Ελπίδα, αλλά για πόσο;

 Τάκης Παρασκευόπουλος

Δημοτικός Σύμβουλος 

Όμως είναι βαθιά επώδυνο και πολλαπλά απογοητευτικό το γεγονός, ότι αυτά τα Χριστούγεννα δεν αφήνουν περίσσιο περιθώριο για χαρά και ψυχική ανάταση. Αυτά τα Χριστούγεννα, τα επόμενα και ίσως τα μεθεπόμενα θα είναι γιορτές στέρησης, πίκρας και μελαγχολίας. Και όχι μόνο γιατί η ανεργία, η νέο-φτώχια και η εξαθλίωση θα ορμήσουν σε σπιτικά που μόλις κρατιούνται βήμα πριν την ανέχεια. Όχι μόνο γιατί η ζωή μας θα γίνει πιο δύσκολη και οικονομικά πιεστική, αλλά κυρίως γιατί τα αποθέματα συνοχής και αλληλεγγύης στην κοινωνία μας έχουν συρρικνωθεί δραματικά. Και καμία κοινωνία δεν έχει προοπτική αν οι πολίτες της δεν έχουν περίσσευμα αλληλοϋποστήριξης, αλληλοκατανόησης και συντροφικότητας.

Δυστυχώς τα τελευταία 30 χρόνια μάθαμε, μας μάθανε μάλλον γιατί η γενιά μου δεν προϋπήρχε, σε λογικές κερδοφορίες τύπου «εύκολα-γρήγορα-τώρα». Η διαφθορά έγινε μεταπτυχιακή διατριβή και η ασυδοσία βρήκε πολιτική σκέπη. Τα μεγάλα κόμματα εξουσίας είτε επέτρεψαν, είτε κάλυψαν οικονομικές πρακτικές επικίνδυνων μειοψηφιών. Αποτέλεσμα είναι η κοινωνία να αποσύρει την εμπιστοσύνη της από αυτά, αναζητώντας νέα πρόσωπα σε νέους ρόλους, μακριά από γνωστές και «δοκιμασμένες» συνταγές αλβανοποίησης της πατρίδας μας στα πρότυπα μιας περιθωριακής Κούβας ή Βόρειας Κορέας.

Η κρίση που τσακίζει τον κοινωνικό ιστό της πατρίδας μας είναι αποτέλεσμα 30 ετών ασύδοτης πρακτικής, στο όνομα μιας ανάπτυξης που ευνόησε όσους το πελατειακό σύστημα επέλεξε να προβάλει. Τον λογαριασμό τον πληρώνουν άνθρωποι που δε φταίνε, οικογένειες που δεν συμμετείχαν στο πανηγύρι αυτό, συνταξιούχοι που δεν επέλεξαν να 'επενδυθούν' οι εισφορές δεκαετιών στον τζόγο χρηματιστηρίων αναδυόμενων και μη οικονομιών. Κάποιοι θα σπεύσουν να αναθεματίσουν τον καπιταλισμό και τα δεινά του. Άλλοι θα ρίξουν τις ευθύνες στο σύστημα που είναι άδικο και αιμοβόρο.

Στην πραγματικότητα όσοι μπορούν να δουν πέρα από ιδεολογήματα και ιδεολογίες, θα συμφωνήσουν ότι αυτό που έφταιξε και μας οδήγησε εδώ, είναι η αδυναμία μας για δεκαετίες να επιλέξουμε ως κυβερνώντες, είτε στην κεντρική πολιτική σκηνή, είτε στα δημοτικά δρώμενα, πρόσωπα και παρατάξεις που έβλεπαν πιο μπροστά από ότι οι εργολάβοι της αισχροκέρδειας μας επέβαλλαν να δούμε. Δεν υπάρχει κακός και καλός καπιταλισμός. Υπάρχει μια αναγκαιότητα που πρέπει να δαμάσουμε προς όφελος της κοινωνίας μας. Όσοι επεχείρησαν να την αλλάξουν κατέστρεψαν γενιές και πατρίδες. Όσοι μπόρεσαν να την κάνουν να δουλέψει προς όφελος της κοινωνίας, δημιούργησαν κράτη με συνοχή και ανάπτυξη.

Αυτά τα Χριστούγεννα ας είναι της περισυλλογής. Ο πόνος, η οργή και η πίκρα για την κατάντια που πλήττει άδικα και ανεξέλεγκτα τις οικογένειες, ας είναι η αρχή για κάτι που θα μας κάνει δυνατούς και σοφότερους μπας και ξεπεράσουμε αυτήν την καταιγίδα.

Τουλάχιστον αυτές οι γιορτές, ας είναι της περισυλλογής και της απόφασης για να πάμε όλοι μαζί μπροστά, χωρίς τα τραγικά λάθη της γενιάς που ευθύνεται για όλα αυτά. Μπορεί να έρθει η στιγμή που η ιστορία θα κρίνει τις ευθύνες αυτής της γενιάς, όμως ο πόνος μοιράζεται σε όλους μας....

Newsbomb.gr.