Αντιδράσεις μέσα στο ΔΝΤ για τη στήριξη στην Ελλάδα

13.06.2011ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΩΠΟΔΗΣ

Ενώ οι προσπάθειες για την βιώσιμη επίλυση του «ελληνικού προβλήματος» βρίσκονται στο επίκεντρο των διεθνών οικονομικών συζητήσεων, με τις διαβουλεύσεις μεταξύ των ηγετών της ΕΕ και των θεσμικών οργάνων της Ευρώπης να εντείνονται κατά το επόμενο διάστημα, οι φωνές ενόχλησης από χώρες-μέλη, που δεν ανήκουν στο «κλάμπ» των ανεπτυγμένων χωρών, για την στάση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προς την Ελλάδα, αυξάνονται ολοένα και περισσότερο.

Η οικονομική συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρώτο πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα αποτελεί ρεκόρ, σε σχέση με την συνεισφορά της χώρας μας στον οργανισμό, αφού είναι 40 πρός 1. Η μεγάλη αυτή οικονομική διευκόλυνση, μαζί με το γεγονός πως το ΔΝΤ αναμένεται να «ρίξει» ακόμα περισσότερα χρήματα, μέσω του δεύτερου πακέτου στήριξης στην Ελλάδα δημιουργεί ένα κλίμα έντονης δυσφορίας στις αναπτυσσόμενες χώρες του ΔΝΤ, που κάνουν λόγο για επιλεκτική μεταχείριση προς τις πλούσιες χώρες της Δύσης.

Η δε επιμονή των Ευρωπαίων να στηρίξουν τη Γαλλίδα Υπουργό Οικονομικών, Κριστίν Λαγκάρντ για την θέση της Προεδρίας του οργανισμού, απλώς επιτείνουν την καχυποψία των άλλων χωρών του ΔΝΤ πρός τον οργανισμό για «δύο μέτρα και δύο σταθμά». Υπό αυτό το πρίσμα ίσως είναι ευκολότερο να εξηγήσει κανείς και τις πρόσφατες σκληρές δηλώσεις του υποψηφίου για την προεδρική θέση του ΔΝΤ, μεξικανού τραπεζίτη, Αουγκουστίν Κάρστενς, για την Ελλάδα.

Οι χώρες που αισθάνονται «ρηγμένες» υποστηρίζουν πως δεν είναι δυνατόν το ΔΝΤ να είναι έτοιμο να σπρώξει και άλλο ρευστό σε μιά χώρα που έχει αποδείξει πως δεν είναι σε θέση να προωθήσει τα απαιτούμενα μέτρα αναδιάρθρωσης, ενώ συμπληρώνουν πως οι όροι δανειοδότησης σε αναπτυσσόμενες χώρες στο παρελθόν ήταν κατά πολύ απεχθέστεροι από αυτούς που καλείται να εφαρμόσει η Ελλάδα.

Ένα άλλο σημείο που υπογραμμίζουν είναι πως ενώ το ΔΝΤ στο παρελθόν προέτρεπε ανοιχτά τις χώρες στις οποίες προσέφερε οικονομική βοήθεια να διαπραγματεύονται τους όρους με τους ιδιώτες πιστωτές τους, μιά συνήθης πρακτική του οργανισμού, στην περίπτωση της Ελλάδος αποφεύγει επιμελώς να το κάνει.

Δυστυχώς το «ανήκομεν εις την Δύσην» του Κωνσταντίνου Καραμανλή, στην οικονομική του διάσταση τουλάχιστον, δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από τη σημερινή πραγματικότητα της χώρας μας.

STATESMEN