωστη» και «χωρίς την τρόικα, δεν υπάρχουν λεφτά».

Η επόμενη δόση του δανείου ήταν προγραμματισμένη για τον Αύγουστο, δεν μπορεί ωστόσο να εκταμιευτεί καθώς εκκρεμεί η τελική έκθεση της τρόικας για την πορεία της εφαρμογής του προγράμματος, η οποία είναι προϋπόθεση για να δοθεί η δόση.

Από την δόση των 31 δισ. ευρώ επρόκειτο να αποπληρωθεί ομόλογο της ΕΚΤ ύψους 3,2 δισ. ευρώ, καθώς και να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες. Το ομόλογο της ΕΚΤ λήγει στις 20 Αυγούστου και θεωρείται δεδομένο ότι τα χρήματα δεν θα είναι διαθέσιμα, ώστε να αποπληρωθεί το ομόλογο. Οι Βρυξέλλες έχουν διαβεβαιώσει ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα, κάτι που μένει να ξεκαθαριστεί πλήρως. Αξίζει να σημειωθεί πως σύμφωνα με πληροφορίες, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους βρέθηκε στις 4 Ιουλίου με το ταμείο του Δημοσίου στο απόλυτο μηδέν. Στη συνέχεια, ευτυχώς, όπως σημείωνε το ίδιο στέλεχος, υπήρξαν κάποιες εισροές από φορολογικά έσοδα (από τις δαπάνες πληρώνονται μόνο οι απολύτως απαραίτητες), αλλά σε κάθε περίπτωση για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις στις 24 Ιουλίου το υπουργείο Οικονομικών θα χρειαστεί να βάλει χέρι στα 3 δισ. ευρώ που βρίσκονται στον λογαριασμό του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Κρατούν χαμηλούς τόνους στο Μαξίμου

Πάντως από το πρωθυπουργικό περιβάλλον επιμένουν ότι η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη και ανώτατα κυβερνητικά στελέχη δεν συμμερίζονται το κλίμα που επιχειρεί να διαμορφώσει η ηγεσία και τα στελέχη του ΠαΣοΚ, που εκπέμπουν τη βεβαιότητα, ότι η επαναδιαπραγμάτευση, η επιμήκυνση και οι βελτιώσεις στους όρους του οικονομικού προγράμματος είναι περίπου δεδομένες. Στενοί συνεργάτες του κ. Σαμαρά επισημαίνουν ότι στην παρούσα χρονική περίοδο και ενώ το κλίμα στην ευρωζώνη είναι ρευστό, πρωτεύει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην Ελλάδα, να δώσουμε δείγματα γραφής στους πιστωτές και μετά να τεθεί το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο.

Στο Μέγαρο Μαξίμου είναι αρκετά επιφυλακτικοί και δεν επιθυμούν να καλλιεργηθούν υψηλές προσδοκίες στην κοινή γνώμη και αποφεύγουν να προκαταβάλλουν, εν αντιθέσει με το ΠαΣοΚ και τη ΔΗΜΑΡ, τις εξελίξεις, δηλώνοντας πως «έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας».  Υψηλόβαθμοι κυβερνητικοί παράγοντες και τακτικοί συνομιλητές του κ. Σαμαρά δεν επιθυμούν σε καμία περίπτωση να επαναληφθεί το περυσινό καλοκαίρι, με την κρίση που είχε δημιουργηθεί στις σχέσεις της τότε κυβέρνησης υπό τον κ. Γ. Παπανδρέου και με υπουργό Οικονομικών τον νυν πρόεδρο του ΠαΣοΚ κ. Ευ. Βενιζέλο με την τρόικα, την αποχώρησή της και τα όσα αρνητικά ακολούθησαν για τη χώρα. Ως εκ τούτου, με οδηγό και την προϊστορία και τα λάθη του παρελθόντος, ο κ. Σαμαράς θα επιχειρήσει να εξασφαλίσει τις καλύτερες, όσο το δυνατόν, συνθήκες, πριν ο ίδιος θέσει σε υψηλό επίπεδο το ζήτημα της επιμήκυνσης.

Σαμαράς-Μέρκελ στο Βερολίνο

Ο πρωθυπουργός, θα επιδιώξει ο ίδιος με ταξίδια στο εξωτερικό να χτίσει γέφυρες συνεργασίας με ομολόγους του και να αλλάξει την εικόνα της χώρας, αλλά κυρίως να διαμορφώσει συνθήκες για να τεθεί πιο ομαλά και με περισσότερες ελπίδες επιτυχίας το αίτημα για επαναδιαπραγμάτευση.

Βασικό του όπλο είναι, όπως λένε όσοι συμμετέχουν στις εσωτερικές συσκέψεις, είναι και η κρίσιμη κατάσταση που υπάρχει στην ευρωζώνη και κυρίως το πρόβλημα που έχει μεταφερθεί και στις υπόλοιπες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου.

Ο πρωθυπουργός που έχει ως σύνθημα «πρέπει να κερδίσουμε τη μάχη της αξιοπιστίας» θα αναλάβει ο ίδιος προσωπικά πρωτοβουλίες για να αλλάξει το κλίμα με…αντεπίθεση εξωτερικού. Μετά το Δεκαπενταύγουστο αναμένονται επισκέψεις σε πρωτεύουσες-«κλειδιά» για την ελληνική κυβέρνηση, ενώ ψηλά στην ατζέντα είναι η συνάντησή του με την Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ.

Πρώτα η συνάντηση με Ολάντ

Πρώτος σταθμός της διπλωματικής εκστρατείας του κ. Σαμαρά θα είναι πιθανότατα το Παρίσι και αμέσως μετά προβλέπεται η επίσκεψη στο Βερολίνο, ταξίδια που εκτός απρόοπτου θα γίνουν εντός τριημέρου.  Στην Γαλλική πρωτεύουσα ο Πρωθυπουργός αναμένεται να συναντηθεί με τον Γάλλο Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, με τον οποίο οι απόψεις τους ταυτίζονται σε αρκετά σημεία ως προς την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, αν και είναι ιδεολογικά απέναντι. Υπάρχει σκέψη στο επιτελείο του πρωθυπουργού να γίνει και ενδιάμεση στάση στις Βρυξέλλες για να συναντηθεί ο κ. Σαμαράς με  τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπάι και τον πρόεδρο του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ.

http://www.sofokleous10.gr