Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Να τελειώνουμε με τα αστεία



Αγαπητέ κύριε Διευθυντά,
Ακόμη και αν ορκισθεί σε όλους τους Θεούς και σε όλους τους δαίμονες, κανείς πια στη Ευρώπη δεν πρόκειται να πιστέψει τον κ. Αλέξη Τσίπρα, οτιδήποτε και αν δηλώσει, υποσχεθεί, διαψεύσει ή εξορκίσει.
Διερωτώνται ακόμη  εκείνοι που τον υποδέχτηκαν σε Παρίσι και Βερολίνο, ποιο ήταν το νόημα αυτών των επισκέψεών του.
Πήγε άραγε  για να τους γνωστοποιήσει προσωπικώς τον άθλο της εκλογικής του επιτυχίας;
Πήγε για να ζητήσει τη βοήθειά τους προς την καταρρέουσα Ελλάδα; (κάτι τέτοια έκανε και ο Γ. Παπακωνσταντίνου και  βούλιαξε μια ώρα αρχίτερα τον… Τιτανικό)
Πήγε απλώς για να εμφανισθεί στο εσωτερικό της Ελλάδας ως ο προνομιακός συνομιλητής των Γαλλικών και Γερμανικών αδελφών του πολιτικών δυνάμεων;
Τίποτα από όλα αυτά. Ο κ. Τσίπρας πήγε στο Παρίσι και στο Βερολίνο για να… τρομάξει τους Ευρωπαίους.
Τους το είπε άλλωστε πολύ καθαρά: Κατά τον ψυχρό πόλεμο, και οι δύο τότε υπερδυνάμεις (ΗΠΑ και ΕΣΣΔ) διέθεταν ατομική βόμβα. Δεν την χρησιμοποίησαν όμως γιατί ο ένας φοβόταν τη βόμβα του άλλου.
Το ίδιο και τώρα. Η… υπερδύναμη Ελλάδα διαθέτει την ατομική βόμβα της αποχώρησης από το Ευρώ και η Ευρώπη διαθέτει την αντίστοιχη βόμβα της εκδίωξης της Ελλάδος από το Ευρώ.
Αλλά επειδή η μία υπερδύναμη (η Ευρώπη) φοβάται την άλλη… υπερδύναμη (την Ελλάδα) και αντίστροφα, η Ευρώπη δεν θα το τολμήσει τέτοιο… απονενοημένο διάβημα!
Η Ελλάδα; Δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα να κάνει χρήση του δικού της… «ατομικού  οπλοστασίου».  Της κατάργησης, δηλονότι, της ακύρωσης, της καταγγελίας ή ότι άλλο τέλος πάντων συμπεράνουν οι «συνιστώσες» ότι αποτελεί την αυθεντική βούληση του λαού, στις 17 Ιουνίου.
Αυτά  είπε στους Γαλλο-γερμανούς ο κ. Τσίπρας, σε τόνο, χρόνο και χρωματισμό φωνής (ατελούς,  πάντως)  Ανδρεϊκής απομίμησης και κατατρόμαξαν. Και τώρα είναι πολύ, μα πάρα πολύ… τρομαγμένοι!
Λοιπόν, αγαπητέ κύριε Διευθυντά, στις 17 Ιουνίου πρέπει να τελειώνουμε με αυτά τα αστεία. Δεν συμφωνείτε; Να τελειώνουμε, για τα καλά!
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Σταύρος Γεωργίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου