Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Η έλλειψη οικονομικής διπλωματίας


Οικονομία


Μια από τις παραμέτρους που επιταχύνουν την κρίση χρέους στην χώρα μας, είναι η παντελής απουσία Οικονομικής Διπλωματίας στα διεθνή κέντρα λήψης οικονομικών αποφάσεων. Και για να γίνουμε πιο ακριβείς ,δεν εννοούμε την τυπική παρουσία στα διεθνή όργανα και φορείς που μας στηρίζουν ( ΔΝΤ- Ε.Ε) Το πρόβλημα είναι αλλού : η Ελλάδα δεν έχει ισχυρή σχέση τόσο με το διεθνές τραπεζικό –πιστωτικό κεφάλαιο, όσο και με το παγκόσμιο επενδυτικό χρήμα. Από την πρώτη στιγμή της κρίσης είχαμε αναφερθεί στην ανάγκη σωστής ,επαγγελματικής και πειστικής παρουσίας από πλευράς κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές μας.
Να το ομολογήσουμε: εάν αυτοί που σε δανείζουν σε βλέπουν συχνά , έστω και αν τους παραθέτεις σχέδια ανάκαμψης, τότε τουλάχιστον νιώθουν ότι….υπάρχεις ! Το βλέπουμε και στην  τωρινή καθημερινότητα μας , παρά την κρίση: όταν αυτός που μας χρωστάει σηκώνει το τηλέφωνο και δεν υπεκφεύγει, σου δηλώνει έμμεσα την πρόθεση να σε ξεπληρώσει, έστω και …κάποτε !
Θα ήταν αναγκαίο να έχει η χώρα έναν μόνιμο μηχανισμό επαφής και ενημέρωσης των μεγάλων κατόχων ελληνικών ομολόγων . Είναι αδιανόητο να μην  ενημερώνουμε τους ξένους –κυρίως- θεσμικούς επενδυτές πριν από τις ανακοινώσεις και τις εκθέσεις της Τρόικας .Με αυτόν τον τρόπο – και με ένα ισχυρό δίκτυο επιρροής στα διεθνή ΜΜΕ- θα είχαμε αποτρέψει την δραματική παραπληροφόρηση και τις επώδυνες συνέπειες από τα αρνητικά δημοσιεύματα.
Το να επιδιδόμαστε σε μηνύσεις λόγω παραπλανητικών emails και συκοφαντικών δημοσιευμάτων, μοιάζει με αστεία υπόθεση. Σε μια διαχείριση κρίσης χρέους, τόσο στους μεγάλους πιστωτές σου, όσο και στους παίχτες των αγορών που ποντάρουν σε πιθανή χρεοκοπία σου( CDS) ,απαιτείται μια διπλωματική τακτική επικοινωνίας . Όλοι οι σοβαροί θεσμικοί επενδυτές απαιτούν πρωτογενή ενημέρωση για τα σχέδια ανάκαμψης , την πορεία της προσπάθειας και φυσικά την συμμετοχή τους στην πιθανή αναπτυξιακή στροφή ( διότι πολλοί εξ αυτών δεν είναι μόνο παθητικοί επενδυτές χρεογράφων αλλά και ενεργητικοί επενδυτές,σε υπηρεσίες κυρίως)
Το δεύτερο σκέλος μιας Οικονομικής Διπλωματικής εξόρμησης, είναι το αυτονόητο αλλά δυστυχώς τόσο ανέφικτο για την κυβέρνηση: να πείσουμε επενδυτές για κερδοφόρες, καινοτόμες και παραγωγικές επενδύσεις στην χώρα , ώστε να ανοίξουν θέσεις εργασίας τώρα που συμπιέστηκε το κόστος απασχόλησης και παραγωγής καθώς και να τους εγγυηθούμε φοροαπαλλαγές και χαμηλούς συντελεστές φορολόγησης κερδών επανεπένδυσης.Αν δεν πλησιάσουμε εμείς το ξένο κεφάλαιο, δεν θα αναστραφεί η εικόνα της χώρας ! Χρειάζεται να μας πιστέψουν κάποιοι μεγάλοι οίκοι του εξωτερικού ώστε  αυτοί – και όχι εμείς – να σχεδιάσουν  projects ενέργειας , κατοικιών και  υποδομών, έχοντας άμεση υποστήριξη άρσης των ηλίθιων και αντιπαραγωγικών γραφειοκρατικών εμποδίων. Αυτός ο τραγικός οργανισμός Invest in Greece  (άραγε αφού υπήρχε γιατί θεσπίστηκε Γραφείο Επενδύσεων με επικεφαλή τον Παμπούκη;) θα μπορούσε να αποτελέσει ισχυρό όπλο για την χώρα, αρκεί φυσικά να συνδυαζότανε και με μια ομάδα κρούσης που θα καθησύχαζε τους δανειστές ( Τrust in Greece ,δηλαδή….)
Απαιτείται άμεσα μια συνδυαστική προσπάθεια ώστε και αυτούς- εκτός Τρόικας-  που μας δάνεισαν ,να καθησυχάσουμε ,με συγκεκριμένο σχέδιο το οποίο οφείλουμε να θέσουμε έμμεσα ή άμεσα στην διάθεση τους και παράλληλα χρειάζεται να προσελκύσουμε ξένο μεγάλο κεφάλαιο στην  χώρα( όχι μόνο για τις αποκρατικοποιήσεις ) με ορίζοντα  μακροχρόνιας παραμονής και εξόδου, ώστε να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας και να μειωθεί επιτέλους η ανεργία .
Είναι αδιανόητο να σε δανείζουν στις αγορές με ενέχυρο… ομόλογα και να μην έχεις φροντίσει να ΄΄δανειστείς΄΄ την ανάπτυξη του τόπου με ενέχυρο παραγωγικά κέρδη.
Αν σε κάθε 1 δις  δανεικού χρήματος που έμπαινε στα ομόλογα από ξένες τράπεζες και άλλους θεσμικούς πιστωτές, φροντίζαμε να μας συστήνουν( ή να επενδύουν πολλές φορές και οι ίδιοι με τιςπολυσχιδείς δραστηριότητες των θυγατρικών τους) και 100 εκατομμύρια  ευρώ για επενδύσεις παραγωγικές,΄΄ κεφάλαιο΄΄ ίσο με το 10 % του χρέους μας( 35-40 δις ) θα είχε   ..εγκατασταθεί στον τόπο  ως  παραγωγικό  χρήμα( δηλαδή θέσεις απασχόλησης και τόνωση της οικονομίας.)
Την επόμενη φορά-  θα υπάρξει δυστυχώς- που θα βγούμε στις αγορές για δανεισμό, δεν θα ήταν άσχημο να ψάχνουμε και ..συνεταίρους ! Διότι είναι αποδοτική και έξυπνη  τακτική στο σύστημα πίστωσης – επένδυσης ,να υποβάλλεις τον παθητικό πιστωτή σου στην δοκιμασία της ενεργητικής συμμετοχής σε προσδοκώμενα κέρδη σου !
Τα παραπάνω ακούγονται ως ‘απλουστευτική’ εκδοχή στο πλαίσιο των διεθνών οικονομικών σχέσεων , αλλά φαίνεται ότι οι γείτονες Τούρκοι , οι Βούλγαροι και οι Σέρβοι, το εφάρμοσαν επιτυχώς . Ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 10 % στο εξωτερικό χρέος τους τα τελευταία χρόνια, μετατρεπότανε αυτόματα σε άμεσες ξένες επενδύσεις από τις χώρες και τους θεσμικούς που αγόραζαν ομόλογα…


Statesmen.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου