Το "Παζάρι" στην Ε.Ε. για το νέο πακέτο στήριξης και η επιθυμία της Γερμανίας να πάει πίσω χρονικά τις αποφάσεις

Παρασκευή, 8 Ιουλίου 2011

Μια από τα ίδια θα λέγαμε σήμερα, με τη μεταβλητότητα, κατα πάσα πιθανότητα να διατηρείται σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα, ειδικά όσον αφορά τις τραπεζικές μετοχές και τα βλέμματα των επενδυτών να είναι στραμμένα στις συνεχείς...
 διαβουλεύσεις στους κόλπους της Ε.Ε., για το νέο πακέτο στήριξης της ελληνικής οικονομίας και τη μετακύλιση (rollover) του ελληνικού χρέους. Θυμίζουμε ότι τη Δευτέρα θα πραγματοποιηθεί ένα πολύ κρίσιμο συμβούλιο του Eurogroup, όπου η ελληνική κρίση χρέους θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον (αν και δύσκολα ως απίθανο είναι να υπάρξουν τελικές αποφάσεις για το νέο πακέτο στήριξης).

Επίσης, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η σημερινή συνεδρίαση του ΔΝΤ, για την εκταμίευση της 5ης δόσης (θεωρούμε ότι είναι τυπική διαδικασία), με τις ανακοινώσεις να αναμένονται αργά το απόγευμα και κατά πάσα πιθανότητα μετά το κλείσιμο της συνεδρίασης του Χ.Α. (η προσοχή θα είναι στραμμένη στα σχόλια για την πορεία της οικονομίας). Στα αμιγώς τεχνικά, η προσοχή στρέφεται κυρίως στην προσπάθεια του ΓΔ, αλλά και επιμέρους δεικτοβαρών μετοχών να παραμείνουν υψηλότερα σημαντικών στηρίξεων, πέριξ των οποίων και πάλι κινούνται, μετά τα προβλήματα των τελευταίων συνεδριάσεων.
Ξεκινώντας, από της συνεχείς διαπραγματεύσεις στους κόλπους της Ε.Ε, νέες διαβουλεύσεις για τη μετακύλιση (rollover) του ελληνικού χρέους είχαμε χθες στη Ρώμη, όπου όμως για ακόμη μια φορά και μέτα από συζητήσεις τεσσάρων ωρών δεν υπήρξε συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Να σημειωθεί ότι στη συνάντηση της Ρώμης ήταν παρόντες ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF), Τσαρλς Νταλάρα, εκπρόσωποι της ΕΚΤ, της ελληνικής κυβέρνησης (ο επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ Π. Χριστοδούλου) και χωρών της Ευρωζώνης. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, αλλά και σύμφωνα με τα όσα δηλώνονται είναι φανερό ότι υπάρχει πληθώρα προτάσεων, καθώς και ατέρμονες συζητήσεις με τα μεγαλύτερο εμπόδιο να προέρχεται και πάλι από τη γερμανική πλευρά, η οποία θα λέγαμε ότι σχεδόν φανερά “καταβάλει προσπάθεια” να πάει χρονικά τις όποιες αποφάσεις τουλάχιστον για το Σεπτέμβριο (αν και υπάρχουν πιέσεις για να αποφευχθεί αυτό), έτσι ώστε να αποτραπεί η οποιαδήποτε παρέκκλιση της Ελλάδα, από το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και τα όσα έχουν συμφωνηθεί. Συγκεκριμένα πιστεύουμε ότι η γερμανική προσπάθεια να καθυστερήσει τις αποφάσεις συνδέεται με δύο βασικά θέματα, αν και όπως θα αναφέρουμε παρακάτω θεωρούμε ότι δε λαμβάνονται υπόψη επίσης δύο πολύ σοβαροί κίνδυνοι.
Πρώτον: Πρέπει η Ελλάδα να αποδείξει στην πράξη ότι έχει τη διάθεση, αλλά και ότι μπορεί πολιτικά, να εφαρμόσει τα μέτρα του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, καθώς και να τρέξει το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων.
Δεύτερον: Η λογική της εφαρμογής της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των μέτρων λιτότητας σε όλη την Ευρώπη συνδέεται με την καθυστέρηση των όποιων θαρραλέων αποφάσεων (για νέους μηχανισμούς στήριξης της Ε.Ε.). Είναι ξεκάθαρο ότι, σε περίπτωση που γίνει αντιληπτό από συγκεκριμένες κυβερνήσεις (πχ Ιταλία, Ισπανία) πως υπάρχουν αποτελεσματικά εργαλεία, όπως αυτό ενός ευρωομολόγου, το πιο πιθανό είναι να πάνε πίσω τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής.
Βέβαια, σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφέρουμε ότι στην τακτική της καθυστέρησης λήψης αποφάσεων στους κόλπους της Ε.Ε. και ειδικά από τη Γερμανία, θεωρούμε ότι διαπράττονται δύο μεγάλα λάθη.
Πρώτον, η γερμανική πλευρά δε λαμβάνει υπόψη, όσο θα έπρεπε, τη σπουδαιότητα του να υπάρξει, το συντομότερο δυνατόν, ένα οριστικό σχέδιο για την Ελλάδα, το οποίο θα συνέβαλε τα μέγιστα στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην εγχώρια οικονομία. Μάλιστα, θεωρούμε ότι το κλίμα θα βελτιωνόταν, κυρίως, στον πλέον ευαίσθητο κλάδο των τραπεζών, με αποτέλεσμα να υπάρξει μια, έστω και μικρή, αύξηση της ρευστότητας στην αγορά. Θεωρούμε επίσης ότι μια ηρεμία στην αγορά θα συνέβαλε συνολικά, τόσο στην καταναλωτική, όσο και την επιχειρηματική εμπιστοσύνη.
Δεύτερον, θεωρούμε ότι δεν αξιολογείται σωστά ο κίνδυνος των κοινωνικών αναταραχών, επαναλαμβάνοντας την ανησυχία μας ότι από το Σεπτέμβριο, όταν και θα αρχίσει να υπάρχει ωρίμανση της ανεργίας, ελλοχεύει ο κίνδυνος να χαθεί πραγματικά ο έλεγχος και να επέλθει, αυτό που θεωρούμε ως τη “μοιραία στιγμή”, για την κοινωνική συνοχή.
Φεύγοντας από τα παραπάνω και επιστρέφοντας στη χθεσινή σύνοδο στη Ρώμη, ενδιαφέρον παρουσιάζει η νέα δήλωση του επικεφαλής του Ινστιτούτου Διεθνούς Χρηματοοικονομικής (IIF), Τσαρλς Νταλάρα. Συγκεκριμένα, ο διευθυντής του IFF δήλωσε ότι οι πιστωτές της Ελλάδα ίσως είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν μια ελεγχόμενη χρεοκοπία, έτσι ώστε να συμβάλουν στην επίλυση της κρίσης χρέους της Ελλάδας. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Dallara δήλωσε πως “δεν νομίζω ότι μια παροδική περίοδος επιλεκτικής χρεοκοπίας όπως έχει προσδιοριστεί στο παρελθόν για τα κράτη, είναι απαραιτήτως το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί”. Θυμίζουμε ότι προχθές ο επικεφαλής του IIF, έκανε λόγο την πιθανότητα αγοράς ενός μέρους του χρέους και διαγραφής αυτού, στην οποία λύση πιστεύουμε ότι βρίσκεται και το κλειδί για την επίλυση της κρίσης χρέους που βιώνει η χώρα μας.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με δηλώσεις στο Bloomberg του Τσαρλς Νταλάρα, διευθύνοντος συμβούλου του Διεθνούς Χρηματο-οικονομικού Ινστιτούτου (IIF), οι εκπρόσωποι των τραπεζών προχθές, στο Παρίσι, συζήτησαν και την επαναγορά του ελληνικού χρέους, πέραν από το γαλλικό σχέδιο. Συγκεκριμένα, ο κ. Νταλάρα δήλωσε, ότι το νέο πακέτο βοήθειας στην Ελλάδα είναι πιθανότερο να επιτύχει, αν συμπεριλαμβάνει ένα σχέδιο για την απόσυρση του ελληνικού χρέους μέσω οργανωμένων επαναγορών του. Μάλιστα, ο κ. Νταλάρα είχε δηλώσει ότι ένα ταμείο επαναγοράς με κεφάλαια, για παράδειγμα, 50 δισ. ευρώ, θα μπορούσε να μειώσει το χρέος της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ της κατά 20%, τονίζοντας ότι η επαναγορά του χρέους θα είχε καλύτερα αποτελέσματα, αν ήταν εμπροσθοβαρής, επειδή το χρέος θα μπορούσε να αγορασθεί πιο φθηνά και σε αρκετά μεγάλη κλίμακα για να ενισχύσει την εμπιστοσύνη της αγοράς. Συγκεκριμένα ο επικεφαλής του IFF δήλωσε "αν βάλετε το πρόγραμμα επαναγοράς μαζί με τα πρωτογενή πλεονάσματα που η Ελλάδα σχεδιάζει να έχει από το 2014 και μετά, θα αρχίσετε να βλέπετε ένα πολύ περισσότερο διαχειρίσιμο προφίλ του ελληνικού χρέους από το 2016”. Θυμίζουμε ότι το IIF εκπροσωπεί περίπου 400 από τις μεγαλύτερες τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρίες στον κόσμο.

Greek Finance Forum
http://www.greekfinanceforum.com/