14/04/2011 
Αποκλειστική συν/ξη στον Γιώργο Διγενή
ΕΡ: Κύριε Ανδριανόπουλε, παρακολουθώντας κάποιος τα λεγόμενά σας αλλά και την αρθογραφία σας στην πορεία του χρόνου, θα 'λεγε πως, εκτός από στεναχώρια για όσα συμβαίνουν αυτή την εποχή στην χώρα, θα αισθάνεσθαι και κάποια δικαίωση. Είναι πράγματι έτσι;
ΑΠ: Δεν είναι δυνατόν να είσαι ικανοποιημένος όταν δικαιώνεσαι επειδή ήλθε η καταστροφή. Δυστυχώς όταν κάποιοι από εμάς φωνάζαμε και προειδοποιούσαμε δεν μας άκουγε κανείς. Τώρα πιά φθάσαμε στο χείλος του γκρεμού. Κι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που επιμένουν στην εφαρμογή πολιτικών σαν αυτών που μας οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα. Οι πρωτοστάτες του κρατισμού, που μας προκάλεσαν τα σημερινά χάλια, διαμαρτύρονται σήμερα για το μνημόνιο, γιατί κλονίζει τις σιγουριές στις οποίες είχαν συνηθίσει. Και παρά "τα ματωμένα τους χέρια" εξακολουθούν να κυριαρχούν στο δημόσιο διάλογο κατηγορώντας για νεοφιλελεύθερο οτιδήποτε δεν συνταιριάζει με τις ξεπεραμένες τους ιδεοληψίες. Δαιμονοποιούν δηλαδή τη λογική ελπίζοντας σε μια υπερφυσική κι εξωπραγματική, ουσιαστικά, επιστροφή στις πρακτικές της βόλεψής τους.
ΕΡ: Αν δεχθούμε πως η επιλογή του Οικονομικού Φιλελευθερισμού είναι η ενδεδειγμένη, για να οδηγηθεί μία χώρα στην ανάπτυξη, η Ελλάδα την είχε αυτή την ευκαιρία με την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τι πήγε στραβά τότε και μολονότι είχατε λάβει ένα τόσο μεγάλο ποσοστό, με μία καθαρά φιλελεύθερη ατζέντα, δεν μπορέσατε να βάλετε το νερό στ' αυλάκι;
ΑΠ: Το πρόβλημα ήταν η γενικότερη κρατικοδίαιτη αντίληψη της ελληνικής κοινωνίας αλλά και η ίδια η ΝΔ. Που ποτέ δεν αγκάλιασε ειλκρινά την ανάγκη για γνήσια φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις. Είναι τυχαίο πως τον επικεφαλής της εσωκομματικής αντιπολίτευσης κι' υπονομευτή της τότε πολιτικής μας, τον εξέλεξαν αμέσως μετά την ήττα μας, καινούργιο Αρχηγό του κόμματος; Ούτε είναι και σύμπτωση πως σήμερα Πρόεδρος του κόμματος είναι εκείνος που μας ανέτρεψε τότε, αντιτιθέμενος στην ιδιωτικοποίηση του μάνατζμεντ του ΟΤΕ. Όταν το κομματικό σου σπίτι αντιτίθεται σε αυτά που επιθυμείς να εφαρμόσεις, έχοντας μάλιστα ελάχιστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, είναι ουτοπία να πιστεύεις πως μπορείς να αλλάξεις τον τόπο. Στην Ελλάδα έχουμε δύο μεγάλα σοσιαλιστικά κόμματα. Ενα γνήσιο, το ΠΑΣΟΚ, που σήμερα αναγκάζεται να υιοθετήσει για λόγους πρακτικούς πολλές φιλελεύθερες επιλογές. Κι ένα γιαλαντζί, τη ΝΔ, που λόγω εμφύλιου, βασιλείας και δικτατορίας αυτοαποκαλείται δεξιό. Που διόγκωσε όμως συνειδητά τον δημόσιο τομέα, αύξησε στα χρόνια 2004-2009 το κράτος με 600 περίπου καινούργιους δημόσιους φορείς και μας οδήγησε στην χρεωκοπία. Και σήμερα συναγωνίζεται την κα Παπαρήγα και τον κ. Τσίπρα σε αντι-μνημονιακή ρητορική.
ΕΡ: Ακούγοντας κανείς, εκ των υστέρων σε διάφορες συνεντεύξεις, όλους τους πρώτους μηχανικούς - όπως τους χαρακτήρισε πρόσφατα ένας φίλος συγγραφέας - υπουργούς Εθνικής Οικονομίας που παρήλασαν τα τελευταία χρόνια, αισθάνεται αν μη τι άλλο λίγο άβολα,με τους ισχυρισμούς τους, πως τα έκαναν όλα καλά. Πείτε μου, σας παρακαλώ, την δική σας γνώμη, για τα πεπραγμένα τους και αν μπορείτε να χαρακτηρίσετε κάποιον, πετυχημένο στο έργο του.
ΑΠ: Υπήρξαν άνθρωποι που έκαναν σημαντικές προσπάθειες, όπως ο Αλ. Παπαδόπουλος. Υπήρξαν όμως και Υπουργοί που ενώ βρισκόμασταν στο χείλος της καταστροφής έσπρωξαν τον τόπο στο κενό. Αλλά δεν είναι αποκλειστικά ζήτημα Υπουργών. Η ανάκαμψη της χώρας και η αντιστροφή του κρατικίστικου κλίματος είναι ζήτημα ενός ολόκληρου συστήματος. Από τους εκάστοτε Πρωθυπουργούς μέχρι την βάση των κομμάτων. Όταν τα πλήθη απαιτούν και εκστασιάζονται με τις παροχές και τιμωρούν με την ψήφο τους όσους προειδοποιούν και προσπσθούν να αντιστρέψουν το ρεύμα πως περιμένετε να σωθεί ο τόπος; Σήμερα έχουν δικαιωθεί οι Μανώληδες και οι Παναγιωτακόπουλοι, κι εξακολουθούν να φωνάζουν παρά την καταστροφή του τόπου, ενώ κανείς δεν ακούει τις φωνές της λογικής που ζητούν μεταρρυθμίσεις, σύνεση, περικοπές δαπανών. Που είναι σήμερα ο Αλ. Παπαδόπουλος, ο Μάνος, ο Γιαννίτσης, ο Π. Γεννηματάς, ο Στ Μπένος - ακόμη κι εγώ; Σπίτια μας, σχολιάζοντας ελεύθερα την επικαιρότητα.
ΕΡ: " Όταν η θάλασσα γεμίζει με καρχαρίες,καλό είναι να βγαίνει κανείς στη στεριά " είχατε πει κάποτε στη βουλή και είχατε αποχωρήσει αξιοπρεπώς. Θα ήθελα να σας ρωτήσω, σε ποιους αναφερόσασταν τότε και αν τους διακρίνετε ακόμη και σήμερα στα νερά της πολιτικής.
ΑΠ: Σήμερα πλέον τους βλέπουν όλοι. Γιατί εχουν βγει και στην ξηρά. Οι προμηθευτές και οι εργολάβοι του δημοσίου που ζούν από τον δημόσιο τομέα, χρηματοδοτούν αδιέξοδα οικονομικά ΜΜΕ κι απασχολούν πετυχημένους δημοσιογράφους, που όλοι όμως έχουν περάσει από την ΚΝΕ, διαποτισμένοι από τις αντιλήψεις του κρατισμού και του μεγάλου δημόσιου τομέα. Διαμορφώνουν έτσι μια κοινή γνώμη παθητική, πλαδαρή, αδρανή που θεωρεί σαν "προοδευτική" την όποια ανοησία έχει απλά αριστερό πρόσημο. Για να κάνουν τις δικές τους δουλειές έθισαν τον κόσμο στον κρατισμό, την παρακμή, τα λογής επιδόματα και την ρουσφετολογία.
ΕΡ: Ήσασταν από τους πρώτους, που εντρυφήσατε πάνω στους υπολογιστές και το διαδίκτυο. Σήμερα που όλοι πια έχουν πρόσβαση σ΄αυτό το μέσο και γνωρίζουν μέσα από τον τεράστιο πλούτο των πληροφοριών που κυκλοφορούν εκεί, μεταξύ άλλων, και με λεπτομέρειες, για τα δισεκατομμύρια στις προμήθειες στον χώρο της υγείας, στους εξοπλισμούς, για την Siemens κλπ, πως είναι δυνατόν κατά την γνώμη σας, να περιμένει ο κ. Πάγκαλος να γίνει πιστευτός, λέγοντας, πως για το σημερινό χάλι φταίνε οι διορισμοί των ημετέρων;
ΑΠ: Απλούστατα διότι το 70% των δημοσίων δαπανών πηγαίνουν σε μισθούς του δημόσιου τομέα και σε συντάξεις. Το 20% σε εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους της χώρας. Και μοναχά το 10% πηγαίνει σε δραστηριότητες. Απ' όπου και οι προμήθειες, οι ρεμούλες, οι χρηματισμοί και η εκδηλωμένη διαφθορά. Αλλά από αυτό το 10% γίνονται και έργα. Η βρωμιά λοιπόν αφορά ένα 3% περίπου αυτού του 10. Ενα 2% περίπου στο σύνολο. Δεν μπορεί λοιπόν να φταίει για τα χάλια μας το 2% και να είναι αθώο το 70%.
ΕΡ: Πως νιώθετε απέναντι στους θεσμούς και τους νόμους, που έχει δημιουργήσει το πολιτικό μας σύστημα, καθώς βλέπετε ανθρώπους όπως ο κ. Τάσος Μαντέλης, να κυκλοφορούν ελεύθεροι;
ΑΠ: Γιατί μήπως έχουν συλληφθεί όσοι έδειραν βουλευτή στον δρόμο και τον κ. Μπάγεβιτς στο γήπεδο; Eίναι μήπως στη φυλακή όσοι έχτισαν τα γραφεία καθηγητών τους στο Πανεπιστήμιο κι έδωσαν μετά υπερήφανοι συνεντεύξεις στην Τηλεόραση; Είναι μέσα κανείς από τους "Τουπαμάρος" της Κερατέας; Από αυτούς που έκαψαν την Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2008; Απ' όσους κατέκλεψαν τα Ταμεία με τα δομημένα ομόλογα ή από αυτούς που οδήγησαν την χώρα στην χρεωκοπία με τις επιλογές τους; Ή όσοι μπήκαν σε τηλεοπτικά πλατώ, διακόπτοντας εκπομπές με συνθήματα και κάνοντας δηλώσεις στο γυαλί; Και δεν αναφέρομαι βέβαια σε καταληψίες Υπουργείων και Γραφείων ΔΕΚΟ και σε όσους παραβιάζουν τους νόμους παρεμποδίζοντας συγκοινωνίες και κλείνοντας λιμάνια. Και να μη θυμίσω βέβαια διάφορους διάττοντες αστέρες της οικονομίας, που σε μια νύχτα από άγνωστοι ταπεινόφρονες μεσοαστοί έγιναν περισπούδαστοι βαθύπλουτοι. Πώς και πόθεν; Στον Μαντέλη θα βγάλουμε τελικά όλα μας τα απωθημένα; Που σε τελευταία ανάλυση δικάσθηκε και θα ακολουθηθεί η νόμιμη διαδικασία...
ΕΡ: Θα βλέπατε με θετική προαίρεση, την εμπλοκή στην πολιτική, μέσω της δημιουργίας ενός κόμματος, ενός επιχειρηματία;
ΑΠ: Δεν είμαι καταρχήν αρνητικός. Αλλά θα πρέπει να το σκεφθεί πολλές φορές. Γιατί το κλίμα είναι γενικότερα νοσηρό. Γεμάτο επιθετικότητα και φθόνο.
ΕΡ: Τι κατά την γνώμη σας κάνει λάθος, ο Αντώνης Σαμαράς και δεν μπορεί να απορροφήσει την δυσαρέσκεια του κόσμου και συνάμα να εμπνεύσει προς μια καλύτερη προοπτική για την χώρα;
ΑΠ: Η Ν.Δ., υφίσταται τις συνέπειες του προβληματικού της DNA. Που συνηθίζει να επιβραβεύει όσους υπονομεύουν την παράταξη. Αν δεν ξεκαθαρίσει την πολιτική της φυσιογνωμία και το ποιούς ακριβώς εκφράζει, το μέλλον της είναι άδηλο.
ΕΡ: Η Κυρία Μπακογιάννη, έχοντας ήδη μία πολιτική διαδρομή, ξεκίνησε πρόσφατα μία προσπάθεια με το "ΔΗ.ΣΥ", για να φέρει κάτι νέο στα πολιτικά πράγματα. Πιστεύετε πως θα έχει αντίκρυσμα στο εκλογικό σώμα αυτή της η κίνηση, κι εσείς θα σκεφτόσασταν το ενδεχόμενο συνεργασίας μαζί της;
ΑΠ: Εγώ δεν βλέπω σαν πιθανή επιστροφή μου στο Κοινοβούλιο. Προσπαθώ να χτίσω μια σοβαρή παρουσία επαγγελματική και ακαδημαϊκή εδώ και κυρίως στο εξωτερικό. Και θα είναι δύσκολο να ξεστρατίσω και πάλι. Τότε που θα έδινα τα πάντα για την πολιτική και θα ήμουνα αποκλειστικά αφοσιωμένος, δίχως οικογενειακές υποχρεώσεις, στον τόπο, το σύστημα μου έστρεψε την πλάτη. Κι επέλεξε πρόσωπα που είδατε που μας οδήγησαν. Από εκεί και κάτω αν χρειασθεί να βοηθήσω θα το κάνω. Όχι υποχρεωτικά μέσα από τη Βουλή. Η κα Μπακογιάννη κάνει μια μεγάλη πρσπάθεια. Κάτω από δύσκολες συνθήκες. Αν επιμείνει σε πολιτικές που την διαφοροποιούν από τους άλλους μπορεί να πετύχει. Αλλά να ξέρετε, είναι αγώνας αντοχής, όχι ταχύτητας.
ΕΡ: Άκουσα πρόσφαρα την δήλωση του υπουργού των οικονομικών της Σλοβακίας - της χώρας που αρνήθηκε να συνδράμει στο δάνειο που πήραμε - να λέει, αν δεν κάνω λάθος, πως το έκανε γιατί δεν είδε τις τράπεζες, που θεώρησε ως κύριους υπαίτιους της κρίσης στη χώρα μας, σε αντίθεση με τον απλό κόσμο που υπόκειται εδώ και καιρό, όπως ανέφερε, σε σκληρές θυσίες, να πληρώνουν κανένα τίμημα, τουναντίον συνεχίζουν να παίρνουν από την κυβέρνηση τεράστια ποσά. Πείτε μου σας παρακαλώ την γνώμη σας, γι΄αυτήν την τακτική απέναντι στις τράπεζες, της σημερινής αλλά και της προηγούμενης κυβέρνησης.
ΑΠ: Ο Σλοβάκος Υπουργός δεν γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα και λέει ανοησίες. Στην Ελλάδα δεν προκάλεσαν οι Τράπεζες την κρίση - όπως στην Ιρλανδία, στην Ισλανδία, στην Αγγλία και στις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα χρεωκόπησε το κράτος και κινδυνεύει να συμπαρασύρει και τις Τράπεζες. Να μην ξεχνάτε επίσης πως οι ελληνικές Τράπεζες είναι φορτωμένες με ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που ουδείς λογικός άνθρωπος θα τα έπαιρνε αν είχε την σχετική ευχέρεια επιλογής. Το κράτος, λοιπόν, οφείλει να ξεπληρώσει υποχρεώσεις και να εξασφαλίσει ρευστότητα - όχι για τους τραπεζίτες αλλά για τους απλούς καταθέτες.
ΕΡ: Όταν κάποιο από τα κόμματα της αριστεράς, μιλάει για περισσότερο κρατισμό και συνακόλουθα για ιλιγγιώδεις κρατικές δαπάνες, φαντάζομαι πως στα αφτιά σας, τούτα τα λόγια, θα ακούγονται σα να έρχονται από κάποιον άλλο πλανήτη. Μήπως όμως γνωρίζουν κάτι, όπως για παράδειγμα ο Πρωθυπουργός έλεγε προεκλογικά πως είχε σχέδιο (το οποίο όμως κρατούσε κρυφό), που εμείς δεν ξέρουμε ή οραματίζονται συμμαχίες με καθεστώτα, π.χ. βενεζουέλα, όπου ενδεχομένως και να εφαρμόζονται με επιτυχία όσα λένε;
ΑΠ: Αν θυμόσαστε μας είχαν κάποτε πει, ο κ. Τσίπρας συγκεκριμμένα, πως είχαν εξασφαλίσει από την Βενεζουέλα φτηνό πετρέλαιο για τα απορριματοφόρα του Δήμου Αθηναίων. Τι έγινε το πετρέλαιο αυτό; Ακόμα το περιμένουμε; Δεν μας είχε κουφάνει επίσης ο κ. Τσίπρας όταν προεκλογικά είχε προτείνει να αντιμετωπισθεί η ανεργία με διορισμό όλων των ανέργων στο δημόσιο; Μιλάμε για 500.000 ανθρώπους. Κι αντί όλοι αυτοί να έχουν κάπου καταχωνιασθεί και να μην μιλάνε, μπας και τους ξεχάσουμε, έχουν το θράσος να ξιφουλκούν κατά του Μνημονίου και να ομιλούν για "άλλες" (μαγικές προφανώς) λύσεις.
ΕΡ: Δεν είναι λίγοι, ακόμα και αριστεροί, που υποστηρίζουν πως ο καπιταλισμός, υπήρξε ίσως το καλύτερο από τα οικονομικά συστήματα που έχουν εφευρεθεί. Με τον τρόπο όμως που εφαρμόστηκε έως τώρα, σε παγκόσμιο επίπεδο, πιστεύετε πως μπορεί πια να εμπνεύσει ή έχει κλείσει τον κύκλο του και είναι ανάγκη να επανεφευρεθεί;
ΑΠ: Μεγάλη συζήτηση. Με πολλές παραμέτρους. Πάντως θα αλλάξουν στο μέλλον πολλά πράγματα. Με κάποια ίσως υποχώρηση της απόλυτης δημοκρατίας. Τα μοντέλα Κίνας, Κ. Ασίας και Ρωσίας αρχίζουν να κερδίζουν έδαφος. Καλό θα είναι να αποτρέψουμε τέτοια ενδεχόμενα. Πάντως οι ελεύθερες αγορές πολύ δύσκολα θα αντικαταστσθούν.
Πηγή: MEDIASOUP
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου