18.03.2011ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΩΠΟΔΗΣ
Είναι κοινή διαπίστωση πως η ηγεμονική θέση του αμερικανικού δολαρίου στις παγκόσμιες αγορές βρίσκεται σε μια μόνιμα πτωτική πορεία. Το περίεργο, ωστόσο, είναι πως αν εξετάσει κανείς τις διακυμάνσεις του απέναντι στα άλλα νομίσματα, αυτή η παρατήρηση δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται πλήρως, αφού άλλοτε κερδίζει έδαφος στη «μάχη» της νομισματικής ισοτιμίας και άλλοτε χάνει.
Η απάντηση που εξηγεί αυτή την αυξομείωση στις σχέσεις των νομισμάτων είναι σχετικά απλή, ταυτόχρονα, όμως, και ανησυχητική. Χωρίς να παραγνωρίζονται άλλοι παράγοντες που συμβάλουν στην αλληλεπίδραση των νομισμάτων μεταξύ τους σε διάφορες χρονικές συγκυρίες, ένας από τους βασικούς λόγους που το δολάριο ακόμα και σήμερα διατηρεί την αξία του έναντι των άλλων νομισμάτων είναι το γεγονός πως και οι υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες του κόσμου έχουν επίσης υιοθετήσει, εν πολλοίς, την πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης.
Σίγουρα ο ρυθμός που επιλέγουν να ακολουθήσουν οι ΗΠΑ στην εφαρμογή της συγκεκριμένης πολιτικής είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από αυτόν των άλλων τραπεζών. Πρόσφατα δημοσιοποιήθηκαν οι εκτιμήσεις της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ (FED) για την κατάσταση της οικονομίας της χώρας, καθώς και η πρόθεσή της να συνεχίσει την ακολουθούμενη πολιτική (τύπωμα χρήματος). Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως στην έκθεσή της η FED δεν κάνει απολύτως καμία νύξη στις δυνητικές επιπτώσεις της τραγικής φυσικής καταστροφής στην Ιαπωνία στην παγκόσμια οικονομία. Κυρίως τα συμπεράσματά της επικεντρώνονται στα πιό αισιόδοξα μηνύματα-στην πραγματικότητα ήσσονος σημασίας δεδομένης της παγκόσμιας οικονομικής αβεβαιότητας-, όπως τη βελτίωση της εσωτερικής κατανάλωσης και τις οριακά βελτιωμένες προβλέψεις για θέσεις εργασίας.
Τα επίσημα στοιχεία καταδεικνύουν πως οι κεντρικές τράπεζες της Ε.Ε, της Κίνας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ινδίας ακολουθούν την τελευταία δεκαετία το παράδειγμα της FED για να χρηματοδοτήσουν την οικονομική ανάπτυξη των χωρών τους. Αν σε αυτή την πολιτική των κεντρικών τραπεζών συνυπολογίσει κανείς και την ολοένα αυξανόμενη τιμή στα βασικά είδη διατροφής, αποτελέσματα της οποίας βλέπουμε υπό τη μορφή εξεγέρσεων σε διάφορα μέρη του πλανήτη, και της εκτόξευση της τιμής του πετρελαίου, τότε δεν χρειάζεται να κατέχει κανείς νόμπελ οικονομίας για να συμπεράνει πως οι εξελίξεις δεν προμηνύονται και ιδιαίτερα ευοίωνες για το μέλλον στην παγκόσμια οικονομία.
Ένα ακόμα στοιχείο, που, αν και υπογραμμίζει την αστάθεια και την αβεβαιότητα που επικρατεί στις χρηματοπιστωτικές αγορές, παραβλέπεται πολλές φορές, είναι το γεγονός πως μεγάλα hedge funds και χώρες στρέφονται προς τις λεγόμενες ασφαλείς επενδύσεις των “hard assets”, όπως χρυσός και ασήμι. Η Κίνα, για παράδειγμα, πενταπλασίασε τα αποθέματα χρυσού που είχε το 2010 σε σχέση με το 2009, ενώ έχει ξεκινήσει να ξεφορτώνεται δολάρια σε μεγάλες ποσότητες. Η αυξανόμενη έλλειψη εμπιστοσύνης στα «χαρτιά», είτε πρόκειται για μετοχές είτε πρόκειται για νομίσματα είναι γεγονός.
Η ποσοτική χαλάρωση μπορεί να προσφέρει κάποιες άμεσες και πρόσκαιρες (σε οικονομικό χρόνο) λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η παγκόσμια οικονομία. Όσο, όμως, προκρίνεται ως η μόνη διέξοδος από τους κεντρικούς τραπεζίτες του κόσμου, τόσο θα αυξάνεται ο κίνδυνος για μια έκρηξη του πληθωρισμού σε όλο τον πλανήτη με καταστροφικές συνέπειες.
Πηγή: Statesmen.gr
Είναι κοινή διαπίστωση πως η ηγεμονική θέση του αμερικανικού δολαρίου στις παγκόσμιες αγορές βρίσκεται σε μια μόνιμα πτωτική πορεία. Το περίεργο, ωστόσο, είναι πως αν εξετάσει κανείς τις διακυμάνσεις του απέναντι στα άλλα νομίσματα, αυτή η παρατήρηση δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται πλήρως, αφού άλλοτε κερδίζει έδαφος στη «μάχη» της νομισματικής ισοτιμίας και άλλοτε χάνει.Η απάντηση που εξηγεί αυτή την αυξομείωση στις σχέσεις των νομισμάτων είναι σχετικά απλή, ταυτόχρονα, όμως, και ανησυχητική. Χωρίς να παραγνωρίζονται άλλοι παράγοντες που συμβάλουν στην αλληλεπίδραση των νομισμάτων μεταξύ τους σε διάφορες χρονικές συγκυρίες, ένας από τους βασικούς λόγους που το δολάριο ακόμα και σήμερα διατηρεί την αξία του έναντι των άλλων νομισμάτων είναι το γεγονός πως και οι υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες του κόσμου έχουν επίσης υιοθετήσει, εν πολλοίς, την πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης.
Σίγουρα ο ρυθμός που επιλέγουν να ακολουθήσουν οι ΗΠΑ στην εφαρμογή της συγκεκριμένης πολιτικής είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από αυτόν των άλλων τραπεζών. Πρόσφατα δημοσιοποιήθηκαν οι εκτιμήσεις της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ (FED) για την κατάσταση της οικονομίας της χώρας, καθώς και η πρόθεσή της να συνεχίσει την ακολουθούμενη πολιτική (τύπωμα χρήματος). Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως στην έκθεσή της η FED δεν κάνει απολύτως καμία νύξη στις δυνητικές επιπτώσεις της τραγικής φυσικής καταστροφής στην Ιαπωνία στην παγκόσμια οικονομία. Κυρίως τα συμπεράσματά της επικεντρώνονται στα πιό αισιόδοξα μηνύματα-στην πραγματικότητα ήσσονος σημασίας δεδομένης της παγκόσμιας οικονομικής αβεβαιότητας-, όπως τη βελτίωση της εσωτερικής κατανάλωσης και τις οριακά βελτιωμένες προβλέψεις για θέσεις εργασίας.
Τα επίσημα στοιχεία καταδεικνύουν πως οι κεντρικές τράπεζες της Ε.Ε, της Κίνας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ινδίας ακολουθούν την τελευταία δεκαετία το παράδειγμα της FED για να χρηματοδοτήσουν την οικονομική ανάπτυξη των χωρών τους. Αν σε αυτή την πολιτική των κεντρικών τραπεζών συνυπολογίσει κανείς και την ολοένα αυξανόμενη τιμή στα βασικά είδη διατροφής, αποτελέσματα της οποίας βλέπουμε υπό τη μορφή εξεγέρσεων σε διάφορα μέρη του πλανήτη, και της εκτόξευση της τιμής του πετρελαίου, τότε δεν χρειάζεται να κατέχει κανείς νόμπελ οικονομίας για να συμπεράνει πως οι εξελίξεις δεν προμηνύονται και ιδιαίτερα ευοίωνες για το μέλλον στην παγκόσμια οικονομία.
Ένα ακόμα στοιχείο, που, αν και υπογραμμίζει την αστάθεια και την αβεβαιότητα που επικρατεί στις χρηματοπιστωτικές αγορές, παραβλέπεται πολλές φορές, είναι το γεγονός πως μεγάλα hedge funds και χώρες στρέφονται προς τις λεγόμενες ασφαλείς επενδύσεις των “hard assets”, όπως χρυσός και ασήμι. Η Κίνα, για παράδειγμα, πενταπλασίασε τα αποθέματα χρυσού που είχε το 2010 σε σχέση με το 2009, ενώ έχει ξεκινήσει να ξεφορτώνεται δολάρια σε μεγάλες ποσότητες. Η αυξανόμενη έλλειψη εμπιστοσύνης στα «χαρτιά», είτε πρόκειται για μετοχές είτε πρόκειται για νομίσματα είναι γεγονός.
Η ποσοτική χαλάρωση μπορεί να προσφέρει κάποιες άμεσες και πρόσκαιρες (σε οικονομικό χρόνο) λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η παγκόσμια οικονομία. Όσο, όμως, προκρίνεται ως η μόνη διέξοδος από τους κεντρικούς τραπεζίτες του κόσμου, τόσο θα αυξάνεται ο κίνδυνος για μια έκρηξη του πληθωρισμού σε όλο τον πλανήτη με καταστροφικές συνέπειες.
Πηγή: Statesmen.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου