Σχέδιο χρεωκοπίας της Ελλάδας;

Η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε πέρυσι κατά 6,8% και η ανεργία ξεπέρασε το 20%. Από την άλλη το πρωτογενές έλλειμμα ξεπερνά ακόμη τα 5δις γεγονός που σημαίνει ότι η ελληνική οικονομία θα συρρικνωθεί περαιτέρω.

Τα μέτρα που έχουν επιβληθεί από την Τρόικα έχουν ρίξει την οικονομία σε ένα θανατηφόρο σπιράλ που ανατροφοδοτείται διαρκώς και με νέα μέτρα προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που έχουν επιβληθεί.

Το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων αναμένεται να πάρει το πράσινο φως την Δευτέρα. Δεν πιστεύω όμως ότι θα είναι ένα καθαρό "ναι" αλλά ένα "ναι μεν αλλά". Αυτό το "αλλά" θα συνεπάγεται νέα μέτρα.

Άλλωστε ο στόχος της μείωσης του χρέους στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020 δεν είναι επιτεύξιμος και σύμφωνα με εκτιμήσεις το χρέος θα διαμορφωθεί κοντά στο 130%.

Όσο για τις εκλογές που λέγανε ότι θα γίνουν τον Απρίλιο, το θεωρώ σχεδόν αδύνατο αφού οι Ευρωπαίοι δεν θα ανεχθούν να πάρουν τα ηνία της χώρας πολιτικοί που τους θεωρούν αναξιόπιστους. Ήδη ακούγονται φωνές που ζητάνε να εξαντλήσει την θητεία της η επιβληθείσα υπάρχουσα κυβέρνηση Παπαδήμου.

Την στιγμή που οι Έλληνες φτωχαίνουν  με διαρκείς μειώσεις μισθών και συντάξεων τα χρηματιστήρια και το πετρέλαιο έχουν πάρει την ανηφόρα. Ο DOW οδεύει για τις 13000 μονάδες και το πετρέλαιο έφτασε στα 102 δολάρια. Τα συνεχή QE, άμεσα (FED) και έμμεσα (ΕΚΤ-LTRO) απαξιώνουν την αξία των χρημάτων και γι' αυτό οι επενδυτές προσφεύγουν σε μετοχές τροφοδοτώντας το ράλι. Το πετρέλαιο ακολουθεί. Και είναι περίεργο την στιγμή που η παγκόσμια ζήτηση σε μαύρο χρυσό μειώνεται οι τιμές να αυξάνονται.

Εννοείται ότι το ράλι αυτό επιδεινώνει την ήδη άσχημη κατάσταση του μέσου Έλληνα που ήδη σηκώνει στους ώμους του μια δυσβάστακτη λιτότητα. Όμως ο φόβος της εξόδου από το ευρώ οδηγεί πολλούς στο να ανέχονται έναν αργό θάνατο. Η χώρα δεν γίνεται ανταγωνιστική, η εσωτερική παραγωγή δεν αναπτύσσεται αφού η διαφορά στις τιμές εισαγόμενων και εγχώριων προϊόντων δεν είναι τέτοια που να ευνοεί την στροφή προς το "ελληνικό".

Το πρόβλημα θα επιδεινωθεί, η λύση της ανταλλαγής ομολόγων θα είναι βραχύβια και όλοι θεωρούν σίγουρη την χρεωκοπία της Ελλάδας. Ήδη κυκλοφορεί έγγραφο σε μεγάλες τράπεζες που επεξεργάζεται σχέδιο χρεωκοπίας της Ελλάδας στις 23 του Μάρτη με το κλείσιμο των αγορών και πάγωμα των τραπεζικών  λογαριασμών το Σαββατοκύριακο που ακολουθεί. Περισσότερα γι' αυτό μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Σαφώς και πρόκειται για σχέδιο και όχι για βεβαιότητα. Όμως όταν φθάνουν στο σημείο να έχουν σχέδιο μήπως αυτό σημαίνει κάτι;

Οι επόμενοι μήνες αναμένονται να είναι μια εναλλαγή μαστιγίου και καρότου!

Διαβάστε όλα τα ενδιαφέροντα άρθρα της Ανάλυσης, της Ανάλυσης ΙΙ, της Ανάλυσης ΙΙΙ,  Ανάλυσης IV και της Ανάλυσης V.

Read more: http://center24.blogspot.com/2012/02/blog-post_8418.html#ixzz1mkagmbpg

Αν ισχύουν τα ρεπορτάζ…

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΕΛ. ΚΟΠΑΝΑΣ

Εάν όντως η συμφωνία  της κυρίας Μέρκελ με τους κυρίους Παπαδήμο και Μόντι, στην τηλεδιάσκεψη της Παρασκευής, προβλέπει ότι θα μας δώσουν, για να μας «σώσουν», τα 130 δις Ευρώ, τα οποία όμως θα μας πάρουν πίσω πριν καν μας τα δώσουν, τότε τι είδους «σωτηρία» είναι αυτή;

Έχει βέβαια κάποιο κόστος  η οποιαδήποτε «σωτηρία» και το καταλαβαίνουμε.

Όμως το να πληρώνουμε επί 30 χρόνια πολλαπλάσιους τόκους, κάθε χρόνο, από εκείνους που πληρώνουν οι δανειστές μας για τα δικά τους δάνεια  και για λεφτά  άλλωστε που ποτέ δεν θα φτάσουν στα χέρια μας, δεν… μοιάζει κάπως πολύ με τοκογλυφία;

Θα μου πείτε: εδώ γέμισε ο κόσμος με τοκογλύφους και κάθε λογής πραματευτάδες του χρήματος και εμάς μάς ενόχλησε η  Τρόικα; Δεν κάνουμε το σταυρό μας που βρέθηκαν αυτοί οι χριστιανοί (έστω και προτεστάντες, έστω και τοκογλύφοι) για  να μας σώσουν, αλλά παραπονιόμαστε κι’ από πάνω; Όσοι βέβαια μπλέκουν με τοκογλύφους ή καταστρέφονται ή αυτοκτονούν. Δηλαδή αυτοκτονούν επειδή καταστρέφονται. Ό μη γένοιτο!

Ξέρω. Είναι πολύ απλοποιημένα τα παραπάνω. Αλλά αν πρόβλεπαν ότι ένα μέρος από τα «λεφτά της σωτηρίας» θα μας άφηναν  να το διαθέσουμε στην ανάπτυξη και αν μάλιστα πρόβλεπαν εκείνοι ένα ευρύτερο Σχέδιο ανάπτυξης, για όλες τις ασθενέστερες χώρες της Ένωσης, δεν θάταν  πιο  χρήσιμο και γι’ αυτούς τους ίδιους και για τους «εταίρους» Έλληνες και για ολόκληρη την Ευρώπη;

Είναι τόσο αυτονόητο ώστε δύσκολα ερμηνεύεται –με την απλή λογική- αυτό το δογματικό πείσμα που τους έχει καταλάβει. Πιστεύουν πως υπηρετούν κάποιαν οικονομική ορθοδοξία και το δόγμα τους δεν είναι καν αίρεση.  Μια «σέχτα» είναι, που κάνει πολύ κακό σε όλο τον κόσμο και δίνει μεγάλο πόνο στους Έλληνες.

Κυρίως όμως στους Γερμανούς έχει κάνει πολύ μεγάλη ζημιά ο φανατισμός του κ. Σόιμπλε. Γιατί ποτέ, από το τέλος του πολέμου, δεν ταυτίστηκε (δικαίως ή αδίκως) τόσο καθαρά στη συνείδηση των Λαών της Ευρώπης και  του κόσμου η Γερμανία του σήμερα, με τη φρικτή Γερμανία του χθες.

Statesmen.gr

Κατάληψη της Ε.Ε. από το τραπεζικό λόμπι

Έρευνα του Corporate Europe Observatory ρίχνει φως στο δίκτυο δια­πλοκής που στήθηκε τα τελευταία χρόνια στις Βρυξέλλες.

Eδώ και μερικούς μήνες μια νέα άτυπη οδηγία φαίνεται πως κατατρύχει τους εικονολήπτες και τους υπεύθυνους δημοσίων σχέσεων της ΕΕ: Ό,τι κι αν κάνετε, μην δείχνετε τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί να συνομιλούν με τους εκπροσώπους του τραπεζικού λόμπι.
Από τον Ιούλιο του 2011, όταν ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, οι εικόνες από τα παραλειπόμενα των ευρωπαϊκών Συνόδων δίνονται πλέον με το σταγονόμετρο και σχεδόν ποτέ δεν παρουσιάζουν το βρόμικο –αλλά κοινό– μυστικό της ΕΕ: Ότι τα λόμπι των τραπεζών και του ευρύτερου χρηματοπιστωτικού τομέα συμμετέχουν πλέον στις συνομιλίες των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιβάλλοντας τις θέσεις τους στους εκλεγμένους αντιπροσώπους των λαών της Ευρώπης. Πρόσφατη έρευνα του CorporateEuropeObservatory (Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών), μιας οργάνωσης που παρακολουθεί εδώ και χρόνια τη δράση των λόμπι στην Ευρώπη, ρίχνει φως στο τεράστιο δίκτυο δια­πλοκής που στήθηκε τα τελευταία χρόνια στις Βρυξέλλες.

Στην «καρδιά» της τραπεζικής εισβολής βρίσκεται το περίφημο Διε­θνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (IIF). To «υπερόπλο» των τραπεζιτών δημιουργήθηκε το 1983 για να εκπροσωπήσει τα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του πλανήτη απέναντι σε αναπτυσσόμενες χώρες, όπως το Μεξικό, που βυθίζονταν σε κρίσεις δημόσιου χρέους. Ακόμη και οι πιο σκληροί επικριτές του, όμως, που το χαρακτήριζαν όργανο νεοαποικιοκρατικής πολιτικής, δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι δύο δεκαετίες αργότερα θα εισέβαλε στα θεσμικά όργανα της ΕΕ.

Οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν ευρωπαϊκά θέματα στις Βρυξέλλες παρακολουθούν εμβρόντητοι, εδώ και μήνες, τα στελέχη του IIFνα προσέρχονται στις συνομιλίες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου μαζί με αρχηγούς κρατών. Ενώ, όμως, αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι λομπίστες των τραπεζών συνομιλούν πλέον απευθείας με πρωθυπουργούς, προέδρους και καγκελαρίους, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιχειρεί ακόμη και σήμερα να αποκρύψει το μέγεθος αυτής της διαπλοκής. Πριν από μερικές εβδομάδες το Παρατηρητήριο για την Ευρώπη των Πολυεθνικών ζήτησε επισήμως από το Συμβούλιο να δει τα πρακτικά των συναντήσεων των κυβερνήσεων της Ευρωζώνης με το IIF. Στην απάντησή του, το Συμβούλιο ανέφερε ότι το IIF συναντήθηκε μόνο με την ελληνική κυβέρνηση. Όπως, όμως, εξηγεί στα «Επίκαιρα» ο ερευνητής του CEO Γιώργος Βασσάλος, «το ίδιο το λόμπι των τραπεζών σε ανακοίνωσή του ανέφερε ότι τρεις εκπρόσωποί του (ο Γιόζεφ Άκερμαν, ο Τσαρλς Νταλάρα και ο Μπόντουαν Προτ) είχαν την ημέρα της Συνόδου πολλές συναντήσεις με εκπροσώπους της ΕΕ. Στις 26 Οκτωβρίου, μάλιστα», συνεχίζει ο κ. Βασσάλος, «οι αρχηγοί κρατών κάλεσαν τα μεσάνυχτα τον Τσαρλς Νταλάρα στη Σύνοδο προκειμένου να ξεμπλοκάρει τις συνομιλίες».

Στην ερώτησή μας εάν οι εκπρόσωποι του IIF προσπαθούν να επιβάλουν τις θέσεις τους στους Ευρωπαίους ηγέτες, ο ερευνητής του CEOδεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για τις σχέσεις εξουσίας που κυριαρχούν πλέον στο εσωτερικό του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου: «Δεν θα χρησιμοποιούσα το ρήμα “επιβάλλω”, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θέλουν να το κάνουν... Στην ουσία, αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι κυβερνήσεις καλούν τις τράπεζες να τους πουν τι να κάνουν». Το χαρακτηριστικότερο, ίσως, παράδειγμα αυτής της σχέσης υποτέλειας ήταν οι διαπραγματεύσεις του Ιουλίου για το «κούρεμα», όπου οι ηγέτες αποφάσισαν το 21% που πρότειναν τότε οι τράπεζες και όχι το 50% που ζητούσε το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών. Το ποσοστό τελικά μεταβλήθηκε μόνο όταν το αποφάσισαν οι ίδιες οι τράπεζες.

Η άλωση του Ευρωκοινοβουλίου

Οι παρεμβάσεις, όμως, του IIF, όπως και άλλων λόμπι του χρηματοπιστωτικού συστήματος, δεν περιορίζονται στους αρχηγούς κρατών της ΕΕ. Ένα τεράστιο δίκτυο από «λομπίστες» παρεμβαίνει καθημερινά και στο έργο των ευρωβουλευτών, τους οποίους βομβαρδίζει με τόνους από ενημερωτικό υλικό και προτάσεις για την «ορθότερη» λειτουργία του τραπεζικού συστήματος. Στόχος είναι συνήθως να απαλειφθούν ρυθμίσεις που περιορίζουν την κερδοσκοπία στις αγορές. Όπως αποδείχτηκε πρόσφατα, μάλιστα, αρκετοί ευρωβουλευτές προωθούν αυτές τις προτάσεις λέξη προς λέξη, χωρίς να μπουν καν στον κόπο να τις επαναδιατυπώσουν. Το γερμανικό ηλεκτρονικό δίκτυο WDRTVεντόπισε δυο τέτοια περιστατικά που αφορούσαν στο χριστιανοδημοκράτη ευρωβουλευτή Μπούρκ­χαρντ Μπαλζ και στον Μάρκους Φέρμπερ της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU). Και οι δυο κατέθεσαν προτάσεις σχετικά με τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και την κερδοσκοπία στις χρηματιστηριακές αγορές, οι οποίες περιλαμβάνονταν σε έγγραφα τραπεζικών λόμπι με σχεδόν πανομοιότυπη δια­τύπωση. Όταν, μάλιστα, οι δημοσιογράφοι παρουσίασαν τα σχετικά έγγραφα, ο Μάρκους Φέρμπερ ισχυρίστηκε ότι δεν αντέγραψε αυτός τα κείμενα του λόμπι, αλλά ότι... του έκλεψαν τις ιδέες – παρά το γεγονός ότι η δική του πρόταση προς το Ευρωκοινοβούλιο παρουσιάστηκε ένα μήνα μετά τη σχετική εισήγηση του λόμπι των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων...

H Δημοκρατία σε διατραπεζικό deal

Η εισβολή των τραπεζικών λόμπι στην ΕΕ θα αποτελούσε από μόνη της μια άμεση απειλή για τη Δημοκρατία και τα δικαιώματα των πολιτών, καθώς υποσκάπτει τη δυνατότητα των περιφερειακών χωρών να προωθήσουν τις θέσεις τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η κατάσταση, όμως, επιδεινώθηκε τα τελευταία χρόνια, καθώς οι ίδιες οι κυβερνήσεις παρέδωσαν στις τράπεζες ορισμένα από τα σημαντικότερα πόστα του κρατικού μηχανισμού. Ο Γιώργος Βασσάλος χαρακτηρίζει «σκανδαλώδη ιστορία» το γεγονός ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου διόρισε σε θέσεις κομβικές για τη διαχείριση του δημόσιου χρέους πρόσωπα που είχαν προηγούμενη επαγγελματική σχέση με την Goldman Sachs, με κάποιες περιπτώσεις να προκαλούν σάλο στον ευρωπαϊκό Τύπο, όταν η εφημερίδα Monde και αργότερα και ο βρετανικός Independent αποκάλυψαν το ευρύ δίκτυο πρώην και νυν υπαλλήλων της εν λόγω εταιρείας που καταλάμβαναν υψηλά αξιώματα σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Σχολιάζοντας αυτή την κατάσταση στο ντοκιμαντέρ «Debtocracy», ο διάσημος ερευνητής της Libération Ζαν Κατρμέρ σημείωνε ότι «είναι σαν να προσλάβεις έναν κλέφτη να φυλάει το σπίτι σου. Θα σου πουν», συμπλήρωνε ο Γάλλος δημοσιογράφος, «ότι ξέρει τους άλλους κλέφτες κι έτσι μπορεί να σε προστατεύσει καλύτερα. Υπάρχει, όμως, η πιθανότητα μια μέρα που θα φύγεις να κλέψει τα πάντα».

Πολύ λιγότερη δημοσιότητα έχουν λάβει άλλες περιπτώσεις παραγόντων που στην παρούσα φάση μεταπήδησαν από τη θέση του οικονομικού συμβούλου τραπεζών μελών του IIF σε θέσεις κυβερνητικών συμβούλων με δυνατότητα επηρεασμού –λόγω της ιδιό­τητάς τους ως συμβούλων– των πολιτικών αποφάσεων σε υψηλό επίπεδο. Ο Γιώργος Βασσάλος συμπληρώνει ότι αυτοί οι άνθρωποι «πιθανότατα θα επιστρέψουν στη θέση τους όταν η κυβέρνηση Παπαδήμου ολοκληρώσει τη διαπραγμάτευση του PSI».

Για τους παροικούντες τη χρηματοπιστωτική αγορά η επιλογή τέτοιων στελεχών αποτελεί την καλύτερη δυνατή, αφού γνωρίζουν άριστα τη λειτουργία του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος. Ο ερευνητής του CEO, όμως, έχει διαφορετική γνώμη: «Τα μέλη του IIF βρίσκονται στην άλλη πλευρά», μας εξηγεί ο κ. Βασσάλος, «οπότε ο ρόλος τους είναι εξαιρετικά θολός. Δεν ξέρουμε εάν εκπροσωπούν τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των Ελλήνων ή τα συμφέροντα των τραπεζών».

Ακόμη, πάντως, κι αν κάποιος απορρίψει τις ανησυχίες που εκφράζουν οργανώσεις όπως το Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών, είναι προφανές ότι οι κανόνες του παιχνιδιού έχουν αλλάξει οριστικά στην Ευρώπη. Ειδικά, μάλιστα, σε χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα το λόμπι των τραπεζών δεν διαπραγματεύεται πλέον με εκλεγμένους πολιτικούς, αλλά με πρώην και νυν στελέχη τραπεζών. Η διαπραγμάτευση του PSI, λοιπόν, αλλά και τόσων άλλων συμφωνιών, που καθορίζουν τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών, θυμίζει περισσότερο «διατραπεζικό deal», παρά άσκηση εθνικής πολιτικής... 

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα 2/2/2012

Πηγή: xstefanou.gr

ΠΡΟΣ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ - Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ

Τα τελευταία πέντε χρόνια, η Γερμανία έχει γίνει πανίσχυρη. Από τότε που η Βρετανία έχει οικονομικά προβλήματα, η γερμανική οικονομία προέκυψε ως η μεγαλύτερη με διαφορά οικονομία της Ευρώπης. Αυτονόητα λοιπόν, κάποιοι αναρωτιούνται αν έχουμε ήδη μπει σε μια περίοδο γερμανικής ηγεμονίας. Πρόσφατα, ο Βρετανός θεωρητικός της στρατηγικής Julian Lindley-French, ανέλυσε το γιατί θεωρεί
απίθανο ένα τέτοιο ενδεχόμενο, υποστηρίζοντας πως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται η Γερμανία να καταστεί ο ηγεμόνας της ΕΕ. Όπως λέει, ο λόγος για την σιγουριά του είναι ότι η Βρετανία ποτέ δεν θα δέχονταν μια γερμανική ηγεσία. Και συνεχίζει, λέγοντας πως οποιαδήποτε απόπειρα του Βερολίνου να αλυσοδέσει το Λονδίνο θα αποτύχει, για τρεις βασικούς λόγους:
Η οικονομική ισχύς της Βρετανίας, ακόμη και μετά την κρίση, θα παραμείνει μεγάλη, και επειδή είναι κυρίως χρηματοπιστωτική και παγκοσμιοποιημένη, η Βρετανία δεν θα επιτρέψει στους Γερμανούς να της ασκήσουν την ίδια πίεση που ασκούν στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Ισπανία, και στην Γαλλία.
Για πολιτικούς και ιστορικούς λόγους, η Βρετανία αποτελεί το πολιτικό αντίβαρο στην Γερμανία. Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι Γερμανία, κάτι που σημαίνει ότι μερικές χώρες μέλη της ΕΕ θα σπεύσουν προς το Λονδίνο για ασφάλεια, όταν αισθανθούν δυσβάσταχτη την γερμανική πίεση. Η Βρετανία θα το εκμεταλλευτεί αυτό, και ειδικά στην ευρωπαϊκή περιφέρεια.
Η Βρετανία παραμένει στρατιωτικά ισχυρή, σε αντίθεση με την Γερμανία. Από όλες τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, καμία δεν μπορεί να αναλάβει το είδος των στρατιωτικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό, που αναλαμβάνει η Βρετανία.  Κανένα άλλο κράτος δεν διαθέτει τόσο ετοιμοπόλεμες και έμπειρες στρατιωτικές δυνάμεις, όπως η Βρετανία. Εδώ και δεκαετίες, οι Βρετανοί στρατιώτες πολεμούν και επιχειρούν σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η Βρετανία διαθέτει ένα «γεωπολιτικό αποτύπωμα», με στρατιωτικές βάσεις ακόμη και στον Ινδικό Ωκεανό, ή στον Νότιο Ατλαντικό.
Σύμφωνα με τον Lindley-French, το Λονδίνο θα πρέπει να ενισχύσει την ευρωπαϊκή του θέση, μέσα από περαιτέρω συνασπισμούς, προκειμένου να αυξήσει την ισχύ του. Έχει δίκιο. Η Βρετανία θα πρέπει να συνάψει στενότερες στρατιωτικές σχέσεις με τη Γαλλία, την Πολωνία, την Ισπανία, την Ολλανδία, και ιδιαίτερα με τις σκανδιναβικές και βαλτικές χώρες. Η Βαλτική είναι μια κρίσιμη περιοχή για τους γεωπολιτικούς στόχους της Βρετανίας. Μαζί με τις κάτω χώρες, και τον μεσογειακό άξονα Γιβραλτάρ-Κύπρου, η Βαλτική αποτελεί έναν από τους πυλώνες της βρετανικής ισχύος. Αν επιτραπεί σε κάποια άλλη χώρα, π.χ. Ρωσία, να ελέγξει την λεκάνη της Βαλτικής, τότε θα απειληθούν η Βόρεια Θάλασσα, και οι υπόλοιπες θαλάσσιες οδοί της Βρετανίας.
Οι μακροπρόθεσμοι δείκτες (γεωπολιτικοί, οικονομικοί, και πολιτισμικοί) δείχνουν πως το μέλλον βρίσκεται στο πλευρό της Βρετανίας. Μέχρι το 2050, θα αποτελεί την πιο πολυπληθή και εύπορη κοινωνία της ΕΕ, εκτός και αν οι Σκοτσέζοι εθνικιστές καταφέρουν να διχοτομήσουν την χώρα, καθιστώντας την Σκοτία μια βρετανική αποικία. Η Βρετανία θα είναι ένας ισχυρός παράγοντας στην Ευρώπη.
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Σύμφωνα με τον Lindley-French, οι Βρετανοί αποκλείεται να σκεφτούν στρατηγικά όσον αφορά στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα, επειδή δεν θέλουν να κόψουν τους δεσμούς τους με τις ΗΠΑ. Η δική μου απάντηση είναι πως αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι η αδυναμία των ΗΠΑ και της Βρετανίας να αντιληφτούν τι ακριβώς θέλουν, και τι απαιτεί η στενή τους σχέση. Εν ολίγοις, από το τέλος του Β`ΠΠ, η Αμερική, η Αγγλία, και η Γαλλία, αποτελούν τις μεγάλες άγκυρες του δυτικού πολιτισμού. Η στρατιωτική και οικονομική τους δύναμη, υποστηριζόμενη από τα ιδανικά τους (ισονομία, συνταγματικότητα, κλπ) στηρίζει την τρέχουσα ευρωπαϊκή αλλά και παγκόσμια τάξη.
Για να διατηρηθεί αυτό το σύστημα, οι χώρες αυτές έπρεπε να εστιάσουν στην καρδιά της Ευρώπης, να αναμορφώσουν την Γερμανία, και να εμποδίσουν την προέλαση της σοβιετικής Ρωσίας. Σήμερα όμως, που η γεωπολιτική καρδιά του κόσμου στρέφεται προς έναν άλλο άξονα, από την Ινδία, μέσω της Κίνας, προς την Ιαπωνία, θα πρέπει το Λονδίνο και η Ουάσιγκτον να μοιράσουν τις σφαίρες επιρροής τους.
Χρειάζεται μια νέα εστίαση. Αφού η Αμερική στρέφεται προς τον Ειρηνικό και την Ασία, η Βρετανία θα πρέπει να επικεντρωθεί στην ζώνη της Ευρασίας, διασφαλίζοντας την πρόσβαση των Ευρωπαίων στη τροπική ζώνη του Σουέζ, και του Ινδικού Ωκεανού, αλλά και στην παγωμένη ζώνη του Ταλίν (προς το Τόκιο), τον υψηλό δηλαδή Βορρά. Για αυτό και το Λονδίνο θα πρέπει να ασκεί επιρροή στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα, μέσα από μια αναμορφωμένη και ενισχυμένη ΕΕ, ώστε να κρατηθούν σε απόσταση οι εχθρικές δυνάμεις, και να αποτραπεί μια οπισθοδρόμηση της δημοκρατίας, που θα θέσει σε κίνδυνο την δημοκρατική ολοκλήρωση της μετά-ψυχροπολεμικής περιόδου.
Και όσο ενισχύεται η Βρετανία, τόσο θα πρέπει να πλησιάζει την Γερμανία (και την Γαλλία), με σκοπό την απάλειψη των όποιων διαφορών, και την επίτευξη μιας συναίνεσης, που θα εμποδίσει την κατάρρευση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για την Δύση, που θα εγγυάται την διατήρηση της ικανότητας της Ευρώπης να υπερασπιστεί τον εαυτό της σε μια νέα εποχή μεγάλης ισχύος, και που θα διασφαλίζει την προστασία και την ανάπτυξη των ιδανικών της, για χάρη του δυτικού πολιτισμού.

ΠΗΓΗ: europeangeostrategy.ideasoneurope.com

Πηγή

Πηγή: http://ideopigi.blogspot.com/2012/02/blog-post_3692.html#ixzz1mkTSWx00

Γ. Χατζημαρκάκης: "Εκτός ευρώ η Ελλάδα τον Ιούλιο"!

Ο ελληνικής καταγωγής ευρωβουλευτής των Γερμανών Φιλελευθέρων Γιώργος Χατζημαρκάκης μας έχει συνηθίσει να εκφράζει ριζοσπαστικές απόψεις, ή θέσεις που δεν ταυτίζονται με την επικρατούσα άποψη.


Αυτή τη φορά όμως, ο κ. Χατζημαρκάκης έκανε μια αποκάλυψη που προκαλεί σάλο.
Σε συνέντευξη του στο ραδιοφωνικό σταθμό της Κρήτης 9.84, ο κ.Χατζημαρκάκης αποκάλυψε ότι το σχέδιο των δανειστών της χώρας προβλέπει την διατήρηση της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ μέχρι και τον Ιούλιο προκειμένου να μην καταρρεύσει η Ευρωζώνη, αφού τυχόν πτώχευση της Ελλάδας θα συμπαρασύρει κι άλλες χώρες.

Ο Γερμανός ευρωβουλευτής επεσήμανε πως αφού οι δανειστές μας εξασφαλίσουν μέσω ενός νέου μηχανισμού ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να τους μολύνει θα την αφήσουν στην τύχη της. «Μετά ο Θεός να βάλει το χέρι του» είπε χαρακτηριστικά.

Σε περίπτωση που η άποψη του κ. Χατζημαρκάκη ισχύει, τότε αποκτά άλλη διάσταση η πρόσφατη υπαινικτική δήλωση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Γερμανία είναι τώρα πολύ περισσότερο προετοιμασμένες για το ενδεχόμενο πιθανής αποτυχίας του ελληνικού προγράμματος.

.protothema.

«Είμαστε όλοι Έλληνες», φωνάζουν οι Ευρωπαίοι το Σάββατο

«Ο ελληνικός λαός χρειάζεται διεθνή αλληλεγγύη και ζητούν την υποστήριξή μας. Ας απαντήσουμε στο κάλεσμά τους. Είμαστε όλοι Έλληνες!»

Με το σύνθημα «Είμαστε όλοι Έλληνες» αύριο Σάββατο οργανώνεται η μεγαλύτερη κινητοποιήση συμπαράστασης και αλληλεγγύης στην Ελλάδα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Το διαδικτυακό κάλεσμα απευθύνεται στο διεθνές κοινό με αφορμή την οικονομική κρίση και τα οξύτατα προβλήματα στην ελληνική κοινωνία.

Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας αναμένεται να πραγματοποιηθούν στις 14:00 έξω από τις ελληνικές πρεσβείες και τα προξενεία σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης από το Παρίσι ως τη Ρώμη κι από το Ντίσελντορφ ως τη Μαδρίτη. Αντίστοιχη κινητοποίηση προγραμματίζεται ακόμη και στη Νέα Υόρκη το Σάββατο στο πάρκο Ζουκότι όπου επί μήνες είχαν κατασκηνώσει τα μέλη του κινήματος Occupy New York.

Τα κοινωνικά δίκτυα με το σύνθημα...

Διαβάστε περισσότερα »

AridaiaNews