Προετοιμάζοντας το αύριο…

STATESMEN

Είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς, τι ακριβώς ζητούν και επιδιώκουν οι τρεις «ετερόκλητοι» Υπουργοί της κυβέρνησης. Το κείμενό τους είναι «πολιτικό», ή συνιστά δημόσια απολογία, μπροστά στην αδυναμία της κυβέρνησης και των ιδίων, σ΄ έναν βαθμό, να επιτύχουν στα υπουργεία που διοικούν;

Αν το κείμενο αυτό είχε δει το φως της δημοσιότητας, πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, ή ακόμη το πρώτο «αμαρτωλό» δεκάμηνο της Κυβέρνησης Παπανδρέου, θα είχε κάποια αξία, στο βαθμό που όλοι, ανεξαρτήτως που ανήκουμε, θα πιστεύαμε ότι πράγματι νέες ιδέες σωστές στη βάση τους, ανεφάρμοστες στην πράξη λόγω της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, βγαίνουν μπροστά, και θα μας έδιναν ελπίδα.

Σήμερα, μας κάνουν να χαμογελάμε, με πικρία και απογοήτευση, επειδή η Κυβέρνηση –και αυτοί μαζί- έφεραν την ασθενούσα Ελλάδα στον πρόωρο θάνατο, αφού την πέρασαν από την εντατική, με λάθος θεραπεία.

Γιατί η κα Διαμαντοπούλου, έπρεπε να κάνει την «επανάστασή» της, ξεκινώντας από το χώρο των Πανεπιστημίων, της τριτοβάθμιας και μεταπτυχιακής παιδείας; Αυτό ήταν το πρόβλημα σήμερα; Αν η πανεπιστημιακή εκπαίδευση είναι κακή, πώς εξηγείται ότι διαχρονικά διαπρέπουν στο εξωτερικό οι Έλληνες, περισσότερο αυτοί που πήραν πτυχίο από ελληνικό πανεπιστήμιο και μετέβησαν στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές, λιγότερο –πολύ λιγότερο- αυτοί που ξεκίνησαν τις σπουδές τους εκτός Ελλάδος.

Η Ελλάδα, οι Έλληνες πάσχουν, πάνω απ΄ όλα, από έλλειψη παιδείας και κουλτούρας. Όχι γνώσεων. Πάσχουν από έλλειψη αστικής συμπεριφοράς και συνείδησης, ευγένειας και τρόπων, ανέχειας και σεβασμού, αλτρουισμού και αλληλεγγύης. Αν αυτά λυθούν, τότε –και μόνο τότε- η Ελλάδα θα αλλάξει. Πολιτισμός στο σπίτι, στους δρόμους. Μια τέτοια «μεταρρύθμιση» δεν θα ενοχλούσεκανένα προσωπικά ή επαγγελματικά, και η επιρροή της θα ήταν τεράστια στην κοινωνία.

Δεν θα είχαμε φαινόμενα «ανομίας», «έλλειψης συλλογικού συμφέροντος», «περιφρόνησης κάθε έννοιας δικαιοσύνης», «αντιδημοκρατικής και αντικοινωνικής συμπεριφοράς», «τυφλών τσαμπουκάδων», όπως καταγγέλλουν οι τρεις Υπουργοί στην κοινή τους παρέμβαση.

Δεν θα είχαμε όμως και την αναρχία των σκουπιδιών, των μέσων δημόσιας και ιδιωτικής κυκλοφορίας, την αναρχία στην υγεία, τα κλειστά πανεπιστήμια. Δεν θα είχαμε τους «ψευτοδιανοούμενους», τους πατέρες του έθνους, τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, το πολιτικό σύστημα, όπως λειτουργεί σήμερα.

Δεν θα είχαμε ανέργους, μισθοσυντήρητους κάτω από το όριο της φτώχειας, ανθρώπους σε απόγνωση, κρατικοσυντήρητους επιχειρηματίες, αδιάφορους δημόσιους λειτουργούς.

Καμιά λοιπόν πολιτική αξία δεν έχει το άρθρο των τριών Υπουργών, πλην ενός εσωκομματικού πάζλ, για τον επόμενο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Μιμούνται τους Γάλλους σοσιαλιστές, που αφού φαγώθηκαν μεταξύ τους, είναι σήμερα το πρωί ενωμένοι για τη διεκδίκηση της εξουσίας.

Στη χώρα μας όμως, σήμερα, το πρόβλημα είναι πώς θα φύγει το ΠΑΣΟΚ από την εξουσία. Δεν μπορεί συγχρόνως, να θέλεις το ΠΑΣΟΚ και την πρόοδο της Ελλάδος. Είναι πλέον αντιφατικό.

Εκτός αν η χιλιοειπωμένη φράση τους «θα βουλιάξουμε όλοι μαζί ή θα σωθούμε όλοι μαζί» αφορά τους ίδιους. Το βέβαιο είναι, ότι για να σωθεί η Ελλάδα, πρέπει να βουλιάξει, και βουλιάζει, το ΠΑΣΟΚ και κάποιοι πρέπει να σωθούν.

Το επιβεβαιώνει εξάλλου ο Πρωθυπουργός τους, στην κυριακάτικη συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα» και στο άρθρο του στην «Καθημερινή», που «ακύρωσαν» επικοινωνιακά οι τρεις Υπουργοί με την ανοιχτή επιστολή τους: «Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει λόγο ύπαρξης», αν δεν αντιμετωπίσει την κρίση. Και δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει.

Μήπως αυτός είναι ο στόχος της ανοιχτής «επιστολής»;

Statesmen.gr

Ο Γιώργος είδε τους εκδότες του “Mega”

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ

Ένα σκηνικό εθνικού θρίλερ υφαίνει με τρόπο μεθοδικό το Μέγαρο Μαξίμου, ενόψει της αυριανήςσυνάντησης του Γιώργου Παπανδρέου με τον Αντώνη Σαμαρά, και στο περιθώριο των δραματικών διαβουλεύσεων των εταίρων και δανειστών για την απόφαση περί «κουρέματος» του ελληνικού χρέους, που αναμένεται να δρομολογηθεί μετά τη έκτακτη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, την Κυριακή 23 Οκτωβρίου.

Έτσι, μετά τη συνάντηση που είχε με τον Κάρολο Παπούλια στο Προεδρικό Μέγαρο, και τις δηλώσεις του για την ανάγκη «συμπόρευσης» των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων του τόπου, ο Γιώργος Παπανδρέου δέχτηκε το βράδυ στο γραφείο του στη Βουλή τρεις από τους σημαντικότερους οικονομικούς παράγοντες του τόπου.

Τους κ.κ. Βαρδινογιάννη, Μπόμπολα και Ψυχάρη, δηλαδή τους τρεις εκδότες που ελέγχουν τον τηλεοπτικό σταθμό Mega, το κανάλι με τη μεγαλύτερη παρεμβατικότητα στον τομέα της ειδησεογραφίας και της πολιτικής ανάλυσης.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας μετά τη συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τους εκδότες, ο Πρωθυπουργός φέρεται να τους ζήτησε να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται την επικαιρότητα, εκτιμώντας ότι σε μια κρίσιμη συγκυρία σαν τη σημερινή, πρέπει να αποφεύγονται οι υπερβολές.

Δεν έγινε γνωστό αν οι εκδότες τους εξέφρασαν την άποψή τους για τον ολισθηρό δρόμο στον οποίο έχει οδηγηθεί η χώρα, με ευθύνη της Κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, το βέβαιο όμως είναι ότι οι διαθέσεις τους θα φανούν από τη στάση που θα κρατήσει το επόμενο διάστημα το Mega, καθώς και τα έντυπα ΜΜΕ τα οποία ελέγχουν.

Statesmen.gr

Απίστευτο γαλλικό σατιρικό βίντεο για τον "Έλληνα του μέλλοντος"!

Ένα εκπληκτικής σύλληψης, ιδιαίτερα περιεκτικό σε νόημα και καυστικό χιούμορ βίντεο, ανάμεσα σε διάφορα άλλα που κυκλοφορούν τον τελευταίο καιρό για να καυτηριάσουν την πολιτικο-οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, παρουσιάστηκε σε μία από τις πιο δημοφιλείς εκπομπές της γαλλικής τηλεόρασης.  Η σατιρική εκπομπή «Les Guignols de l'info» (Οι μαριονέτες των ειδήσεων) που προβάλλεται στο Canal+, με αφορμή την ελληνική κρίση, ασχολήθηκε με το πειραματόζωο "Le Grec" (Ο Έλληνας). Στο... εμπνευσμένο βίντεο που ετοίμασαν οι υπεύθυνοι της εκπομπής, εμφανίζεται ένας Έλληνας ονόματι Κώστας, ντυμένος τσολιάς, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι ένα πειραματόζωο σε ένα αμερικανικό εργαστήριο, όπου τον έχουν αναγκάσει να δουλεύει ασταμάτητα, του έχουν μειώσει τον μισθό στο μισό, του έχουν στερήσει τη σύνταξη και εκείνος συνεχίζει να δουλεύει με την ίδια ένταση, χωρίς να διαμαρτύρεται, φυσικά, γιατί... υπάρχει κρίση! Και αφού οι επιστήμονες κρίνουν ότι αυτό το πείραμα με τους Έλληνες ολοκληρώθηκε επιτυχώς, καταλήγουν ότι μπορεί πλέον να εφαρμοστεί και στον υπόλοιπο πλανήτη, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η παγκόσμια ύφεση! Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Όλο το πραξικόπημα για την ανατροπή Καραμανλή...

*- Κάθε Ευρώ από τις μίζες των Γερμανών έγινε μοχλός εκβιασμού για την ανατροπή.  

*- Σύστημα Κλίντον χέρι χέρι με το Δ’ Ράιχ. 

*- Ο Ομπάμα παραμένει ο “αστάθμητος παράγοντας”.

*- Τι έχασε η Ελλάδα με τις πιέσεις των ΗΠΑ και τις υποχωρήσεις του Γ. Παπανδρέου;

Σε νέες αποκαλύψεις για το ενεργειακό πραξικόπημα κατά της Ελλάδας, που σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε με εντολές από την Ουάσιγκτον και Γερμανικό χρήμα, αλλά και για τα όσα συζήτησε παρασκηνιακά ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου με Αμερικανό αξιωματούχο και αφορούσαν στην ονομασία των Σκοπίων ως«Δημοκρατία της Βορείου Μακεδονίας», παραμερίζοντας τα φλέγοντα ζητήματα της ταυτότητας και της γλώσσας των γειτόνων, προχωρούν…

σήμερα (χθες) τα «Επίκαιρα».

Κομβικό ρόλο στο αμερικανικό ενεργειακό πραξικόπημα κατείχε ο Μάθιου Μπράιζα, πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών υπεύθυνος για θέματα Ευρώπης – Ευρασίας, ο οποίος φρόντισε ώστε το κρίσιμο διάστημα 2007-2009 να γνωρίζει τις κινήσεις και τις αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης γύρω από την ενεργειακή και εξωτερική πολιτική, προκειμένου να προλαβαίνει να παρεμβαίνει και να ματαιώνει οτιδήποτε κινείτο σε διαφορετική ρότα απ’ αυτή των αμερικανικών συμφερόντων.

Πρόθυμος συνεργάτης του ο Αμερικανός πρέσβης εκείνης της περιόδου Ντάνιελ Σπέκχαρντ, επιφορτισμένος με το συντονισμό των συναρμόδιων και την ενημέρωση όλων όσοι χρειαζόταν, όπως αποκαλύπτει το απόρρητο τηλεγράφημα του πρώην πρέσβη σχετικά τις συναντήσεις του κ. Μπράιζα με τους κορυφαίους υπουργούς της κυβέρνησης Καραμανλή τον Απρίλιο του 2008.

Στο προηγούμενο τεύχος, τα «Επίκαιρα» είχαν αποκαλύψει μια σειρά τηλεγραφημάτων ειδικού χειρισμού του κ. Σπέκχαρντ προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στα οποία ενημέρωνε λεπτομερώς για την κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα. Ανάμεσά τους ένα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αυτό της 25ης Σεπτεμβρίου 2009, το οποίο συντάχθηκε και απεστάλη στην Ουάσιγκτον μία εβδομάδα πριν από τη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών του Οκτωβρίου.

Ο Ντάνιελ Σπέκχαρντ περιέγραφε το προεκλογικό κλίμα που επικρατούσε στην Αθήνα, προβλέποντας νίκη του ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με τα όσα έγραφε στο απόρρητο τηλεγράφημα, ο Αμερικανός διπλωμάτης αισιοδοξούσε ότι με τον Γιώργο Παπανδρέου πρωθυπουργό της Ελλάδας αλλά και υπουργό Εξωτερικών θα άλλαζε σελίδα η ελληνική εξωτερική πολιτική, με βασικά σημεία της τη βελτίωση των σχέσεων της Ελλάδας με τους γείτονές της καικυρίως την αλλαγή στη διπλωματία προσέγγισης της Αθήνας με τη Μόσχα.

Τα άκρως απόρρητα έγγραφα για το αμερικανικό ενεργειακό πραξικόπημα σε βάρος της Ελλάδας και τη «διαπραγμάτευση» στο Σκοπιανό στο άρθρο των Σπύρου Τρίψα και Γιάννη Κορωναίου στα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ», στο τεύχος 104, που κυκλοφορεί την Πέμπτη, 13 Οκτωβρίου 2011.

Αναλυτικά από “ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ“

Το περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ (φωτό δίπλα) αποκαλύπτει με τον πιο εκπληκτικό τρόπο τις υπόγειες συμφωνίες  του Παπανδρέου με τους Αμερικάνους, για το ξεπούλημα των εθνικών συμφερόντων της  χώρας μας. 

Λίγο πριν αναλάβει Πρωθυπουργός, ο Παπανδρέου το 2009, είχε δεσμευτεί ότι θα καταργούσε όλες τις συμφωνίες που είχε επιτύχει η προηγούμενη Κυβέρνηση Καραμανλή με την Ρωσία! Συμφωνίες για τους αγωγούς φυσικού αερίουΜπουργκάς-Αλεξανδρούποληκαι South Stream οι οποίες θα καθιστούσαν την Ελλάδα ενεργειακή δύναμη στην Ευρώπη.Η Αμερική είχε εκφράσει τους έντονους φόβους της για την αυτονομία και ανεξαρτησία που θα αποκτούσε η χώρα μας και γι΄αυτό διά του Παπανδρέου επέτυχε την παύση αυτών των πρωτοβουλιών Καραμανλή!!! 

Ο Παπανδρέου δηλαδή ενήργησε ως δωσίλογος, ως πράκτορας των συμφερόντων της Αμερικής και της δολιοφθοράς της χώρας μας. 

Όπως αποκαλύπτουν επίσης τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ, αποκαλύψεις που προέρχονται από τις… προγραμματικές εκτιμήσεις του τότε πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα κ. Ντάνιελ Σπέκχαρντ, ο Παπανδρέου είχε προσυμφωνήσει και για το όνομα των Σκοπίων: Είχε δώσει την πλήρη συγκατάθεσή του στο όνομα“Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας“, για όλες τις χρήσεις, χωρίς να απαιτεί από τα Σκόπια να αλλάξουν το Σύνταγμά τους!!!

Ο Παπανδρέου επίσης δεν θα έκανε καθόλου διαπραγματεύσεις για την ταυτότητα και τη γλώσσα, δίνοντας με αυτό τον τρόπο το δικαίωμα στους Σκοπιανούς να εγείρουν θέμα σλαβομακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα, καθώς και να ζητήσουν αναγνώριση της “γλώσσας” και “ταυτότητάς” τους!!!

Η στάση αυτή του Παπανδρέου κονιορτοποίησε αμέσως τα όποια ωφέλη είχε αποκτήσει η χώρα μας με το βέτο που είχε βάλει ο Καραμανλής στο Βουκουρέστι, για την μη ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ!!!

Η ενέργεια Παπανδρέου να χαρίσει το όνομα της Μακεδονίας στα Σκόπια, άναβε το πράσινο φως στο γειτονικό κρατίδιο και στον φανατισμένο Γκρουέφσκι, να εγείρουν θέμα… αλύτρωτης… Νότιας Μακεδονίας, ανοίγοντας έτσι τους ασκούς του αιόλου, για την συρρίκνωση των συνόρων της Πατρίδας μας!!!

Ο Παπανδρέου ενήργησε ως εθνοπροδότης για την Ελλάδα, καταργώντας μέσα σε λίγες ημέρες όλες τις επιτυχίες του προκατόχου του Κ. Καρααμανλή, σε διπλωματικό επίπεδο.

Γι’ αυτό τον λόγο, ο Παπανδρέου έβγαινε και μίλαγε για “μειωμένη εθνική κυριαρχία”! Επειδή είχε προσυμφωνήσει για την μειωμένη εθνική κυριαρχία με τους Αμερικάνους και είχε τηρήσει κατά γράμμα όλες τις στοχεύσεις της Αμερικής,  που καταδυνάστευαν τη χώρα μας για τα επόμενα 50-100 χρόνια, ξεπουλώντας τα εθνικά μας συμφέροντα και τα προαιώνια εθνικά δίκαια!

Το ερώτημα είναι: Υπάρχει κανείς Εισαγγελέας να παρέμβει σε όλα αυτά τα πρωτοφανή για τη χώρα μας, όπου ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος σκάβει τον λάκκο της Πατρίδας και του λαού της, σε συνεννόηση με τους Αμερικάνους, πριν ακόμη αναλάβει τα ηνία της χώρας;

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έστω αυτή την ύστατη ώρα, θα εγερθεί από την πολυθρόνα του ή θα απολαμβάνει την μακαριότητα της αδράνειας και σιωπής του;

Από  stoxasmos-politikh

Olympia 

Ε.Μ.ΠΡΟ.Σ. για ανάπτυξη

Η Κατσέλη δεν φοβάται τη διαγραφή

ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ

Στα δύσκολα χρόνια της αντιπολίτευσης, τότε που το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέουπροσπαθούσαν να βρουν τα «πατήματά» τους, απέναντι στην αδιασάλευτη πολιτική ηγεμονία τουΚώστα Καραμανλή, η Λούκα Κατσέλη ήταν το στέλεχος που είχε σηκώσει στις πλάτες της τη διαμόρφωση μιας αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης, στον τομέα της οικονομίας.

Η σύζυγος του Γεράσιμου Αρσένη είχε τη δική της, πολυετή και διακριτή διαδρομή, με διεθνή αναγνώριση και κύρος, και με ιδέες που επιχειρούσαν να «μπολιάσουν» τις ιδεολογικές παρακαταθήκες της 3^ης του Σεπτέμβρη, με όσα άφησε πίσω του ο εκσυγχρονισμός του Κώστα Σημίτη, σε συνδυασμό με τις ανάγκες μιας σύγχρονης, παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.

Επιπλέον, η Λούκα Κατσέλη είχε καταφέρει να βρει ένα modus videndi με τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος την γνώριζε καλά και εμπιστευόταν την κριτική θεώρηση με την οποία προσέγγιζε τις σύγχρονες οικονομικές εξελίξεις.

Το παραπάνω σχήμα «ελεύθερης συμβίωσης», δεν επιβεβαιώθηκε και στη μοιρασιά της εξουσίας, μετά την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2009, καθώς η ευθύνη της οικονομίας «κόπηκε» στα δυο, με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου να αναλαμβάνει καθήκοντα «τσάρου», και τη Λούκα Κατσέλη να περιορίζεται σε συμπληρωματικό ρόλο.

Έκτοτε, οι σχέσεις της Λούκα Κατσέλη με το «σύστημα Μαξίμου» και προσωπικά τον Γιώργο Παπανδρέου, δεν επανήλθαν ποτέ στην προ των εκλογών του 2009 κατάσταση. Στον ανασχηματισμό του 2010, η Λούκα Κατσέλη μετακινήθηκε στο υπουργείο Εργασίας, και στον ανασχηματισμό του φετινού καλοκαιριού βρέθηκε εκτός κυβερνητικού σχήματος.

Η ίδια επέλεξε να τηρήσει μια στάση αξιοπρέπειας, απόλυτα συμβατή με τη συνολική πολιτική, ακαδημαϊκή και επαγγελματική διαδρομή της. Διατηρώντας ωστόσο τις ενστάσεις της για την πολιτική του Γιώργου Παπακωνσταντίνου αρχικά, και σήμερα του Ευάγγελου Βενιζέλου.

Η σημερινή επιλογή της να καταψηφίσει το άρθρο 37 του πολυνομοσχεδίου, στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή, και η ξεκάθαρη θέση της ότι δεν σκοπεύει να ψηφίσει ούτε την Πέμπτη, στην Ολομέλεια της Βουλής, δείχνει ότι είναι αποφασισμένη για τη μεγάλη ρήξη.

Γνωρίζει ότι την επομένη της καταψήφισης του άρθρου 37, που ενδεχομένως βάλει σε περιπέτειες την υπερψήφιση συνολικά του πολυνομοσχεδίου, εφόσον η τακτική της Λούκα Κατσέλη βρει μιμητές στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου θα προχωρήσει στη διαγραφή της.

Η ίδια ωστόσο δεν… σκιάζεται. Μάλλον επειδή, διαβάζοντας ξανά και ξανά τις ιδεολογικές παρακαταθήκες του ΠΑΣΟΚ, που φέρουν την υπογραφή του Ανδρέα Παπανδρέου, διαπιστώνει ότι εκείνη… δεν έχει διαστρεβλώσει τίποτα. Σε αντίθεση με τη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Statesmen.gr

Προειδοποιητικό χτύπημα από Κατσέλη

Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ψήφισε «όχι» στο επίμαχο άρθρο του πολυνομοσχεδίου, κατά τη διάρκεια της ψηφοφορόας στην κοινοβουλευτική Επιτροπή. Τι δήλωσε

Καταψήφισε το άρθρο 37 του πολυνομοσχεδίου, που αφορά το πάγωμα των κλαδικών συμβάσεων, η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός Εργασίας,Λούκα Κατσέλη, κατά τη διάρκεια της ψηφοροίας στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής.

«Δεν υπάρχει αλλαγή στάσης από την κυβέρνηση και έτσι η δική μου στάση μου είναι δεδομένη. Αν κάνουμε αυτή την αλλαγή με τις κλαδικές θα δώσουμε το σήμα στην αγορά να πέσουν οι μισθοί κατά 20% με αποτελέσματα ύφεση και μη εκτέλεση των στόχων του προϋπολογισμού», τόνισε χαρακτηριστικά, αφήνοντας ωστόσο ανοιχτό, σε περίπτωση που υπάρξουν αλλαγές, το ενδεχόμενο να υπερψηφίσει το άρθρο στην Ολομέλεια, κατά την, όπως χαρακτηρίζεται,  πιο κρίσιμη ψηφοφορία της Μεταπολίτευσης(μέχρι την επόμενη)...

Άλλωστε, ο υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, έχει διαμηνύσει πως η έγκριση του άρθρου 37 είναι προϋπόθεση για την καταβολή της 6ης δόσης του δανείου.

Ερωτηματικό παραμένει πάντως η στάση του πρωθυπουργού αν το άρθρο παραμείνει ως έχει και η πρώην υπουργός Εργασίας επιμείνει στη θέση της και το καταψηφίσει. Τι θα κάνει σε αυτήν την περίπτωση ο Γ.Παπανδρέου; Θα την διαγράψει από την Κοινουβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, μένοντας με 153 βουλευτές, αριθμό με τον οποίο ο ίδιος είπε ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει, ή -αν δεν υπάρξουν βέβαια και άλλες διαρροές-θα κάνει τα "στραβά μάτια", εν όψει των κρίσιμης, για την επόμενη μέρα της χώρας, Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Κυριακή.

Voria.gr

Παραιτήθηκε ο Ρομπόπουλος

Την παραίτησή του από το βουλευτικό αξίωμα υπέβαλε στον πρόεδρο της Βουλής ο βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ. Τι αναφέρει η επιστολή παραίτησης

Την παραίτησή του από το βουλευτικό αξίωμα υπέβαλε στον πρόεδρο της Βουλής, Φίλιππο Πετσάλνικο, ο βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ, Θωμάς Ρομπόπουλος.

Να σημειωθεί ότι ήδη από την Παρασκευή ο κ. Ρομπόπουλος είχε προαναγγείλει την παραίτησή του, ωστόσο μέσα στο Σαββατοκύριακο άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ανεξαρτητοποίησής του, προκαλώντας έντονους τριγμούς στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς σε αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση θα έχανε ακόμη έναν βουλευτή φθάνοντας τους 153.

Στην επιστολή παραίτησης ο κ.Ρομπόπουλος αναφέρει ότι θα ανεξαρτατηποιούνταν και θα παρέμενε βουλευτής αν ο πρωθυπουργός δεν του είχε παραχωρήσει την έδρα του (ο Γ.Παπανδέου είχε επιλέξει την έδρα από το υπόλοιπο Αττικής). Όπως σημειώνει αποχωρεί από την πολιτική με μεγάλη λύπη, διότι δεν μπορεί να συνεχίσει να ψηφίζει νομοσχέδια χωρίς να ξέρει το ακριβές περιοχόμενό τους(όπως έγινε στο πρώτο μνημόνιο), καθώς και να υπερψηφίζει αντιλαϊκά μέτρα, με τα οποία δεν συμφωνεί, υπό τη απειλή ότι η χώρα δεν θα λάβει την έκτη δόση και θα χρεοκοπήσει (όπως έκανε με το Μεσοπρόθεσμο).

Τη θέση του κ. Ρομπόπουλου αναμένεται να λάβει, αν την αποδεχθεί, η πρώτη επιλαχούσα Βούλα Τεκτονίδου, η οποία αναμένεται να παραιτηθεί από τη θέση της περιφερειακής διευθύντριας του ΟΑΕΔ Κεντρικής Μακεδονίας.

Ολόκληρη η επιστολή παραίτησης:

«Kύριε Πρόεδρε,

Η προσπάθεια μου να γίνω μέλος του Κοινοβουλίου άρχισε με τις εκλογές το 2000, όπου και εξελέγην πρώτος επιλαχών βουλευτής. Έχασα την έδρα για 41 ψήφους από τις 13.500 που είχα πάρει. Εάν έκανα ένσταση είχα πάρα πολλές πιθανότητες να την κερδίσω. Δεν έκανα ένσταση, δεν ήθελα να βγω βουλευτής από το Εκλογοδικείο.

Προσπάθησα πάλι το 2004 και ξαναπροσπάθησα για τρίτη φορά το 2009 όπου και εξελέγην έβδομος. Δεν θα είχα εκλεγεί βουλευτής εάν εσείς δεν είχατε παραιτηθεί από την έδρα της Θεσσαλονίκης και επιλέξει αυτή του Υπολ. Αττικής. Αυτό δεν το ξέχασα ποτέ!

Όλα αυτά τα χρόνια έδινα τις υπηρεσίες μου στο ΠΑΣΟΚ με ευχαρίστηση. Πίστευα στην ιδεολογία του. Η ανταμοιβή μου είναι η εκτίμηση, η αγάπη του κόσμου και η προσπάθεια για το καλύτερο.

Εκλέχθηκα βουλευτής σε μια ιστορική στιγμή. Στις 6/5/2010 ψηφίσαμε το Μνημόνιο Ι για να σώσουμε την Ελλάδα. Το ψήφισα με πολύ βαριά καρδιά νιώθοντας απογοήτευση. Ψήφισα χωρίς να ξέρω τι ψηφίζω. Όποιος δεν το ψήφισε διαγράφηκε.

Θα μπορούσα να αξιοποιήσω την εμπειρία μου και τις γνώσεις μου, ώστε να γίνουν γρήγορα οι μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν τη χώρα ανταγωνιστική, φιλική στην επιχειρηματικότητα, για να γίνουν επενδύσεις, να επιτύχουμε ανάπτυξη και να καταπολεμήσουμε την ανεργία. Αλλά δυστυχώς, παρά τα 32 χρόνια επιχειρηματίας και χρόνια επικεφαλής της παράταξής μας στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, δεν ρωτήθηκα ποτέ για υποθέσεις των κλάδων που υπηρέτησα με επιτυχία.

Στις 21/12/10 στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό μίλησα στην Ολομέλεια της Βουλής και είπα «ότι συνειδησιακά και τεχνοκρατικά δε μπορώ να δεχτώ τη μείωση των αποδοχών των χαμηλόμισθων και την περικοπή των συντάξεων των χαμηλοσυνταξιούχων». Πρέπει να πληρώσουν και όλοι αυτοί που έκαναν τεράστιες περιουσίες χωρίς να έχουν πληρώσει τους φόρους τους και πίεσα την κυβέρνηση να αποδώσει το αίσθημα δικαιοσύνης λέγοντας ότι ψηφίζω τον προϋπολογισμό δίνοντας μια τελευταία ευκαιρία.

Τον Ιούνιο του 2011 αντέδρασα έντονα για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και είπα δημόσια ότι δε θα το ψήφιζα. Οι πολιτικές εξελίξεις άλλαξαν και στις 21/06/2011 στη ολομέλεια της Βουλής ακούγοντας όλους τους βουλευτές, ακόμη και της αντιπολίτευσης (θυμάμαι τα λόγια του κ. Αβραμόπουλου που μιλούσε για εθνική συναίνεση) και νιώθοντας το βάρος της ιστορικής στιγμής, πίστεψα ότι άλλαξε το κλίμα και δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση, ο νέος Αντιπρόεδρος κ.Βενιζέλος θα μπορούσε να διαπραγματευθεί καλύτερα με τους δανειστές αλλά και ότι θα έπειθε και τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς να κάνουν μαζί την εθνική προσπάθεια διάσωσης της χώρας. ’λλαξα την ομιλία μου εκείνη τη στιγμή -όπως έχει καταγραφεί και στα πρακτικά- μέσα στη Βουλή και έδωσα ψήφο εμπιστοσύνης.

Στις 29/06/2011 ψήφισα το Μεσοπρόθεσμο λέγοντας στην ολομέλεια:
Θ. Ρομπόπουλος: Δεν μπορώ να πτωχεύσω εγώ τη χώρα μου (29/06/2011)

«Η καταψήφιση αυτού του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, όπως έχει τεθεί εκβιαστικά από τους εταίρους μας, χωρίς περιθώριο συζήτησης, θα οδηγήσει την Ελλάδα σε χρεοκοπία. Δεν μπορώ να πτωχεύσω εγώ τη χώρα μου, ούτε να διαλύσω την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι’ αυτό πάνω από την προσωπική μου αξιοπρέπεια τοποθετώ το εθνικό μας συμφέρον με την προϋπόθεση ότι θα επαναδιαπραγματευθούμε γρήγορα το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα».

Δυστυχώς oύτε το Μεσοπρόθεσμο μπορέσαμε να διαπραγματευτούμε προς το καλύτερο, αλλά ούτε και εθνική συναίνεση υπήρξε.

Κύριε Πρόεδρε, αναγνωρίζω τον αγώνα σας και όλης της κυβέρνησης σε περίοδο κρίσης. Την τελευταία διετία έγιναν και γίνονται πάρα πολλά πράγματα τα οποία έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Τα ελλείμματα μειώνονται, η εξοικονόμηση των δαπανών του κράτους γίνεται πράξη. Αλλά για να σωθεί η χώρα, η προσπάθεια πρέπει να είναι με πανεθνική συναίνεση όλων των κομμάτων και όλων των Ελλήνων.

Το όραμα της χώρας μας τούτη τη στιγμή πρέπει να είναι αναρτημένο παντού, στη Βουλή στης δημόσιες επιχειρήσεις, στο διαδίκτυο κλπ. Ο κόσμος ζητάει κάθαρση, θέλει δικαιοσύνη, δεν δέχεται πια να πληρώνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι.

Με μεγάλη μου λύπη πήρα την απόφαση να παραιτηθώ από το βουλευτικό αξίωμα, γιατί δεν μπορώ άλλο να συνεχίσω:

Να ψηφίζω

1) Να ψηφίζω χωρίς να ξέρω τι ψηφίζω, όπως έκανα με το Μνημόνιο Ι.

2) Να ψηφίζω χωρίς να συμφωνώ άδικα και αντιλαϊκά μέτρα υπό την πίεση ότι θα ανατραπεί η κυβέρνηση, η δόση δεν θα καταβληθεί, η χώρα θα χρεοκοπήσει και δεν θα υπάρχουν χρήματα για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις όπως έκανα στο Μεσοπρόθεσμο.

3) Όποιος δεν συμφωνεί να διαγράφεται.

Θα είχα παραμείνει ανεξάρτητος βουλευτής εάν δεν μου είχατε δώσει εσείς την έδρα.

Δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός που κατέληξα επιχειρηματίας αλλά είμαι επιχειρηματίας που έγινα και πολιτικός.

Εκτιμώ όλους τους συναδέλφους μου βουλευτές, τους συνεργάτες του γραφείου μου, τους εργαζόμενους στη Βουλή και τους ευχαριστώ για την άριστη συνεργασία που είχαμε μέχρι σήμερα.

Ευχαριστώ όλους τους συμπολίτες μου στη Θεσσαλονίκη που με τίμησαν με την ψήφο τους».

Voria.gr

Η Μέρκελ λαμβάνει σοβαρά τις διαδηλώσεις

Η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψιν της τις αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις αυτού του Σαββατοκύριακου, όπως δήλωσε ο εκπρόσωπός της.
«Η κυβέρνηση... λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψιν της τις διαδηλώσεις. Εκφράζουν την ανησυχία του κόσμου για περισσότερη δικαιοσύνη», όπως είπε ο Στέφεν Σέιμπερτ στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
«Δεν έχει επιτευχθεί ακόμα αλλά πρέπει να επιτευχθεί προκειμένου να μπουν στις αγορές οι κανόνες που θεωρούμε κοινωνικά αποδεκτούς στη Γερμανία», όπως είπε ο ίδιος.
Εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών επίσης δήλωσε ότι θα πρέπει να υπάρξει συζήτηση σε παγκόσμιο επίπεδο για το διαμελισμό των τραπεζών ανάλογα με το αντικείμενο των τμημάτων τους.



 Ναυτεμπορική

Παπανδρέου: «Οι αποφάσεις της εβδομάδας θα καθορίσουν την τύχη μας»

 Με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κ. Παπούλια, συναντήθηκε ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, ενόψει της κρίσιμης συνόδου κορυφής στις 23 Οκτωβρίου.

Ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, με κύριο θέμα τη σύνοδο κορυφής της 23ης Οκτωβρίου και τη συνέχεια των διαπραγματεύσεων.
Ο κ. Παπανδρέου επεσήμανε πως «είναι η πλέον κρίσιμη εβδομάδα για την Ευρώπη και την Ελλάδα και οι αποφάσεις που θα ληφθούν θα καθορίσουν την τύχη της ευρωζώνης».
Παράλληλα, πρόσθεσε ότι «η Ελλάδα είναι η πρώτη που χτυπιέται από την κρίση αυτή και παρά τις δικές της δυσκολίες και αδυναμίες, αν δεν υπάρξουν οι συνολικές και οριστικές λύσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα συνεχιστεί αυτή η ανασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή της Ευρώπης και της ευρωζώνης».
Τέλος, ο πρωθυπουργός κάλεσε τους παράγοντες της ελληνικής πολιτικής ζωής να δείξουν αίσθημα ενότητας και ευθύνης, ώστε «η κυβέρνηση να πάει σε αυτή τη διαπραγμάτευση με το κεφάλι ψηλά για να μπορέσει να διασφαλίσει το καλύτερο για την Ελλάδα»
Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου εξετάζει και το ενδεχόμενο σύγκλησης του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, ενόψει της Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 23 του μήνα.
Στη Σύνοδο αναμένεται να γίνει αναθεώρηση της συνθήκης της 21ης Ιουλίου, αλλά οι τεχνικές λεπτομέρειες θα διευθετηθούν αργότερα. Υπενθυμίζεται ότι την Πέμπτη ψηφίζεται το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών.
Όλοι οι εμπλεκόμενοι συμφωνούν ότι είναι καλό να αποφευχθεί η πλήρης χρεοκοπία, μέσω της εθελοντικής συμμετοχής ιδιωτών στο «κούρεμα». Ωστόσο εκτιμάται ότι κάτι τέτοιο είναι αμφίβολο αν θα γίνει εφικτό, καθώς η Γερμανία θέλει επαρκή αναδιάρθρωση, ώστε να αρθούν οι επιφυλάξεις των αγορών ως προς τη βιωσιμότητα του χρέους. Μάλιστα, η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μερκελ φέρεται να είπε στον πρωθυπουργό ότι όποια λύση βρεθεί πρέπει να είναι μόνιμη, ώστε η ελληνική υπόθεση να μην προκαλεί κραδασμούς στην ευρωζώνη.
Η κυβέρνηση έχει περιέλθει σε κατάσταση πλήρους αστάθειας, καθώς δείχνει να αδυνατεί να παρέμβει ουσιαστικά στις διεργασίες που διεξάγονται στην ΕΕ για το εθελοντικό ή μη κούρεμα.








www.kathimerini.gr

Αύριο θα συνεδριάσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ...Στις τελευταίες μέρες τις ιστορίας του

 

Το κίνημα διανύει τον τελευταίο καιρό της ιστορίας του, πράγμα που το γνωρίζει καλά η Κ.Ο. Μετά την επιστολή των «3» υπάρχει η εσωκομματική ελπίδα ότι θα συσπειρωθούν όλοι, λίγες ώρες πριν την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, που αποτελεί την «κόκκινη γραμμή» της τρόικα, αλλά και πολλών βουλευτών που έχουν ταχθεί κατά.
Πριν από λίγο, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, επί της αρχής το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για το ενιαίο μισθολόγιο, την εργασιακή εφεδρεία, τις εργασιακές σχέσεις και τις νέες φορολογικές επιβαρύνσεις, με τον Ευάγγελο Βενιζέλο να αναφέρει ότι είναι προαπαιτούμενο για την καταβολή της 6ης δόσης την ψήφιση του άρθρου 37 για τα εργασιακά.
Συνεπώς, οι παραιτήσεις και το όποιο «αντάρτικο» προβάλλεται από βουλευτές του κόμματος, είναι μάλλον επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Αλήθεια, ο κ. Βούρος θα δώσει και πάλι τελευταία ευκαιρία στο ΠΑΣΟΚ;
 

Οι φυσικοί νόμοι ήταν και είναι πάντοτε αμείλικτοι. Δίκαιοι, αέναοι και αμείλικτοι. Ο,τι γεννιέται σ' αυτόν τον κόσμο, είτε αυτό είναι ύλη είτε ιδεολογία, έχει ημερομηνία λήξης. Αρχή, μέση, τέλος. Ο παντοτινός κύκλος της ζωής.

Η εποχή που ζούμε, είναι εποχή των τελών. Ζούμε, βιώνουμε και νοιώθουμε όλοι μας οτι μια ολόκληρη εποχή, η οποία ξεκίνησε μετά τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, φτάνει πια στο τέλος της. Απλά αυτά που ζούμε σήμερα, δεν είναι παρά ο επιθανάτιος ρόγχος ενός συστήματος, ενός μηχανισμού ιδεών που πεθαίνει.

Η εκβιομηχάνιση, η φρενήρης ανάπτυξη με κάθε κόστος, η... τρελή πορεία προς την ευμάρεια και τον άκρατο πλουτισμό σε βάρος της κοσμικής ισορροπίας, έχουν φέρει την ανθρωπότητα προς το τέλος μιας εποχής που διήρκεσε (τηρουμένων των αναλογιών) πολύ λίγο, ενώ κατέστρεψε τα πάντα και σαν γιγαντιαίο τσουνάμι τα παρέσυρε στο βάραθρο...

Το ΠΑΣΟΚ ήταν κι αυτό ένα υποπροϊόν της εποχής αυτής. Μιας εποχής, που γέννησε μέσα από τις στάχτες δύο ισοπεδωτικών πολέμων, τον πιο καταιγιστικό ανεμοστρόβιλο ανάπτυξης ιδεών και επιστημών που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.

Μέσα σ' αυτή την κοινωνικοπολιτική βαβούρα, η Ελλάδα, παρά τις του αντιθέτου απόψεις, όχι μόνο δεν ήταν ουραγός των εξελίξεων, αλλά το εντελώς αντίθετο. Οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν απίστευτα μεγάλοι, κυρίως επί διακυβέρνησης Κων/νου Καραμανλή, ίσως του πιο ριζοσπαστικού κυβερνήτη που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Την δε πενταετία 1955-1960, οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν τέτοιοι, που πολλοί ξένοι παρατηρητές και τεχνοκράτες χαρακτήρισα ως το "θαύμα της Ελλάδας", μιας και η χώρα μας είχε ξεπεράσει (σε νούμερα) ακόμη και την μεγαλύτερη ανταγωνίστρια του κόσμου, την Ιαπωνία και φιγουράριζε στην δεύτερη θέση παγκοσμίως! Όλα αυτά με βάση τα στατιστικά νούμερα, έτσι;

Όμως, επειδή πολλές φορές, τα νούμερα δεν ανταποκρίνονται πλήρως και στη πραγματικότητα, είχαμε στην ουσία, δύο Ελλάδες. Αυτήν της φρενήρους ανάπτυξης και αυτή της εξαθλίωσης και της φτώχειας. Δύο κυριολεκτικά χώρες στη συσκευασία της μίας!

Η "πρώτη Ελλάδα" ήταν αυτή που έτρεχε στο ρυθμό των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, μια Ελλάδα που είχε μετατραπεί σε ένα απέραντο εργοτάξιο, με βιομηχανίες, βιοτεχνίες, κατασκευαστικές εταιρείες που σήκωναν το ένα κτίριο μετά το άλλο, γέφυρες, δρόμους, τη νεοσύστατη ΔΕΗ που διαδεχόμενη τη βρετανική POWER εξαπλώνονταν σαν ...πυρκαγιά γεμίζοντας με πυλώνες και εργοστάσια παραγωγής ρεύματος όλη την επικράτεια.

Απ την άλλη υπήρχε η..."δεύτερη Ελλάδα", η Ελλάδα που προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να σταθεί στα πόδια της, με το κορμί της καταματωμένο ακόμη απο τις πληγές του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και του αδελφοκτόνου Εμφυλίου, η Ελλάδα των χαμηλών ημερομισθίων, της εργατιάς που που πάλευε μέσα από τις πιο αντίξοες συνθήκες να επιβιώσει πάνω στις σκαλωσιές των εργοταξίων και μέσα στις μηχανές και τις θανατηφόρες αναθυμιάσεις των βιομηχανιών.

Η Ελλάδα αυτή που εγκατέλειψε την ύπαιθρο για να συσσωρευτεί στις μεγάλες πόλεις, κάνοντάς τες ακόμη μεγαλύτερες, προσδοκώντας ενα καλύτερο μεροκάματο και μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά της. Την Ελλάδα που κατατρεχόμενη από τα μετεμφυλιακά σύνδρομα, εγκατέλειπε τα πατρώα εδάφη και με το όνειρο της καλύτερης μοίρας, μπάρκαρε σε κάποιο υπερωκεάνιο για την Αμερική, την Αυστραλία, την Αφρική ή σε κάποιο τρένο για τη Γερμανία, το Βέλγιο, τη Σουηδία.

Η Δικτατορία ήλθε και ισοπέδωσε και τις δύο Ελλάδες. Την πρώτη με την εισαγωγή των πολυεθνικών και τη δεύτερη, με τα βασανιστήρια και τις εξορίες όσων είχαν απομείνει, αυτών δηλαδή που πάλεψαν για την πολυπόθητη βίζα της μετανάστευσης αλλά δεν τα κατάφεραν.

Εδώ μπαίνει ως σφήνα, ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο μοιραίος αυτός άνθρωπος για τον τόπο, αυτός που, κυριολεκτικά, σκότωσε και τις δύο "Ελλάδες" της μεταπολεμικής εποχής. Ιδρύει το ΠΑΣΟΚ, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα δηλαδή, απλά για τους δικούς του σκοπούς και τις δικές του φιλοδοξίες, αλλά και των κοντινών του συνεργατών. Σε μια εποχή όπου οι ιδέες και τα κινήματα είχαν σαφή προσανατολισμό, ο συντηρητισμός, η επαναστατική αριστερά, ο νεοφιλελευθερισμός, το κίνημα των χίπης, η σεξουαλική επανάσταση κλπ, κινήματα που είχαν στόχους και οράματα, ανάλογα με "τα πιστεύω" του κάθε ρεύματος, το ΠΑΣΟΚ δεν είχε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ.

Βάζοντας μέσα στην ιδεολογική του πλατφόρμα ένα είδος από το κάθε ρεύμα και την κάθε τάση, δημιούργησε ένα κίνημα που ταυτόχρονα ήταν και κίνημα της κάθε τάσης και ιδέας της εποχής. Και αυτό ακριβώς το πράγμα σατίρισε και ο συχωρεμένος ο Γιάννης Δαλιανίδης στην ταινία του "Ο Τρομοκράτης", μια παραγωγή του 1975.

Υπάρχει δε μια σκηνή με τον πρωταγωνιστή της ταινίας Κώστα Βουτσά, που υποδύεται τον υπαρχηγό ενός νέου κόμματος που έχει μέσα του "λίγο απ' όλα" και που ανακρίνεται από τον αστυνομικό διοικητή του τμήματος όπου είχε προσαχθεί, επειδή έγραφε συνθήματα σε τοίχους. Ο Αστυνόμος που τον ανακρίνει, είναι το τυπικό κατάλοιπο ενός παρακρατικού καθεστώτος, απομεινάρι της δικτατορικής λαίλαπας του Εθνικοφρονισμού.

ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ: Για πες μας λοιπόν την ιδεολογία σας! Τι είστε;
ΒΟΥΤΣΑΣ: Ε...απ όλα!
ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ: Δηλαδή τι απ όλα! Είστε δεξιοί;
ΒΟΥΤΣΑΣ: Ε...Ολίγον!
ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ: Τι θα πει ολίγον!
ΒΟΥΤΣΑΣ: Ε, γιατί είμαστε και ολίγον ...αριστεροί!
ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ: Με κοροϊδεύεις;
ΒΟΥΤΣΑΣ: Όχι κύριε αστυνόμε μου! Να σας εξηγήσω! Το κόμμα μας είναι κίνημα που τα έχει όλα και από λίγο!
ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ: Δηλαδή;
ΒΟΥΤΣΑΣ: Δηλαδή, είμαστε και λίγο αριστεροί, λίγο κεντρώοι, λίγο δεξιοί...
ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ: Ααααα, ώστε δηλαδή είσαστε εθνικόφρονες!
ΒΟΥΤΣΑΣ: Μάλιστα! και...
ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ: (φιλικότατα) Εμ, έτσι πες μου παιδάκι μου! Ε, να μη σε ταλαιπωρούμε άλλο!
ΒΟΥΤΣΑΣ: ...και αριστεροί!
ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ: (ουρλιάζοντας) Μέσα!!!! (δείχνοντας το κρατητήριο)

Αυτό ήταν το σχέδιο μέσες-άκρες. Ο Παπανδρέου, ιδρύοντας αυτό το... κίνημα, δεν διέφερε και πολύ απ τους ήρωες της συγκεκριμένης ταινίας. Το κίνημά του ήταν λίγο απ...όλα! Καλυπτόμενο με τον μανδύα του "σοσιαλισμού", λέξη-κλειδί για να προσεταιριστεί τους απλούς, στη συντριπτική τους πλειοψηφία Έλληνες, οικιοποιεί όλα τα συνθήματα της ευρύτερης αριστεράς (ΚΚΕ, ΚΚΕ-εσ., ΕΔΑ, Μαρξιστές κλπ) αλλά και του Κέντρου, με ...ολίγην δόσιν ...εθνικοφροσύνης! Έτσι, καλύπτει ΟΛΟ το φάσμα των τάσεων στην μεταπολιτευτική Ελλάδα και γίνεται ο... αρχηγός για όλους τους Έλληνες. Ευφυέστατο και καθαρά καιροσκοπικό το σχέδιο.

Το πόσο τέτοιο ήταν, φάνηκε αργότερα στη διακυβέρνηση της χώρας από αυτό το κόμμα. Ο Παπανδρέου πέτυχε αυτό που ήθελε, γιατί στην ουσία, εξοβέλισε τον αντίπαλό του, τη Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή (που κι αυτό ήταν αρχηγικό κόμμα, με τη διαφορά ότι είχε σαφείς προσανατολισμούς και ιδεολογία), ανοίγοντας τις ...αγκάλες του σε ΟΛΟ ΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ και για να κρατηθεί στο θρόνο που έχτισε ο ίδιος, δημιούργησε τις περίφημες στρατιές οπαδών-ευνοουμένων του κόμματός του, τους περίφημους"πρασινοφρουρούς", οι οποίοι δεν έκαναν τίποτε άλλο απ' το να θεοποιούν τον μεγάλο αρχηγό, μηδενίζοντας ό,τι είχε να κάνει με την όποια αντίθετη άποψη ή φωνή.

Πας μη ...ΠΑΣΟΚος, φασίστας, δηλαδή "μίασμα"! Όταν αρχίζει για τα καλά ο χορός των σκανδάλων, με αποκορύφωμα αυτό του Κοσκωτά κι όταν πλέον ο λαός καταλαβαίνει ότι ο "Βασιλιάς ήταν γυμνός", είναι πολύ αργά. Το κόμμα του ...Βασιλιά είχε ήδη μπολιάσει με το δηλητήριο του λαϊκισμού τον κοινωνικό ιστό. Σαν τη νικοτίνη ένα πράμα. Πρώτα αρχίζεις το τσιγάρο επειδή έχει ωραία γεύση και αργότερα καταλαβαίνεις την ύπουλη επίδρασή του στον οργανισμό σου. Και το χειρότερο, δεν μπορείς πια να απεξαρτηθείς, γιατί ήδη έχεις εξαρτηθεί από αυτό. Όχι μόνο απ τη νικοτίνη, αλλά και από τη συνήθεια να το ανάβεις και να το καπνίζεις σε όλες τις φάσεις της ζωής σου.

Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου.
Ναι μεν πολλοί από τους ψηφοφόρους του αντελήφθησαν στο τέλος, αυτό που οι ...τρίτοι έβλεπαν δια γυμνού οφθαλμού, την ιδεολογική δηλαδή "γύμνια" της παράταξης αυτής, αλλά ήταν πλέον δύσκολο για τους περισσότερους να κόψουν τους...δεσμούς με το ίνδαλμα τους, παρά το γεγονός ότι το ίνδαλμα τους αυτό ξεγυμνώνονταν καθημερινά όλο και πιο πολύ. Και, αποδεικνύοντας του λόγου το αληθές, δηλαδή το πόσο"προσωποκρατικό" κίνημα ήταν, παρ' όλη τη γύμνια του αρχηγού, ουδείς στην ουσία τολμούσε, ανοιχτά τουλάχιστον, να τον αμφισβητήσει από τα κομματικά στελέχη, τουλάχιστον από αυτούς που είχαν πάρει τα...κόκαλα απ το φαγοπότι, για τους άλλους, τους πολλούς, δε γεννάται
λόγος.

Ασφαλώς και υπήρχαν και οι τάσεις, που εκφραζόταν κυρίως από "ομάδες"κοινοβουλευτικών στελεχών, που είχαν και "κωδικά" ονόματα (Ιταλοί, Eκσυγχρονιστές, κομματικοί κλπ) αλλά όπως και να είχε, κανείς στην ουσία δεν έδειχνε διατεθειμένος να συγκρουστεί μετωπικά μαζί του. Ακόμη κι όταν το κόμμα είχε καταλήξει στην αντιπολίτευση.

Άλλωστε, είχε συμβεί ήδη και το απίστευτο, η μεταστροφή δηλαδή του αγανακτισμένου κόσμου από τον "εμπαιγμό" της κάθαρσης (δίκη σκανδάλου Κοσκωτά) και σε συνδυασμό με την καιροσκοπική διακυβέρνηση της χώρας υπό τον Κων/νο Μητσοτάκη της Ν.Δ. και τις παλινωδίες του με την εξωτερική πολιτική και την οικονομία, τιμωρεί τους ...συνεργάτες Ν.Δ και αριστερά (ΣΥΝ) και ξαναδίνει - καθαρά αντιδραστικά - τα σκήπτρα και πάλι στον...γυμνό Βασιλιά. Πώς λοιπόν να ...συγκρουστεί κάποιος με έναν τύπο που παρ' όλο που η κόλαση είχε ήδη ανοίξει τις πύλες της για αυτόν, εντούτοις αυτός μπόρεσε και ξεγέλασε ακόμη και το Διάβολο, κλείνοντας τες τελικά;

Ο Παπανδρέου ήξερε πάρα πολύ καλά τον Έλληνα και τις ιδιοτροπίες του. Οι άλλοι, ήταν απλώς ...τσιράκια του, μαθητευόμενοι "μάγοι".

Ήξερε πως και με ποιον τρόπο να ξαναχτυπήσει, μηδενίζοντας μνήμες και συνειρμούς. Όμως, παρ' όλα αυτά, τα πράγματα πλέον ήταν πολύ διαφορετικά από εκείνα πριν μια εικοσαετία. Το ΠΑΣΟΚ ήταν ήδη χωρισμένο σε πολλά κομμάτια και τάσεις, μια μοναδικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο! Δηλαδή το πώς ήταν δυνατόν μέσα σε μια ενιαία πολιτική παράταξη, να συνυπάρχουν... δέκα ιδεολογίες μαζί και το κόμμα να έχει συνοχή (έστω και εύθραυστη)! Αλλά είπαμε, το τσιγάρο και η νικοτίνη...

Μετά το θάνατο του αρχηγού, το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν διαλύθηκε, όπως προσδοκούσαν πάρα πολλοί, αλλά η τάση των "εκσυγχρονιστών" του Κώστα Σιμήτη που στο μεταξύ είχε επικρατήσει μέσα στο κόμμα, καταφέρνει να το δυναμώσει και πάλι, με τη διαφορά ότι πλέον ό,τι παπανδρεϊκό υπήρχε μέσα σ' αυτό, είχε εξαφανιστεί.

Απλά δηλαδή, τα στελέχη του κόμματος, θέλοντας να εξαφανίσουν τον λαϊκιστικό μανδύα από πάνω τους, με τα τόσα σκάνδαλα που δημιούργησε και να αποποιηθούν το φαύλο παρελθόν αλλά και υπό το φόβο του να μή ξανασυμβεί οποιαδήποτε αιτία απώλειας εκ νέου της εξουσίας και των απίστευτων προνομίων που είχαν, επανιδρύουν στην ουσία το κόμμα και με τη διακυβέρνηση του ...εκσυγχρονιστή Σιμήτη αλλά και την ...έξωθεν βοήθεια του πακτωλού του ρευστού (ζεστού χρήματος) που εισρέει από τις τράπεζες και το χρηματιστήριο, εδραιώνουν στην εξουσία το κόμμα της...μηδενικής ιδεολογίας.

Έστω κι αν είχαν στο μεταξύ, συμβεί δύο μεγάλες εθνικές ήττες στην εξωτερική πολιτική. Αυτές των Ιμίων και της απαγωγής του Οτσαλάν από τους Τούρκους της ΜΙΤ.

Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να μην άλλαξε ούτε χρώμα (πράσινο) ούτε και λογότυπο (ήλιος ανατέλλων), αλλά δεν είχε πλέον καμιά σχέση με τον ιδρυτή του. Επρόκειτο για άλλο στη ουσία του, κόμμα. Με σαφείς φιλελεύθερες τάσεις, ευρωποκεντρικό, νεοπλουτίστικο και καθαρά αντιαριστερό. Εδώ ακριβώς είναι και το ...παράλογο αυτής της νέας πορείας. Το ΠΑΣΟΚ δεν κλέβει πλέον ιδεολογία από την αριστερά, αλλά από την ίδια την Ν.Δ., δηλαδή τη...Δεξιά!!!

Το στόρι επαναλαμβάνεται, αλλά απ την ανάποδη! Τότε, στην εποχή του...λίγο απ' όλα, κύριο θύμα ήταν η Αριστερά και τα συνθήματά της. Τώρα, η ίδια η Δεξιά βρίσκεται στριμωγμένη στη γωνία, κυριολεκτικά μη έχοντας λόγο ύπαρξης! Αφού την...αντικαθιστούσε μια χαρά το κόμμα του...λίγο απ' όλα! Κι έτσι, η Ν.Δ. πέφτει στην εσωστρέφεια, αλλάζοντας προέδρους σαν τα πουκάμισα και το μόνο που κάνει ως αντιπολίτευση είναι να...κατηγορεί τους αντιπάλους της για...ιδεολογική και προγραμματική κλοπή!!!!

Όσο για το ...λαό;
Αυτός είχε πάλι βολευτεί μια χαρά, το χρήμα έρεε άφθονο, οι τράπεζες μοίραζαν πιστωτικές κάρτες και δάνεια σε τιμή ευκαιρίας, η "πλαστική" ανάπτυξη έτρεχε με γοργούς ρυθμούς και παρά τα όποια προβλήματα συννενόησης μεταξύ των κυβερνώντων, τίποτε δεν προμηνύει την τελική (;) πτώση και την επάνοδο της ...αληθινής Δεξιάς, μιας Δεξιάς όμως εντελώς διαφορετικής απο αυτήν που είχε χάσει το '81 την εξουσία και που είχε ξαναχάσει επίσης το '93. Αυτή τη φορά, είχε για αρχηγό της κάποιον με ...όνομα βαρύ, σαν Ιστορία...Αλλά μόνον αυτό, δυστυχώς. Γιατί ο ο νεαρός γόνος της γενιάς Καραμανλή, ο Κώστας Καραμανλής ο Β',

Καμιά σχέση δεν είχε, ούτε καν...γονιδιακή με τον μεγάλο Γέροντα θείο του!

Από το 2001 και μετά, η κυβέρνηση του Σημίτη αρχίζει να γίνεται μονότονη και...κουραστική. Ήλθαν και τα σκάνδαλα του Χρηματιστηρίου και της διαφθοράς στελεχών του (Τσουκάτος, Μαντέλης κλπ) και παρά την...επιτυχία (θα έλεγα Προδοσία) της εισδοχής της Ελλάδας στο ευρώ, ο νεαρός Καραμανλής, ρίχνει το ΠΑΣΟΚ στα τάρταρα, αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση της χώρας.

Ο Σημίτης όμως αποδεικνύεται ότι τελικά ήταν πολύ καλός...μαθητής του ...εκλιπόντος μεγάλου Αρχηγού στις πολιτικές "αλχημείες". Επειδή διαισθανόταν ότι το τέλος έρχεται με γοργά βήματα και θέλοντας να αιφνιδιάσει τον νεαρό και άπειρο σ' αυτά Καραμανλάκο, λίγους μήνες πριν τις εκλογές, παραιτείται ξαφνικά, ορίζοντας ως διάδοχό του τον Γιώργο Παπανδρέου, γιό του εκλιπόντος Μεγάλου Αρχηγού, ελπίζοντας στο ...θαύμα της "ανατροπής του σκορ στο τελευταίο λεπτό", πετυχαίνοντας έτσι τρία πράγματα. Πρώτον, να μη χρεωθεί αυτός την ενδεχόμενη ήττα, δεύτερον, να μη φτάσουν ποτέ στα σοβαρά να εξεταστούν τα σκάνδαλα επί κυβερνήσεώς του, έχοντας πλέον φύγει από την εξουσία και φροντίζοντας να ...καλύψει τα ίχνη τα δικά του αλλά και των συνεργατών του και τρίτον, να πετύχει την...αναβίωση του ιστορικού κύκλου της αναμέτρησης εκ νέου, δύο ιστορικών ονομάτων. Πέτυχε διάνα και στα τρία, όχι όμως τελικά προς όφελός του.

Ο Καραμανλής κερδίζει ανετότατα την αναμέτρηση, όχι φυσικά λόγω... ιδεολογίας, αλλά λόγω ονόματος. Ξεκάθαρα. Η "σκιά" του μεγάλου Γέροντα βάρυνε τα μάλα αυτή την αναμέτρηση. Η ιδεολογία στην ουσία πήγαινε... περίπατο, αφού και τα δύο κόμματα εξέφραζαν την ίδια απολύτως γραμμή. Οπότε, λογικά, ένας από τους δύο δεν είχε λόγο ύπαρξης. Κι όμως! Παρά την... ουσιαστική ανυπαρξία του, παρά το..."λίγο" του νέου αρχηγού του, το ΠΑΣΟΚ, κατά απόλυτη παραβίαση των φυσικών νόμων,

Εξακολουθεί να υφίσταται ως κόμμα. Ο κόσμος, οι αναποφάσιστοι που δεν επέλεξαν για τον άλφα ή βήτα λόγο τη ΝΔ, οι ...βολεψάκηδες και οι ...αμετανόητοι οπαδοί του, κρατούν τελικά το κόμμα έξω απ την "εντατική", έχοντας πλέον εναποθέσει τις ελπίδες τους για επάνοδο σε κάποιον τύπο παντελώς ανίκανο, έναν ...αμερικανοθρεμμένο γιάπη που δεν μοιάζει ούτε στο ελάχιστο με την επιφανή προσωπικότητα του παππού του και Γέρου της Δημοκρατίας, του οποίου έφερε το όνομά του. Ένα όνομα επίσης βαρύ, σαν Ιστορία.

Μόνο που τα ονόματα από μόνα τους δεν κερδίζουν στους "στίβους της πολιτικής". Γιατί μήτε ο ένας, μήτε ο άλλος είχαν το παραμικρό από τους μεγάλους γόνους τους.

Ο μεν Καραμανλάκος γίνεται έρμαιο στα ...χέρια και στα δόντια των συνεργατών, υπουργών και στελεχών του κόμματός του, ανεχόμενος σωρεία σκανδάλων και απίστευτου πλιάτσικου του δημοσίου χρήματος και ο δε ...ΓΑΠ, αποδεικνύεται ότι εκτός από παντελώς ηλίθιος και βλαξ, είναι και ο μοιραίος προδότης της χώρας που κυβερνάει σήμερα, δυο φορές χειρότερος απ τον πατέρα του.

Ο Καραμανλάκος καταρρέει υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης και των σκανδάλων του κόμματός του και το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει εκ νέου στην εξουσία, παίρνοντας άλλη μια παράταση ζωής, από έναν λαό που στην κυριολεξία δείχνει ανίκανος να αποφασίσει σοβαρά για την τύχη του. Τα υπόλοιπα, είναι απλώς Ιστορία. Την οποία βιώνουμε όλοι μας. Ικανοί και ανίκανοι, έντιμοι και ψεύτες, τίμιοι και άτιμοι. Όλοι μας όμως Έλληνες.

Το ΠΑΣΟΚ πλέον βρίσκεται ένα βήμα πριν τον κλινικό του θάνατο. Ένα κόμμα με ανύπαρκτη ιδεολογία, ανύπαρκτη ηθική, μηδενικό πατριωτισμό, δημιούργημα αποκλειστικό του Ανδρέα Παπανδρέου, ένα κατ' ευφημισμό "κίνημα", ενώ κανονικά έπρεπε να είχε πεθάνει εδώ και εικοσιδύο χρόνια, εντούτοις διατηρήθηκε στη ζωή με ...σωληνάκια της εντατικής, επειδή το ήθελαν κάποιοι. Ένα κόμμα που ρήμαξε κυριολεκτικά τον τόπο, ένα κόμμα που πρόδωσε ένα ολόκληρο Έθνος επί δεκαετίες, επιτέλους πνέει τα λοίσθια. Λίγες μέρες ζωής μόνο του απέμειναν. Τώρα δε μένει, παρά να δούμε ποιος θα τραβήξει τελικά...τα σωληνάκια.

Te-ra-stio