Ένιωθα πάντοτε μια απέχθεια για όλους αυτούς που εκτοξεύουν μολότοφ θεωρώντας -προφανώς- ότι πρόκειται για παιχνιδάκι και όχι για φονικό όπλο που υπό προϋποθέσεις μπορεί να αφαιρέσει ανθρώπινες ζωές.
Όπως τότε- πριν από ένα χρόνο - όταν τρεις νέοι άνθρωποι χάθηκαν μέσα σε κτίριο στην καρδιά της Αθήνας εγκλωβισμένοι από τους καπνούς και τις φλόγες που προκάλεσε η μολότωφ κάποιου «αντιεξουσιαστή». Κάποιου δολοφόνου ο οποίος ποτέ δεν βρέθηκε για να τιμωρηθεί όπως του αξίζει.
Η απέχθεια μου αυτή γίνεται τον τελευταίο καιρό όλο και πιο έντονη βλέποντας να αυξάνονται δραματικά, περιστατικά επιθέσεων με μολότοφ. Περιστατικά σαν αυτό που συνέβη τα ξημερώματα έξω από το σπίτι ενός ζευγαριού αστυνομικών στην Κερατέα. Εκείνη την ώρα , το ζευγάρι κοιμόταν μέσα στο σπίτι του μαζί με τα τέσσερα ανήλικα παιδιά τους. Οι δράστες προφανώς το γνώριζαν. Και είχαν στόχο να τρομοκρατήσουν τους αστυνομικούς αδιαφορώντας για την ύπαρξη των παιδιών τους. Για να μην πω ότι ακριβώς επειδή γνώριζαν για τα παιδιά επέλεξαν τον συγκεκριμένο στόχο. Θέλοντας να σπείρουν ακόμα περισσότερο τρόμο. Λες και τα τέσσερα αυτά παιδιά έπρεπε να πληρώσουν με τον εφιάλτη που βίωσαν, για τα περιστατικά υπέρμετρης αστυνομικής βίας σε βάρος διαδηλωτών στην Κερατέα. Γιατί, πράγματι, στην ευρύτερη περιοχή τους τελευταίους μήνες υπήρξαν ένστολοι που έχασαν το μέτρο και συμπεριφέρθηκαν σαν Κατοχικές δυνάμεις και όχι σαν όργανα επιβολής της τάξης. Μάλιστα χθες, λίγες ώρες μετά το περιστατικό έξω από το σπίτι των αστυνομικών, τα ΜΑΤ έκαναν νέα επίδειξη δύναμης με βροχή από χειροβομβίδες κρότου-λάμψης εναντίον κατοίκων που διαμαρτύρονταν.
Χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών, πολύ φοβάμαι ότι αν η Κυβέρνηση εξακολουθεί να αντιμετωπίζει ένα ζήτημα πολιτικό με καθαρά αστυνομικό τρόπο – και μάλιστα με απόλυτη αποτυχία ακόμα κι έτσι - τότε η ώρα που θα θρηνήσουμε νεκρό ή νεκρούς δεν είναι μακριά. Αυτή τη φορά οι ανεγκέφαλοι με τις μολότοφ σταμάτησαν λίγα μέτρα μακριά από εκεί που κοιμόντουσαν τα τέσσερα παιδιά. Ένας Θεός ξέρει που θα επιλέξουν να σταματήσουν την επόμενη.
Πηγή: Protagon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου