Τα απόβλητα ελαιουργείων ως λίπασμα

ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ  Υπάρχουν λύσεις για την επεξεργασία και την αξιοποίηση ακόμα και ως λίπασμα των αποβλήτων των ελαιουργείων. Το ερώτημα που τίθεται είναι πώς αυτές θα πρακτικά θα εφαρμοστούν στην Κρήτη για να απαλλαχθεί το περιβάλλον του νησιού από την καταστροφική μόλυνση. Αυτά είναι τα «μηνύματα» τα οποία «έδωσε» η άκρως ενδιαφέρουσα ημερίδα που πραγματοποίησαν την Τετάρτη 13 Απριλίου στο Ηράκλειο Κρήτης το Ινστιτούτο Υποτροπικών Φυτών και Ελιάς Χανίων και το Πολυτεχνείο Κρήτης. Παρόντες ήταν ο αρμόδιος σε θέματα περιβάλλοντος αντιπεριφερειάρχης Νίκος Καλογερής, εκπρόσωποι του Συνδέσμου Ελαιουργών νομού Ηρακλείου και οργανώσεων των παραγωγών. «Από μελέτες δεν πάσχουμε, η εφαρμογή τους είναι το ζητούμενο» σχολίαζαν όσοι παρακολούθησαν την ενδιαφέρουσα ημερίδα. Πράγματι από πλευράς Πολυτεχνείου Κρήτης παρουσιάστηκαν αρκετές μέθοδοι επεξεργασίας του κατσίγαρου, ενώ από το Ινστιτούτο έγινε η παρουσίαση μίας νέας για την Ελλάδα τεχνικής βάσει της οποίας τα απόβλητα των ελαιουργείων αξιοποιούνται για τη λίπανση των ελαιώνων.   Απόβλητα για λίπασμα Όπως επεσήμανε ο διευθυντής του  Ινστιτούτου Ελιάς & Υποτροπικών Φυτών Χανίων δρ Κώστας Χαρτζουλάκης η νέα μέθοδος είναι βασισμένη στα στα αποτελέσματα που έχουν προκύψει από πειράματα του Ινστιτούτου την τελευταία δεκαετία. Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου είναι: α) Χαμηλό κόστος, το οποίο εκτιμάται σε λιγότερο από 0,01 ευρώ ανά κιλό επεξεργαζόμενου καρπού για ένα μέσο ελαιουργείο, β) Ευκολία εφαρμογής, γ) Φιλικότητα προς το περιβάλλον εφόσον η μέθοδος εφαρμοσθεί σωστά, χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στα ελαιόδεντρα, στο έδαφος και στα υπόγεια ύδατα, δ) Προσθήκη σημαντικών ποσοτήτων καλίου στα εδάφη, το οποίο αποτελεί βασικό στοιχείο για τη λίπανση της ελιάς. Αξίζει  ωστόσο να σημειωθεί ότι προκύπτουν προβλήματα από την υπάρχουσα ελληνική νομοθεσία η οποία δεν έχει προσαρμοσθεί κατάλληλα ώστε να επιτρέπεται η διάθεση των υγρών αποβλήτων ελαιουργείων σε εδάφη, σε αντίθεση με ότι ισχύει σε άλλες Μεσογειακές χώρες. Υπενθυμίζεται  ότι πριν λίγες μέρες έγινε στα Χανιά έγινε παρουσίαση των αποτελεσμάτων της συγκεκριμένης μεθόδου. Οι συμμετέχοντες ενημερώθηκαν για τη δόση εφαρμογής, η οποία αντιστοιχεί σε περίπου 42  κυβικά μέτρα ανά στρέμμα ή 1.500 λίτρα ανά δένδρο και εφαρμόζεται σταδιακά σε πέντε δόσεις οι οποίες απέχουν μεταξύ τους χρονικά περίπου 1 μήνα. Με τον τρόπο αυτό, εκτιμάται ότι χρειάζονται 36 στρέμματα για τη διάθεση ολόκληρης της ποσότητας υγρών αποβλήτων  που παράγεται από ένα μέσο ελαιουργείο (1.500 κυβικά μέτρα ανά έτος). Επίσης στην παρουσίαση στα Χανιά τονίστηκαν σημαντικές λεπτομέρειες που πρέπει να ληφθούν υπόψη στην επιλογή των ελαιώνων που θα δεχθούν τα απόβλητα (κλίση, τύπος εδάφους, κλπ.), ώστε να επιτευχθεί η ασφαλής εφαρμογή τους, χωρίς αρνητικές επιπτώσεις για το περιβάλλον.   Παρέμβαση αντιπεριφερειάρχη Στην παρέμβαση του ο αντιπεριφερειάρχης Κρήτης, αρμόδιος σε θέματα περιβάλλοντος Νίκος Καλογερής τόνισε ότι «ο μεγάλος αριθμός των ελαιουργείων σε συνδυασμό με την διασπορά τους σε όλο σχεδόν το νησί δεν επιτρέπουν ουσιαστικό έλεγχο για τήρηση της νομιμότητας και των περιβαλλοντικών όρων που έχουν τεθεί για την λειτουργία τους. Αν αναλογιστούμε ότι το περιβάλλον είναι το σημαντικότερο αναπτυξιακό απόθεμα της Κρήτης, υπογράμμισε ο κ. Καλογερής, πρέπει να αναζητήσουμε μεθόδους επεξεργασίας ώστε οι επιπτώσεις σε αυτό από την επεξεργασία του ελαιοκάρπου να ελαχιστοποιηθούν». Παράλληλα επεσήμανε ότι τα επιστημονικά ιδρύματα σε συνεργασία με τα αντίστοιχα του εξωτερικού – κυρίως της Μεσογείου- πρέπει να καταλήξουν σε πρόταση περιβαλλοντικά αποδεκτή και οικονομικά υλοποιήσιμη έτσι ώστε να μπορεί εύκολα να εφαρμοστεί.

Πηγή:  Agronews