29.03.2011NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Ο Γιώργος Παπανδρέου υπήρξε εκ φύσεως αντισυμβατικός. Γιος και εγγονός δυο πρώην πρωθυπουργών, δεν δίστασε να… κολυμπήσει μόνος σε ξένες χώρες, να έρθει σε επαφή με διαφορετικές κουλτούρες και πολιτισμούς, να δουλέψει σε ποικίλες θέσεις εργασίας. Κάποιοι λένε ότι προετοιμαζόταν μια ζωή για τη στιγμή που… το δαχτυλίδι το οποίο του παρέδωσε ο Κώστας Σημίτης θάμπωσε, ώστε να περιορίσει τους ψιθύρους πως πέρα και πάνω από όλα, ήταν… γιος του πατέρα του.
Κάπως έτσι πιθανότατα… το εννοεί, όταν υποστηρίζει ότι είναι αντιεξουσιαστής και προσπαθεί να πείσει και όσους εμπιστεύτηκε με μια θέση υπουργού στην Κυβέρνησή του, να πορευτούν στον ίδιο δρόμο. Μέχρι σήμερα βέβαια, χάνει τη μάχη, και τη χάνει πανηγυρικά.
Ο ίδιος βέβαια, έχει τις στιγμές του. Όπως σήμερα, που μιλώντας στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές στην Αθήνα, τα έβαλε με τις τράπεζες. Το «διαρκές κακό» των σύγχρονων οικονομιών, που, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ευθύνονται για τα γεννητούρια της κρίσης η οποία έχει γονατίσει έναν ολόκληρο πλανήτη.
«Στην προσπάθεια που γίνεται για την ανάπτυξη της χώρας, πρέπει να συμβάλλουν και οι τράπεζες», ήταν η φράση που του βγήκε αυθόρμητα. Και ακολούθησε μια σφοδρή επίθεση στους Οίκους Αξιολόγησης, εκείνους τους «σκοτεινούς» οργανισμούς, που βαθμολογούσαν θετικά τα ομόλογα, μέχρι τα τελευταία να γίνουν τοξικά.
Σε μια δύσκολη συγκυρία για το πολιτικό του μέλλον, ο Γιώργος επέλεξε να γίνει… Παπανδρέου. Στον πολιτικό Οίκο των οποίων, η λέξη «Ανένδοτος» μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, περίπου σαν το Άγιο Δισκοπότηρο.
Πηγή: Statesmen.gr
Ο Γιώργος Παπανδρέου υπήρξε εκ φύσεως αντισυμβατικός. Γιος και εγγονός δυο πρώην πρωθυπουργών, δεν δίστασε να… κολυμπήσει μόνος σε ξένες χώρες, να έρθει σε επαφή με διαφορετικές κουλτούρες και πολιτισμούς, να δουλέψει σε ποικίλες θέσεις εργασίας. Κάποιοι λένε ότι προετοιμαζόταν μια ζωή για τη στιγμή που… το δαχτυλίδι το οποίο του παρέδωσε ο Κώστας Σημίτης θάμπωσε, ώστε να περιορίσει τους ψιθύρους πως πέρα και πάνω από όλα, ήταν… γιος του πατέρα του.Κάπως έτσι πιθανότατα… το εννοεί, όταν υποστηρίζει ότι είναι αντιεξουσιαστής και προσπαθεί να πείσει και όσους εμπιστεύτηκε με μια θέση υπουργού στην Κυβέρνησή του, να πορευτούν στον ίδιο δρόμο. Μέχρι σήμερα βέβαια, χάνει τη μάχη, και τη χάνει πανηγυρικά.
Ο ίδιος βέβαια, έχει τις στιγμές του. Όπως σήμερα, που μιλώντας στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές στην Αθήνα, τα έβαλε με τις τράπεζες. Το «διαρκές κακό» των σύγχρονων οικονομιών, που, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ευθύνονται για τα γεννητούρια της κρίσης η οποία έχει γονατίσει έναν ολόκληρο πλανήτη.
«Στην προσπάθεια που γίνεται για την ανάπτυξη της χώρας, πρέπει να συμβάλλουν και οι τράπεζες», ήταν η φράση που του βγήκε αυθόρμητα. Και ακολούθησε μια σφοδρή επίθεση στους Οίκους Αξιολόγησης, εκείνους τους «σκοτεινούς» οργανισμούς, που βαθμολογούσαν θετικά τα ομόλογα, μέχρι τα τελευταία να γίνουν τοξικά.
Σε μια δύσκολη συγκυρία για το πολιτικό του μέλλον, ο Γιώργος επέλεξε να γίνει… Παπανδρέου. Στον πολιτικό Οίκο των οποίων, η λέξη «Ανένδοτος» μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, περίπου σαν το Άγιο Δισκοπότηρο.
Πηγή: Statesmen.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου