Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

Έρως ανίκατε μάχαν…

28.04.2011ΑΡΗΣ ΣΤΡΑΤΟΠΟΥΛΟΣ


Η Γαλλία και η Ιταλία, μετά από μια μεταπολεμική ειδυλλιακή περίοδο, βρέθηκαν αντιμέτωπες στο θέμα της Τυνησίας, της Λιβύης και της διεθνούς οικονομίας. Δηλαδή στα πιο καυτά και κρίσιμα θέματα, που αφορούν στην παγκόσμια κοινότητα.
Απεφάσισαν λοιπόν, να επισπεύσουν την παραδοσιακή γαλλοϊταλική συνάντηση κορυφής, που είχε προγραμματισθεί για το καλοκαίρι, για προχθές, 26 Απριλίου, στη Ρώμη.
Στο θέμα της Τυνησίας, η Γαλλία αρνείται να δεχθεί τους 20-25 χιλιάδες πρόσφυγες, μετά τα γνωστά γεγονότα, που ζήτησαν άσυλο από την Ιταλία, εισερχόμενοι «παράνομα» στο «χώρο του Σένγκεν» από το ιταλικό νησί Λαμπεντούζα.

Στο θέμα της Λιβύης, πρώην ιταλικής αποικίας, η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι διαφώνησε με τους βομβαρδισμούς στην απόφαση των οποίων, πρωτοστάτησαν η Γαλλία και η Αγγλία.

Η Ιταλία ζήτησε να δοθεί προτεραιότητα στον ειρηνικό διακανονισμό, διερωτώμενη αν οι Γάλλοι θα βομβάρδιζαν την Αλγερία, πρώην αποικία τους. Πέτυχε οι βομβαρδισμοί να τεθούν υπό την εποπτεία του ΝΑΤΟ, αναγνωρίζοντας τελικά το Μεταβατικό Εθνικό Συμβούλιο της Λιβύης, που εκπροσωπεί την εξέγερση εναντίον του Καντάφι. Η Ιταλία πάγωσε, το 2008, το Σύμφωνο Φιλίας με τη Λιβύη, που της επέτρεπε να τυγχάνει ειδικού καθεστώτος στις οικονομικές σχέσεις και στο πετρέλαιο της Λιβύης.
Στο θέμα της οικονομίας, η Ιταλία εξέλαβε βαρέως την «επέλαση» Γάλλων επιχειρηματιών. Η γαλλική γαλακτομική εταιρεία Lactalis πήρε το 29% των μετοχών του ιταλικού γίγαντα Parmalat. Ο γνωστός γαλλικός οίκος πολυτελών ειδών LVMH, εξαγόρασε το γνωστό ιταλικό οίκο Bulgari. Μια έρευνα που είδε το φως της δημοσιότητας την παραμονή της ιταλογαλλικής συνάντησης  κορυφής, είναι ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί μεταξύ των δύο λαών. Οι Ιταλοί χαρακτηρίζουν τους Γάλλους «υπερόπτες», ενώ οι Γάλλοι τους Ιταλούς «ευαίσθητους και κομπλεξικούς».








Τι αποφάσισαν τελικά οι δύο ηγέτες στη Ρώμη;
  1. Την προοπτική τροποποίησης της Συνθήκης του Σένγκεν κάτω από εξαιρετικές καταστάσεις. Δηλαδή, οι χώρες να μπορούν να ελέγχουν την ελεύθερη διακίνηση και κυκλοφορία των πολιτών, στα εσωτερικά ευρωπαϊκά σύνορα, ώστε να ελέγχεται το ενδοευρωπαϊκό μεταναστατευτικό κύμα. Αυτό δεν ωφελεί απόλυτα την Ιταλία και την Ελλάδα, χώρες με εξωτερικά σύνορα που είναι «φυσικοί» χώροι υποδοχής μεταναστών από την Τουρκία, την Αφρική, τη Μέση Ανατολή. Αν δεν υπάρξει ορθολογική ανακατανομή των μεταναστών σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, με την αλλαγή του κανονισμού του Δουβλίνου II, τίποτε δεν θα αλλάξει στην πράξη, για την Ελλάδα και την Ιταλία.
  2. Η Ιταλία επαναπροσδιόρισε την στάση της απέναντι στη Λιβύη, με την απόφασή της να συμμετάσχει ενεργά στους βομβαρδισμούς στη Λιβύη.
  3. Η Γαλλία στηρίζει την υποψηφιότητα του Ιταλού Μάριο Ντράγκι, για τη θέση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), σε αντικατάσταση του Γάλλου, Ζαν-Κλοντ-Τρισέ.
Μια στο καρφί και μια στο πέταλο, και ακολούθησε το «φιλί του Ιούδα»…
Έρως ανίκατε μάχαν.

STATESMEN.GR

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου