Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΘΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΕΙ ΜΕ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΕΝΦΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΠΟ ΚΕΙ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΡΓΟΥΣΕ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ;

Το πρωί στην εκπομπή του ΣΚΑΙ "ΣΗΜΕΡΑ" με τον Δημήτρη Οικονόμου και την Μαρία Αναστασοπούλου και φιλοξενούμενους τον Δημοσιογράφο κ.Χατζηνικολάου Προκόπη και τον κ. Παραδιά Πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων το θέμα ήταν η φορολόγηση των αγροτεμαχίων. Μετά από μεγάλο αγώνα το 2013 και το 2014, πετύχαμε οι αγρότες να πληρώνουν χαμηλό ΕΝΦΙΑ για τα αγροτεμάχια περίπου 1,5-2 ευρώ ανά στρέμμα. Σύμφωνα με τον κ. Παραδιά και μια ομάδα δημοσιογράφων τότε, οι αγρότες έπρεπε να πληρώσουν 15 ευρώ ανά στρέμμα και προσπαθούσαν να στρέψουν τους συναδέλφους βουλευτές της Αθήνας εναντίον μου με φράσεις "ο Τζαμτζής και η παρέα του", " οι βουλευτές τις επαρχίας σας έβαλαν τα γυαλιά" και διάφορα άλλα. Σήμερα ο κ. Παραδιάς με παρουσίασε ως "τον καταστροφέα της κτηματαγοράς της Ελλάδας".Δεν το σχολιάζω, δεν χρειάζεται. Είναι όμως γεγονός ότι δεν περίμεναν τέτοια αντίσταση διάφορα συμφέροντα και όταν τους δίνονταν ευκαιρία έπεφταν επάνω μου να με φάνε. Σύμφωνα με τον κ. Παραδιά ένα χωράφι με σιτάρι αλλά κοντά στην θάλασσα, με απόδοση 200 ευρώ ανά στρέμμα, πρέπει να χαρακτηρίζεται τουριστικό οικόπεδο και να πληρώνει ΕΝΦΙΑ όσο η Εκάλη. Αυτό είπε σήμερα. Και το οικόπεδο που χρησιμοποιείται ως παρκινγκ στην Αθήνα και αποδίδει στον ιδιοκτήτη 120 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο να πληρώνει ελάχιστα. Ένα χωράφι όταν αλλάζει χρήση τότε ναι να πληρώσει.
Θα θυμίσω τι λέγαμε τότε για τον ΕΝΦΙΑ......

"Δεν θα φορολογηθούν στάνες, θερμοκήπια, αποθήκες ανακοίνωσε το υπ. Οικονομικών
Είχε προηγηθεί ερώτηση 24 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας με επικεφαλής των Ιορδάνη Τζαμτζή, για την «άδικη φορολόγηση των αγροτών»
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 22:22

Πήραν πίσω τη φορολογία σε στάνες, μαντριά, αποθήκες αγροτεμαχίων

Προτού ακόμη κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο για τη φορολογία ακινήτων, το υπουργείο Οικονομικών με ανακοίνωση τριών γραμμών παίρνει πίσω τη φορολογία σε στάνες, θερμοκήπια, αποθηκευτικούς χώρους κτλ. που βρίσκονται εντός αγροτικής γης.
Συγκεκριμένα στην ανακοίνωση που δόθηκε πριν λίγο στη δημοσιότητα αναφέρονται τα εξής: «Το Υπουργείο Οικονομικών διευκρινίζει ότι στο νέο νομοσχέδιο για τα ακίνητα (ΕΝΦΑ) οι αποθηκευτικοί χώροι που βρίσκονται σε αγροτική γη (γεωργικών μηχανημάτων, θερμοκήπια, στάνες κλπ) δεν πρόκειται να φορολογηθούν».
Λίγη ώρα πριν, είχε κατατεθεί ερώτηση 24 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας με επικεφαλής τον Βουλευτή Πέλλας κύριο Ιορδάνη Τζαμτζή προς τον υπουργό Οικονομικών κύριο Γιάννη Στουρνάρα αναφορικά με τη φορολόγηση των αγροτεμαχίων και των οικοπέδων.
Στο σχέδιο νόμου που έχει δοθεί σε δημόσια διαβούλευση και τις επόμενες ημέρες πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή προέβλεπε τη φορολόγηση όλων των κτισμάτνω που βρίσκονται εντός αγροτεμαχίων ενώ στην περίπτωση που σε εκτός σχεδίου οικόπεδα και αγροτεμάχια υπάρχει κατοικία (πλην της κύριας) τότε ο φόρος για το αγροτεμάχιο πενταπλασιάζεται.
Δύο είναι τα ερωτήματα των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας προς τον υπουργό Οικονομικών. «Τι προτίθεσθε να πράξετε ώστε να μην επιβαρυνθούν οι αγρότες μας με αβάσταχτες και άδικες φορολογίες; και τι προτίθεσθε να πράξετε σχετικά με τις εγκαταλελειμμένες και ανεκμετάλλευτες γαίες οι οποίες κανένα έσοδο δεν επιφέρουν στους κατόχους τους;»
Στην ερώτηση τους προς τον αρμόδιο Υπουργό οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας μεταξύ άλλων αναφέρουν τα εξής:
«Δόθηκε για διαβούλευση το τελικό σχέδιο για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων του 2014 και οι συντελεστές με βάση τους οποίους θα φορολογηθούν τα αγροτεμάχια και τα εκτός σχεδίου οικόπεδα και κατοικίες.
Βασικός συντελεστής φορολόγησης για τα αγροτεμάχια ορίζεται το 1,5 ευρώ ανά στρέμμα.
Ο φόρος προσαυξάνεται ανάλογα με τη θέση του αγροτεμαχίου, τη χρήση του, την απόσταση του από τη θάλασσα, αλλά και από τη θέση του σε σχέση με τις οδούς.
Εάν υπάρχει κατοικία στο αγροτεμάχιο, ο βασικός συντελεστής πολλαπλασιάζεται με το 5. Ακόμη, ο συντελεστής μειώνεται σταδιακά για εκτάσεις από 130 στρέμματα και πάνω.
Με δεδομένο ότι τα αγροτεμάχια καλλιεργούνται, η επιβάρυνση τους από τους συντελεστές φορολόγησης είναι υπερβολική, γι' αυτό κατατίθενται οι παρακάτω παρατηρήσεις και προτάσεις:
1) Φορολόγηση Αγροτικού σπιτιού στο χωριό
Το αγροτόσπιτο στο χωριό δεν πρέπει να φορολογείται με βάση τις αντικειμενικές αξίες. Οι πραγματικές τιμές είναι πολύ διαφορετικές. Ένα σπίτι μονοκατοικία 130 τ.μ., σε οικόπεδο 1050 τ.μ., πάνω σε δρόμο (Εθνική Οδό) στο Μαυροβούνιο Πέλλας, δεν πωλείται εδώ και 5 χρόνια, 30.000 ευρώ.
Οικόπεδο 1.000 τ.μ. πουλήθηκε 5.000 ευρώ.
Παρά το γεγονός ότι και ο αγρότης στο χωριό και ο πολίτης στην Αθήνα πληρώνουν τα ίδια χρήματα για την έκδοση άδειας οικοδομής, τα οικόπεδα και τα σπίτια στην Αθήνα έχουν πολλαπλάσια αξία από τις κατοικίες των αγροτών στα χωριά.
Με δεδομένο δε ότι για τα αγροτικά μηχανήματα απαιτούνται αυλή και αποθήκες, δεν πρέπει να φορολογούνται τα 1000 τ.μ. οικόπεδο, διότι δόθηκε από το κράτος ακριβώς επειδή είναι αναγκαίος και απαραίτητος χώρος για τον αγρότη.
2) Φορολόγηση Αγροτεμαχίων
α) Συντελεστής θέσης.
Με βάση το δημοτικό διαμέρισμα στο οποίο ανήκει το αγροτεμάχιο, υπάρχει διαφορετικός συντελεστής φορολόγησης. Π.χ. σε ένα αγροτεμάχιο με αρχική βασική αξία 0,1 έως 0,49 ευρώ / μέτρο και συντελεστή θέσης 1 η επιβάρυνση είναι πολύ μικρότερη απ ότι σε μια άλλη περιοχή με αρχική βασική αξία 15 έως 19,99 ευρώ / μέτρο και συντελεστή θέσης 3 έως 3,5.
Τα προϊόν που θα παράγουν οι 2 διαφορετικές περιοχές θα έχουν διαφορετικές τιμές και θα αποδώσουν μεγαλύτερο εισόδημα στον αγρότη το κτήμα που θα φορολογηθεί υψηλότερα; Όχι βέβαια.
Γι' αυτό, θα πρέπει να φορολογηθούν τα αγροτεμάχια με τον αυτόν τον συντελεστή θέσης.
β) Συντελεστής απόστασης από τη θάλασσα.
Το αγροτεμάχιο που βρίσκεται 800 μέτρα μακριά από τη θάλασσα θα φορολογηθεί χαμηλότερα από το αγροτεμάχιο το οποίο βρίσκεται κοντά στη θάλασσα. βέβαια. Αυτό είναι απόλυτα κατανοητό να συμβεί εφόσον αλλάζει η χρήση γης ή το αγροτεμάχιο πωλείται. Αν πουληθεί το παραθαλάσσιο κτήμα, τότε να φορολογηθεί ανάλογα. Όχι όμως επειδή είναι κοντά στην θάλασσα να επιβαρύνεται ο αγρότης γι' αυτό, ενώ καλλιεργεί στο αγροτεμάχιο. Και τα δυο αγροτεμάχια έχουν τις ίδιες αποδόσεις.
γ) Συντελεστής χρήσης του γηπέδου-αγροτεμαχίου.
Είναι απαράδεκτο, το μεταλλείο ή το λατομείο, το οποίο αποδίδει στον κάτοχο του μεγάλα κέρδη, να φορολογείται με συντελεστή 1,2, η υπαίθρια έκθεση, οι χώροι στάθμευσης και αναψυχής με 1,5 και οι δενδροκαλλιέργειες και ελαιοκαλλιέργειες με συντελεστές 2,0 και 1,8 αντίστοιχα και οι μονοετείς καλλιέργειες με συντελεστή 1.
Είναι κατάφωρη η αδικία των αγροτών μας.
Ποιές είναι οι αποδόσεις και πόσο σίγουρες είναι οι αποδόσεις από την αγροτική καλλιέργεια, που δικαιολογείται η φορολόγησή τους, περισσότερο από ένα μεταλλείο ή ένα λατομείο με μεγάλες αποδόσεις ή με ένα χώρο στάθμευσης;
Ο συντελεστής χρήσης για τους αγρότες πρέπει να καταργηθεί ή θα πρέπει να είναι χαμηλότερος από τα μεταλλεία και τα λατομεία. Ακόμη και οι υπαίθριες εκθέσεις, οι χώροι στάθμευσης και αναψυχής έχουν συντελεστή 1,5 δηλαδή χαμηλότερο από τις αγροτικές καλλιέργειες.
Ας δούμε ένα παράδειγμα: Ένα κτήμα 2 στρεμμάτων με δενδροκαλλιέργειες π.χ. ροδάκινα μεγάλα δένδρα, θα αποδώσει στην καλύτερη περίπτωση 9.000 κιλά Χ 0,20 λεπτά= 1.800 ευρώ.
Τα έξοδα είναι τουλάχιστον 900 ευρώ. Το έσοδο του αγρότη είναι 900 ευρώ και θα φορολογηθεί με συντελεστή 2,0.
Ένας χώρος στάθμευσης 2 στρεμμάτων αποδίδει τον χρόνο με 5 ευρώ /ώρα στάθμευσης τα εξής: 80 αυτοκίνητα την ημέρα Χ 26 μέρες τον μήνα Χ 12 μήνες Χ 5 ευρώ την ώρα = 124.800 ευρώ έσοδα για μόνο μια ώρα παρκινγκ.
Οι χώροι παρκινγκ με 124.800 ευρώ έσοδα τον χρόνο θα φορολογηθούν με συντελεστή 1,5 ενώ ο αγρότης με 900 ευρώ έσοδα, θα φορολογηθεί με συντελεστή 2,0. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ.
Τέλος, δεν μπορεί όλες οι δενδροκαλλιέργειες να φορολογούνται με συντελεστή 2,0 και οι ελαιοκαλλιέργειες με συντελεστή 1,8.
Εδώ λοιπόν έχουμε μια αδικαιολόγητη αδικία των δενδροκαλλιεργητών αγροτών. Για όλα τα υπόλοιπα δένδρα συντελεστής φορολόγησης 2,0 και για τις ελιές 1,8 μόνο ως χαριστική ρύθμιση μπορεί να χαρακτηριστεί. Η ελιά έχει ζωή και απόδοση και 300 χρόνια, ενώ τα άλλα δένδρα έχουν ζωή από 15-25 χρόνια και έχουν όχι μόνο έξοδα για την δημιουργία νέας φυτείας αλλά δεν υπάρχει παραγωγή την πρώτη πενταετία των δένδρων, δηλαδή μέχρι αυτά να μεγαλώσουν.
δ) Συντελεστής απομείωσης της επιφάνειας.
Ο συντελεστής απομείωσης της επιφάνειας σε σχέση με το μέγεθος του γηπέδου-χωραφιού, αδικεί τον μικρομεσαίο αγρότη.
Η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών καλλιεργεί και κατέχει μέχρι 130 στρέμματα. Ένας αγρότης που έχει μέχρι 130 στρέμματα φορολογείται με συντελεστή 1. Ο αγρότης που έχει από 130 στρέμματα έως 500 στρέμματα μειώνεται σχεδόν στο μισό, δηλαδή 0,6 συντελεστή απομείωσης επιφάνειας. Και αυτός που έχει πάνω από 500 στρέμματα έχει συντελεστή απομείωσης επιφάνειας 0,4.
Αυτό αδικεί τους μικρομεσαίους αγρότες. Ο συντελεστής 0,6 πρέπει να ξεκινά από τα 30 στρέμματα που είναι ο κλήρος στις περισσότερες περιοχές, έως τα 500 στρέμματα.
ε) Συντελεστής πρόσοψης
Αν το αγροτεμάχιο έχει πρόσοψη σε εθνική ή επαρχιακή οδό, τότε εφαρμόζεται συντελεστής πρόσοψης ίσος με 1,2 και 1,1 αντίστοιχα.
Αυτό είναι άδικο.
Το ευρισκόμενο σε εθνική οδό αγροτεμάχιο πρέπει να φορολογηθεί παραπάνω εάν πουληθεί η αλλάξει η χρήση γης. Δεν πρέπει να επιβαρύνεται με τον παραπάνω συντελεστή εάν καλλιεργείται από τον αγρότη- κάτοχο.
στ) Συντελεστής κατοικίας εντός αγροτεμαχίου.
Σε περίπτωση ύπαρξης κατοικίας εντός γηπέδου εφαρμόζεται συντελεστής κατοικίας ίσος με 5.
Σε πάρα πολλές περιπτώσεις οι αγρότες για να συγκεντρώνουν τα εργαλεία, τα μηχανήματα και τα αγροτικά τους εφόδια, κατασκευάζουν κτίσματα εντός των κτημάτων τους.
Για τα κτίσματα αυτά (αποθήκες) ο αγρότης επιδοτείται ώστε να οργανωθεί καλύτερα. Να λάβουμε υπόψη μας ότι ο αγρότης απαγορεύεται να βγει με τρακτέρ σε εθνική οδό. Είναι υποχρεωμένος πολλές φορές να έχει αποθήκες με όλα τα εφόδια και μηχανήματα. Όλα αυτά δεν πρέπει να φορολογούνται. Είναι εργαλεία δουλειάς.
Σωστά δεν φορολογείται το αγροτικό σπίτι μέσα στα κτήματα όταν είναι το μοναδικό.
Ζητούμε να έχουμε αγρότες -farmers, αποκλειστικής απασχόλησης και δεν πρέπει να τους διώξουμε από τα κτήματα.
Παρόμοια κτίσματα που πρέπει να μην φορολογούνται είναι οι σταυλικές, εγκαταστάσεις, τα πτηνοτροφεία και άλλες εγκαταστάσεις για την γεωργική, κτηνοτροφική και πτηνοτροφική δραστηριότητα, άλλοι βοηθητικοί χώροι, καθώς και θερμοκήπια, χώροι εκτροφής π.χ. σαλιγκαριών και βοηθητικοί χώροι.
ζ) Προτείνεται να μην φορολογούνται με τους παραπάνω συντελεστές τα γήπεδα τα οποία χρησιμοποιούνται για τον ελλιμενισμό σκαφών και αεροσκαφών και γήπεδα ή οι λωρίδες γης στις οποίες βρίσκονται σιδηροτροχιές ή υπάρχουν σημεία έδρασης πύργων και γραμμών μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας υψηλής τάσεως.
Τα γήπεδα αυτά όπου υπάρχουν γραμμές και πυλώνες της ΔΕΗ, έχουν ουσιαστικά την «δουλεία» του ΟΣΕ και της ΔΕΗ και οι χώροι αυτοί είναι ουσιαστικά ανεκμετάλλευτοι από τον αγρότη ή τον πολίτη, γιατί δεν μπορεί να τους εκμεταλλευτεί και δεν πρέπει να επιβαρύνουν τον κάτοχο του αγροτεμαχίου με φορολογία.
Όμως τα γήπεδα για ελλιμενισμό σκαφών ή αεροσκαφών δεν είναι το ίδιο, διότι αποδίδουν έσοδα στον κάτοχο του γηπέδου και πρέπει να δώσουν έσοδα στο κράτος με την φορολόγησή τους.
η) Το θέμα των εγκαταλελειμμένων γαιών είναι ένα ακόμη σοβαρό θέμα.
Αγροτεμάχια ακαλλιέργητα που τείνουν να γίνουν δάσος, δεν πρέπει να φορολογηθούν με τους παραπάνω συντελεστές γιατί δεν αποδίδουν τίποτε στον κάτοχο τους, παρά μόνο συναισθηματική αξία έχουν.
Εάν αλλάξει η χρήση τους τότε να φορολογηθούν.
θ) Χαμηλότερη κατά 50% φορολογία για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες.
Μεγάλο μέρος των αγροτεμαχίων ανήκει σε ετεροεπαγγελματίες. Οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες πρέπει να έχουν χαμηλότερη φορολόγηση.
Πρέπει ακόμη να λάβουμε υπόψη μας ότι από το 2014 ο αγρότης θα φορολογηθεί επί των εσόδων του. Πού θα βρει τα χρήματα να πληρώσει όλους αυτούς τους φόρους;
Με βάση λοιπόν τους πίνακες που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα και σύμφωνα με τους συντελεστές θέσης, χρήσης, απόστασης από τη θάλασσα, μεγέθους γηπέδων και κτίσματος, υπάρχει ανισότητα στη φορολόγηση και υπερβολική επιβάρυνση τόσο στους αγρότες που καλλιεργούν τα αγροτεμάχια αυτά, όσο και στους κατόχους αγροτεμαχίων που είναι αναξιοποίητα, παρατημένα από τους κατόχους, δηλαδή είναι εγκαταλελειμμένες γαίες που δεν αποδίδουν τίποτα στον κάτοχο και οι οποίοι μπορεί να είναι συνταξιούχοι ή να μην κατοικούν εκεί που βρίσκεται το χωράφι αυτό.
Η υπερφορολόγηση των αγροτεμαχίων και των οικοπέδων πέρα από άδικη για τους αγρότες
α) Θα εμποδίσει την επανεκκίνηση της αγροτικής οικονομίας λόγω της υπερβολικής επιβάρυνσης των αγροτών μας
β) Πάρα πολλοί αγρότες δεν έχουν την δυνατότητα να πληρώσουν την παραπάνω φορολογία.
"
Οι ερωτώντες Βουλευτές
1. Τζαμτζής Ιορδάνης
2. Βογιατζής Παύλος
3. Κυριαζίδης Δημήτριος
4. Αντωνίου Μαρία
5. Νταβλούρος Αθανάσιος
6. Κόλλιας Κωνσταντίνος
7. Λαμπρόπουλος Ιωάννης
8. Κωνσταντόπουλος Γιώργος
9. Κωνσταντινίδης Ευστάθιος
10. Ταλιαδούρος Σπύρος
11. Ιωαννίδης Ιωάννης
12. Κουκοδήμος Κωνσταντίνος
13. Τσαβδαρίδης Λάζαρος
14. Βλαχογιάννης Ηλίας
15. Στύλιος Γιώργος
16. Μαρίνος Ανδρέας
17. Κλειτσιώτης Κωνσταντίνος
18. Πασχαλίδης Γιάννης
19. Σκόνδρα Ασημίνα
20. Βλάχβεης Μενέλαος
21. Σαμπαζιώτης Δημήτριος
22. Κουτσούμπας Ανδρέας

Βασίλειος Ανθόπουλος (1888-1922) - Ο Θρυλικός Αρχικαπετάνιος των Αντάρτικων Δυνάμεων του Πόντου

Παρουσίαση κατά την ημέρα των αποκαλυπτηρίων του ανδριάντα του ήρωα στη Σκύδρα Πέλλας.

«Σεβασμιώτατε, κυρίες και κύριοι,

Τα χρόνια φεύγουν και οι άνθρωποι που ελάμπρυναν με τους αγώνες και τις θυσίες τους την αντίσταση του ποντιακού και μικρασιατικού Ελληνισμού ενάντια στη συστηματική γενοκτονία του από μέρους των Νεότουρκων είναι άγνωστοι και ξεχασμένοι για τους πολλούς. Γι’ αυτό θεωρώ ως ελάχιστο φόρο τιμής στον σημαντικότερο οπλαρχηγό του Πόντου το στήσιμο ενός ανδριάντα στη Σκύδρα, που είναι το επίκεντρο χιλιάδων κατοίκων του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Θράκης.»


του Γιώργου Παναγιωτίδη,
Πολιτικού Επιστήμονα

Έτσι ξεκινούσα στις 3 Νοεμβρίου 1995 ένα σύντομο βιογραφικό για τον τιμώμενο σήμερα Βασίλειο Ανθόπουλο και ασφαλώς χρειάζονται πολλά συγχαρητήρια στον Δήμαρχο κ. Ιορδάνη Τζαμτζή και στο Δημοτικό Συμβούλιο της Σκύδρας που πήρε ομόφωνα απόφαση τότε, και σήμερα την έκανε πραγματικότητα κάνοντας όλους εμάς περήφανους που ήλθαμε εδώ να αποτίσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης προς τον Βασίλειο Ανθόπουλο, τον σημαντικότερο οπλαρχηγό των ανταρτών του Δυτικού Πόντου.

Είναι μια παραδεδεγμένη αρχή ότι η ελευθερία αποκτάται με αγώνες, θυσίες, αίμα και δάκρυα. Τα όσα θα αναφέρω για τον Βασίλειο Ανθόπουλο ταυτίζονται με την παραπάνω αρχή.

Η ζωή και δράση του είναι ένα κομμάτι μέσα στο μωσαϊκό των γεγονότων που διαδραματίστηκαν στις αρχές του αιώνα μας και καθόρισαν ουσιαστικά τα σημερινά σύνορα της πατρίδας μας. Γεννήθηκε στο χωριό Κιζίκ της επαρχίας Απές του νομού Σεβάστειας του Πόντου στα 1888. Σπούδασε αρχιτεκτονική κοντά σε Γάλλο αρχιτέκτονα και έγινε σπουδαίος εργολάβος δημοσίων έργων. Λόγω της ιδιότητάς του αυτής πολλοί συγγραφείς τον αναφέρουν και σαν Βασίλ Ουστά (από τουρκ. usta, δηλαδή «αρχιμάστορας»).

Τη ζωή του σημαδεύει λίγο πριν την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου το γεγονός ότι αναγκάζεται να σκοτώσει τον Τούρκο βιαστή της γυναίκας του αδελφού του και έκτοτε ζει στην παρανομία. Στα 1914 ξεκινά ο Α’Π.Π. Στο μέτωπο του Καυκάσου ρωσικός και τουρκικός στρατός, σπρωγμένοι και από το μίσος των ηγετών τους, ρίχνονται σαν άγρια λιμασμένα θεριά να αλληλοσπαραχτούν. Η Ρωσία, από τα 4 σώματα στρατού που είχε στο μέτωπο του Καυκάσου, αναγκάζεται τα 3 να τα στείλει στο μέτωπο της Πολωνίας, και στο τουρκικό μέτωπο απομένει μόνο ένα. Με το σώμα αυτό και με εφέδρους ξεκινά τις επιχειρήσεις εναντίον των Τούρκων και μπαίνει μέσα στο τουρκικό έδαφος.

Όμως από το Νοέμβριο οι Τούρκοι αντεπιτίθενται, με επιτυχία αποκρούουν τους Ρώσους και προωθούνται ως τα ρωσικά σύνορα. Ετοιμάζουν να εξαπολύσουν αιφνιδιαστική επίθεση και να συλλάβουν τον τσάρο, για τον οποίο έχουν πληροφορίες ότι έχει επισκεφθεί το μέτωπο του Καυκάσου. Τον τσάρο και τη Ρωσία σώζει η θανατερή παγωνιά που ενσκήπτει τη νύχτα της προετοιμαζόμενης επίθεσης και οι Τούρκοι δεν μπορούν να ξεμυτίσουν από τις θέσεις τους. Σύντομα μεταβάλλονται σε πολιορκημένους και χάνουν χιλιάδες στρατιώτες στις φονικότατες μάχες στα βουνά του Καυκάσου. Αιχμάλωτοι συλλαμβάνονται και από τις δύο μεριές και μεταξύ αυτών ένας Ρώσος στρατηγός, τον οποίο φυλακίζουν οι Τούρκοι στις φυλακές της Σεβάστειας. Εν τω μεταξύ οι Ρωμιοί που υπηρετούν στον τουρκικό στρατό τον εγκαταλείπουν κατά χιλιάδες και μετατρέπονται σε λιποτάχτες.

Με τέτοιους λιποτάχτες σχηματίζει ο Βασίλειος Ανθόπουλος ομάδα ανταρτών και κάποια μέρα επιτίθεται αιφνιδιαστικά στις φυλακές της Σεβάστειας, εξουδετερώνει την τουρκική φρουρά και απελευθερώνει τον αιχμάλωτο Ρώσο στρατηγό. Έτσι, κερδίζει την εμπιστοσύνη των Ρώσων, προκαλώντας μεγάλη εντύπωση στη ρωσική αυλή και το ρωσικό επιτελείο, το οποίο παίρνει εντολή να ενδιαφερθεί για τον τολμηρό άνδρα και να έλθει σε επαφή μαζί του μέσω των πρακτόρων του. Στη συνέχεια οι ρωσικές μεραρχίες κατανικούν τον τουρκικό στρατό και μπαίνουν βαθιά μέσα στο τουρκικό έδαφος, απελευθερώνοντας μεγάλο μέρος του ιστορικού Πόντου.

Οι Τούρκοι πανικόβλητοι εγκαταλείπουν την πρωτεύουσα του Πόντου Τραπεζούντα, την οποία παραδίδουν στους Έλληνες και ιδιαίτερα στον Μητροπολίτη Τραπεζούντας Χρύσανθο.

Ιστορική παρέμεινε η προσφώνηση του Τούρκου Βαλή Τσεμάλ προς τον Μητροπολίτη: «Από τους Έλληνες την πήραμε, στους Έλληνες και την παραδίδουμε». Σταματούν όμως την προέλασή τους στον Χαρχιώτη ποταμό λίγα χιλιόμετρα πριν την κατάληψη της Τρίπολης. Έτσι, ο Πόντος χωρίζεται στα δύο. Στον Ανατολικό Πόντο, που μετά την απελευθέρωσή του παρουσιάζει εκπληκτική ανάπτυξη σε όλους τους τομείς, και τον Δυτικό Πόντο, που στενάζει ακόμη κάτω από τη σκλαβιά των Τούρκων και περιμένει εναγωνίως τους Ρώσους να έλθουν για απελευθέρωσή του.

Αυτό το διάστημα ο Βασίλειος Ανθόπουλος παίρνει το μήνυμα από τους Ρώσους επιτελείς που εδρεύουν στην Τραπεζούντα και μετά από δεκαήμερη πορεία μέσα στα βουνά καταφέρνει να φτάσει στην Τραπεζούντα. Συναντιέται με τον Ρώσο Συνταγματάρχη Αρτάτωφ, προϊστάμενο της ρωσικής μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών, και του εκθέτει τις ιδέες του για απελευθέρωση του Πόντου. Μιλά με πάθος και πεποίθηση για τη σοβαρή ενίσχυση που θα μπορούσαν να δώσουν οι Ρωμιοί αν εξοπλίζονταν από τους Ρώσους και αν οι τελευταίοι έκαμναν ορισμένες απαραίτητες πολεμικές επιχειρήσεις. Ο Ρώσος συνταγματάρχης άκουσε προσεχτικά τον νευρώδη άνδρα με τα μαύρα ζωηρά μάτια, που είχε δείξει τόση παλικαριά στην απελευθέρωση του Ρώσου στρατηγού, βάζοντάς τα με τους Τούρκους και κάνοντάς τους να τον τρέμουν. Ωστόσο έβλεπε ότι ο ενθουσιασμός του Έλληνα υπερέβαλε τις δυνατότητες και ήθελε πρακτικά να διαπιστώσει τι πραγματικά μπορούσε να προσφέρει στη δημιουργία μεγάλου αντάρτικου στα μετόπισθεν των Τούρκων.

Έτσι, συμφώνησαν να του δώσουν όπλα και αυτός να στρατολογήσει τους Ρωμιούς λιποτάχτες στην περιφέρεια της Σαμψούντας, όπου πλειοψηφούσε το ρωμαίικο στοιχείο. Σε αντιστάθμισμα οι Ρώσοι υποσχέθηκαν γρήγορα να προελάσουν και να απελευθερώσουν και το Δυτικό Πόντο που καταδυναστευόταν αφάνταστα από τους Νεότουρκους. Η συνάντηση κλείνει με μια τελετή κατά την οποία οι Ρώσοι παρασημοφορούν τον Βασίλειο Ανθόπουλο για την απελευθέρωση του στρατηγού τους και του απονέμουν το αξίωμα και τη στολή του Ρώσου αξιωματικού, που έκτοτε δεν αποχωρίζεται.

Αποκαλυπτήρια του ανδριάντα από τον πρώην δήμαρχο και πρώην Βουλευτή Πέλλας Ιορδάνη Τζαμτζή.

Η βοήθεια των Ρώσων σε οπλισμό ξεκινά από 35 γιαπωνέζικα όπλα και γρήγορα θα φτάσει τις 2000. Ο Βασίλ Ουστά είναι μεθοδικός, αεικίνητος, γρήγορος στις αποφάσεις του και τολμηρός. Οργανώνει υπηρεσία πληροφοριών και συγκεντρώνει στρατιωτικές πληροφορίες για τις τουρκικές δυνάμεις της Σαμψούντας, για τη σύνθεσή τους και για τις μετακινήσεις τους. Καταδιώκει τουρκικές συμμορίες που σφάζουν αμάχους Ρωμιούς και πυρπολεί τα χωριά τους. Τους συλλαμβάνει και τους εκτελεί. Γίνεται το φόβητρο των Τούρκων.

Δίνει αέναες μάχες και ξεφεύγει από τον κλοιό των Τούρκων οι οποίοι οργανώνουν πάσει θυσία την εξόντωσή του. Ο Βασίλειος Ανθόπουλος ή Βασίλ Ουστά ή Βασίλ Αγάς αναγνωρίζεται σαν γενικός αρχηγός των αντάρτικων δυνάμεων του Δυτικού Πόντου, που συνεχώς αυξάνονται μπροστά στη συστηματική γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού με τις εκτοπίσεις στα ενδότερα. Στην προσπάθειά του να προωθήσει 2000 όπλα που του στέλνουν οι Ρώσοι, δέχεται την επίθεση ενός τάγματος τουρκικού στρατού. Εδώ δείχνει μεγάλες στρατιωτικές ικανότητες, αγωνιστικότητα και ευψυχία.

Καταφέρνει να αποκρούσει τους Τούρκους, αποδεκατίζοντάς τους, να τους αποφύγει και να περατώσει την επιχείρηση μεταφοράς των οπλών στους αντάρτες της Σαμψούντας με επιτυχία. Στη συνέχεια τράβηξε για τα μεσόγεια του Πόντου, για να οργανώσει καινούργιο αντάρτικο. Έχει πλέον ξεκάθαρες αντιλήψεις για ένοπλη αντίσταση των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας ενάντια στους Νεότουρκους, γιατί έχει αντιληφθεί τις προθέσεις τους για συστηματικό εξανδραποδισμό του ελληνικού στοιχείου κατά το πρότυπο εξόντωσης των Αρμενίων λίγο νωρίτερα. Περιμένει πάντα εναγωνίως τη βοήθεια των Ρώσων και την προέλασή τους, όμως ο χρόνος περνούσε. Φτάσαμε στο Σεπτέμβριο του 1916 και ο αρχικαπετάνιος κυριεύτηκε από μεγάλη αγωνία και αδημονία.

Ο ρώσικος στρατός δεν φαινόταν πουθενά να έλθει να ελευθερώσει το Δυτικό Πόντο. Ύπνος δεν τον έπιανε. Τριγυρνούσε στο λημέρι του σιωπηλός και σκεφτόταν τη φωτιά που άναψε στο Δυτικό Πόντο, χωρίς να φαίνεται πουθενά η λυτρωτική οπτασία της λευτεριάς. Έτσι, διαπίστωσε έντρομος κάτι που δεν ήθελε να πιστέψει. Ότι δηλαδή οι Ρώσοι δεν είχαν σκοπό να προχωρήσουν και να καταλάβουν το Δυτικό Πόντο όπως είχαν συμφωνήσει. Δεν γνώριζε τις πανωλεθρίες του ρωσικού στρατού στις μάχες του με τους Γερμανούς και την επανάσταση που ετοίμαζε τον επόμενο χρόνο στα 1917 ο Λένιν μέσα στη Ρωσία. Δεν κατάφερε να συμφιλιωθεί με την ιδέα της ρούσικης εγκατάλειψης και έτσι πήρε την απόφαση να ξαναπάει ο ίδιος στην Τραπεζούντα να εξακριβώσει από τους υπεύθυνους στρατιωτικούς παράγοντες την αλήθεια.

Απόγονοι του οπλαρχηγού σε αναμνηστική φωτογραφία μπροστά στον ανδριάντα του.

Προηγουμένως είχε πάει στα λημέρια των ανταρτών της Σαμψούντας και συνεννοήθηκε με τους καπετάνιους της περιοχής για τη νέα μακρινή αποστολή του. Όλοι συμφώνησαν μαζί του πως έπρεπε να πιεστούν οι Ρώσοι να τηρήσουν την υπόσχεσή τους και προπάντων να δώσουν περισσότερα όπλα για την αντιμετώπιση της εκδικητικής μανίας των Τούρκων, που ξέσπασε πάνω στα άμαχα και αθώα γυναικόπαιδα. Πήρε μαζί του 80 διαλεχτά παλικάρια για τη μεγάλη και επικίνδυνη αποστολή προς την Τραπεζούντα. Τον συνόδευαν οι ευχές όλων των καπετανέων του Δυτικού Πόντου.

Μια πορεία δύσκολη μέσα σε πυκνά δάση, μόνο τη νύκτα και με το φόβο να μη τους δουν και τους καταδώσουν οι Τούρκοι. Μια εποποιία με συνεχείς μάχες και τον κίνδυνο να συλληφθούν αιχμάλωτοι ή να σκοτωθούν. Το πρωτοπαλίκαρό του, Δημήτριος Κουτσογιαννόπουλος, που διέσωσε το ημερολόγιο του Βασίλειου Ανθόπουλου και το έκανε βιβλίο με τίτλο «Ανάμεσα στους Αντάρτες του Πόντου», περιγράφει με παραστατικό τρόπο τους κινδύνους που διέτρεξαν και τη μεγαλοσύνη του αρχηγού, που αποδείχτηκε και πάλι ευφυέστατος, οξυδερκής και γενναιόψυχος και κατάφερε να ξεφύγει από το συνεχή ασφυκτικό τουρκικό κλοιό, φτάνοντας μa χίλια βάσανα και πάλι στην Τραπεζούντα. Σ’ όλη αυτή την περιπέτειά του τον συνόδευε η γυναίκα του Αναστασία, που αποδείχθηκε άξια σύντροφος και αγωνίστρια. Η συνάντησή του με τον Αρτάτωφ δεν τον ικανοποίησε. Του εξέθεσε την τραγική θέση των Ελλήνων του Δυτικού Πόντου μετά την καθυστέρηση προέλασης του ρωσικού στρατού. Ο Ρώσος συνταγματάρχης του έδωσε αόριστες υποσχέσεις και γενικά ξέφευγε από τη συζήτηση. Η κατάσταση στο εσωτερικό της Ρωσίας από την προετοιμαζόμενη επανάσταση του Λένιν και οι τραγικές ήττες του ρωσικού στρατού στο ανατολικό μέτωπο δεν επέτρεπαν καμιά αισιοδοξία. Το μόνο που κατάφερε ο Βασίλ Ουστά ήταν να πάρει εξοπλισμό για εξακόσιους νέους αντάρτες και να δραστηριοποιηθεί εκ νέου στα μετόπισθεν του τουρκικού στρατού.

Τα γεγονότα στη συνέχεια είναι γνωστά: οι Ρώσοι μετά την επανάσταση πέταξαν τα όπλα τους και εγκατέλειψαν τον Πόντο στην εκδικητική μανία των Τούρκων. Ο Βασίλ Ουστά φεύγει και έρχεται με την οικογένειά του στην Ελλάδα. Συναντιέται με Έλληνες αξιωματικούς και ιδιαίτερα συνδέεται με τον αξιωματικό Άκογλου Ξενοφώντα, εθελοντή του τάγματος του Πόντου. Προτείνει και απαιτεί βοήθεια από την Ελλάδα. Δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν υπάρχει ανάλογη ανταπόκριση. Ο Βενιζέλος δεν έχει πολιτική εξ αρχής για τον Πόντο και στις μέχρι τότε διεθνείς σχέσεις του ήταν υπέρ της Αρμενικής λύσης. δηλαδή Ποντιοαρμενικού κράτους, που έβρισκε αντίθετο τον Μητροπολίτη Τραπεζούντας Χρύσανθο, ενώ γενικά αγνοούσε το μέγεθος και την αξία του ποντιακού ελληνισμού. Έτσι, δεν αποστέλλονται αξιωματικοί, όπως θα ‘πρεπε, στον Πόντο για να οργανώσουν τους χιλιάδες αντάρτες, που φλέγονταν από ενθουσιασμό και θέληση να υπερασπίσουν τα ιερά και όσια τους. Έμειναν μόνοι και αβοήθητοι και ό,τι έκαναν το έκαναν μόνοι τους.

Αλλά και οι προύχοντες του Πόντου και όσοι συμμετείχαν στη Βουλή του Ανεξάρτητου Πόντου του Βατούμ δεν μπόρεσαν να δουν τη δυναμική του Κεμαλικού κινήματος. Πίστεψαν ότι η γονατισμένη Τουρκία της Συνθήκης των Σεβρών δεν επρόκειτο ποτέ να σηκώσει κεφάλι. Δεν δημιούργησαν στρατιωτική υποδομή στον Ανατολικό Πόντο και δεν είχαν στρατιωτική παρουσία στο Δυτικό. Άφησαν τους Τούρκους εθνικιστές, με επικεφαλής τον Τοπάλ Οσμάν, να καταφύγουν στις σφαγές, με σκοπό να απαλλαγούν από την παρουσία των Ελλήνων και να αλλοιώσουν δημογραφικά τον Πόντο και τη Μικρά Ασία. Εν μέρει το κατάφεραν. Αν όμως Έλληνες στρατιωτικοί είχαν αποβιβαστεί νωρίτερα από τον Κεμάλ στα χωριά και τις πόλεις του Δυτικού Πόντου, δεν θα μπορούσε να εγκληματεί ο κάθε Τοπάλ Οσμάν χωρίς το φόβο των αντιποίνων.

Αυτή είναι η κριτική του Πόντιου ιστορικού και συγγραφέα Γεώργιου Ανδρεάδη και δείχνει ότι πολλοί ήσαν αυτοί που δεν φάνηκαν αντάξιοι των περιστάσεων.

Ο Γιώργος Παναγιωτίδης, η Μαρία Ανδρεάδου και ο εγγονός του Βασίλειου Ανθόπουλου Ιωάννης Κυριακίδης.

Έλειψε δηλαδή από όλους τους προαναφερόμενους το πνεύμα αγωνιστικότητας, θυσίας και προβλεπτικότητας που διέκρινε τον Βασίλειο Ανθόπουλο, ο οποίος και πάλι επέστρεψε στον Πόντο, όπου και άφησε τα κόκαλά του, αφού σκοτώθηκε σε ενέδρα από τους Τούρκους. Προτίμησε δηλαδή ως πραγματικός αρχηγός αντί να μείνει στην ελεύθερη Ελλάδα να γυρίσει πίσω και να δώσει δραματικό τέλος στη ζωή του, μπροστά στο δράμα χωρίς τέλος του ποντιακού και του μικρασιατικού Ελληνισμού. Η αγωνία του να συντηρήσει οικονομικά τα αντάρτικα σώματα τον σπρώχνει στην παράτολμη ιδέα, την οποία και κάνει πράξη, να νοθεύσει το τούρκικο νόμισμα.

Όμως η τύχη του και η ζωή του έχουν πλέον προδιαγραφεί. Επικηρύσσεται από το Κεμαλικό καθεστώς και δολοφονείται σε ενέδρα στην Κωνσταντινούπολη, αφού καταφέρνει να σκοτώσει δύο από την ομάδα των δολοφόνων του.

Κυρίες και κύριοι,

Υπάρχει και η άποψη ότι το αντάρτικο έβλαψε τον Ελληνισμό του Πόντου, αφού προκάλεσε αντίποινα των Τούρκων εις βάρος του. Η άποψη αυτή είναι ανιστόρητη και δεν δικαιολογούνται σήμερα να την επικαλούνται όσοι την επικαλούνται.

Είναι γνωστό ότι από την επανάσταση των Νεότουρκων στα 1908 μπήκε το σύνθημα «Η Τουρκία στους Τούρκους». Από τότε είχε αποφασισθεί η γενοκτονία των μειονοτήτων Ελλήνων και Αρμενίων που έλεγχαν την οικονομική ζωή της Τουρκίας. Την ιδέα την είχαν δώσει οι Γερμανοί, οι οποίοι, στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν ζωτικό χώρο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τη Μέση Ανατολή, διαπίστωσαν τον έλεγχο της οικονομικής ζωής της Τουρκίας από τους Έλληνες και Αρμένιους, όπως προείπα. Έπρεπε για τους Γερμανούς να εξοντωθούν Αρμένιοι και Έλληνες για να ‘ρθουν αυτοί. Έτσι, οι Νεότουρκοι απλώς περίμεναν την κατάλληλη στιγμή. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος τους έδωσε την αφορμή και επέβαλαν τα Αμελέ Ταπουρού και τη Λευκή Γενοκτονία των εκατοντάδων χιλιάδων αθώων γυναικόπαιδων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, που πέθαναν από τις κακουχίες, την πείνα και τις αρρώστιες κατά τη διάρκεια των εκτοπίσεών τους. Άλλους τους έσφαζαν οι τσετέδες, που καραδοκούσαν στα περάσματα του Σεϊτάν Ντερεσί, δηλαδή στο Ποτάμι του Διαβόλου, και άλλους τους κρεμούσαν στις πλατείες της Αμάσειας και των άλλων πόλεων. Το δυστύχημα για τον Ελληνισμό του Πόντου ήταν ότι δεν βρέθηκαν πάρα πολλοί σαν τον τιμώμενο σήμερα Βασίλειο Ανθόπουλο να ορθώσουν ανάστημα και να αντιτάξουν στη βία την αντιβία. Κυρίως έφταιξαν οι Ελληνικές κυβερνήσεις και η Βουλή του Βατούμ που δεν έφτιαξαν έναν πανομοιότυπο Μακεδονικό Αγώνα στο χώρο του Πόντου.

Όπως τη Μακεδονία την κέρδισαν με το αίμα τους οι Μακεδονομάχοι, έτσι μπορούσε να σωθεί και ο Πόντος. Αυτά τα παραπάνω αναφέρονται στο βιβλίο του Γεωργίου Ανδρεάδη «Από το Μύθο στην Έξοδο» και απεικονίζουν τη σκληρή πραγματικότητα.

Όμως, κυρίες και κύριοι, τα «εάν» δεν έχουν καμία σημασία για την ιστορία. Σημασία έχει δια της ιστορίας να διδάσκεσαι από τα λάθη σου και να μην τα επαναλαμβάνεις.

Η θυσία του Βασίλειου Ανθόπουλου ας γίνει φωτεινό παράδειγμα για όλους εμάς, παράδειγμα θάρρους, αγωνιστικότητας και αυτοθυσίας, που συνεχίζει τις αγωνιστικές παραδόσεις της κλεφτουριάς του 1821, των Υψηλάντων, Κολοκοτρωναίων, Ανδρούτσων, Διάκων και αργότερα των Μακεδονομάχων, αλλά και τόσων άλλων που έδωσαν το αίμα τους για τη διατήρηση των ελληνοχριστιανικών παραδόσεών μας και την ελευθερία του Ελληνικού έθνους. Σε μας απομένει να αντιταχθούμε στην καινούργια βία που έρχεται από ανατολικά, πάντα ενωμένοι, για να μην κλάψουμε ποτέ πια για άλλες χαμένες πατρίδες.

Σεβασμιώτατε, κυρίες και κύριοι,

Τελειώνω με μια φράση που εμπνέει, συντηρεί και αποτελεί ιερή παρακαταθήκη για τη συνέχιση της αγωνιστικότητας του ποντιακού Ελληνισμού:
Η ΡΩΜΑΝΙΑ ΚΙ ΑΝ ΠΕΡΑΣΕ ΑΝΘΕΙ ΚΑΙ ΦΕΡΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ.


Βασίλειος Ανθόπουλος
(Βασίλ Αγάς)
του Κωνσταντίνου Ανδρεάδη,
30 Καλομηνά 1998, Λιποχώρι-Πέλλας

Ένας Αητένς, τρανός Αητένς α σή Ακρίτα γαίμαν,
έρθεν Σκύδραν κ’ εγόνεψεν και φαίνεται άμον ψέμα.

Πετά αδά ολόγερα με τ’ άρματα ζωσμένος,
τα φισακλίκια σταυρωτά σ΄ ωμία φορτωμένος.

Ατός τρανός Σταυραετός σου Πόντου τα ραχία
χρόνια πολλά ετυρένιζεν τα τούρκικα τα ψήα.

Σα δυσακά των Κομνηνών την Αυτοκρατορίαν
Λιθάρ εσέγκεν και θεμέλ’ για την ελευθερίαν.

Η γη εσυνταράουσουν όπου ατός επάτνεν,
Βασίλ’ Αγάς με τ’ όνεμαν πάντα μαρτέν εκράτνεν.

Ατός έτον Τραντέλλενας, οπλαρχηγός με βούλαν
τοι Τούρκ’ς όλ΄τς εταγούτεψεν κι εκρέμασεν την γούλαν.

Ατοίν’τς όλ’ τς επολέμεσεν, έγραψεν ιστορίαν
ση Πάφρας τα ψηλά ραχιά, λεονταρί καρδίαν.

Εκεί σα Άγια χώματα, σου Πόντου τα παρχάρα
Ποτάμ’ το αίμα έξενα κι’ επότσεν τα χορτάρα.

Κι’ εμείς εσέν, Ανθόπουλε, μεγάλε Καπιτάνε,
Μνημείο τώρα έστεσαμ’ ο κόσμον ας μαθάνε.

Βασίλ’ Ουστά, επολέμεσες για την ελευθερίαν,
για Πόντο, οικογένεια και για ορθοδοξία.

Και η Πατρίδα πρέπ’ να εφτάει το χρέος ατς πα μίαν
Βασίλ’ Αγά, το όνεμας ας γράφτ’ σην ιστορίαν.

Τα γενεάς που έρτανε την μνήμης να τιμούνε,
τον χρόνον μίαν δάφνενον στεφάν’ εσέν χρωστούνε.

Ολίγα κ΄άλλο ας γράφτομε, Βασίλ Αγά, θερίον,
κάποτε θα διαβάσκουνταν σ’ Ελληνικόν Σχολείον.

Έγκεν κι΄’ εφέκεν σο Ριζό γαρήν και τα παιδία τ’
κι’ αμάν εκλώστεν ξαν εκεί π’ επέμνεν η καρδία τ’.

Έτονε το δεκαοκτώ που έρθεν τη χρονίας
οι Τούρκ’ σον Πόντον έκαιγαν χωρία, πολιτείας.

Η ψή ατ’ έτονε να πάει σ΄Αντάρτικα ομάδας
τον Τούρκον για να κυνηγά π΄εκλαίνιζεν μανάδας.

Εκεί ανδραγαθήματα εποίκεν με θυσίας
κι΄εφέκεν σε ζογρόν κλαδίν τοι Τσέτες τη Τουρκίας.

Τοι Τούρκ’ ς εντούνεν σο κιφάλ, σην ψην και σην καρδίαν
κι εφείνεν ατοίν΄τς να έκαιγαν Σχολείον και εκκλεσίαν.

Εγλύτωσεν και Στρατηγόν Ρώσσον φυλακισμένον
επείρεν και παράσημον, αέτς έτον γραμμένον.

Κι θέλω εγώ παράσημα, δόξας ασοί Ρουσσάντας,
φουσέκια είπεν δώστεμεν να κρούω τοι Τουρκάντας.

Ατό έτον το παλικάρ’ Θάνατον κι εφογούντον
Βασίλ΄Αγάς με τ΄όνεμαν τον Πόντον ελυπούντον.

Έλεπεν που εβοήθαναν οι τρανοί την Τουρκίαν
εγροίξεν πως εσούμωνεν σ΄εμάς γενοκτονίαν.

Εκεί σα μέρα τα Άγια εφέκεν την ζωήν ατ’
με το μαρτέν πάντα σο χερ΄ παρέδωκεν την ψην ατ΄.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ποντιακή Γνώμη - Τεύχος Μαΐου

Μπομπ Τράα προς Παπακωνσταντίνου: «Ο γενικός διευθυντής θα σας στείλει ενημερωτική επιστολή σχετικά με την αποστολή λανθασμένων στοιχείων, που θα θέλαμε να παρακαμφθεί ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΡΑ»

«Αλλοιώστε το έλλειμμα γρήγορα και με εχεμύθεια» – Πώς εκτελέστηκε το σχέδιο καταστροφής της Ελλάδας προκειμένου να εξοφληθούν στο ακέραιο οι ξένες τράπεζες..

Πρώτη δημοσίευση 29 Αυγούστου 2016

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Κάποιοι υποκρίνονται ότι δεν καταλαβαίνουν τι συνέβη με το σκάνδαλο της αλλοίωσης του ελλείμματος και του χρέους του 2009, και προσπαθούν να υποβαθμίσουν το ζήτημα σε εσωκομματικό-νεοδημοκρατικό, ενώ στην πραγματικότητα αποτελεί ένα εθνικής σημασίας θέμα. Προσπερνώ το γεγονός ότι αυτοί οι ακοίμητοι φρουροί της ανεξαρτησίας της ελληνικής Δικαιοσύνης δεν βρήκαν μισή λέξη να σχολιάσουν από όσα περιέχει η απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία στηρίχθηκε στην τεκμηριωμένη αναίρεση της εισαγγελέως Ξένης Δημητρίου.

Ξεπερνώ το γεγονός ότι εκείνοι που, για να πλασαριστούν ως μεταρρυθμιστές, ζητούν..  πάντα τον σεβασμό των κανόνων τώρα σιωπούν στις επισημάνσεις της Δικαιοσύνης για σωρεία παραβάσεων του εθνικού και του κοινοτικού Δικαίου αναφορικά με τη μέθοδο τήρησης των εθνικών λογαριασμών (λ.χ. η απόκρυψη πλεονασμάτων 500 νομικών προσώπων το 2009 και η ξαφνική αποκάλυψή τους στους εθνικούς λογαριασμούς το 2013!). Μεταρρυθμιστές «αλα καρτ», βλέπετε. Εδώ όμως υπάρχει ένα κορυφαίο εθνικό θέμα, το οποίο εξελίχθηκε σε δύο φάσεις, και αυτό -που να χτυπιούνται κάποιοι στο πάτωμα, κατά του Καραμανλή- δεν μπορεί να παραγραφεί: η σύνδεση της αλλοίωσης του ελλείμματος με το Μνημόνιο 1, το μεσοπρόθεσμο 1 και το Μνημόνιο 2. Το γεγονός ότι δεν ασκήθηκε δίωξη κατά του Γεωργίου για το πρώτο, αλλά μόνο για το δεύτερο Μνημόνιο, δεν σημαίνει ότι το έγκλημα δεν συνετελέσθη. Αντιθέτως.

Η αλλοίωση του ελλείμματος στην πρώτη φάση της ελληνικής περιπέτειας έγινε αποδεδειγμένα κατ’ απαίτηση του ΔΝΤ, επειδή έτσι ερμηνεύτηκε ότι «ζητούσε» το καταστατικό του. Mail που έστειλε στις 29 Μαρτίου 2010 προς τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου ο αξιωματούχος του Ταμείου Μπομπ Τράα, πληροφορούσε, μεταξύ άλλων, ότι «ο γενικός διευθυντής θα σας στείλει ενημερωτική επιστολή σχετικά με την αποστολή λανθασμένων στοιχείων, που θα θέλαμε να παρακαμφθεί ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΡΑ» (Μιχάλης Ιγνατίου, «Ο δρόμος προς την καταστροφή», σελ. 414, εκδόσεις Λιβάνη ).

Το πόσο σημαντική ήταν για το ΔΝΤ, τους δανειστές και τις τράπεζές τους η αλλοίωση του ελλείμματος -που έπρεπε να γίνει ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΡΑ- φαίνεται από την πρώτη παράγραφο του διαγγέλματος Παπανδρέου στο Καστελόριζο (23 Απριλίου 2010), το οποίο ξεκινούσε ως εξής: «Χθες ανακοινώθηκαν τα στοιχεία για το πραγματικό έλλειμμα του 2009»… Από τον συνδυασμό του mail Tράα και της δήλωσης του πρώην πρωθυπουργού προκύπτει σαφώς η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της αλλοίωσης του ελλείμματος (πρώτη φάση) και του Μνημονίου 1. Λίγους μήνες αργότερα διορίζεται στη θέση του διοικητή της ΕΛ.ΣΤΑΤ. το στέλεχος του ΔΝΤ Ανδρέας Γεωργίου, χωρίς να παραιτηθεί προηγουμένως από τη θέση του (είναι κατηγορούμενος από την ελληνική Δικαιοσύνη για παράβαση καθήκοντος).

Και ενώ η Ελλάδα κατρακυλά στον γκρεμό, η Στατιστική Αρχή της -ανεξάρτητη έναντι της κυβέρνησης, αλλά όχι έναντι των ξένων- δίνει στη χώρα νέα σπρωξιά: δεύτερη αναθεώρηση των στατιστικών, που ανακοινώνεται μετά τις περιφερειακές εκλογές, στο 15,4% το έλλειμμα. Και αυτή η αναθεώρηση γίνεται με εντολή των δανειστών, αυτή τη φορά των Βρυξελλών – υπάρχουν έγγραφες αποδείξεις και mail με τις εντολές κορυφαίου στελέχους της Eurostat στη δικογραφία. Γι’ αυτό χοροπηδά η Κομισιόν σήμερα! Διότι στη δίκη Γεωργίου θα αποκαλυφθεί ότι δεν είχαμε greek statistics, αλλά eurostatistics, που οδήγησαν έναν λαό και μiα χώρα σε οικονομικό αφανισμό.

Oποιος έχει αμφιβολία για την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της δεύτερης αλλοίωσης του ελλείμματος με το μεσοπρόθεσμο του 2011, που έφερε μέτρα λιτότητας 4 δισ. ευρώ, και του Μνημονίου 2 (οικουμενική Παπαδήμου) ας διαβάσουν τι γράφει ο πρώην υπουργός Χάρης Καστανίδης στα «Χρόνια δοκιμασίας»: ότι, μετά την ανακοίνωση του 15,4%, ο Αυστριακός υπουργός Οικονομικών ζήτησε νέα μέτρα! Στην εύλογη απορία λοιπόν γιατί τα έκαναν όλα αυτά οι δανειστές -γιατί πείραξαν τα νούμερα;- η απάντηση είναι απλή: για να σώσουν τις τράπεζές τους. Τα Μνημόνια δεν ήταν μηχανισμός εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών, αλλά μηχανισμός εξόφλησης των τραπεζών στο ακέραιο.

Τα σταστιστικά στοιχεία ήταν το εργαλείο της εξόφλησης! Οσο πιο φουσκωμένος ερχόταν ο λογαριασμός τόσο σιγούρευαν τα λεφτά τους κάποιοι! Η χώρα δεν είχε το παραμικρό περιθώριο κινήσεων – ο λαός έπρεπε να χρηματοδοτεί με λιτότητα την εξόφληση ομολόγων. Και, όταν ξεφορτώθηκαν τα ομόλογα Γάλλοι και Γερμανοί τραπεζίτες, τότε βεβαίως συμφωνήθηκε στο Ντοβίλ από Μέρκελ και Σαρκοζί να πληρώσουν τον λογαριασμό με το PSI oι ιδιώτες ομολογιούχοι, μικροί και μεγάλοι. Αν λοιπόν έχει εθνική σημασία αυτή η υπόθεση, στην εξέλιξη της οποίας έγιναν δύο κλοπές -η μία στο σπίτι στελέχους της ΕΛ.ΣΤΑΤ. στην Αίγινα και η άλλη στο αυτοκίνητο ανακρίτριας που χειριζόταν την υπόθεση, ενώ απειλήθηκε και η ζωή της Γεωργαντά στην εθνική οδό-, αυτή συνίσταται στο εξής: με την τεκμηριωμένη αποκάλυψή της τίθεται ζήτημα αναθεώρησης των πρωτογενών πλεονασμάτων και ριζικής επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους.

Υποστήκαμε δεκαπλάσια λιτότητα απ’ όση αξίζαμε για να πληρώνονται οι έμποροι όπλων, τους εξοπλισμούς για τους οποίους είχε δανειστεί η κυβέρνηση Σημίτη, και αυτό είναι ανήθικο. Δεν γίνεται η Γερμανία να δίνει συγχωροχάρτι σε Πορτογαλία – Ισπανία, όταν παραβιάζουν τους κανόνες για το έλλειμμα, και να μην το ζητάμε εμείς που μας το φούσκωσαν. Ερώτηση: αφορά αυτό το θέμα τον Κώστα Καραμανλή και την υστεροφημία του; Προφανώς και τον αφορά -θα το δούμε στον σωστό χρόνο-, αλλά αυτή τη στιγμή δεν πρέπει να υποβαθμίζουμε ένα εθνικό θέμα σε εσωκομματικό, γιατί απλά δεν είναι.

Το μείζον είναι να καταλάβουμε τη σημασία του θέματος εν όψει της τελικής παραπομπής Γεωργίου στη Δικαιοσύνη και του ορισμού της σύνθεσης του δικαστηρίου διά κληρώσεως. Εκτός από το Βερολίνο, δικαστές υπάρχουν και στην Αθήνα, βλέπετε.

Πηγή εφημερίδα «δημοκρατία»

Νέα Δημοκρατία για Βατοπαίδι: Δικαιώνεται η κυβέρνηση Καραμανλή

Αβάσιμα κατηγορήθηκαν και αβάσιμα συκοφαντήθηκαν τονίζει σε ανακοίνωσή του το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης
Για δικαίωση της κυβέρνησης Καραμανλή κάνει λόγο η Νέα Δημοκρατία σχολιάζοντας την απόφαση της Δικαιιοσύνης για την υπόθεση της Μονής Βατοπαιδίου.
Όπως σημειώνει τα στελέχη της ΝΔ αβάσιμα κατηγορήθηκαν και άδικα συκοφαντήθηκαν.
Και καταλήγει η ανακοίνωση του κόμματος ότι "η απόφαση εκθέτει, ταυτόχρονα, όσους επιχείρησαν να ποινικοποιήσουν την πολιτική ζωή με άθλια κατασκευάσματα".

Πηγή: http://www.parapolitika.gr/article/nea-dimokratia-gia-vatopedi-dikeonete-kivernisi-karamanli

Kαραμανλής για Βατοπαίδι: Αποκαλύφθηκε το μέγεθος της αθλιότητας

Σκληρή δήλωση με πολιτικά μηνύματα από τον πρώην πρωθυπουργό μετά την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων
«Η σημερινή ετυμηγορία κλείνει μια μεγάλη πληγή» τονίζει, μεταξύ άλλων, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής με αφορμή την αθωωτική απόφαση της Δικαιοσύνης για όλους τους κατηγορούμενους, στην υπόθεση Βατοπαιδίου.
Συγκεκριμένα ο πρώην πρωθυπουργός έκανε την εξής δήλωση:
«Η σημερινή απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης αποκαλύπτει το μέγεθος της αθλιότητας στην υπόθεση Βατοπεδίου. Αποκαλύπτει τις μεθοδεύσεις που μετήλθαν ύποπτα και ταπεινά συμφέροντα, ιδιωτικά και μικροπολιτικά, για να σκηνοθετήσουν τη σκευωρία. Ο στόχος προφανής: Να πληγεί με κάθε τρόπο η τότε κυβέρνηση. Συκοφαντώντας, σπιλώνοντας, ταλαιπωρώντας για χρόνια αθώους ανθρώπους και τις οικογένειές τους. Ζημιώνοντας τη χώρα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη χρονική περίοδο.
Η σημερινή ετυμηγορία κλείνει μια μεγάλη πληγή. Αποκαθιστά την αλήθεια και την τιμή των προσώπων που τόσο άδικα κατηγορήθηκαν. Αφήνει βαρύτατα εκτεθειμένους όσους εμπνεύστηκαν και εκτέλεσαν το ανέντιμο εγχείρημα. Έστω και αργά, το φώς στο τέλος πάντα νικάει το σκοτάδι».
Να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη δημόσια παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού μετά την δήλωση που είχε κάνει την φορτισμένη περίοδο του δημοψηφίσματος του καλοκαιριού του 2015.

Πηγή: http://www.parapolitika.gr/article/karamanlis-gia-vatopedi-apokalifthike-to-megethos-tis-athliotitas