Ποντάρουν και πάλι στη χρεοκοπία μας

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ

Την περίοδο λίγο πριν τη Συμφωνία των Βρυξελλών, της 21^ης Ιουλίου, τα ασφάλιστρα κινδύνου για τη χρεοκοπία της Ελλάδας, τα λεγόμενα και πολυθρύλητα CDS είχαν εκτοξευτεί σε δυσθεώρητα ύψη. Από μια πλευρά μάλιστα, έδειχναν το άγχος και την σπουδή όλων εκείνων, που είχαν επενδύσει στην προοπτική κατάρρευσης της Ελλάδας, ώστε να αποτελέσει εφαλτήριο μιας διαδικασίας ντόμινο στο εσωτερικό της ευρωζώνης. Και τελικά, να… θρηνήσουμε την ίδια την ΟΝΕ, σε μια εποχή κατά την οποία το ευρώ είχε όλες τις προδιαγραφές να εξελιχτεί σε παγκόσμιο νόμισμα, αντικαθιστώντας το ασθενικό δολάριο.

Το βράδυ της 21^ης Ιουλίου, η δέσμευση των Ευρωπαίων ηγετών να δώσουν πολιτική απάντηση στην κρίση χρέους της Ελλάδας, και κυρίως η εμβληματική παρέμβαση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ο οποίος δεσμεύτηκε να συνεχίσει να αγοράζει ελληνικά ομόλογα, ακόμη κι αν οι Οίκοι Αξιολόγησης μιλούσαν για «επιλεκτική χρεοκοπία», λειτούργησαν καταλυτικά για να αποσυμφορηθεί η κατάσταση. Και τα CDS της χρεοκοπίας παρέμειναν κλειδωμένα.

Από τότε, κοντεύουν να περάσουν δυο μήνες, και οι αποφάσεις της Συμφωνίας των Βρυξελλώναποδείχτηκαν γράμμα κενό περιεχόμενου, λόγω μιας ασυγχώρητης υστέρησης και ελλειμματικής βούλησης, από την πλευρά των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αντί λοιπόν η Ελλάδα να βρεθεί πιο κοντά σε μια βαθιά και εμπράγματη ανάσα, οι Ευρωπαίοι μιλούν πλέον ευθέως για τη μέχρι πρότινος «αδιανόητη» προοπτική εξόδου της χώρας μας από την ευρωζώνη.

Η Κυβέρνηση, που μοιάζει πλέον με ναυαγό σε φουρτουνιασμένη θάλασσα, αναγκάζεται να ανακοινώσει ακόμη και απολύσεις στο δημόσιο, και οι αρμόδιες υπηρεσίες αποκαλύπτουν ότι το ελληνικό κράτος είναι σε θέση να εκπληρώνει τις συμβατικές, δημοσιονομικές υποχρεώσεις του, μέχρι τις 18 Οκτωβρίου. Στη συνέχεια, λεφτά τέλος…

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, ήταν μάλλον απολύτως αναμενόμενο να ανοίξει και πάλι η όρεξη των διεθνών κερδοσκόπων, που βλέπουν την Ελλάδα ως τον εύκολο στόχο. Και τα CDS άρχισαν να παίρνουν και πάλι την ανηφόρα. Μόνο που αυτή τη φορά, δεν προβλέπεται πολιτική λύση στο πρόβλημα.

Statesmen.gr