Δραγασάκης: Πιθανή αναβολή του δημοψηφίσματος - Εισηγήθηκα στον Τσίπρα να αποδεχθεί τη συμφωνία

«Εισηγήθηκα στον Πρωθυπουργό να αποδεχθεί τη συμφωνία με τους θεσμούς» είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης,Γιάννης Δραγασάκης σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ1. Παράλληλα άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην διεξαχθεί το δημοψήφισμα, τονίζοντας ότι είναι ζήτημα πολιτικής απόφασης. 

Απαντώντας στο εάν είναι αυτή τη στιγμή εφικτή η συμφωνία είπε:

«Τις αποφάσεις της κυβέρνησης και τις πρωτοβουλίες τις παίρνει ο Πρωθυπουργός, ο αντιπρόεδρος προσπαθεί να βοηθήσει,. βεβαίως είμαι υπέρ της συμφωνίας . Οι προϋποθέσεις για συμφωνία υπάρχουν και θα μπορούσαμε να έχουμε συμφωνία από τον Φεβρουάριο» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Δραγασάκης, σημειώνοντας ωστόσο ότι δεν υπήρχε η πολιτική βούληση. 

Ερωτηθείς από ποιους έλειπε η πολιτική βούληση απάντησε:

«Εγώ θα ισχυριστώ ότι έλειπε από τους θεσμούς». 

Αναφερόμενος στην τηλεδιάσκεψη του Eurogroup που ολοκληρώθηκε το βράδυ της Τρίτης είπε ότι εκεί «έγινε μια πρώτη συζήτηση σε ό,τι αφορά όχι μόνο χρηματοδότηση αλλά και τα μέτρα, τις πολιτικές συνθήκες υπό τις οποίες θα συναφθεί αυτή η συμφωνία». 

«Θέλουμε συμφωνία, αλλά μία συμφωνία βιώσιμη και γι' αυτούς και για εμάς. Να πετύχουμε μια συμφωνία που θα εκπληρώνει κάποια κριτήρια» υπογράμμισε ο Γιάννης Δραγασάκης.

Ωστόσο, διευκρίνισε πως υπάρχει θέμα αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης ανάμεσα στους θεσμούς και την ελληνική κυβέρνηση, ενώ έκανε λόγο για διάφορες δυνάμεις του εξωτερικού «που θέλουν να βγούμε από το ευρώ, καθώς φαντάζονται μια πιο συγκεντρωτική και αυταρχική Ευρώπη». «Υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν διπλό νόμισμα με μνημόνιο, άλλες δυνάμεις θέλουν -ενδεχομένως- μια χρεοκοπία της Ελλάδας εντός του ευρώ» κατέληξε.

http://newpost.gr/

ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΟΜΙΛΕΙ

Αήθης επίθεση ΣΥΡΙΖΑ στον Πύρρο Δήμα: Ντροπιάζετε το λαό με την στάση σας!

30/06/201510:42

Προσθήκη σχολίου

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

• 

  58

  Πύρρος Δήμας: Η ελληνική κοινωνία οδηγείται στην αλβανοποίηση

Στη «Δημοκρατία» του ΣΥΡΙΖΑ οποίος εκφράζει τις αγωνίες του δέχεται χυδαίες απειλές, ύβρεις και επιθέσεις, τονίζει σε ανακοίνωσή του το ΠΑΣΟΚ

Μία απίστευτη ανακοίνωση, τύπου «δεν δικαιούστε διά να ομιλήτε», ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να απαντήση στην από καρδιάς εξομολόγηση του Πύρρου Δήμα, ο οποίος σε ποστ στο facebook μίλησε για «αλβανοποίηση της Ελλάδας» και ζήτησε να μην σταθούν σε ουρές και τα δικά μας παιδιά «για 1 κιλό τυρί ή 10 αυγά ή 60 γραμμάρια κιμά (αμφιβόλου προελεύσεως) κάθε μήνα με ένα κουπόνι στο χέρι, όπως στάθηκα εγώ».

Την ανακοίνωση εξέδωσε το τμήμα φυσικής αγωγής και αθλητισμού του κόμματος και αναφέρει χαρακτηριστικά, πως ένας πρώην βουλευτής που ψήφισε μνημόνια και έφερε την ελληνική κοινωνία στο σημείο αυτό που βρίσκεται, σήμερα «αφυπνίζεται όψιμα» για τα πολιτικά ζητήματα της χώρας.

«Κύριε Πύρρο Δήμα, μπορεί να δοξάσατε τη χώρα με τις αθλητικές σας επιτυχίες, όμως ντροπιάζετε το Λαό μας με την πολιτική σας στάση. Παρακαλούμε σωπάστε μήπως και προλάβετε να περισώσετε μέρος της υστεροφημίας σας», γράφει η ανακοίνωση.

Στο θέμα παρενέβη το ΠΑΣΟΚ, που με δική του ανακοίνωση καυτηριάζει «την "Δημοκρατία" του ΣΥΡΙΖΑ» στην οποία όποιος «εκφράζει τις αγωνίες του δέχεται χυδαίες απειλές, ύβρεις και επιθέσεις»

http://www.protothema.gr/

Νέο «χτύπημα» του Αρκά: «Ποιο είναι το κατά κεφαλήν εισόδημα της Ουγκάντα»;

30/06/201510:21

ΕκτύπωσηΑποστολή

http://www.protothema.gr/

ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΑΣ

30 ΙΟΥΝ 2015

Του Δρ. Ευριπίδη Στ. Στυλιανίδη
Βουλευτή Ροδόπης (Ν.Δ.) – πρ. Υπουργού

Η έλλειψη εμπνευσμένης Ευρωπαϊκής Ηγεσίας, συνδυασμένη με τις σοβαρές θεσμικές
ατέλειες του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος έγιναν η αιτία τα τελευταία χρόνια, ο λελογισμένος "Ευρωσκεπτικισμός" να μετεξελιχθεί σε έναν επικίνδυνο "Ευρωαρνητισμό". Και τον χαρακτηρίζω "επικίνδυνο", διότι οδηγεί αναμφίβολα στον Εθνικό Απομονωτισμό, αναζωπυρώνει ιδεοληπτικούς φανατισμούς και ωθεί σε αριστερίστικους ή ακροδεξιούς εξτρεμισμούς, που εξοντώνουν τις θεμελιώδεις αξίες του Ευρωπαϊκού Οράματος, καθιστώντας το όχι "Κοινή Υπόθεση των Λαών και των Εθνών", όπως θα έπρεπε, αλλά "κοινό συμφέρον" μιας κυνικής βρυξελλιώτικης γραφειοκρατίας και μιας ορθολογιστικής μεν, αλλά ωφελιμιστικής και αλαζονικής δε τεχνοκρατίας.
Τώρα που ήλθαν τα προβλήματα, όλοι, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, ξέχασαν με ευκολία τι έχει πετύχει διαχρονικά, μετά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Η Ενωμένη Ευρώπη σταμάτησε τους αιματηρούς πολέμους και διασφάλισε την Ειρήνη στην ήπειρο μας.
Νίκησε δικτατορικά, ολιγαρχικά ολοκληρωτικά καθεστώτα και εδραίωσε Δημοκρατία Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Νίκησε τη φτώχεια και πέτυχε Ανάπτυξη και Ευημερία για όλους, την οποία διέχυσε σε όλα τα Κράτη-Μέλη, στις περιφέρειες, τις επιχειρήσεις, τα νοικοκυριά και τα άτομα.
Η Ευρώπη μεγάλωσε, χωρίς όμως να εξελιχθεί και να ωριμάσει αντίστοιχα. Διεύρυνση και Εμβάθυνση δεν περπάτησαν παράλληλα και τώρα αυτή η δυσαρμονία μεταβάλλεται σε απειλή.
Η Ελλάδα χάρη στους αγώνες, τη συστηματική δουλειά, τη συνέπεια, τη διεθνή αξιοπιστία και τη διορατικότητα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, έγινε αναπόσπαστο κομμάτι του σκληρού πυρήνα της ευρωπαϊκής οικογένειας και απήλαυσε μέχρι σήμερα, όλα τα παραπάνω αγαθά δηλαδή, εθνική συμφιλίωση, δημοκρατία, ανάπτυξη για όλους, ευημερία, εθνική ασφάλεια, που μετά έναν αιματηρό εμφύλιο δεν ήταν καθόλου δεδομένα.
Η Ευρωπαϊκή Επιλογή συντήρησε και συντηρεί ακόμα το λαό μας, όχι μόνο οικονομικά και αναπτυξιακά, αλλά και πολιτιστικά, ηθικά, πνευματικά, πολιτικά.
Το "Ανήκουμε στη Δύση" του Κωνσταντίνου Καραμανλή επ’ ουδενί δεν προδίδει εξάρτηση. Είναι Εθνική Επιλογή, που ομολογεί ότι ο ελληνικός πολιτισμός αποτελεί τη διαχρονική βάση του ευρωπαϊκού. Την ίδια στιγμή όμως τελειώνει την περίοδο, που η Ελλάδα είναι ένα ανάδελφο Έθνος-Κράτος και την μετατρέπει σε αναπόσπαστο τμήμα μιας υγιούς ισότιμης και αποτελεσματικής διεθνούς συμμαχίας.
Κακές πολιτικές επιλογές, δικές μας ή της ευρωπαϊκής ηγεσίας, δε δικαιολογούν άστοχες συγκρούσεις, ούτε φυσικά καταστροφικές λογικές εξόδου από την ΕΕ.
Ένας τέτοιος παραλογισμός, σαν αυτό που ζούμε αυτές τις μέρες στη χώρα μας, δεν ακυρώνει απλά το διακύβευμα και τη μεγαλύτερη επιτυχία της πολιτικής μας από το 1974 και μετά... αλλά υπονομεύει και την πορεία μας προς το μέλλον.
Δε γνωρίζω αν η κυβέρνηση καθοδηγείται από τη αναχρονιστική της αριστερή ιδεοληψία ή τη στρεβλή και ανεύθυνη αντίληψή της για τους διαπραγματευτικούς κανόνες της Ένωσης. Ότι όμως κι αν ισχύει είναι το ίδιο επικίνδυνο για το κράτος μας, το λαό μας και το έθνος μας. Το κράτος μας κινδυνεύει με χρεοκοπία, ο λαός μας με διχασμό και το έθνος μας με τραγωδία.
Η επίφαση δημοκρατικότητας, που επικαλείται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με το δημοψήφισμα, στην ουσία αποτελεί αποποίηση της ευθύνης μιας εκλεγμένης κυβέρνησης να σηκώσει το βάρος των δύσκολων αποφάσεων. Οι πολίτες τίθενται ενώπιον ενός ανύπαρκτου διλήμματος, αφού η πρόταση των θεσμών είναι γνωστό ότι παύει να υπάρχει από την Τρίτη και μετά, όπως οι ίδιοι δήλωσαν επισήμως. Η χώρα μπαίνει σε μια απίθανη περιπέτεια χωρίς επιστροφή. Η "διαπραγμάτευση" ακόμα κι αν δε τελειώσει εδώ, παρά τα όσα ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός, καταστρέφεται διότι αγκυλώνεται πλήρως η ευελιξία της ελληνικής διπλωματίας.
Ένα "ΟΧΙ" του λαού, αν δεν καταλάβει το διακύβευμα, μπορεί να τελειώσει την "Ελλάδα της Ευρώπης". Ένα "ΝΑΙ" από την άλλη, δεν αφήνει περιθώριο για κάτι καλύτερο στη συμφωνία με τους θεσμούς, γιατί αυτό το έχουμε ήδη αρνηθεί με την αποχώρηση από τη διαπραγμάτευση..
Τέλος ο μεγαλύτερος κίνδυνος που ελλοχεύει σ' αυτή τη διαδικασία είναι, ενώ το δημοψήφισμα του 1974 μας ένωσε στη δημοκρατία, το δημοψήφισμα του 2015 να μας οδηγήσει σε ένα νέο εθνικό διχασμό.
Το κρίσιμο λοιπόν ερώτημα που τίθεται στο παρά ένα μιας επικείμενης καταστροφής είναι : "Προλαβαίνουμε; Υπάρχει λύση;"
Αν η κυβέρνηση ειλικρινά πιστεύει στην "Ελλάδα της Ευρώπης" η λύση είναι:
Συνεννόηση μεταξύ όλων των πολιτικών αρχηγών.
Ακύρωση του δημοψηφίσματος.
Επιστροφή στις διαπραγματεύσεις στη βάση της βελτιωμένης πρότασης των Θεσμών και συμφωνία με αναφορά και στην ελάφρυνση του χρέους.
Άμεση αποκατάσταση της ομαλότητας στο τραπεζικό σύστημα και στην αγορά.
Από κοινού ανάθεση σε ομάδα ειδικών της εκπόνησης ενός "Ολοκληρωμένου Εθνικού Αναπτυξιακού Σχεδίου", που θα αποτελέσει τη βάση συζήτησης, ενόψει του αναγκαίου απ' ότι φαίνεται τρίτου πακέτου βοήθειας που θα χρειαστεί η Ελληνική οικονομία το φθινόπωρο.
Αν από την άλλη η κυβέρνηση, όπως λένε κάποιοι, "κινείται ύπουλα και βάσει σχεδίου με στόχο την έξοδο", τότε δε μένει άλλος δρόμος για μας που πιστεύουμε στην "Ελλάδα της Ευρώπης" από το να δώσουμε με πείσμα και δύναμη τη μάχη στην κοινωνία και να πετύχουμε.
Δεν υπάρχει πλέον χρόνος. Δεν υπάρχουν περιθώρια για προσωπικούς εγωισμούς ή μικροκομματικές και υπολογιστικές λογικές. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να βάζει τον εαυτό του ή το κόμμα του πάνω από τους Έλληνες και την Ελλάδα.

capital.gr

Εθνική τραγωδία η έξοδος από το ευρώ – Οι φτωχοί πάμπτωχοι και οι πλούσιοι, πάμπλουτοι

Κυριακή, 28 Ιουνίου, 2015 

Τι θα σήμαινε άραγε ένα ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της επόμενης Κυριακής; Το καλό σενάριο, αυτό που υποστηρίζει δημοσίως η κυβέρνηση είναι ότι με βάση την απόφαση του ελληνικού λαού που θα απορρίπτει την πρόταση των δανειστών θα προσέλθει ξανά στο τραπέζι του διαλόγου με τους θεσμούς και θα πετύχουμε μια καλύτερη συμφωνία.

Αυτό όμως, δεν μπορεί να το εγγυηθεί κανείς ως τελικό αποτέλεσμα καθώς την ίδια αισιοδοξία είχε επιδείξει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και πριν τις τελευταίες εκλογές αλλά και σε όλη τη διάρκεια της πεντάμηνης διαπραγμάτευσης.

Μπορεί να το πετύχει τώρα; Δεν αποκλείεται αλλά ουσιαστικά ψάχνει το θαύμα και τα θαύματα σπανίζουν σήμερα.

Άρα, ποιο είναι το εναλλακτικό σενάριο που αντικειμενικά βρίσκεται στο τραπέζι. Η Ελλάδα χωρίς χρήματα από τους δανειστές δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της ούτε στο εξωτερικό αλλά ούτε και στο εσωτερικό. Δεν μπορεί να βρει ευρώ παρά μόνον από τον τουρισμό, τις εξαγωγές και το ναυτιλιακό συνάλλαγμα. Αυτά φτάνουν, όχι φυσικά.

Άρα, η μοναδική της έξοδος είναι να αποκτήσει ένα νέο νόμισμα εναλλακτικό, μαζί με το ευρώ ή μόνο του. Αυτό μπορεί να το λέμε δραχμή ή κάπως αλλιώς δεν έχει καμία σημασία.

Η ουσία είναι ότι αυτό το νόμισμα θα πρέπει να αποκτήσει ισοτιμία έναντι του ευρώ. Η ισοτιμία μπορεί να είναι αρχικά ορισμένη σε όποια αντιστοίχηση επιθυμεί η κυβέρνηση ή συμφωνήσει με τους Ευρωπαίους εταίρους μας.

Ότι και να πούμε, ότι και να θέλουμε η τελική ισοτιμία θα καθοριστεί από τη ζωή και από τις αγορές. Όλες οι εκτιμήσεις καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το νέο νόμισμα της Ελλάδας στην καλύτερη περίπτωση θα έχει ισοτιμία με το ευρώ στο 1/3. Αν μάλιστα το συγκρίνουμε με την ισοτιμία που κλείδωσε η παλιά δραχμή στο ευρώ, σημαίνει ότι θα φτάσει περίπου στο τριπλάσιο. Δηλαδή ένα ευρώ, περίπου χίλιες παλιές δραχμές.

Άρα, το κράτος θα λειτουργεί με αυτή την ισοτιμία και θα αναγκαστεί να πληρώνει μισθούς και συντάξεις με αυτή τη λογική. Το ίδιο θα συμβεί με τον ιδιωτικό τομέα, με τα χρέη, με τα δάνεια κ.λπ.

Άρα αυτομάτως η χώρα μπαίνει σε καθεστώς πληθωρισμού και το χειρότερο είναι ότι οι πολίτες με τις δραχμές τους θα αγοράζουν καταφανέστατα λιγότερα προϊόντα ενώ τα χρέη τους απλώς θα πολλαπλασιαστούν.

Δηλαδή, αν για παράδειγμα ένας μισθωτός μπορεί να αγοράσει κάθε μήνα 500 λίτρα γάλα, μετά την αλλαγή του νομίσματος θα μπορεί να αγοράζει στην καλύτερη περίπτωση τα μισά. Το ίδιο και χειρότερο θα συμβαίνει με όλα τα αμιγώς εισαγόμενα προϊόντα. Η αγοραστική δυνατότητα των Ελλήνων θα υποτιμηθεί ραγδαία.

Όλων των ελλήνων; Προφανώς όχι όλων. Μόνον των φτωχών ή έστω αυτών που δεν έχουν αποταμιεύσεις σε ευρώ.

Και ποιός έχει αποταμιεύσεις σε ευρώ; Υπάρχουν, σύμφωνα με τους μετριότερους υπολογισμούς, τουλάχιστον 40 δισ. Ευρώ που έχουν φύγει από τις τράπεζες σε σεντούκια, πατάρια, θυρίδες κ.λπ. Για να μην υπολογίσουμε τα πολύ περισσότερα χρήματα που έχουν κατατεθειμένα στο εξωτερικό Έλληνες υπήκοοι, όπως αυτά της λίστα Λαγκάρντ και άλλων λιστών.

Χρήματα, τις περισσότερες φορές, μαύρα και αφορολόγητα προϊόν φοροκλοπής ή εγκληματικών ενεργειών.

Αυτοί λοιπόν, από τη μια στιγμή στην άλλη θα δουν τα χρήματά τους, τουλάχιστον να τριπλασιάζονται. Ουσιαστικά τα 40 δισ. Θα έχουν αγοραστική αξία περίπου 120 δισ. Ευρώ σε σχέση με το νέο νόμισμα.

Για τους υπόλοιπους, τους ήδη φτωχούς ή απλώς μισθοσυντήρητους τα προσημειώσαμε.

Άρα, ποιος κυβερνητικός παράγοντας μπορεί να υποστηρίξει ως το τέλος σε μια συζήτηση ότι η κίνηση της ελληνικής κυβέρνησης προασπίζει τα συμφέροντα των φτωχών, των άνεργων και γενικώς όσων δεν έχουν στο ήλιο μοίρα.

http://www.koolnews.gr/

Ο «Καιρός» της Ελευθεροτυπίας ζήτησε συγγνώμη που στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ

• 
  Συγγνώμη για τη στήριξή του στον ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε ο Γιώργος Παπαδόπουλος Τετράδης, πρώην υποψήφιος του κόμματος (το 2012 στη Β' Αθηνών) και επί χρόνια αρχισυντάκτης στηνΕλευθεροτυπία​, γνωστός από τη στήλη «Καιρός».

Με ένα μακροσκελές κείμενό του στο Facebook, ο κ. Παπαδόπουλος Τετράδης, ο οποίος στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ στην προεκλογική περίοδο, εξαπολύει δριμύτατα πυρά κατά τουκυβερνώντος κόμματος λέγοντας ότι «είτε αυτοί που μας κυβερνούν ειναι ανόητοι και ανεύθυνοι, είτε εξ αρχής είχαν προγραμματίσει να μην διαπραγματεύονται στα σοβαρά, ώστε μια μέρα να εγκαταλείψουν το τραπέζι, κατηγορώντας τουςσυνομιλητές τους για αδιαλλαξία (!) και να οδηγήσουν τη χώρα στη δραχμή. Προσχεδιασμένα».

«Ο κόσμος που πίστεψε και που ακόμα πιστεύει ότι η ελπίδα έρχεται θα πληρώσει, όπως πάντα, πανάκριβα το τίμημα της ευκολοπιστίας του. Στην οποία συμβάλλαμε κι εμείς, όσοι συμβάλαμε. Συγνώμη», σημειώνει, μεταξύ άλλων στο κείμενό του.

Ολόκληρη η ανάρτησή του:

http://newpost.gr/

Λέμε "όχι" στην ιδεοληψία της Αριστεράς

Την επόµενη Κυριακή δεν υπάρχει δίληµµα. Η επιµονή στις ιδεοληψίες της Αριστεράς οδηγεί στην καταστροφή ένα ολόκληρο έθνος 

 Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., δυστυχώς,απέτυχε να φέρει σε πέρας την εθνική αποστολή που της ανέθεσε η πλειοψηφία του ελληνικού λαού στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.

Επί µήνες, µε το επιχείρηµα της αξιοπρεπούς διαπραγµάτευσης, οδηγούσαν µια χώρα, αναπόσπαστο κοµµάτι της σύγχρονης Ευρώπης, σε εθνικό αδιέξοδο. Η χθεσινή απόφαση για τη διεξαγωγή δηµοψηφίσµατος, κατά κοινή παραδοχή, βάζει σε περιπέτεια τη χώρα και θέτει εν αµφιβόλω το µέλλον της. Ο κ. Τσίπρας, αδυνατώντας να κάνει µια ουσιαστική διαπραγµάτευση, προσφεύγει στην εύκολη λύση, που είναι η ετυµηγορία του λαού. Μέγιστο λάθος, που καταδεικνύει αδυναµία και έλλειψη πολιτικής βούλησης. 

Οι ώρες είναι κρίσιµες και ο καθένας από εµάς οφείλει να πάρει θέση απέναντι στο δίληµµα «ευρώ ή δραχµή». Ο κ. Τσίπρας, ως αυθεντικός εκφραστής µιας νεοκοµµουνιστικής θεωρίας, δείχνει να κάνει τη δεύτερη επιλογή. ∆ικαίωµά του. Εκείνο, όµως, που σε καµία περίπτωση δεν δικαιούται είναι να οδηγήσει έναν ολόκληρο λαό στη χρεοκοπία και την εξαθλίωση. Επειδή πιστεύουµε ότι σε αυτές τις κρίσιµες ώρες οι εφηµερίδες και γενικότερα τα ΜΜΕ οφείλουν να παίρνουν ξεκάθαρη θέση, τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» στο δίληµµα της επόµενης Κυριακής επιλέγουν ανεπιφύλακτα τον δρόµο της Ευρώπης. Εναν δρόµο που άνοιξε στη χώρα ένας µεγάλος ηγέτης τηςΚεντροδεξιάς, ο Κωνσταντίνος Καραµανλής. Τότε που κανείς δεν περίµενε ότι, ένα βράδυ του Ιούνη, µια οµάδα µαθητευόµενων (πολιτικών) µάγων θα ρίσκαρε τα πάντα, στον βωµό των ιδεοληψιών της. Στις επόµενες γενιές δεν θα λένε απολύτως ΤΙΠΟΤΑ τα µοιραία επώνυµα των ∆ραγασάκη, Βαρουβάκη, Τσακαλώτου, Λαφαζάνη και Λεουτσάκου. Απεναντίας, η παραµονή στο κλαµπ των ισχυρών της Ευρώπης και θα λέει, αλλά και θα σηµατοδοτεί πολλά για το παρόν και το µέλλον αυτού του λαού. 

Επειδή, όπως είχε πει ο προερχόµενος από την Αριστερά, Παύλος Μπακογιάννης, στη ∆ηµοκρατίαδεν υπάρχουν αδιέξοδα, ελπίζουµε ότι ο λαός µε σωφροσύνη και σύνεση θα κλείσει οριστικά την επόµενη Κυριακή τον ιστορικό κύκλο της επιπόλαιης ντόπιας Αριστεράς. Μια Αριστεράς που, την ίδια ώρα που διαφηµίζει ότι αγωνίζεται για τη ∆ηµοκρατία και την εθνική υπερηφάνεια, βάζει νάρκες στα θεµέλια και της ∆ηµοκρατίας και της αξιοπρέπειας. Ο λαός οφείλει να δώσει ΤΕΛΟΣ στην πολιτική εκκρεµότητα της Μεταπολίτευσης. Και είναι ανάγκη να το πράξει, γιατί πλέον δεν υπάρχει ούτε ο χρόνος, αλλά ούτε και η πολυτέλεια να παρακολουθούµε µια κυβέρνηση που το µόνο που κάνει είναι να ρισκάρει µε τις ζωές των άλλων. Ας επιστρέψουν στη φυσική τους θέση, που είναι το πολιτικό περιθώριο και εκεί, ανενόχλητοι, θα µπορέσουν να ρισκάρουν µε τις δικές τους ζωές. 

 Η ασυλία των νεοκοµµουνιστών κάπου εδώ τελειώνει.Τώρα οφείλουµε να κοιτάξουµε τον καθρέφτη της Ιστορίας και να απαντήσουµε στην ανυπαρξία, στον λαϊκισµό και στους υπονοµευτές του πολιτεύµατος µε ξεκάθαρο τρόπο. Το ενοχικό σύνδροµο όσων οραµατίστηκαν την Ελλάδα µεγάλη και κυρίαρχη εντός της Ευρώπης θα πρέπει να εκλείψει, αν πραγµατικά θέλουµε να συνεχίσουµε να ζούµε µε αξιοπρέπεια. Σε αυτή την παρτίδα δεν συγχωρείται το λάθος.

Για µας, την επόµενη Κυριακή δεν υπάρχει δίληµµα. Η επιµονή στις ιδεοληψίες της Αριστεράς οδηγεί στην καταστροφή ένα ολόκληρο ΕΘΝΟΣ. 

http://www.parapolitika.gr/

Κάνεις την Ελλάδα χειρότερη από την Ζιμπάμπουε

Επιστολή - κόλαφος του Χρυσόγονου στον Τσίπρα

Newsroom

• SHARE17
• Facebook13
• Twitter4

Δημοσίευσηπριν από 43'Ανανεώθηκεπριν από 40'

Tags

• ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ
• ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
• ΚΩΣΤΑΣ ΧΡΥΣΟΓΟΝΟΣ
• CAPITAL CONTROL

 

Με μια επιστολή κόλαφο ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ,Κώστας Χρυσόγονος επιτίθεται στον πρωθυπουργό για τις επιλογές του. 

Ο κύριος Χρυσόγονος βάλλει κατά του πρωθυπουργού και επισημαίνει ότι η επιστολή εστάλη στον Αλέξη Τσίπρα από τις 19 Μαρτίου, χωρίς ποτέ να λάβει απάντηση! ​

Όπως σημειώνει με ανάρτηση στο ιστολόγιό του «με μεγάλη λύπη» υποχρεώνεται να δώσει την επιστολή εκείνη στη δημοσιότητα, καθώς πιστεύει πως ο πρωθυπουργός με την τακτική και τις αποφάσεις του μετατρέπει την Ελλάδα σε κάτι «ελαφρώς χειρότερο από την Ζιμπάμπουε», όπως γράφειχαρακτηριστικά.

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή: 

«Κώστας Χρυσόγονος
Ευρωβουλευτής-Μέλος Κ.Ε.
Βρυξέλλες, 19.3.2015

  
Προς
-τον Πρωθυπουργό και Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ σ. Α. Τσίπρα
-τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης σ. Ι. Δραγασάκη
-τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Βαρουφάκη
-τον Γραμματέα Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ σ. Τ. Κορωνάκη
-τον Υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας σ. Π. Λαφαζάνη
-τον Υπουργό Υγείας σ. Π. Κουρουμπλή


Σύντροφοι,

η πάροδος σχεδόν δύο μηνών από τη μεγάλη εκλογική νίκη του κόμματος και το σχηματισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛεπιτρέπει μια πρώτη αποτίμηση των πολιτικών εξελίξεων και των προοπτικών για τη χώρα, στο κρίσιμο θέμα της σχέσης της με τους δανειστές της. Θα ήθελα να θέσω υπόψη σας τις παρακάτω σκέψεις μου αναφορικά με τα ζητήματα αυτά:

1. Έχει ήδη διαφανεί ότι η προεκλογική μας ρητορική, περιλαμβανομένου και του "προγράμματος της Θεσσαλονίκης", βρισκόταν σε μεγάλη απόσταση από τη δυσάρεστη πραγματικότητα, την οποία υποχρεωνόμαστε τώρα να αντιμετωπίσουμε. Μέσα στο δίμηνο αυτό υπενθυμίζω ότι βρεθήκαμε αναγκασμένοι να αφήσουμε κατά μέρος τις εξαγγελίες για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού δημόσιου χρέους, για "σκίσιμο" των μνημονίων και/ή κατάργησή "με ένα άρθρο" του συνόλου της μνημονιακής νομοθεσίας κλπ. Αντί για αυτά, στα πλαίσια της "συμφωνίας" της 20ης Φεβρουαρίου, γίνεται λόγος για βιωσιμότητα του υφιστάμενου χρέους και για αποφυγή μονομερών ελληνικών ενεργειών, τουλάχιστον εφόσον δεν παρουσιάζονται δημοσιονομικά ισοδύναμα. Από την πλευρά των δανειστών η μόνη ουσιαστική παραχώρηση ήταν η έμμεση και κάπως ασαφής υπόσχεσή τους για μείωση του ύψους του απαιτούμενου πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος για το 2015, αν και στην πραγματικότητα το προβλεπόμενο πλεόνασμα του 3% (του ΑΕΠ) ήταν εξαρχής εμφανές ότι δεν μπορούσε να επιτευχθεί κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες (ακόμη δηλαδή κι αν δεν είχαν μεσολαβήσει οι εκλογές του Ιανουαρίου και υλοποιούνταν το mail Χαρδούβελη). Το χειρότερο όμως είναι ότι δεχόμαστε ήδη, τόσο από την πλευρά των δανειστών όσο και από εκείνη των αγορών, μια πολυεπίπεδη πίεση (πολιτική, οικονομική, επικοινωνιακή) για να οδηγηθούμε σε μια, επί της ουσίας, άνευ όρων παράδοση και νέα πρόσδεση για σειρά ετών στο μνημονιακό άρμα.

2. Είναι σαφές ότι το ελληνικό μνημονιακό πρόγραμμα, αν υποθέσουμε ότι (θεωρητικός) στόχος του ήταν η επάνοδος της Ελλάδας στις κεφαλαιαγορές για να αναχρηματοδοτήσει από εκεί το χρέος προς τους δημόσιους πιστωτές, έχει αποτύχει. Στα επόμενα τρία ή τέσσερα χρόνια το ελληνικό δημόσιο πρέπει να καταβάλει ως χρεολύσια στο ΔΝΤ και στην ΕΚΤ ένα ποσό της τάξης των περίπου 60 δις ευρώ. Τα χρήματα αυτά δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να βρεθούν από τα φορολογικά και άλλα εκτός δανείων έσοδα. Τα τελευταία μάλιστα δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τους τόκους του δημόσιου χρέους, αφού εκείνοι ανέρχονται σε ένα ποσό περίπου 6 δις ετησίως, δηλαδή η καταβολή τους από ίδιους πόρους προϋποθέτει ετήσια πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα άνω του 3% του ελληνικού ΑΕΠ, πράγμα μάλλον ανέφικτο όχι μόνο για το 2015 αλλά και για τα επόμενα χρόνια. Όσο για τις κεφαλαιαγορές, τα επιτόκια των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου έχουν ήδη ανέλθει σε απαγορευτικά (διψήφια) ποσοστά μετά τις εκλογές, ενώ ακόμα και στην καλύτερο περίοδο, την άνοιξη του 2014, τα ποσά που καταφέραμε να αντλήσουμε με την έκδοση των νέων ομολόγων ήταν μικρά (3 δις περίπου), για περιορισμένα χρονικά διαστήματα (3ετίας-5ετίας) και με υψηλά επιτόκια.

3. Η "λύση" της παύσης πληρωμών και ενδεχομένως της εξόδου από την ευρωζώνη, για την οποία έχει γίνει τόσος λόγος μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ, κατ΄ουσία δεν υφίσταται. Πρέπει πρώτα από όλα να επισημανθεί ότι το μεγαλύτερο μέρος του χρέους που οφείλουμε να αποπληρώσουμε, όπως εκτέθηκε, στα αμέσως επόμενα χρόνια είναι προς το ΔΝΤ. Σ'αυτό συμμετέχουν πρακτικά όλα τα κράτη του κόσμου και η άρνηση καταβολής θα μας έφερνε de facto αντιμέτωπους όχι με τηΓερμανία, αλλά με τον πλανήτη ολόκληρο. Σημειωτέον ότι, σε αντίθεση με την ευρωζώνη όπου νομικά δεν προβλέπεται διαδικασία (ακούσιας) αποβολής κράτους, τέτοια προβλέπεται στο άρθρο 24 του καταστατικού του ΔΝΤ. Το χειρότερο είναι όμως ότι σε τέτοια περίπτωση θα μπορούσαν να μας επιβληθούν από τα κράτη κάθε είδους οικονομικά και άλλα αντίποινα, μετατρέποντας την Ελλάδα σε κάτι ελαφρώς χειρότερο από τη Ζιμπάμπουε.

4. Μία έξοδος από την ευρωζώνη θα προϋπέθετε, για να μπορεί ρεαλιστικά να επιτευχθεί (εντελώς διαφορετικό το ζήτημα αν θα αποδεικνυόταν μακροπρόθεσμα επωφελής ή όχι για την εθνική οικονομία), να βρεθεί εξωτερικόςχρηματοδότης για να διαθέσει περίπου 20 δις ευρώ για την αποπληρωμή του ΔΝΤ και τουλάχιστον άλλα τόσα για να αποκτήσει η Ελλάδα συναλλαγματικά διαθέσιμα, ώστε να υποστηριχθεί η ισοτιμία της νέας δραχμής. Δεν νοείται και δεν υπάρχει εθνικό νόμισμα χωρίς συναλλαγματικά διαθέσιμα σε "σκληρό" ξένο νόμισμα (σημειωτέον ότι στα τέλη της δεκαετίας του 1990, πριν από την είσοδό μας στην ευρωζώνη, τα ελληνικά διαθέσιμα σε ξένα νομίσματα ανέρχονταν σε ένα ποσό της τάξης των 25 δις δολλαρίων περίπου). Αυτό ισχύει κατά μείζονα λόγο σε περίπτωση κράτους με "νέο" εθνικό νόμισμα, όπου οι αγορές εύλογα δε θα το αποδέχονται για μια περίοδο πολλών μηνών, εωσότου φανεί πού θα ισορροπήσει η ισοτιμία του νομίσματος αυτού με τα υπόλοιπα. Ποσό της τάξης των 40 (20+20) δις ευρώ και μάλιστα υπό μορφή "χορηγίας" και όχι δανείου (αφού η Ελλάδα θα έχει και επισήμως χρεοκοπήσει στις εξωτερικές της πληρωμές) δεν είναι σε θέση, ούτε καν θεωρητικά, να διαθέσει κανένα κράτος της υφηλίου εκτός από την Κίνα, τις ΗΠΑ, τη Νορβηγία, την Ελβετία και τη...Γερμανία (και πάντως όχι η Ρωσία, η οποία πιέζεται κατά δεινό τρόπο τον τελευταίο ενάμιση περίπου χρόνο και τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα ήδη έπεσαν από τα 530 στα περίπου 380 δις δολλάρια, με περαιτέρω πτωτικές τάσεις λόγω των τιμών του πετρελαίου).

5. Εφόσον θεωρηθεί δεδομένο ότι δεν πρόκειται να βρεθείκράτος-χρηματοδότης, η εκτύπωση δραχμών (η ίδια η εκτύπωση σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα χαρτονομισμάτων θα αποτελούσε βέβαια τεράστιο τεχνικό πρόβλημα, αλλά αυτό ας το υπερβούμε) δεν θα μας ωφελούσε σε τίποτα προς το εξωτερικό. Το νέο νόμισμα δε θα γινόταν αποδεκτό στις διεθνείς συναλλαγές και συνεπώς θα μέναμε για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς τη δυνατότητα εισαγωγών, πράγμα που θα παρέλυε την οικονομική ζωή στη χώρα μας. Ακόμη χειρότερα, το νέο νόμισμα, δε θα γινόταν αποδεκτό ούτε στο εσωτερικό της χώρας, επειδή παρά πολλοί Έλληνες έχουν αποθησαυρισμένα χαρτονομίσματα ευρώ σε φυσική μορφή (η νομισματική κυκλοφορία από περίπου 20 δις ευρώ στη μορφή αυτή προ κρίσης τώρα πρέπει να πλησιάζει περίπου τα 50). Έτσι οι συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών θα συνέχιζαν να γίνονται κατά μεγάλο μέρος με τα (απαγορευμένα πια) ευρώ στη "μαύρη αγορά", δηλαδή στην παραοικονομία η οποία θα έπαιρνε εφιαλτικές διαστάσεις, προκαλώντας και κατάρρευση των δημόσιων εσόδων. Η νέα δραχμή θα απέμενε ουσιαστικά να χρησιμοποιείται μόνο στις συναλλαγές με το κράτος. Κατά συνέπεια δεν έχει νόημα να επιχειρηθεί καν η εκτύπωση δραχμών. Πιο λογικό, και λειτουργικά ισοδύναμο από πρακτική άποψη, θα ήταν να επιχειρήσουμε ένα by-pass στο νομισματικό "έμφραγμα" (το οποίο θα μας επιβάλει αναμφίβολα η ΕΚΤ αν κάνουμε παύση πληρωμών προς την ίδια και/ή το ΔΝΤ) εκδίδοντας κάποιας μορφής αναγκαστικό άτοκο ομόλογο ειδικού σκοπού και πληρώνοντας με αυτό μισθούς και συντάξεις (πχ μισθός 1500 ευρώ να καταβάλλεται κατά τα 2/3 σε μετρητά και κατά το 1/3 με ένα τέτοιο ομόλογο, που θα γινόταν αποδεκτό από το κράτος μετά τη λήξη του, δηλαδή μετά πχ από 1 ή 2 χρόνια, για την πληρωμή φορολογικών, ασφαλιστικών κλπ υποχρεώσεων). Παραδόξως, κάτι παρόμοιο φέρονται να πρότειναν και οι εκπρόσωποι των "θεσμών" στις διαπραγματεύσεις των τεχνικών κλιμακίων στις Βρυξέλλες! Είναι όμως φανερό ότι όποια κυβέρνηση επιχειρήσει τέτοιες ευρεσιτεχνίες θα προκαλέσει τέτοιες αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας ώστε η πτώση της να είναι θέμα (λίγου) χρόνου.

6. Από νομική άποψη έξοδος από την ευρωζώνη δεν προβλέπεται ούτε με πρωτοβουλία του ενδιαφερόμενου κράτους ούτε με απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν κάποιο κράτος-μέλος της ευρωζώνης επιχειρήσει να εκτυπώσει εθνικό νόμισμα, σε αντικατάσταση του ευρώ ή παράλληλα προς αυτό, τούτο θα συνιστούσε παραβίαση του άρθρου 128 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης και θα οδηγούσε σε επιβολή σε βάρος του προστίμου κατά το άρθρο 260 της ίδιας. Κατά τα άλλα όμως, από την οπτική γωνία της Ένωσης, η σχετική εθνική νομοθεσία δε θα ίσχυε και συνεπώς το κράτος θα παρέμενε θεωρητικά μέλος της ευρωζώνης. Εφόσον στη συνέχεια κατέρρεε η κυβέρνηση του κράτους-μέλους, η οποία επιχείρησε την επάνοδο στο εθνικό νόμισμα, το κράτος θα επέστρεφε αναγκαστικά και πρακτικά στην ευρωζώνη. Με βάση τα υπάρχοντα σήμερα νομικά δεδομένα η αποχώρηση από την ευρωζώνη θα προϋπέθετε είτε αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με συμφωνία όλων των υπόλοιπων κρατών-μελών (άρθρο 50 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης) είτε τροποποίηση τηςΣυνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να προβλεφθεί τέτοιο ενδεχόμενο, και πάλι με ομοφωνία των κρατών μελών (άρθρο 48 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Εφόσον όμως η πρόθεση αποχώρησης συνοδευθεί από στάση πληρωμών στο χρέος του συγκεκριμένου κράτους προς τα υπόλοιπα μέλη της ευρωζώνης, είναι μάλλον απίθανο αυτά να καταλήξουν σε συμφωνία. Έτσι η αποχώρηση θα αποκτούσε νομικό κύρος μόνο αν επρόκειτο για αποχώρηση συνολικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση και παρερχόταν και μια ολόκληρη διετία από την υποβολή της αίτησης για αποχώρηση (άρθρο 50 παρ. 3 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Σε όσο βαθμό ισχύει η διαπίστωση του συντρόφου Λαφαζάνη ότι η ευρωζώνη είναι "γερμανική φυλακή", όποιος επιχειρήσει να αποδράσει θα αντιληφθεί ότι οι γερμανικές φυλακές είναι σχεδιασμένες και οργανωμένες έτσι ώστε οι αποδράσεις από αυτές να είναι σχεδόν αδύνατες (τουλάχιστον όταν δεν υπάρχει βοήθεια από έξω).

7. Για τους λόγους που επισημάνθηκαν παραπάνω, η ρήξη με τους δανειστές είναι μια ανέφικτη επιλογή και αν επιχειρηθεί η κατάληξη θα είναι η χώρα να επιστρέψει στον μνημονιακό εγκλωβισμό υπό χειρότερους όρους (σαν τον κρατούμενο που επιχειρεί απόδραση και αφού αποτύχει καταλήγει στην απομόνωση της φυλακής). Οφείλουμε να αγωνισθούμε μέσα στα υπάρχοντα ευρωπαϊκά και διεθνή (=ΔΝΤ) πλαίσια, όπως άλλωστε έχουμε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό. Η λαϊκή εντολή προς την κυβέρνηση είναι εντολή για σκληρή διαπραγμάτευση και όχι για χρεοκοπία και έξοδο από την ευρωζώνη και ενδεχομένως και την Ένωση.

8. Στη διαπραγμάτευση αυτή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛοφείλει να εξαντλήσει όλα τα, πιθανά και μη, εργαλεία. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσε να δοθεί βάρος και στη νομική πλευρά των ζητημάτων που θέτουν οι δανειστές και ειδικότερα στις ενδεχόμενες παραβιάσεις του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου (οι παραβιάσεις του ελληνικού Συντάγματος ουδόλως τους ενδιαφέρουν, αφού το θεωρούν δικό μας πρόβλημα και όχι δικό τους). Τούτο σημαίνει ότι στα τεχνικά κλιμάκια πρέπει από ελληνικής πλευράς να συμμετέχουν, εκτός από τους οικονομολόγους, και νομικοί εγνωσμένου κύρους με εξειδίκευση στο ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, ώστε να προβάλουν τις σχετικές "ενστάσεις". Π.χ. η Ελλάδα θεωρητικά και πρακτικά η τρόικα έχει "καταδικασθεί" από την Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για σειρά παραβιάσεων της διεθνούς αυτής σύμβασης, που έχει συναφθεί στα πλαίσια του Συμβουλίου της Ευρώπης, μέσω μνημονιακών μέτρων όπως η μείωση του κατώτατου μισθού και άλλα. Πρέπει να επικαλεσθούμε με έμφαση τις σχετικές αποφάσεις προκειμένου να άρουμε τα μέτρα αυτά και γενικότερα να αντιτάσσουμε σε κάθε ευκαιρία την προστασία των κοινωνικών ιδίως δικαιωμάτων των Ελλήνων, τόσο στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη όσο και στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απέναντι στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών.

9. Η ακύρωση της υφιστάμενης μνημονιακής νομοθεσίας ή έστω ουσιώδους μέρους της είναι προφανές ότι προσκρούει και θα συνεχίσει να προσκρούει στη στείρα άρνηση των δανειστών. Εφόσον αποδεικνύεται αδύνατο να τους πείσουμε ότι πολλά από τα μέτρα που έχουν ληφθεί δεν ωφελούν την ελληνική οικονομία, θα έπρεπε τουλάχιστον να απαιτήσουμε την καθιέρωση ενός ανεξάρτητου μηχανισμού εκτίμησης επιπτώσεων (impact assessment mechanism) όλου αυτού του μνημονιακού οικοδομήματος και των επιμέρους στοιχείων του. Αυτός θα μπορούσε να είναι είτε ένας υφιστάμενος διεθνής οργανισμός (ΟΟΣΑ ή Συμβούλιο της Ευρώπης ή ίσως ΟΗΕ) είτε ένας συνδυασμός προσώπων διεθνούς κύρους (πχ νομπελίστες οικονομολόγοι) κοινής αποδοχής (Ελλάδας και δανειστών) μαζί με εκπροσώπους κάποιων τέτοιων, κατά τεκμήριο "ουδέτερων", οργανισμών. Εάν από την αξιολόγηση προέκυπτε ότι συγκεκριμένα μέτρα αποδείχθηκαν αντιπαραγωγικά, θα ήταν πολύ δύσκολο για τους δανειστές να εμμείνουν στη διατήρησή τους.

10. Επί της ουσίας, το ποσό που πρέπει να καταβληθεί, όπως εκτέθηκε στην παράγραφο 2, για χρεολύσια στο ΔΝΤ και την ΕΚΤ στα επόμενα χρόνια θα μπορούσε να καλυφθεί χωρίς νέα, τρίτη κατά σειρά, δανειακή σύμβαση (η οποία θα συνοδευόταν αναμφίβολα από επαχθείς όρους και προϋποθέσεις) από έναν συνδυασμό πηγών. Η πρώτη θα μπορούσαν να είναι τα 10,9 δις ευρώ που έμειναν υπόλοιπο στο ΤΧΣ από τα προβλεπόμενα για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών κονδύλια. Το ποσό αυτό επιστράφηκε δυστυχώς με τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου στον ESM και προβλέφθηκε ότι θα χρησιμοποιηθεί μόνο για ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών, εφόσον αυτή απαιτηθεί στο μέλλον. Κεντρικός στόχος της διαπραγματευτικής προσπάθειας της ελληνικής πλευράς πρέπει να είναι να καταστούν τα χρήματα αυτά διαθέσιμα για την αποπληρωμή οφειλών του δημοσίου στο ΔΝΤ και/ή την ΕΚΤ και μάλιστα στο αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα, παράλληλα με την τελευταία δόση της δεύτερης δανειακής σύμβασης (περίπου 7 δις, περιλαμβανομένων των επιστροφών κερδών των κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα) και με κάποια αύξηση του ορίου των εντόκων γραμματίων. Ακόμη και έτσι βέβαια θα συνεχίσει να υπάρχει μέσα στην επόμενη τετραετία (δηλ. την πρώτη βουλευτική περίοδο) ένα χρηματοδοτικό κενό περίπου 30 ως 40 δις ευρώ. Η κάλυψή του χωρίς νέο καθαρό δανεισμό από δημόσιους πιστωτές είναι εφικτή μόνο αν υπάρξει αξιοποίηση της ελληνικής δημόσιας περιουσίας.

11. Το ελληνικό δημόσιο πιέζεται από τους δανειστές του να προχωρήσει σε άμεση εκποίηση περιουσιακών του στοιχείων, η οποία λόγω του δυσμενούς μακροοικονομικού περιβάλλοντος και του περιορισμένου αγοραστικού ενδιαφέροντος θα καταλήξει σε λεηλασία του δημόσιου πλούτου. Για να αποφευχθεί αυτό, η ελληνική πλευρά θα μπορούσε να αντιπροτείνει ένα σύνθετο σχήμα, με άξονα τοΤΑΙΠΕΔ, ως εξής: το Δημόσιο να εισφέρει στο ΤΑΙΠΕΔ ακίνητα αντικειμενικής αξίας και/ή μετοχές δημοσίων επιχειρήσεων λογιστικής αξίας συνολικού ύψους κατά προσέγγιση 50 δισ. ευρώ. Το μετοχικό κεφάλαιο του ΤΑΙΠΕΔ να διαιρεθεί σε 250 εκατ. προνομιούχες μετοχές άνευ ψήφου, αξίας 100 ευρώ η καθεμιά, και μία κοινή μετοχή. Η μοναδική κοινή μετοχή παραμένει στην κατοχή του Δημοσίου, ενώ οι προνομιούχες διατίθενται σε δημόσια εγγραφή με εισαγωγή κεφαλαίων από το εξωτερικό (για να μη θιγεί η ρευστότητα του εγχώριου τραπεζικού συστήματος). Το προϊόν της εγγραφής (25 δισ. ευρώ) θα χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για την αγορά ελληνικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά με σκοπό να περιορισθεί η προσφορά σε τόσο χαμηλά επίπεδα ώστε να γίνει εφικτή η δραστική μείωση των επιτοκίων και έτσι και η έκδοση σταδιακά νέων ομολόγων. Τα περιουσιακά στοιχεία που θα έχουν εισφερθεί από το Δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ θα εκποιούνται σταδιακά, όταν επιτυγχάνεται για το καθένα δίκαιη τιμή (κατ’ εκτίμηση της ελεγχόμενης από το ίδιο το Δημόσιο διοίκησης) και δεδομένου ότι στο μεταξύ θα έχει βελτιωθεί το μακροοικονομικό περιβάλλον. Με το τίμημα της εκποίησης θα γίνεται τμηματική επιστροφή κεφαλαίου στους προνομιούχους μετόχους, έως ότου εξοφληθούν για το σύνολο της ονομαστικής αξίας των μετοχών τους, οι οποίες τότε θα ακυρωθούν. Τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία (όσα δεν εκποιηθούν) επιστρέφονται στο ελληνικό Δημόσιο. Εναλλακτικά, αν το ελληνικό Δημόσιο προτιμά, θα μπορούσε να εξοφλεί σταδιακά τους μετόχους του ΤΑΙΠΕΔ μέσα από τα φορολογικά ή άλλα έσοδά του σε βάθος χρόνου, χωρίς εκποίηση περιουσιακών στοιχείων. Με ένα παρόμοιο σχήμα θα μπορούσε να επιτευχθεί η γρήγορη βελτίωση της δημοσιονομικής εικόνας της χώρας χωρίς λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και να αποφευχθεί η αιχμαλωσία μιας τρίτης δανειακής σύμβασης.

12. Για τους προσεχείς δύο ή τρεις μήνες και έως τη σύναψη κάποιας συμφωνίας με τους δανειστές θα ήταν σκόπιμο να κρατηθούν από την πλευρά μας χαμηλοί τόνοι, μεταξύ άλλων και στο θέμα των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η λεκτική κλιμάκωση είναι μια παγίδα της άλλης πλευράς στην οποία δεν πρέπει να εγκλωβιζόμαστε. Από το καλοκαίρι και μετά θα έχουμε κάθε δυνατότητα για επαναφορά όλων των ζητημάτων προς κάθε κατεύθυνση.


Με συντροφικούς χαιρετισμούς,
Κώστας Χρυσόγονος»

 http://newpost.gr/

Η Παρέμβαση Καραμανλή για το δημοψήφισμα

"Τα πιο ζωτικά συμφέροντα του Έθνους επιβάλλουν την παραμονή της χώρας στην καρδιά της Ευρώπης" αναφέρει ο πρώην πρωθυπουργός

Παρέμβαση για το δημοψήφισμα πραγματοποίησε ο Κώστας Καραμανλής μέσω γραπτής του δήλωσης. 

Ο πρώην πρωθυπουργός ανέφερε χαρακτηριστικά ότι '"Αφρονες επιλογές που ναρκοθετούν την αρχή αυτή εξωθούν τη χώρα σε περιπέτειες, με απρόβλεπτες και πιθανώς μη αναστρέψιμες συνέπειες"

Διαβάστε αναλυτικά τη δήλωση:

«Τα πιο ζωτικά συμφέροντα του Έθνους επιβάλλουν την παραμονή της χώρας στην καρδιά της Ευρώπης. Οι υπαρκτές ατέλειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν αναιρούν επουδενί την αξία αυτού του στρατηγικού προσανατολισμού. 'Αφρονες επιλογές που ναρκοθετούν την αρχή αυτή εξωθούν τη χώρα σε περιπέτειες, με απρόβλεπτες και πιθανώς μη αναστρέψιμες συνέπειες».

Την ίδια ώρα στη Βουλή αρκετοί βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας είχαν συγκεντρωθεί στο γραφείο του πρώην πρωθυπουργού για να συζητήσουν τις εξελίξεις.

Τζαμτζής: Επικίνδυνος ο Τσίπρας για την πορεία της χώρας

 FEATURED , ΠΟΛΙΤΙΚΉ

Mε ανάρτησή του στο facebook ο πρώην Βουλευτής της ΝΔ Ιορδάνης Τζαμτζής εξαπολύει σκληρή κριτική στην επιλογή της Κυβέρνησης για διενέργεια δημοψηφίσματος στις 5 Ιουλίου. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας, που με ψέματα και έωλες υποσχέσεις υφάρπαξαν την ψήφο του Ελληνικού λαού, τώρα, μετά από 5 μήνες επικοινωνιακών παιχνιδιών και δίχως ουσιαστική διαπραγμάτευση, νίπτοντας τα χέρια του ως Πόντιος Πιλάτος , ζητά από τους πολίτες να πάρουν αυτοί απόφαση, για το αν θέλουν τα μέτρα των δανειστών της τρόικα. 
Δεν γνωρίζω κανένα Έλληνα να θέλει μέτρα, περικοπές και φορολογίες.
Δεν ξέρω όμως και κανένα κόμμα εκτός από το ΚΚΕ, να μην προκρίνει τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Ελλάδας.
Σήμερα , με πλάγιο τρόπο, ο Σύριζα βάζει στο τραπέζι και ζητά να αποφασίσει ο λαός, αυτό που έλεγε και επιδίωκε όταν ήταν στην αντιπολίτευση, δηλαδή, την παραμονή ή όχι, της Ελλάδας στην Ευρώπη και το ευρώ.
Αλήθεια, ο Σύριζα και ο κ. Τσίπρας, θέλουν να μας οδηγήσουν στην δραχμή ρίχνοντας τις ευθύνες για μια τέτοια εξέλιξη στον Ελληνικό λαό;
Η Ελλάδα, πρέπει να μείνει στην Ευρώπη και το ευρώ. Είναι ο Εθνικός στρατηγικός προσανατολισμός της χώρας μας. 
Τρίτοι δρόμοι ή άλλες επιλογές, δεν υπάρχουν για την χώρα μας.
Ο Σύριζα και ο κ. Τσίπρας απέδειξαν ότι πέρα από ψεύτες , είναι και επικίνδυνοι για την πορεία της χώρας.»

http://www.karatzova.com/