10.04.2011ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΧΙΟΝΗΣ
Παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι 235 υπηρεσίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα δεν απέστειλαν οικονομικά στοιχεία στο Υπ.Οικ.και Οικ. όπως όφειλαν. Χωρίς να παραγνωρίζει κανείς τις προσπάθειες του αντίστοιχου υπουργείου για τον ουσιαστικό έλεγχο πιστεύω ότι τώρα αντιλαμβανόμαστε τις εγγενείς αδυναμίες της δημοσιονομικής εποπτείας.
Με αφορμή αυτό το γεγονός δημιουργούνται ορισμένα βασικά ερωτήματα για την αξιοπιστία των μετρήσεων του δημοσιονομικού ελλείμματος. Η διαδικασία παρακολούθησης του δημοσιονομικού ελλείμματος ήταν και παραμένει μια εξαιρετικά περίπλοκη διαδικασία για τα ελληνικά δημοσιονομικά δεδομένα. Ιδιαίτερα μετά από το 1997 όπου μεταβλήθηκε ο μέχρι τότε μηχανισμός παρακολούθησης από την Τράπεζα της Ελλάδος και αντικαταστάθηκε από έναν περίπλοκο μηχανισμό. Η διαδικασία παρακολούθησης του δημοσιονομικού ελλείμματος της κεντρικής κυβέρνησης είναι αρκετά αξιόπιστη και αφορά την παρακολούθηση των ταμιακών ροών των υπουργείων.
Τι γίνεται όμως με την γενική Κυβέρνηση και τον υπολογισμό του ελλείμματος 1600 φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα; Αξίζει να σημειωθεί ότι το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης συμμετέχει με ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό που καμιά φορά φθάνει και το 50% στην διαμόρφωση του συνολικού δημοσιονομικού ελλείμματος.
Πρέπει να αναφερθεί ότι από το 1997 τα οικονομικά στοιχεία των φορέων της γενικής κυβέρνησης ελέγχονται και τελικά αποτυπώνονται με μια πρωτόγνωρη διαδικασία η οποία εμπλέκει την στατιστική αρχή, το Υπ. Οικονομίας και το Γενικό Λογιστήριο. Σε πολλές δε περιπτώσεις τα στοιχεία προκύπτουν από ερωτηματολόγια που διανέμονται στους οργανισμούς και επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Γίνεται αντιληπτό σε οποιαδήποτε περίπτωση αναφερόμαστε σε εκτιμήσεις και όχι σε λογιστικές αποτυπώσεις και καταγραφές των ταμιακών ροών. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που μεγάλος αριθμός των φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες για την σύνταξη ισολογισμών και αποτελεσμάτων χρήσεως. Δημιουργούνται έτσι πολλά και εύλογα ερωτηματικά για την αξιοπιστία των στοιχείων αλλά και των συμπερασμάτων που προκύπτουν σχετικά με το δημοσιονομικό έλλειμμα. Όλα τα παραπάνω ίσως σε άλλες εποχές να αποτελούσαν θέματα ήσσονος σημασίας τον τελευταίο καιρό όμως η διαδικασία της μέτρησης του δημοσιονομικού ελλείμματος έχει την δική της ξεχωριστή σημασία διότι το δημοσιονομικό έλλειμμα και η δυνατότητα της Χώρας να διαχειριστεί το χρέος της οδήγησαν τελικά στο μνημόνιο.
Πηγή: Statesmen.gr
Παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι 235 υπηρεσίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα δεν απέστειλαν οικονομικά στοιχεία στο Υπ.Οικ.και Οικ. όπως όφειλαν. Χωρίς να παραγνωρίζει κανείς τις προσπάθειες του αντίστοιχου υπουργείου για τον ουσιαστικό έλεγχο πιστεύω ότι τώρα αντιλαμβανόμαστε τις εγγενείς αδυναμίες της δημοσιονομικής εποπτείας.
Με αφορμή αυτό το γεγονός δημιουργούνται ορισμένα βασικά ερωτήματα για την αξιοπιστία των μετρήσεων του δημοσιονομικού ελλείμματος. Η διαδικασία παρακολούθησης του δημοσιονομικού ελλείμματος ήταν και παραμένει μια εξαιρετικά περίπλοκη διαδικασία για τα ελληνικά δημοσιονομικά δεδομένα. Ιδιαίτερα μετά από το 1997 όπου μεταβλήθηκε ο μέχρι τότε μηχανισμός παρακολούθησης από την Τράπεζα της Ελλάδος και αντικαταστάθηκε από έναν περίπλοκο μηχανισμό. Η διαδικασία παρακολούθησης του δημοσιονομικού ελλείμματος της κεντρικής κυβέρνησης είναι αρκετά αξιόπιστη και αφορά την παρακολούθηση των ταμιακών ροών των υπουργείων.
Τι γίνεται όμως με την γενική Κυβέρνηση και τον υπολογισμό του ελλείμματος 1600 φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα; Αξίζει να σημειωθεί ότι το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης συμμετέχει με ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό που καμιά φορά φθάνει και το 50% στην διαμόρφωση του συνολικού δημοσιονομικού ελλείμματος.
Πρέπει να αναφερθεί ότι από το 1997 τα οικονομικά στοιχεία των φορέων της γενικής κυβέρνησης ελέγχονται και τελικά αποτυπώνονται με μια πρωτόγνωρη διαδικασία η οποία εμπλέκει την στατιστική αρχή, το Υπ. Οικονομίας και το Γενικό Λογιστήριο. Σε πολλές δε περιπτώσεις τα στοιχεία προκύπτουν από ερωτηματολόγια που διανέμονται στους οργανισμούς και επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Γίνεται αντιληπτό σε οποιαδήποτε περίπτωση αναφερόμαστε σε εκτιμήσεις και όχι σε λογιστικές αποτυπώσεις και καταγραφές των ταμιακών ροών. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που μεγάλος αριθμός των φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες για την σύνταξη ισολογισμών και αποτελεσμάτων χρήσεως. Δημιουργούνται έτσι πολλά και εύλογα ερωτηματικά για την αξιοπιστία των στοιχείων αλλά και των συμπερασμάτων που προκύπτουν σχετικά με το δημοσιονομικό έλλειμμα. Όλα τα παραπάνω ίσως σε άλλες εποχές να αποτελούσαν θέματα ήσσονος σημασίας τον τελευταίο καιρό όμως η διαδικασία της μέτρησης του δημοσιονομικού ελλείμματος έχει την δική της ξεχωριστή σημασία διότι το δημοσιονομικό έλλειμμα και η δυνατότητα της Χώρας να διαχειριστεί το χρέος της οδήγησαν τελικά στο μνημόνιο.
Πηγή: Statesmen.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου