«Έφυγε» ο Ευάγγελος Καράογλου

 

Φτωχότερη είναι από σήμερα η επιχειρηματική κοινότητα της Θεσσαλονίκης, καθώς έφυγε από τη ζωή ο γνωστός φοροτεχνικός και εμπνευστής της Voria.gr

25 Μαι 2011

Φτωχότερη είναι από σήμερα η επιχειρηματική κοινότητα της Θεσσαλονίκης, καθώς το πρωί της Τετάρτης έφυγε από τη ζωή ο γνωστός φοροτεχνικός, Ευάγγελος Καράογλου, χάνοντας τη μάχη με την επάρατο νόσο.
Αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας, αφοσιωμένος σύζυγος και στοργικός πατέρας, αγαπητός φίλος και συνεργάτης με έντονη δράση στο οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της Θεσσαλονίκης, ο Ευάγγελος Καράογλου γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου του 1956 στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης, όπου και τελείωσε το λύκειο. Ακολούθησαν σπουδές στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης από την οποία αποφοίτησε με άριστα.
Το 1978 ξεκίνησε να εργάζεται ως λογιστής σε ανώνυμες εταιρείες της πόλης, ενώ τον Μάιο του 1982 δημιούργησε στη Θεσσαλονίκη τη δική του επιχείρηση με αντικείμενο την λογιστική και φοροτεχνική υποστήριξη επιχειρήσεων, την οποία το 2003 μετέτρεψε σε ανώνυμη εταιρεία.
Η «Β. Καράογλου ΑΕ» μετά τον επιτυχημένο διαχρονικό πέρασμα στον επιχειρηματικό κόσμο της Θεσσαλονίκης και γενικά της Βόρειας Ελλάδας δημιούργησε υποκατάστημα στην Αθήνα, ενώ δραστηριοποιείται έντονα και σε βαλκανικές χώρες, όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία και τα Σκόπια.
Ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα ο Ευάγγελος Καράογλου εμπνεύστηκε το 2009 τη δημιουργία της ηλεκτρονικής εφημερίδας Voria.gr, η οποία εδραιώθηκε γρήγορα στη συνείδηση του αναγνωστικού κοινού ως η σοβαρότερη πρόταση στον τομέα της διαδικτυακής ενημέρωσης στη Βόρεια Ελλάδα.
Ο Ευάγγελος Καράογλου άφησε πίσω του μια μεγάλη παρακαταθήκη, με άξιους συνεχιστές του έργου του, τόσο στις επιχειρήσεις όσο και στην ηλεκτρονική εφημερίδα Voria.gr, που θα ακολουθήσουν την ίδια αταλάντευτη πορεία. Η πολύχρονη εμπειρία που απόκτησαν οι συνεργάτες του δίπλα σ’ αυτόν τον ικανό επιχειρηματία αλλά και «δάσκαλο», είναι η μεγαλύτερη εγγύηση για τη συνέχιση του έργου του.
Η νεκρώσιμη ακολουθία για τον Ευάγγελο Καράογλου θα ψαλεί αύριο, Πέμπτη 26 Μαΐου στις 12.30 το μεσημέρι στα Κοιμητήρια Αναστάσεως του Κυρίου στη Θέρμη Θεσσαλονίκης.
Καλό ταξίδι....

ΓΑΤΟΣ:  Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΤΕ.  ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΦΙΛΕ...

Άκυροι θεωρούνται οι όροι ατομικών συμβάσεων με τους οποίους συμφωνούνται αμοιβές χαμηλότερες από τις προβλεπόμενες

Οι όροι ατομικών συμβάσεων που είναι δυσμενέστεροι για τους εργαζόμενους (πχ αποδοχές χαμηλότερες από τις...

 

Τετάρτη, 25 Μαΐου 2011

 

 

 

Οι όροι ατομικών συμβάσεων που είναι δυσμενέστεροι για τους εργαζόμενους (πχ αποδοχές χαμηλότερες από τις προβλεπόμενες από την εφαρμοζόμενη κλαδική συλλογική σύμβαση) είναι άκυροι, σύμφωνα με στελέχη του Υπουργείου Εργασίας και ο εργαζόμενος, ακόμη και αν συμφώνησε υπογράφοντας ατομική σύμβαση, μπορεί να προσφύγει δικαστικά, ο δε εργοδότης αντιμετωπίζει τον κίνδυνο διοικητικών και ποινικών κυρώσεων.

    Αν η κλαδική συλλογική σύμβαση έχει λήξει και έχει παρέλθει η μετενέργεια των 6 μηνών, τότε συλλογική ρύθμιση μπορεί να γίνει μόνο με την υπογραφή ειδικής επιχειρησιακής σύμβασης.

   Αυτό ισχύει και στην περίπτωση της επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων. Η επέκταση δεσμεύει εργοδότες και εργαζόμενους, που δεν είναι μέλη των επαγγελματικών ενώσεων οργανώσεων που υπογράφουν, αλλά σύμφωνα με τα καταστατικά αυτών των ενώσεων, θα μπορούσαν να είναι μέλη τους. Η επέκταση ισχύει από την ημέρα, που υποβλήθηκε σχετική αίτηση.

    Πρόσφατα το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας γνωμοδότησε θετικά υπέρ της επέκτασης 66 κλαδικών συμβάσεων από τις 72 που είχαν υποβληθεί. Απορρίφθηκαν συμβάσεις μόνο για τυπικούς λόγους επειδή είχαν υποβληθεί από ενώσεις που δεν αντιπροσώπευαν το 51% των εργαζομένων στον κλάδο, όπως προβλέπει ο νόμος.

    Μετά την γνωμοδότηση του ΑΣΕ οι συμβάσεις θα υποβληθούν στην Υπουργό Εργασίας η οποία έχει την αρμοδιότητα να κηρύξει τη συλλογική σύμβαση ως υποχρεωτική.

    Στο στάδιο αυτό δεν αναμένονται εκπλήξεις δεδομένου ότι η Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Λούκα Κατσέλη είχε επανειλημμένα δηλώσει ότι αποτελεί πάγια πολιτική του Υπουργείου να προωθούνται οι επεκτάσεις οι οποίες είναι στο πλαίσιο της εισοδηματικής πολιτικής και της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

E-typos.com

Πόσες Siemens είναι το ξεπούλημα;

Τετάρτη, 25 Μαΐου 2011

 του Σταύρου Χριστακόπουλου

Η δημοσιοποίηση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και του καταλόγου των προς εκποίηση δημόσιων επιχειρήσεων άφησε πίσω της μια σειρά πολύ σοβαρές εκκρεμότητες. Σχεδόν κανένας από τους πολιτικούς στόχους της κυβέρνησης δεν έχει επιτευχθεί στο εσωτερικό ή το εξωτερικό. Αν και το «πακέτο» θα έπρεπε να ικανοποιεί, επί της αρχής τουλάχιστον, τις σημαντικότερες από τις απαιτήσεις των δανειστών και των αγορών, η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν μπορεί να αισθάνεται πολύ άνετα.

Στο διεθνές πεδίο η Κομισιόν, αν και είχε απαιτήσει τα σκληρά μέτρα, δεν έτρεξε να δώσει τα εύσημα στην κυβέρνηση. Ο Αμεντέο Αλταφάζ, εκπρόσωπος του επιτρόπου Όλι Ρεν, δήλωσε μεν την ικανοποίησή του, αλλά άφησε την τελική άποψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για μετά την αξιολόγηση και τη στάθμιση των μέτρων από το κλιμάκιο της τρόικας, το οποίο επανακάμπτει από σήμερα στην Αθήνα.
Ο Αλταφάζ ήταν ακόμη σαφέστατος όταν είπε ότι εκκρεμεί η απαίτηση για τη δημιουργία του φορέα ο οποίος υποτίθεται ότι θα επιβλέπει την πορεία των αποκρατικοποιήσεων. Στην πραγματικότητα βεβαίως ο οργανισμός αυτός, κατά πάσαν πιθανότητα στο πρότυπο της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, θα ελέγχει και θα αποφασίζει ποιος θα αγοράζει τι από την κρατική περιουσία.
Άλλωστε εκεί ακριβώς εστιάζεται και η πίεση περί πολιτικής συναίνεσης: στην περιουσία.
Θα ήταν μάλλον... αστείο εξ άλλου να θεωρούν οι επιτηρητές ότι ο Παπακωνσταντίνου θα ρεφάρει τα ανεξέλεγκτα ελλείμματα μιας βυθισμένης στην ύφεση οικονομίας με την εξίσωση των φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης, με την αύξηση του ΦΠΑ στα τρόφιμα, με την εξόντωση των πενιχρών οικογενειακών προϋπολογισμών ή με τα 600 ευρώ που θα παίρνει φόρο ετησίως από όσους ήδη βρίσκονται εισοδηματικά στο όριο της εξαθλίωσης.
Το πλάνο των 37 δισ. ευρώ μοιάζει σχεδόν αδύνατον να καλυφθεί με τέτοιους όρους και οι πραγματιστές τεχνοκράτες της τρόικας έχουν εξ αρχής εστιάσει σε αυτό που θεωρείται «φιλέτο»: την περιουσία, η οποία, όπως θα δούμε παρακάτω, εκποιείται με εξευτελιστικούς όρους. Τόσο εξευτελιστικούς, ώστε να αναρωτιέται κανείς αν είναι δυνατόν αυτό να «περάσει».
Ως προς τις αγορές η εξαγγελία των εισπρακτικών μέτρων και της εκποίησης έχουν ήδη απαντηθεί: τα σπρεντ συνεχίζουν την ξέφρενη πορεία τους, η κερδοσκοπία με τα ασφάλιστρα κινδύνου βρίσκεται στο απόγειό της και τα σενάρια περί πτώχευσης και επιστροφής στη δραχμή είναι δριμύτερα παρά ποτέ. Και μάλιστα ενώ εντείνονται όχι μόνον οι διαβουλεύσεις μεταξύ των αμέσως ενδιαφερομένων, αλλά και οι δημόσιοι διαξιφισμοί για τον χρόνο, το είδος και τους όρους της πτώχευσης που θα πρέπει να επιλεγούν για την Ελλάδα!
Συνεπώς ένα ακόμη κυβερνητικό άλμα προς το κενό διαβάζεται απ’ όλους ως αυτό που πράγματι είναι: ως καταστροφή. Τίποτε περισσότερο.
Το ίδιο συνέβη και στην εσωτερική αγορά: παρότι υποτίθεται πως ο Σαμαράς συναίνεσε επί της ουσίας στις εκποιήσεις, παρότι αυτές ήταν το ζητούμενο και των Ελλήνων βιομηχάνων, τραπεζιτών κ.λπ., το Χρηματιστήριο Αθηνών ανέβηκε μόλις... 0,13%. Τόσο ψυχρή υποδοχή δύσκολα θα περίμενε κάποιος. Εν τέλει η μηδαμινή ανταπόκριση αποδόθηκε στην έλλειψη συναίνεσης από την αντιπολίτευση και όλοι έκρυψαν κάτω από το χαλί την πραγματικότητα: το αδιέξοδο είναι εντονότερο από ποτέ...

Ντόρα, Καρατζαφέρης και... ΣΕΒ!
Στο εσωτερικό της χώρας η κυβέρνηση κατάφερε να πείσει και τους δύσπιστους για το ότι είναι ορθός ο κοινός τόπος της αντιπολίτευσης, πως δηλαδή επιμένει σε έναν δρόμο ήδη αποδεδειγμένα καταστροφικό για τη μεγάλη λαϊκή μάζα, με την εμμονή στη φορολογική εξόντωση των οικονομικά αδύναμων, με τη φορολόγηση ακόμη και όσων βρίσκονται στο όριο της ένδειας, με το οριζόντιο «μαχαίρι» χωρίς διακρίσεις μέσω του ΦΠΑ και της αύξησης φόρων στο πετρέλαιο, στα τρόφιμα, με την αύξηση στα τέλη κυκλοφορίας κ.λπ.
Συνολικά τα νέα μέτρα των 6,4 δισ. ευρώ για το τρέχον έλλειμμα περιλαμβάνουν μείωση δαπανών 2,25 δισ. ευρώ και νέους φόρους 2,55 δισ., μαζί με «αδιευκρίνιστης» προέλευσης 1,6 δισ. ευρώ, τα οποία επίσης «μυρίζουν» φορολογία. Πρόκειται, με άλλα λόγια, για τη δολοφονική «συνταγή» που έχει οδηγήσει σε βαθιά ύφεση την οικονομία, σε κλείσιμο των επιχειρήσεων κατά χιλιάδες και σε ανεργία και εξαθλίωση μεγάλα τμήματα της κοινωνίας.
Αυτό ακριβώς αποτυπώθηκε και στις συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς. Αν εξαιρέσουμε την Παπαρήγα, που δεν πήγε, και τον Τσίπρα, που πήγε και είπε στην έξοδό του ότι το καλύτερο που έχει να κάνει ο Παπανδρέου είναι να τα μαζεύει και να φεύγει, τότε τι έμεινε;
● Η Ν.Δ., η οποία έδωσε μεν τη συναίνεση ως προς το ξεπούλημα, αλλά έθεσε εμμέσως επιφυλάξεις για τα τιμήματα και τις συνθήκες υπό τις οποίες θα γίνει, ενώ προέβαλε ενστάσεις ως προς το φορολογικό μέρος του μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
● Η Δημοκρατική Αριστερά υπό τον Φώτη Κουβέλη, η οποία, εν και έχει εκδηλώσει τη συμφωνία της για μια ευρύτερη συναίνεση, αποφάσισε να καταψηφίσει το μεσοπρόθεσμο διότι κάθε άλλη επιλογή, με δεδομένα τα χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά της, θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία.
● Έτσι έμειναν στη χορεία των δυνάμει κυβερνητικών συμμάχων μόνο τα κόμματα της Μπακογιάννη και του Καρατζαφέρη, με κάποιες «αποχρώσες διαφωνίες» της Δημοκρατικής Συμμαχίας ως προς το φορολογικό σκέλος.
● Εν τέλει ο ΣΕΒ, ο οποίος διά του προέδρου του Γ. Δασκαλόπουλου ζήτησε... δημοψήφισμα αφού πρώτα ο λαός «μάθει όλη την αλήθεια» και κληθεί να αποφασίσει αν θέλει ή όχι να παραμείνει στο ευρώ. Έτσι όχι μόνο «ζωγράφισε» το κόστος της παραμονής και στους μηχανισμούς της τρόικας και στην ευρωζώνη, αλλά παράλληλα ζήτησε εμμέσως... εκλογές!
● Στον αντίποδα το ΠΑΣΟΚ είδε, ύστερα από το κομμάτι της ΠΑΣΚΕ στους ΟΤΑ, να αποχωρεί από το κόμμα και το τμήμα εκείνο της ΟΜΕ ΟΤΕ. Σημαντική εξέλιξη, αν συνυπολογίσουμε ότι ο συνδικαλιστικός κορμός του κόμματος είναι εκείνος που επέβαλε τον Γ. Παπανδρέου στην κορυφή του κόμματος εις βάρος του Βενιζέλου.
Ένα προς ένα τα πάλαι ποτέ στηρίγματα φεύγουν όχι μόνο από το πρωθυπουργικό μπλοκ, αλλά από το ίδιο το κόμμα. Σαν η διαδικασία αποκαθήλωσης να έχει ήδη αρχίσει...

Ο φόβος για τα «ειδικά δικαστήρια»
Την ίδια ώρα η επίσπευση των «αποκρατικοποιήσεων» οδηγεί σε αυτό που τόσο καιρό προειδοποιούμε ότι θα γίνει: ένα γενικευμένο ξεπούλημα εθνικού πλούτου σε εξευτελιστικές τιμές. Απολύτως ενδεικτικό το παράδειγμα της ΔΕΗ, όπως το καταγράφει το ρεπορτάζ του «Π»:
Με την τρέχουσα τιμή της μετοχής στο χρηματιστήριο (περίπου στα 10,5 ευρώ), για το 17% η κυβέρνηση δεν θα πρέπει να περιμένει έσοδα πάνω από 450 εκατ. ευρώ, τη στιγμή που μόνο η ακίνητη περιουσία της επιχείρησης ηλεκτρισμού εκτιμάται σε ποσά πάνω από 10 δισ. ευρώ! Και όποιος πιστέψει ότι η τελική τιμή θα πιάσει έστω αυτό το επίπεδο είναι μακριά νυχτωμένος.
Συνολικά η κυβέρνηση, με το «πρώτο πακέτο» ξεπουλήματος, που προβλέπεται να ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2011, θα «ξεφορτωθεί» μερικά από τα πιο «βαριά» ονόματα κρατικών επιχειρήσεων. Μεταξύ αυτών η ΔΕΠΑ, ο ΟΠΑΠ, το υπόλοιπο του ΟΤΕ, τα μεγάλα λιμάνια, η ΕΥΑΘ, τα Αμυντικά Συστήματα, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η Λάρκο και το Τ.Τ. Από αυτές τις εκποιήσεις το οικονομικό επιτελείο υπολογίζει να εισπράξει 3,5- 5,5 δισ. ευρώ. Πόσο είπαμε ότι κάνουν τα ακίνητα της ΔΕΗ; Πάνω από 10 δισ.
Μπορεί κανείς να φανταστεί πού θα φτάσει το χρηματιστήριο προκειμένου να απαξιωθούν κι άλλο οι προς πώληση επιχειρήσεις, ώστε να πιάσουν οι κρίσιμες επιχειρήσεις το κατώτατο επίπεδο τιμής; Το δράμα των τραπεζικών μετοχών είναι ενδεικτικό και προϊδεάζει για τα μελλούμενα.
Κι ένα ακόμη παράδειγμα, συμπληρωματικό στα παραπάνω: Η Deutsche Telekom, για όσους δεν έχουν μνήμη κότας, παρακαλούσε... γονατιστή, ήδη από την εποχή Αλογοσκούφη, για να πάρει το ελάχιστο ποσοστό του ΟΤΕ, το οποίο είχε απομείνει στο Δημόσιο. Έκτοτε τόσο επί Ν.Δ. όσο και, στη συνέχεια, επί ΠΑΣΟΚ η μετοχή του οργανισμού έπεσε στα Τάρταρα.
Κι όμως, σήμερα η ίδια εταιρεία δεν αγοράζει ούτε στη μισή τιμή και απαιτεί από το κράτος να πληρώσει μια μεγάλη εθελουσία έξοδο προκειμένου να της παραδώσει «καθαρό» τον οργανισμό από εργαζόμενους φορτώνοντας το κόστος στους φορολογούμενους και τα ασφαλιστικά ταμεία. Αν αφαιρέσουμε το κόστος της εθελουσίας από το τίμημα της πώλησης, τι θα μείνει; Κατ' ουσίαν... τίποτε. Οι Γερμανοί λοιπόν πάνε πρακτικά σε κατάσχεση του ΟΤΕ και όχι σε εξαγορά του. Αυτά, αν τυχόν πιστέψατε ότι η κυβέρνηση... «αποκρατικοποιεί».
Είναι κι αυτός ένας λόγος για τον οποίο ο Σαμαράς, μετά τη συνάντηση με τον Παπανδρέου, παρότι ο ίδιος είχε ρίξει πρώτος στο τραπέζι την «ανάγκη» του ξεπουλήματος έναντι 50 δισ. ευρώ, κράτησε... «πισινή» λέγοντας ότι:
«Επιμένω σε μια στρατηγική αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Επιμένω σε μια στρατηγική αποκρατικοποιήσεων με αναπτυξιακό, όχι μόνο με ταμιακό αποτέλεσμα. Δεν πρόκειται να δεχθώ πώληση ενός μετοχικού πακέτου της ΔΕΗ σε ένα πτωτικό χρηματιστήριο, χωρίς προηγούμενο σπάσιμο του κρατικού μονοπωλίου. Δεν πρόκειται να χαρίσουμε αυτά που πρέπει, υπό άλλους όρους, να αποκρατικοποιήσουμε».
Τι εννοεί ο... ποιητής; Ότι, πολύ απλά, δεν σκοπεύει να τραβιέται σε ειδικά δικαστήρια. Κι επειδή κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει πολιτικά σε μια χώρα που πάει ολοσούμπιτη για πτώχευση, ο Καλαματιανός φυλάει τα νώτα του. Καθόλου περίεργο, αν σκεφτεί κανείς ότι, πέρα από το πολιτικό κόστος, στο βάθος υπάρχουν και οι ποινικές ευθύνες για την ολοσχερή καταστροφή η οποία θα προκληθεί στη χώρα από τις επιλογές της τρόικας και της παρούσας κυβέρνησης.
Στο κάτω - κάτω της γραφής όλα τα παραπάνω υποδηλώνουν ότι πάμε ολοταχώς για ένα σκάνδαλο πολλαπλάσιο αυτού της Siemens, για το οποίο, παρά την κοινωνική αφασία, τον φόβο, την απραξία και τους έως σήμερα επιτυχημένους εκβιασμούς από την τρόικα, την κυβέρνηση και τα μεγάλα ΜΜΕ, η προοπτική της αναζήτησης ευθυνών δεν είναι νεκρή. Κάθε άλλο.
Απλώς το ερώτημα είναι πότε αυτό θα συμβεί και πού θα βρίσκονται την κρίσιμη εκείνη ώρα οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί του τεραστίων διαστάσεων εγκλήματος...

Χιλιάδες «Αγανακτισμένοι» διαδηλώνουν σε όλη τη χώρα

Τετάρτη, 25-5-2011

 

Χιλιάδες πολίτες έχουν συγκεντρωθεί από τις 6 το απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος, αλλά και σε δεκάδες πόλεις της χώρας, και διαδηλώνουν ειρηνικά στο πλαίσιο των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας υπό τον τίτλο «Αγανακτισμένοι Πολίτες», οι οποίες οργανώθηκαν μέσα από τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης.

Με ένα πανό που γράφει το σύνθημα «Είμαστε ξύπνιοι. Τι ώρα είναι; Ώρα να φύγουν!», στα ισπανικά και τα ελληνικά, τουλάχιστον 15.000 άτομα -κυρίως νέοι- έχουν συγκεντρωθεί στην πλατεία Συντάγματος, κατακλύζοντας όλους τους γύρω δρόμους. Κλειστή είναι η λεωφόρος Αμαλίας, μπροστά στη Βουλή. Οι συγκεντρωμένοι φωνάζουν σύνθηματα, όπως «κλέφτες-κλέφτες».

Συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα

Εκτός από την Αθήνα, αντίστοιχες συγκεντρώσεις βρίσκονται σε εξέλιξη στον Λευκό Πύργο στη Θεσσαλονίκη, στην πλατεία Γεωργίου στην Πάτρα, στην πλατεία Ελευθερίας στο Ηράκλειο, τα Χανιά, τα Ιωάννινα, τη Λάρισα, στον Βόλο, στην πλατεία Πάρκου στη Λαµία, στην Κέρκυρα και σε άλλες πόλεις.

Οι εκδηλώσεις που διοργανώνονται είναι στα πρότυπα των διαδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα στην Ισπανία τις τελευταίες ηµέρες. Οι κινητοποιήσεις οργανώθηκαν χθες µέσω του facebook και πολύ γρήγορα χιλιάδες πολίτες έστειλαν ηλεκτρονικά µηνύµατα υποστήριξης στις σελίδες που δηµιουργήθηκαν.

Μέχρι αργά το απόγευμα, η σελίδα «Αγανακτισµένοι στο Σύνταγµα» είχε συγκεντρώσει περισσότερα από 32.000 μέλη, ενώ ξεπερνούσαν τις 24.000 όσοι δήλωναν ότι θα συµµετάσχουν στην αντίστοιχη εκδήλωση της Θεσσαλονίκης µε τίτλο «Αγανακτισµένοι στον Λευκό Πύργο».

Τι πρεσβεύουν

«Η λέξη ''Αγανακτισμένοι'' δεν θέλει με τίποτα να υποκινήσει ή να υποδείξει τον τρόπο. Απεναντίας, δηλώσαμε από την αρχή ότι θέλουμε να βρεθούμε ειρηνικά και αυθόρμητα. Χωρίς σχέδιο και πλάνο. Μόνο να δηλώσουμε την ειρηνική διαμαρτυρία μας», γράφουν οι διαχειριστές της ομάδας «Αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα».

«Δηλώνουμε ειρηνικά την αγανάκτησή μας κατά της κρίσης. Κατά όλων αυτών που μας οδήγησαν σε αυτό το σημείο. Αυθόρμητα, χωρίς κόμματα, ομάδες και ιδεολογίες», τονίζουν.

Πηγή:tanea.gr

ΟΟΣΑ: Προβλέπει ύφεση και υψηλή ανεργία στην Ελλάδα

Τετάρτη, 25 Μαΐου 2011

 

 

 

Τα spreads θα αρχίσουν να υποχωρούν… από το 2012

Έλλειμμα στο 7,5% του ΑΕΠ, ύφεση στο 2,9%, εκτίναξη της ανεργίας στο 16% και πληθωρισμό στο 2,9% προβλέπει για φέτος ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για την Ελλάδα στην έκθεσή του για την παγκόσμια οικονομία.

Ο Οργανισμός χαρακτηρίζει ως «απαραίτητη» την τήρηση του Μνημονίου για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χώρας, την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των αγορών, την βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους μακροχρόνια και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Κατά τον ΟΟΣΑ, η επιτυχία του προγράμματος εξαρτάται από τον αυστηρό έλεγχο των δαπανών και την περαιτέρω πρόοδο στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, σε συνδυασμό με την προώθηση ευρέων μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση των δυσκαμψιών στην δημοσιονομική διαχείριση, καθώς και στις αγορές εργασίας και προϊόντων.

Για το 2012, ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι το έλλειμμα θα μειωθεί στο 6,5% του ΑΕΠ, η ανεργία θα αυξηθεί περαιτέρω και θα ανέλθει στο 16,4%, ενώ η ελληνική οικονομία θα καταγράψει θετικό ρυθμό ανάπτυξης (0,6%) και ο πληθωρισμός θα υποχωρήσει στο 0,7%.

Στη ίδια έκθεση τονίζει ότι το κόστος δανεισμού (spreads) της Ελλάδα αναμένεται να διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα για το υπόλοιπο του έτους και δεν θα υποχωρήσει μέχρι το 2012.

Οι αναλυτές του Οργανισμού ωστόσο, επισημαίνουν πως τα επίπεδα χρέους της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας δεν είναι διατηρήσιμα αν τα επιτόκια της αγοράς παραμείνουν σε υψηλό επίπεδο για πολύ καιρό, ενώ οι πολιτικές επιλογές για επαναφορά των χωρών σε έναν υγιή δημοσιονομικό «δρόμο» ενέχουν μεγάλα ρίσκα.

Όπως τονίζεται στην έκθεση του οργανισμού, οι τρεις προαναφερθείσες χώρες αντιμετωπίζουν σοβαρότατες δυσκολίες ακόμα και αν ανταποκριθούν στους στόχους που έχουν τεθεί στο πλαίσιο των πακέτων διάσωσής τους από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ. «Ακόμη και εάν οι κυβερνήσεις ανταποκριθούν στους δημοσιονομικούς στόχους, η δημοσιονομική τους θέση δεν θα είναι βιώσιμη, εάν τα επιτόκια της αγοράς παραμένουν σε τόσο υψηλά επίπεδα όσο είναι τώρα» αναφέρει ο ΟΟΣΑ.

Οι αναλυτές του εκτιμούν πως υπάρχουν τρεις εναλλακτικές πολιτικές αντιμετώπισης της κατάστασης, τονίζοντας ωστόσο πως και οι τρεις ενέχουν κινδύνους. Η πρώτη επιλογή είναι η συνεχιζόμενη στήριξη από την ΕΕ και το ΔΝΤ με επιτόκια χαμηλότερα της αγοράς. «Εάν όμως, κάποια από αυτές τις χώρες δεν μπορέσει να αποπληρώσει τα χρέη της στα προσφερόμενα επιτόκια, η συνεχιζόμενη στήριξη απλώς θα αναβάλει την αντιμετώπιση των μη διατηρήσιμων θέσεων» προειδοποιεί ο ΟΟΣΑ.

Η δεύτερη επιλογή είναι να αναδιοργάνωση του χρέους, κάτι όπως που θα πρέπει να γίνει για μία «πολύ εκτεταμένη περίοδο» και με χαμηλά επιτόκια ώστε να ανακτηθεί η δημοσιονομική βιωσιμότητα. Η τρίτη επιλογή είναι η πιο ευρεία αναδιάρθρωση του χρέους. Ο ΟΟΣΑ πάντως επισημαίνει πως υπάρχουν παράγοντες που θα πρέπει να εξεταστούν πρώτα σε αυτή την περίπτωση, όπως το πώς θα αποφευχθεί η κατάρρευση του εγχώριου τραπεζικού συστήματος και οι μετάδοση σε άλλες χώρες.


Newsbeast.gr

Το γράφημα που έκανε την Τρόικα να σκεφτεί τη λέξη ‘αναδιάταξη’

 May 25, 2011

 Του Πάνου Παναγιώτου, http://www.xrimanews.gr/,  

 

Στην αρχή ειπώθηκε πως η Ελλάδα θα χρειαζόταν ένα δάνειο ύψους 40 δις ευρώ για αντιμετωπίσει τις δανειακές της ανάγκες. Σύντομα, το ύψος του δανείου αυξήθηκε στα 110 δις ευρώ με την πρόβλεψη ότι θα ήταν αρκετό για να δώσει λύση στην ελληνική κρίση χρέους μέσα σε τρία χρόνια, με την παράλληλη υιοθέτηση του μνημονίου. Οκτώ μήνες αργότερα, το χρέος είχε απογειωθεί, η οικονομία είχε υποστεί τη μεγαλύτερη ύφεση των τελευταίων 35, περίπου, ετών και η ανεργία είχε εκτοξευτεί σε επίπεδα ρεκόρ, υποδεικνύοντας με τον πιο δραματικό τρόπο ότι η Τρόικα χρησιμοποίησε τη λάθος συνταγή, σε λάθος τόπο και λάθος χρόνο. Αν και δεν το παραδέχτηκε επίσημα ποτέ, η Τρόικα αναγνώρισε τα λάθη της αλλά δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη και προτίμησε αντ’ αυτού να τη ρίξει στην Ελλάδα.

Και αυτό γιατί όσο και αν υποστηρίζουμε πως η Ελλάδα δεν κατάφερε να κάνει πολλά σε κάποιους τομείς, η αλήθεια είναι πως το μέγεθος του οικονομικού πόνου που υπέστησαν οι πολίτες της και το μέγεθος των αλλαγών και της μείωσης του δημόσιου τομέα που επετεύχθη (με το λάθος, πιθανώς, τρόπο) είναι πρωτοφανή για τη Ελλάδα αλλά και χωρίς προηγούμενο σε ευρωπαϊκή χώρα.

Με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, λοιπόν, να ανησυχεί μήπως μετατραπεί σε μία κακή τράπεζα η οποία θα μπορούσε να απειληθεί ακόμη και με πτώχευση, με τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας και ιδιαίτερα τη Γερμανία να παίζουν υποκριτικά το ρόλο του αναμάρτητου, αυστηρού κριτή και τιμωρού και με το ΔΝΤ να κάνει το μόνο που γνωρίζει, δηλαδή να πιέζει για τη λήψη ακραίων μέτρων λιτότητας, ως μόνη λύση(;) για τη μείωση του χρέους, δηλαδή την αντιμετώπιση του πραγματικού προβλήματος της χώρας, προτάθηε η πώληση δημόσιας περιουσίας.

Η αλήθεια, βεβαια, είναι πως η ‘λύση’ αυτή υπήρχε εξ αρχής, χωρίς την ανάγκη των μέτρων που οδήγησαν στην ύφεση, με τη διαφορά πως τότε, δε θα δεχόταν κανείς αυτή την επιλογή. Η ανάγκη πώλησης περιουσίας για τη μείωση του χρέους έγινε τόσο προφανής για την Τρόικα που δε δίστασε να την ανακοινώσει με συνοπτικές διαδικασίες στον ελληνικό λαό σε μία τυπική συνέντευξη τύπου προκαλώντας πανικό στην κυβέρνηση και σοκ στα κόμματα της αντιπολίτευσης με την Ελλάδα να ασχολείται αποκλειστικά με αυτό το θέμα για λίγες ημέρες μέχρι που η Τρόικα αναγκάστηκε να ζητήσει συγνώμη και ο Πρωθυπουργός να υποσχεθεί πως θα απαγορεύσει την πώληση περιουσίας με νόμο, κάτι που φυσικά ούτε πίστευε όταν το είπε ούτε και το έκανε ποτέ πράξη.

Σε όλα αυτά προστέθηκε η επιβεβαίωση για την αδυναμία της Ελλάδας να βγει στις αγορές το 2012, όπως, για ανεξήγητους λόγους, προέβλεπε το μνημόνιο πως θα συνέβαινε ενώ αποκαλύφθηκε πως τελικά η Ελλάδα δεν ήταν ασφαλής ούτε στο 2011 καθώς τα κεφάλαια της αρκούν, μόλις, μέχρι τον Ιούλιο.

Το κερασάκι στην τούρτα, όμως, ήταν η διαπίστωση πως η πορεία της Ελλάδας, τουλάχιστον χρηματοπιστωτικά, είναι πανομοιότυπη με αυτήν της Αργεντινής λίγο πριν οδηγηθεί στην πτώχευση. Σε αυτό έπαιξε ρόλο το γράφημα της φωτογραφίας, όπου αποτυπώνεται κατ’ αντιπαράθεση το επιτόκιο του 5εατούς ομολόγου της Αργεντινής από την προσφυγή της στο ΔΝΤ μέχρι τη στιγμή που κήρυξε πτώχευση, με αυτό της Ελλάδας από το Νοέμβριο του 2010 μέχρι τον Απρίλιο του 2011.

Τον Ιανουάριο του 2001 το ΔΝΤ είχε, ήδη, εγκρίνει ένα δάνειο ύψους 40 δις για την Αργεντινή ενώ μέχρι το Μάιο του ίδιου έτους η Αργεντινή είχε πετύχει την εθελοντική επιμήκυνση ως το 2005 χρέους ύψους 29,5 δις δολαρίων το οποίο κρατούσαν τοπικές τράπεζες και φορείς.

Το Σεπτέμβριο του 2001 τα επιτόκια των ομολόγων της Αργεντινής είχαν φτάσει στο επίπεδο που βρίσκονται σήμερα τα ελληνικά ενώ η χώρα κατηγορήθηκε πως καθυστερούσε στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και έτσι οι στόχοι που είχαν τεθεί από το ΔΝΤ δεν επιτυγχάνονταν με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί μία μαύρη τρύπα που χρειαζόταν νέα χρηματοδότηση.

Σε εκείνη τη φάση το ΔΝΤ συμφώνησε να παράσχει και δεύτερο δάνειο ύψους 8 δις δολαρίων στην Αργεντινή με την υποχρέωση να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις. Μόλις δύο μήνες αργότερα και παρά το νέο αυτό δάνειο, η Αργεντινή κήρυξε στάση πληρωμών, με την πρώτη πληρωμή των δανειστών να ακυρώνεται στις αρχές του 2002.

Αν και πολύ διαφορετικές περιπτώσεις, οι ομοιότητες μεταξύ Αργεντινής και Ελλάδας δε σταματούν στο διάγραμμα των επιτοκίων των 5αετών τους ομολόγων αλλά μάλλον απλά αποτυπώνονται σε αυτό. Έτσι, η Τρόικα πείστηκε πως αν θέλει να αποφύγει η Ελλάδα να γίνει η Αργεντινή της Ευρώπης τότε πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται και το ενδεχόμενο αρχής διαπραγματεύσεων με τους ιδιώτες κατόχους ελληνικού χρέους, ώστε να επιτευχθεί μία συνολική προσέγγιση του ελληνικού προβλήματος.

 

Πάνος Παναγιώτου

χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
XrimaNews.gr

Real-Politics

Ησυχία. Μην ξυπνήσουν οι Έλληνες

Μαΐου 25, 2011

Δεν γνωρίζουμε, αν  πράγματι, το παραπάνω, είναι γραμμένο σε πανώ σε Ισπανική πλατεία, όπως ειπώθηκε. Αλλά σε κάθε περίπτωση, φαίνεται να εκφράζει την  σημερινή πραγματικότητα.
Ενώ έχουν συμβεί πολύ σημαντικές αλλαγές, ο κόσμος φαίνεται να  μην αντιδρά. Η κυβέρνηση, παίρνει    εναντίον μας,  το ένα μέτρο μετά το άλλο. Καταλύθηκε η Εθνική μας ανεξαρτησία (όση υπήρχε δηλαδή). Ήρθαν και επίσημα και εγκαθίδρυσαν τη δικτατορία τους, στην Αθήνα. Παίρνουν τις αποφάσεις εκείνοι, απροκάλυπτα πια. Στην τελευταία σύνοδο στην Ε.Ε. ενημερώθηκαν για την οικονομική κατάσταση στη χώρα μας, όχι από τον κατ’ όνομα Υπουργό Οικονομικών, αλλά από τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ.  Ζητούν να διαχειριστούν εκείνοι με εταιρία[1]     που θα συστήσουν τις ‘αποκρατικοποιήσεις’. Δηλαδή αρπάζουν την περιουσία μας και αναλαμβάνουν να την πουλήσουν[2] οι ‘Τροικανοί’. Μας ανακοινώνουν τις αποφάσεις τους, που πρέπει να γίνουν δικοί μας νόμοι.  Εξαφάνισαν κάθε ίχνος  (ακόμα και αυτής    της Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Πηγή: olympia.gr

Να αποφασίσουν οι Έλληνες

Αποφάσεις στα όρια της νομιμοποίησης

Δεν αντιλαμβανόμαστε το επιχείρημα που θέλει τη χώρα να καταρρέει στο ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων εκλογών. Πέραν του ότι συνιστά προσβολή στο λαό αυτής της χώρας, αφού ουσιαστικά αμφισβητεί τα κυριαρχικά του δικαιώματα, είναι και επικίνδυνο για τη Δημοκρατία η οποία υποκαθίσταται εν τη ουσία από μια κυβερνητική ελίτ η οποία συναποφασίζει με τη τρόικα για το μέλλον της Ελλάδας και των Ελλήνων. Αλλά ακόμα κι αν παραβλέψουμε όλα αυτά, ποιος πιστεύει ειλικρινά ότι οι εκλογές θα επιφέρουν μεγαλύτερη καταστροφή από αυτή που έχει επιφέρει η κυβερνητική πολιτική; Ακόμα και εντός της κυβέρνησης αυξάνονται οι φωνές που υποστηρίζουν ότι οι αποφάσεις τους κινούνται στα «όρια της νομιμοποίησης». Σε τελευταία ανάλυση οι Έλληνες-και μόνο αυτοί- έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν για το μέλλον τους. Ούτε ο κ. Παπακωνσταντίνου, ούτε ο κ. Παπανδρέου, ούτε ο κ. Σαμαράς ούτε και κανένας άλλος.

Statesmen.gr

Ο Καμπουράκης “έβγαλε στη σέντρα” τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ!

25.05.2011OFF THE RECORD
Ενδεικτικό της δύσκολης κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και της Κυβέρνησης, μετά τα μέτρα που παρουσίασε στο πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, και τις αποκρατικοποιήσεις τις οποίες ανακοίνωσε ο Γιώργος Πεταλωτής, είναι το γεγονός ότι οι βουλευτές αλλά και οι υπουργοί δεν δείχνουν ιδιαίτερη διάθεση να ανταποκριθούν στις προσκλήσεις που τους απευθύνουν οι δημοσιογράφοι, και να συμμετάσχουν σε μια τηλεοπτική ή ραδιοφωνική εκπομπή.
Αυτό αποκάλυψε ο Δημήτρης Καμπουράκης, που μαζί με τον Γιώργο Οικονομέα καλύπτουν με επιτυχία την πρωινή ζώνη του Μεγάλου Καναλιού, παρουσιάζοντας την εκπομπή «Κοινωνία Ώρα Mega». Μιλώντας λοιπόν στο ξεκίνημα της σημερινής εκπομπής, ο Δημήτρης Καμπουράκης… έβγαλε στη σέντρα τα μέλη της Κυβέρνησης αλλά και του υπουργικού συμβουλίου, τα οποία δεν θέλησαν να βγουν στην εκπομπή, και να μιλήσουν για το πώς διαμορφώνεται πλέον το πολιτικό σκηνικό.
Σύμφωνα με πληροφορίες, αντίστοιχο πρόβλημα έχουν αντιμετωπίσει οι παρουσιαστές και άλλων εκπομπών, που διαπιστώνουν έλλειψη προθυμίας από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να τοποθετηθούν δημοσίως για τις εξελίξεις, και να υπερασπιστούν τα δημοσιονομικά μέτρα του Γιώργου Παπακωνσταντίνου.

Πηγή:  Statesmen.gr

Μια απλή αναλογική λύση για την συνεισφορά αποπληρωμής του χρέους

Τετάρτη, 25 Μαΐου 2011

Μια απλή αναλογική λύση για την συνεισφορά αποπληρωμής του χρέους από αυτούς που τα έχουν φάει.
Με δεδομένες τις φορολογικές δηλώσεις που έχει κάνει ο κάθε κάτοχος ΑΦΜ (ιδιώτης -εταιρεία - κλπ.), από την αρχή που απόκτησε ΑΦΜ, ότι έχει και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τα εισοδήματα του, θα κατάσχεται για την αποπληρωμή του χρέους.
Πόσο δύσκολο είναι να πιάσουν όσους τα έχουν φάει και τα έχουν αρπάξει !!!?? Καθόλου δύσκολο, απλά δεν θέλουν...

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

 

Πηγή: tromaktiko

Μια «πρώτη» νίκη

Τετάρτη, 25 Μαΐου 2011

Αρης Ραβανός

Μια πρώτη νίκη, ιδιαίτερα σημαντική θεωρούν, ότι πέτυχαν στη Νέα Δημοκρατία, με την κίνηση του Πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου να δηλώσει δημόσια από το βήμα του ΣΕΒ, ότι συμφωνεί με ορισμένες «γαλάζιες» προτάσεις.
Στο επιτελείο του προέδρου της Ν.Δ. κ. Αντ. Σαμαρά,
επισημαίνουν ότι χρειάζεται ακόμα να γίνουν πολλά, καθώς μέχρι στιγμής, υπάρχουν ψήγματα σύγκλισης και όχι συναίνεσης και ευελπιστούν να κερδίσουν μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης και κυρίως να αποτελέσουν ανάχωμα για κοινωνική έκρηξη.

Η χθεσινοβραδινή κίνηση του κ. Παπανδρέου να αποδεχθεί δημόσια ότι είναι έτοιμος να υιοθετήσει ορισμένες από τις προτάσεις που παρουσίασε ο πρόεδρος της Ν.Δ. στο Ζάππειο ΙΙ, εκτιμάται ως μια θετική εξέλιξη, που δίνει πόντους στο κόμμα και στον αρχηγό του.

Παράλληλα, στην ηγετική ομάδα της Ν.Δ. εκτιμούν ότι το «όχι» που είπε ο κ. Σαμαράς στον Πρωθυπουργό, στην κατ’ ιδίαν συνάντησή τους στο Μέγαρο Μαξίμου για τη φιλοσοφία και τις γενικές αρχές του Μεσοπρόθεσμου Δημοσιονομικού Προγράμματος, τον ενδυναμώνει στο πολιτικό σκηνικό, αν και στο εσωτερικό της Κ.Ο. διατυπώνονται πολλές ενστάσεις.

Στη Ν.Δ. είδαν πολλοί θετικά την ομιλία του κ. Παπανδρέου να λέει στο βήμα του ΣΕΒ, ότι εξετάσει μια σειρά των προτάσεών της, όπως: αποκρατικοποιήσεις, διευκόλυνση εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου (δηλ. συμψηφισμός), περιουσιολόγιο, ηλεκτρονική συνταγογράφηση, παραθεριστική κατοικία, επαναπατρισμός κεφαλαίων, σταδιακή κατάργηση «φόρων υπέρ τρίτων», ρύθμιση των αυθαίρετων κτισμάτων, «εργασιακή εφεδρεία».
«Ο Σαμαράς σε επίπεδο πολιτικής τακτικής κερδίζει μέχρι στιγμής, αλλά κανείς δεν ξέρει τι κέρδος θα έχει μεσοπρόθεσμα» αναφέρει στο «Βήμα» βουλευτής που θεωρεί ότι η Ν.Δ. δεν πρέπει να είναι δογματική.

Η τρόικα στη Ν.Δ. Σε αυτό το κλίμα, από τη Ν.Δ. θεωρείται ιδιαίτερα κρίσιμη και σημαντική η σημερινή συνάντηση των εκπροσώπων της τρόικας –κατόπιν αιτήματός τους- με το «γαλάζιο» οικονομικό επιτελείο.
Οι αναπληρωτές τομεάρχες Οικονομίας, κκ. Χρ. Σταϊκούρας και Ν. Μηταράκης και οι βασικοί σύμβουλοι του κ. Σαμαρά επί των οικονομικών, ο καθηγητής κ. Ι. Μουρμούρας και ο κ. Χρ. Λαζαρίδης θα έχουν εκτενή συζήτηση με την «τρόικα» στις πέντε το απόγευμα στα γραφεία του κόμματος.
Στη συνάντηση αναμένεται να συζητηθούν τα μέτρα που προτείνει ο κ. Σαμαράς για την ανάκαμψη της οικονομίας και κυρίως θα επικεντρωθούν στην κοστολόγηση του Ζαππείου ΙΙ.
Υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη επεσήμαναν, ότι η επιλογή των εκπροσώπων της τρόικας να συζητήσουν τις προτάσεις της Ν.Δ. δείχνει τη σημασία που δίνουν στο Ζάππειο ΙΙ και στο «γαλάζιο» επικαιροποιημένο οικονομικό πρόγραμμα.

Θετικός ο ΚαραμανλήςΙδιαίτερα θετικός εμφανίζεται για τη στρατηγική του κ. Σαμαρά –σύμφωνα με πληροφορίες του Βήματος- ο τέως Πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής που ανέφερε σε συνομιλητές του, ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ. κινείται στη σωστή κατεύθυνση.
Ο κ. Καραμανλής, φέρεται ότι υποστήριξε σε συνομιλίες του την επιλογή του κ. Σαμαρά να πει «όχι» στη φιλοσοφία και τις βασικές αρχές του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγράμματος, αλλά ταυτόχρονα συμφωνεί και με την απόφασή του να υπάρξει σύγκλιση σε ορισμένα σημεία, όπως π.χ. για τις αποκρατικοποιήσεις.
Εξάλλου, όπως λένε όσοι ξέρουν τις απόψεις του, μονίμως τονίζει ότι επί κυβέρνησής του είχαν ξεκινήσει οι διαδικασίες για αποκρατικοποίηση ορισμένων εταιρειών του δημοσίου, που όμως δεν προχώρησε όπως λέει, το ΠαΣοΚ.

Διαφορετικές γραμμές στην Κ.Ο. Κυρίαρχο θέμα για την ηγετική ομάδα της Ν.Δ. είναι πλέον να μην υπάρξουν παρεκκλίσεις από την κεντρική γραμμή και όπως λένε «να μη νοθευτεί» το βασικό μήνυμα του κ. Σαμαρά και κυρίως να μην εμφανιστεί η Κ.Ο. με αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις.
Γι’ αυτό και γίνεται προσπάθεια στο παρασκήνιο να αποτραπούν ενδεχόμενες κινήσεις βουλευτών με πιο φιλελεύθερες ιδέες, που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν σύγχυση ως προς τη γραμμή του κόμματος.
«Το ζητούμενο είναι η ενιαία στάση. Όλοι πρέπει να συνταχθούν πίσω από τον Σαμαρά. Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού» λένε στελέχη της «προεδρικής φρουράς» και υπερθεματίζουν για τη στρατηγική του κ. Σαμαρά.
Επίσης υπάρχουν βουλευτές που είναι ψηλά στην κομματική πυραμίδα που τονίζουν: «Στην πρώτη κίνηση που θα γίνει, θα πρέπει να υπάρξει αυστηρή δημόσια προειδοποίηση και στη δεύτερη, να προχωρήσουν σε πειθαρχικές κυρώσεις».

Η στερνή ανάσα της ευρωπαϊκής ιδέας

του Γιάνη Βαρουφάκη 25/05/2011

Κάποτε, το κύριο σύνθημα υπέρ της αστικής δημοκρατίας ήταν το σύνθημα: Κανένας φόρος χωρίς αντιπροσώπευση. Πέρασαν αιώνες για να γίνει δικαίωμα αυτό το αίτημα: Κανείς δεν θα φορολογείτο ξανά χωρίς να έχει το δικαίωμα λόγου και ψήφου, μέσω αντιπροσώπων του, στο σώμα που παίρνει αποφάσεις φορολογικού χαρακτήρα.
Αργότερα προέκυψε η ιδέα να μαζευτούν οι λαοί της Ευρώπης κάτω από την ίδια στέγη, την Ευρωπαϊκή Ένωση, με μοναδικό γνώμονα αυτό το απλό, ισχυρό ιδεώδες: την ιδέα ότι καμία φορολογική εξουσία πάνω μας δεν νομιμοποιείται χωρίς ουσιαστική αντιπροσώπευση που να είναι ισότιμη ανεξάρτητα του πόσο πλούσιοι ή φτωχοί, χρεωμένοι ή φερέγγυοι, παραγωγικοί ή αναποτελεσματικοί είμαστε.
Έτσι, με αυτό τον μπούσουλα, διαφορετικοί λαοί, που μιλούν διαφορετικές γλώσσες, και έχουν διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, βαλθήκαμε να φτιάξουμε από κοινού έναν φάρο που να στέλνει το φως της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στις τέσσερεις γωνιές της οικουμένης - ένα φως που να δίνει ελπίδα στην Αφρική, στην Κίνα, στα πέρατα της γης ότι η απλή αυτή ιδέα της ισότιμης αντιπροσώπευσης σε όλα τα κέντρα αποφάσεων μπορεί να δουλέψει.
Πρόσφατα όμως ήρθε η Κρίση. Ξάφνου, το φως τους φάρου άρχισε να τρεμοπαίζει. Η Ελλάδα έγινε, εν μια νυκτί, η πρώτη χώρα-βωμός της Ευρώπης επί της οποίας η Ευρώπη θυσιάζει το απλό αυτό ιδεώδες. Η πρώτη χώρα όπου επιβάλλεται η σκληρότερη μορφή φορολογίας, η ιδιωτικοποίηση κοινής μας περιουσίας, άνευ του δικαιώματος στην αντιπροσώπευση.
Βέβαια ένας λαός μπορεί, αν το θελήσει, να ιδιωτικοποιήσει ό,τι θέλει όποτε θέλει, ακριβώς όπως μια οικογένεια μπορεί να πουλήσει τα κειμήλιά της. Υπάρχουν δύσκολες στιγμές που όχι μόνο νομιμοποιείται αλλά και που είναι φρόνιμο να το κάνει.  Όμως αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα σήμερα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό: Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, υπό το καθεστώς του πανικού που προκάλεσε η αφροσύνη τους ένα χρόνο τώρα, αποφάσισαν ότι, όχι μόνο θα πουλήσουμε τα ασημικά της οικογένειάς μας αλλά, και εδώ είναι το ζουμί, ότι θα αναλάβουν οι ίδιοι (μέσω δικών τους ατζέντηδων) τόσο την πώληση όσο και την διάθεση των εσόδων.
Υπάρχουν βέβαια επιχειρήματα ότι εμείς οι έλληνες χρωστάμε αυτά τα χρήματα και πως, απλώς, ήρθε η ώρα της κατάσχεσης, της απαλλοτρίωσης. Όμως αυτό το επιχείρημα ισοδυναμεί με την ταύτιση των ελλήνων πολιτών με το ελληνικό κράτος - μια ταύτιση που αναιρεί όλους τους αγώνες της Ευρώπης (από την Γαλλική και την Ελληνική Επανάσταση έως και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο). Ισοδυναμεί με ισοπέδωση των δικαιωμάτων πιστωτών με δυνατή φωνή στους διαδρόμους της εξουσίας και των δικαιωμάτων των άφωνων πολιτών.
Η χθεσινή μέρα ήταν κομβικής σημασίας για την Ευρωπαϊκή Ιστορία. Ήταν μια ιστορική στιγμή που οι ευρωπαίοι δημοκράτες (Ιρλανδοί, Σκοτσέζοι, Γάλλοι, Γερμανοί, Άγγλοι, Ολλανδοί, Ουαλλοί, Ισπανοί, όλοι οι πολίτες της Ευρώπης που καμάρωναν για τα επιτεύγματα της δημοκρατίας στην γηραιά μας ήπειρο) καλό θα ήταν να τιμήσουν με ενός λεπτού σιγή. Γιατί αυτή την στιγμή κηδεύεται η δημοκρατική ψυχή της Ευρώπης. Στην Αθήνα όπου, όπως μας αρέσει να λέμε, γεννήθηκε.

Protagon.gr

Θυμός ή κόπωση;

του Κώστα Γιαννακίδη 25/05/2011

Την τελευταία φορά που εμφανίστηκαν «Αγανακτισμένοι πολίτες» στην Ελλάδα, ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ, διάβαζαν Αυριανή και αγαπούσαν τα ΜΑΤ του αξέχαστου Αρκουδέα. Μάλιστα είχαν αποκτήσει και κάτι σαν θεσμική ιδιότητα, κοινώς τα δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ στα τέλη των '80ς τους ανέφεραν ως μια υπαρκτή οντότητα. «Στο σημείο επενέβη ομάδα αγανακτισμένων πολιτών και η συγκέντρωση διαλύθηκε». Γενικώς στην Ελλάδα το φαινόμενο των αγανακτισμένων πολιτών θρέφεται κυρίως από τις διαθέσεις του κράτους και τις ορμές του παρακράτους.
Όχι όμως και τώρα. Αυτή τη φορά οι «Αγανακτισμένοι» αντιπροσωπεύουν κάτι διαφορετικό. Τι; Δεν το γνωρίζουμε. Μπορεί να αντιπροσωπεύουν πολλά, ίσως όμως να αντιστοιχούν και σε ένα κενό σύνολο. Θα το μάθουμε το απόγευμα από τον αριθμό των ανθρώπων που θα συγκεντρωθεί στις πλατείες των μεγάλων πόλεων. Δεν μπορεί, θα έχετε πληροφορηθεί τα σχετικά. Στην Ισπανία οι «Αγανακτισμένοι» γέμισαν τις πλατείες και ύψωσαν ειρηνική φωνή ενάντια στην υποβάθμιση της ζωής τους. Εκεί η κοινή δράση συντονίστηκε από την κοινωνική δικτύωση, το facebook και το twitter σήκωσαν τους ανθρώπους από τα γραφεία και τους κατέβασαν στις πλατείες. Χωρίς συγκεκριμένη ατζέντα, αλλά και με ένα απλό  αίτημα: καλύτερη ζωή, ανθρώπινες απαντήσεις στην κρίση. Και, παρά τα όσα λέγονται εδώ, η πρωτοβουλία τους δεν σκοπεύει να απαξιώσει την πολιτική στο σύνολο της, στρέφεται κατά της κατεστημένης τάξης πραγμάτων. Το σύνθημα είναι σαφές: «είμαστε εναντίον της ηλιθιότητας, όχι της πολιτικής.»
Η αντίστοιχη ελληνική πρωτοβουλία εκδηλώθηκε μαζί με τη νέα καταιγίδα των εισπρακτικών μέτρων. Στο Facebook δημιουργήθηκαν σελίδες για συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων» σε Αθήνα (Σύνταγμα), Θεσσαλονίκη (Λ. Πύργο) και Πάτρα (Πλατεία Γεωργίου). Οι συγκεντρώσεις θα αρχίσουν στις 18.30 και θα ολοκληρωθούν στις 23.30. Δεν υπάρχει κεντρική οργάνωση. Ούτε συνθήματα. Και φυσικά δεν θα στηθεί εξέδρα ή μεγαφωνική εγκατάσταση. Η πρωτοβουλία διεκδικεί συλλογικότητα, συνεπώς δεν θα μπορούσε να αναθέσει σε κάποιον οργανωτική ευθύνη. «Η λέξη Αγανακτισμένοι δεν θέλει με τίποτα να υποκινήσει ή να υποδείξει τον τρόπο. Απεναντίας, δηλώσαμε από την αρχή ότι θέλουμε να βρεθούμε ειρηνικά και αυθόρμητα. Χωρίς σχέδιο και πλάνο. Μόνο να δηλώσουμε την ειρηνική διαμαρτυρία μας»
Είναι, λοιπόν, μία πρωτοβουλία που απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο στην κοινωνία των πολιτών. Δεν υπάρχει κόμμα, πολιτικός ή συνδικαλιστικός φορέας που να ενθουσιάζεται με την ιδέα. Τα κόμματα εξουσίας αδιαφορούν και η Αριστερά ανησυχεί καθώς πρόκειται για δράση που απευθύνεται στο πολιτικό της ακροατήριο. Γι' αυτό και οι «Αγανακτισμένοι» αξίζουν περισσότερα από συγκυριακές ματιές που προσπερνούν κατηφείς. Μπορεί να μην υπάρχει σχέδιο, κατάλογος αιτημάτων και πολιτικός σχεδιασμός. Είναι, όμως, μία ευκαιρία για την κοινωνία να δείξει τη δυσφορία της απέναντι σε όλα τα κομμάτια του συστήματος που την οδήγησαν ως εδώ. Αν οι πλατείες συγκεντρώσουν κόσμο, τότε η κοινωνία των πολιτών θα καταγράψει σφυγμό. Αρκεί βέβαια να υπάρχει, να έχει επιζήσει κάτω από κομματικά πανό και συνδικαλιστικές τανάλιες. Αν δεν συμβεί κάτι ιδιαίτερο, αν οι πλατείες δεν φουσκώσουν έστω ελάχιστα από κόσμο, τότε θα καταλάβουμε ότι δεν εμπιστευόμαστε πλέον ούτε τον εαυτό μας. Η κόπωση θα είναι μεγαλύτερη από τον θυμό.

Protagon.gr

Συνάντηση Παπούλια Παπανδρέου

 

 25 Μαΐου, 2011

Με το θέμα των πρόωρων εκλογών να παραμένει ορθάνοιχτο, παρά τις σχετικές διαψεύσεις από το Μαξίμου, ο πρωθυπουργός θα συναντηθεί σήμερα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο  Γιώργος Παπανδρέου, παρά τις αρνήσεις που εισέπραξε επιμένει, στη συναίνεση.
Αμέσως μετά τη συνάντηση με τον Κ. Παπούλια αναχωρεί για το Παρίσι για τον εορτασμό των 50 χρόνων του ΟΑΣΑ.


Kentrinews.gr