Αναζητούν deal….ότι να’ ναι…. ώστε να αποτραπεί η κατάρρευση της αγοράς
Πιέσεις σε Εθνική, Alpha και Eurobank
Αποκλειστικό.....Σε μια περίοδο όπου τα deals θεωρούνται και είναι αυτοκτονία καθώς δεν θα προσφέρουν προοπτική αλλά θα γιγαντώσουν τα προβλήματα, κυβερνητικοί κύκλοι ψάχνουν απεγνωσμένα δεκανίκι για να αποφευχθεί η κατάρρευση στα τραπεζικά deals.
Ήδη από χθες ασκούνται πιέσεις στις τράπεζες.
Φήμες φέρουν οι μεγαλύτερες πιέσεις να έχουν ασκηθεί σε Alpha και Eurobank ώστε να προχωρήσουν σε deal αλλά και στην Εθνική τράπεζα.
Συγκεκριμένα ασκούνται πιέσεις προς δύο κατευθύνσεις. Deal μεταξύ Εθνικής και Eurobank ή Alpha και Eurobank.
Στελέχη των τραπεζών αναφέρουν ότι δεν έχουν ασκηθεί πιέσεις αλλά οι πληροφορίες επιμένουν ότι η κυβέρνηση ψάχνει δεκανίκι σωτηρίας.
Ωστόσο τα deals αποτελούν λύση; Επίσης μια σημαντική παράμετρος άλλο ασκή πίεση και άλλο προχωράω σε deal.
Οι τραπεζίτες γνωρίζουν ότι αν προχωρήσουν σε deal αυτή την περίοδο θα έχουν υπογράψει την αυτοκαταστροφή τους.
Τι έγραφε πρόσφατα το www.bankingnews.gr
Τα τραπεζικά deals είναι ο λάθος δρόμος της ανάκαμψης της οικονομίας.
Πολλοί έχουν επιχειρηματολογήσει για την αναγκαιότητα των συγχωνεύσεων στον τραπεζικό κλάδο με το βασικό επιχείρημα ότι μεγαλύτερα σχήματα θα καταφέρουν να στηρίξουν την οικονομία.
Πίσω από μια πλειάδα επιχειρημάτων κρύβονται μύθοι.
Πρωτίστως πρέπει να τονιστεί ότι όσοι υποστηρίζουν τα deals εν μέσω καθοδικού οικονομικού κύκλου δεν γνωρίζουν τα αποτελέσματα. Η Ελλάδα βιώνει πρωτόγνωρη οικονομική κατάπτωση άρα δεν υπάρχει παρελθούσα εμπειρία για το πώς δρουν οι συγχωνεύσεις στην οικονομία.
Τα βασικά ζητήματα που απασχολούν τις τράπεζες είναι
1)Υπάρχουν επαρκή κεφάλαια;
2)Υπάρχει επαρκής και μακροπρόθεσμης διάρκειας ρευστότητα;
3)Οι τράπεζες έχουν τα εργαλεία να στηρίξουν την οικονομία;
Προφανώς υπάρχουν και άλλα ζητήματα που σχετίζονται με τα αυστηρά πλαίσια της μικροοικονομίας αλλά και της επιχειρηματικής στρατηγικής των βασικών μετόχων αλλά αυτά τα 3 είναι τα βασικά ζητήματα.
Οι ελληνικές τράπεζες καλούνται να αντιμετωπίσουν σοβαρότατες προκλήσεις.
Πιθανό θεωρείται από τραπεζικούς κύκλους το ενδεχόμενο να ενεργοποιηθεί το ELA ο έκτακτος μηχανισμός παροχής ρευστότητας Emergency Liquidity Assistance από την ΤτΕ μέσα στον Σεπτέμβριο ….
Είναι ξεκάθαρο επίσης ότι η κεφαλαιακή ζημία που θα υποστούν οι ελληνικές τράπεζες από τα ομόλογα και την εμπλοκή τους στην αναδιάταξη του χρέους θα είναι 4,5 δις ευρώ άρα από τα 35,2 δις ευρώ που είναι τα κεφάλαια των τραπεζών θα πρέπει να αφαιρεθούν τα 4,5 δις ευρώ δηλαδή σε γενικές γραμμές τα 35,2 δις θα υποχωρήσουν στα 31 δις.
Με την αναδιάταξη του χρέους και το haircut 21% δεν επιλύονται τα προβλήματα. Το 21% haircut δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει νέο haircut στο μέλλον.
Η Blackrock θα ξεκινήσει για λογαριασμό της ΤτΕ έλεγχο τον Σεπτέμβριο και μέχρι το τέλος του 2011, πραγματοποιώντας δειγματοληπτικό έλεγχο στις τράπεζες, προϋπόθεση που απορρέει από τις υποχρεώσεις που έχουν οι τραπεζικοί κλάδοι των χωρών που βρίσκονται στο μηχανισμό στήριξης της ευρωζώνης.
Με βάση εκτιμήσεις η Blackrock μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι χρειάζονται επιπλέον 12 δις νέες προβλέψεις στα δάνεια των ελληνικών τραπεζών και αυτή η εκτίμηση επιβεβαιωθεί θα σημαίνει περίπου 5 δις νέα κεφάλαια.
Η προσπάθεια απεξάρτησης των ελληνικών από την ΕΚΤ έχει αποτύχει.
Στα 105 δις ευρώ διαμορφώθηκε η εξάρτηση της ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ τον Ιούλιο σε σχέση με τα 103,039 δις ευρώ τον Ιούνιο λόγω της συνεχιζόμενης με μικρότερη όμως ένταση πίεση που δέχθηκαν ειδικά από τις καταθέσεις.
Τα 105 δις αποτελούν επίπεδα ρεκόρ και καταδεικνύουν ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα παραμείνει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός αγορών.
Σημειώνεται ότι τον Μάιο οι ελληνικές τράπεζες είχαν δανεισθεί από την ΕΚΤ 97,5 δις ευρώ.
Ταυτόχρονα στα 188,179 δις ευρώ μειώθηκαν οι καταθέσεις τον Ιούνιο καταγράφοντας μείωση 3,75 δις ευρώ σε σχέση με τον Μάιο.
Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι οι καταθέσεις νοικοκυριών μειώθηκαν τον Ιούνιο στα 156,116 δισ από 159,321 δισ ευρώ τον Μάιο...
Με βάση εκτιμήσεις για τον Ιούλιο οι καταθέσεις συνέχισαν να μειώνονται στα 186 δις ευρώ.
Τι μας δείχνουν όλα αυτά τα στοιχεία;
Ας πάρουμε ορισμένα παραδείγματα.
Ας υποθέσουμε ότι πριν 2 μήνες η Εθνική με την Eurobank ανακοίνωσαν την μεταξύ τους συγχώνευση. Για να αποφευχθεί οποιαδήποτε παρερμηνεία θα μπορούσαν να ήταν η Εθνική με την Alpha ή η Alpha με την Eurobank….αλλά στο παράδειγμα μας πήραμε τις δύο μεγαλύτερες βάση ενεργητικού τράπεζες της Ελλάδος.
Οι δύο τράπεζες θα καλούνταν να καλύψουν κεφαλαιακή ζημία 2,8 δις ευρώ από τα ομόλογα και μια εξίσου μεγάλη κεφαλαιακή ζημία λόγω της Blackrock.
Άρα το νέο σχήμα θα χρειαζόταν σημαντικά κεφάλαια.
Οι βασικοί μέτοχοι θα καλούνταν να συνεισφέρουν κεφάλαια και το απλό ερώτημα είναι γιατί ένας βασικός μέτοχος να επωμιστεί εις διπλούν τις κεφαλαιακές ζημίες του νέου τραπεζικού σχήματος;
Οι ξένοι θα ήταν διατεθειμένοι να επενδύσουν σε ένα τέτοιο deal και να το στηρίξουν; Θα ήταν αφελές να υποστηριχτεί κάτι τέτοιο, η στρατηγική των ξένων στην Ελλάδα περιορίζεται σε βραχυπρόθεσμες επενδυτικού χαρακτήρα κινήσεις.
Στο μείζον θέμα της ρευστότητας ακόμη πιο περίπλοκα είναι τα πράγματα.
Οι τράπεζες που συγχωνεύθηκαν στο παράδειγμα μας η Εθνική με την Eurobank έχουν δανειστεί από την ΕΚΤ 40 δις ευρώ.
Το ερώτημα είναι συγχωνευόμενες οι δύο τράπεζες θα έχουν την δυνατότητα να δανεισθούν από τις διεθνείς αγορές;
Όχι καμία δυνατότητα δεν θα έχει το νέο σχήμα να δανεισθεί από τις αγορές, τουναντίον μάλιστα η συγχώνευση θα προκαλέσει αύξηση του επιχειρηματικού ρίσκου και όχι μείωση.
Αν λοιπόν δύο μεγάλες τράπεζες οι μεγαλύτερες στην χώρα δεν μπορούν να αποκομίσουν οφέλη κεφαλαιακά και ρευστότητας τότε γιατί να υπάρξει deal;
Προφανώς και η επιχειρηματολογία για τα deals δεν θα μπορούσε να περιοριστεί μόνο στα κεφάλαια και στην ρευστότητα.
Οι δύο τράπεζες θα καλούνταν να στηρίξουν τα έσοδα τους λαμβάνοντας υπόψη την καθίζηση των εσόδων από την Ελλάδα, το πάγωμα της χορήγησης νέων δανείων.
Το deal του παραδείγματος μας θα οδηγούσε μετά βεβαιότητας σε κλείσιμο καταστημάτων λόγω αλληλοεπικάλυψης πάνω από 160 με 180 και σε απολύσεις ή εθελούσιες εξόδους τουλάχιστον 3500 -4000 ατόμων στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Το deal του παραδείγματος μας αν υλοποιούταν πριν 4 χρόνια θα μας έδινε 1+1 ίσον 1,8 με 1,9 αποτέλεσμα δηλαδή με όρους merger ένα πολύ καλό αποτελέσματα.
Το deal του παραδείγματος μας την τρέχουσα περίοδο θα μας έδινε 1+1 ίσον 1,4 με 1,5 αποτέλεσμα δηλαδή το 25% της αξίας του νέου σχήματος θα εξαϋλωνόταν θα χανόταν…
Να εξειδικεύσουμε ακόμη περισσότερο τα merger…..
Το deal του παραδείγματος μας αφορά την Εθνική με την Eurobank.
Οι δύο τράπεζες που θα γίνονταν ένα θα έπρεπε να διαχειριστούν τα χαρτοφυλάκια δανείων. Με το σκέλος των προβλέψεων θα ασχοληθεί η Blackrock με το σκέλος της ανάπτυξης θα ασχοληθούμε.
Ανάπτυξη σημαίνει νέα δάνεια αλλά για να χορηγηθούν νέα δάνεια θα πρέπει να υπάρχει ρευστότητα και κυρίως οικονομικό περιβάλλον που δεν θα δημιουργεί νέα προβληματικά δάνεια.
Όμως όταν η Εθνική και η Eurobank θα έρχονταν να διαχειριστούν την κοινή πολιτική από τιμολογιακή έως τις σταυροειδείς πωλήσεις θα προέκυπτε το εξής παράδοξο.
Το λειτουργικό κόστος ενός δανείου ακόμη και αν είναι αναχρηματοδοτούμενο έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Ταυτόχρονα και οι δύο τράπεζες που υποθετικού παραδείγματος μας έχουν αλλάξει στρατηγική έχουν παγώσει την λιανική και στραφεί στα επιχειρηματικά.
Το 35-40% των επιχειρηματικών δανείων των 2 τραπεζών είναι κοινοί πελάτες. Αυτό σημαίνει ότι αυξάνεται σημαντικά το πιστωτικό ρίσκο.
Τι δείχνουν όλα αυτά ότι αυτό που λέμε απλουστευμένα συνέργειες δεν υπάρχουν ή ακόμη και αν υπάρχουν είναι δυσδιάκριτες.
Σε ένα τόσο θολό περιβάλλον λοιπόν γιατί να πειραματιστεί ο Κωστόπουλος, ο Λάτσης, ο Βαρδινογιάννης σε ένα deal που δυνητικά θα δημιουργήσει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που δυνητικά θα επιχειρήσει να επιλύσει;
Μπορεί κάποιοι να μην έχετε ακόμη πειστεί για την μη αναγκαιότητα των deals σε αυτή την περίοδο. Θα προβάλουμε ένα άλλο επιχείρημα.
Όταν μια τράπεζα εν μέσω της χειρότερης φάσης της οικονομικής ιστορίας της χώρας αναζητά στρατηγική συμμαχία κατά την άποψη μας είναι ομολογία επιχειρηματικού αδιεξόδου.
Πιστεύουμε ότι καμία τράπεζα στην Ελλάδα δεν ψάχνεται λιγότερο ή περισσότερο από την άλλη.
Όμως οι διοικήσεις οι οποίες έχουν αποδειχθεί τόσο ορθολογικές δεν κατανοούν ότι τα deals δεν προσφέρουν καθαρά οφέλη;
Να είστε βέβαιοι αν οι διοικήσεις και οι βασικοί μέτοχοι πίστευαν ότι τα οφέλη είναι περισσότερα από τα προβλήματα σήμερα το πρωί θα είχαμε deal.
Οι συγχωνεύσεις στις τράπεζες όμως που αποτελούν κλάδο εντάσεως κεφαλαίου και εργασίας όταν πραγματοποιούνται στο ναδίρ του οικονομικού κύκλου κινδυνεύουν να αποτύχουν πολύ περισσότερο.
Στην Ελλάδα θα υπάρξουν συγχωνεύσεις μόνο ως ανάγκη για να διασωθεί μια τράπεζα ή για να αποφευχθεί το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Τα deals πρέπει να γίνονται στην ώρα τους. Μια ωραία νύφη γύρω στα 28-30 είναι περιζήτητη. Όταν η νύφη πατήσει τα 40 και χάσει και την περιουσία της στην συνείδηση της κοινωνίας δεν λέγεται πετυχημένος γάμος αλλά…
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Φήμες φέρουν οι μεγαλύτερες πιέσεις να έχουν ασκηθεί σε Alpha και Eurobank ώστε να προχωρήσουν σε deal αλλά και στην Εθνική τράπεζα.
Συγκεκριμένα ασκούνται πιέσεις προς δύο κατευθύνσεις. Deal μεταξύ Εθνικής και Eurobank ή Alpha και Eurobank.
Στελέχη των τραπεζών αναφέρουν ότι δεν έχουν ασκηθεί πιέσεις αλλά οι πληροφορίες επιμένουν ότι η κυβέρνηση ψάχνει δεκανίκι σωτηρίας.
Ωστόσο τα deals αποτελούν λύση; Επίσης μια σημαντική παράμετρος άλλο ασκή πίεση και άλλο προχωράω σε deal.
Οι τραπεζίτες γνωρίζουν ότι αν προχωρήσουν σε deal αυτή την περίοδο θα έχουν υπογράψει την αυτοκαταστροφή τους.
Τι έγραφε πρόσφατα το www.bankingnews.gr
Τα τραπεζικά deals είναι ο λάθος δρόμος της ανάκαμψης της οικονομίας.
Πολλοί έχουν επιχειρηματολογήσει για την αναγκαιότητα των συγχωνεύσεων στον τραπεζικό κλάδο με το βασικό επιχείρημα ότι μεγαλύτερα σχήματα θα καταφέρουν να στηρίξουν την οικονομία.
Πίσω από μια πλειάδα επιχειρημάτων κρύβονται μύθοι.
Πρωτίστως πρέπει να τονιστεί ότι όσοι υποστηρίζουν τα deals εν μέσω καθοδικού οικονομικού κύκλου δεν γνωρίζουν τα αποτελέσματα. Η Ελλάδα βιώνει πρωτόγνωρη οικονομική κατάπτωση άρα δεν υπάρχει παρελθούσα εμπειρία για το πώς δρουν οι συγχωνεύσεις στην οικονομία.
Τα βασικά ζητήματα που απασχολούν τις τράπεζες είναι
1)Υπάρχουν επαρκή κεφάλαια;
2)Υπάρχει επαρκής και μακροπρόθεσμης διάρκειας ρευστότητα;
3)Οι τράπεζες έχουν τα εργαλεία να στηρίξουν την οικονομία;
Προφανώς υπάρχουν και άλλα ζητήματα που σχετίζονται με τα αυστηρά πλαίσια της μικροοικονομίας αλλά και της επιχειρηματικής στρατηγικής των βασικών μετόχων αλλά αυτά τα 3 είναι τα βασικά ζητήματα.
Οι ελληνικές τράπεζες καλούνται να αντιμετωπίσουν σοβαρότατες προκλήσεις.
Πιθανό θεωρείται από τραπεζικούς κύκλους το ενδεχόμενο να ενεργοποιηθεί το ELA ο έκτακτος μηχανισμός παροχής ρευστότητας Emergency Liquidity Assistance από την ΤτΕ μέσα στον Σεπτέμβριο ….
Είναι ξεκάθαρο επίσης ότι η κεφαλαιακή ζημία που θα υποστούν οι ελληνικές τράπεζες από τα ομόλογα και την εμπλοκή τους στην αναδιάταξη του χρέους θα είναι 4,5 δις ευρώ άρα από τα 35,2 δις ευρώ που είναι τα κεφάλαια των τραπεζών θα πρέπει να αφαιρεθούν τα 4,5 δις ευρώ δηλαδή σε γενικές γραμμές τα 35,2 δις θα υποχωρήσουν στα 31 δις.
Με την αναδιάταξη του χρέους και το haircut 21% δεν επιλύονται τα προβλήματα. Το 21% haircut δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει νέο haircut στο μέλλον.
Η Blackrock θα ξεκινήσει για λογαριασμό της ΤτΕ έλεγχο τον Σεπτέμβριο και μέχρι το τέλος του 2011, πραγματοποιώντας δειγματοληπτικό έλεγχο στις τράπεζες, προϋπόθεση που απορρέει από τις υποχρεώσεις που έχουν οι τραπεζικοί κλάδοι των χωρών που βρίσκονται στο μηχανισμό στήριξης της ευρωζώνης.
Με βάση εκτιμήσεις η Blackrock μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι χρειάζονται επιπλέον 12 δις νέες προβλέψεις στα δάνεια των ελληνικών τραπεζών και αυτή η εκτίμηση επιβεβαιωθεί θα σημαίνει περίπου 5 δις νέα κεφάλαια.
Η προσπάθεια απεξάρτησης των ελληνικών από την ΕΚΤ έχει αποτύχει.
Στα 105 δις ευρώ διαμορφώθηκε η εξάρτηση της ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ τον Ιούλιο σε σχέση με τα 103,039 δις ευρώ τον Ιούνιο λόγω της συνεχιζόμενης με μικρότερη όμως ένταση πίεση που δέχθηκαν ειδικά από τις καταθέσεις.
Τα 105 δις αποτελούν επίπεδα ρεκόρ και καταδεικνύουν ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα παραμείνει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός αγορών.
Σημειώνεται ότι τον Μάιο οι ελληνικές τράπεζες είχαν δανεισθεί από την ΕΚΤ 97,5 δις ευρώ.
Ταυτόχρονα στα 188,179 δις ευρώ μειώθηκαν οι καταθέσεις τον Ιούνιο καταγράφοντας μείωση 3,75 δις ευρώ σε σχέση με τον Μάιο.
Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι οι καταθέσεις νοικοκυριών μειώθηκαν τον Ιούνιο στα 156,116 δισ από 159,321 δισ ευρώ τον Μάιο...
Με βάση εκτιμήσεις για τον Ιούλιο οι καταθέσεις συνέχισαν να μειώνονται στα 186 δις ευρώ.
Τι μας δείχνουν όλα αυτά τα στοιχεία;
Ας πάρουμε ορισμένα παραδείγματα.
Ας υποθέσουμε ότι πριν 2 μήνες η Εθνική με την Eurobank ανακοίνωσαν την μεταξύ τους συγχώνευση. Για να αποφευχθεί οποιαδήποτε παρερμηνεία θα μπορούσαν να ήταν η Εθνική με την Alpha ή η Alpha με την Eurobank….αλλά στο παράδειγμα μας πήραμε τις δύο μεγαλύτερες βάση ενεργητικού τράπεζες της Ελλάδος.
Οι δύο τράπεζες θα καλούνταν να καλύψουν κεφαλαιακή ζημία 2,8 δις ευρώ από τα ομόλογα και μια εξίσου μεγάλη κεφαλαιακή ζημία λόγω της Blackrock.
Άρα το νέο σχήμα θα χρειαζόταν σημαντικά κεφάλαια.
Οι βασικοί μέτοχοι θα καλούνταν να συνεισφέρουν κεφάλαια και το απλό ερώτημα είναι γιατί ένας βασικός μέτοχος να επωμιστεί εις διπλούν τις κεφαλαιακές ζημίες του νέου τραπεζικού σχήματος;
Οι ξένοι θα ήταν διατεθειμένοι να επενδύσουν σε ένα τέτοιο deal και να το στηρίξουν; Θα ήταν αφελές να υποστηριχτεί κάτι τέτοιο, η στρατηγική των ξένων στην Ελλάδα περιορίζεται σε βραχυπρόθεσμες επενδυτικού χαρακτήρα κινήσεις.
Στο μείζον θέμα της ρευστότητας ακόμη πιο περίπλοκα είναι τα πράγματα.
Οι τράπεζες που συγχωνεύθηκαν στο παράδειγμα μας η Εθνική με την Eurobank έχουν δανειστεί από την ΕΚΤ 40 δις ευρώ.
Το ερώτημα είναι συγχωνευόμενες οι δύο τράπεζες θα έχουν την δυνατότητα να δανεισθούν από τις διεθνείς αγορές;
Όχι καμία δυνατότητα δεν θα έχει το νέο σχήμα να δανεισθεί από τις αγορές, τουναντίον μάλιστα η συγχώνευση θα προκαλέσει αύξηση του επιχειρηματικού ρίσκου και όχι μείωση.
Αν λοιπόν δύο μεγάλες τράπεζες οι μεγαλύτερες στην χώρα δεν μπορούν να αποκομίσουν οφέλη κεφαλαιακά και ρευστότητας τότε γιατί να υπάρξει deal;
Προφανώς και η επιχειρηματολογία για τα deals δεν θα μπορούσε να περιοριστεί μόνο στα κεφάλαια και στην ρευστότητα.
Οι δύο τράπεζες θα καλούνταν να στηρίξουν τα έσοδα τους λαμβάνοντας υπόψη την καθίζηση των εσόδων από την Ελλάδα, το πάγωμα της χορήγησης νέων δανείων.
Το deal του παραδείγματος μας θα οδηγούσε μετά βεβαιότητας σε κλείσιμο καταστημάτων λόγω αλληλοεπικάλυψης πάνω από 160 με 180 και σε απολύσεις ή εθελούσιες εξόδους τουλάχιστον 3500 -4000 ατόμων στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Το deal του παραδείγματος μας αν υλοποιούταν πριν 4 χρόνια θα μας έδινε 1+1 ίσον 1,8 με 1,9 αποτέλεσμα δηλαδή με όρους merger ένα πολύ καλό αποτελέσματα.
Το deal του παραδείγματος μας την τρέχουσα περίοδο θα μας έδινε 1+1 ίσον 1,4 με 1,5 αποτέλεσμα δηλαδή το 25% της αξίας του νέου σχήματος θα εξαϋλωνόταν θα χανόταν…
Να εξειδικεύσουμε ακόμη περισσότερο τα merger…..
Το deal του παραδείγματος μας αφορά την Εθνική με την Eurobank.
Οι δύο τράπεζες που θα γίνονταν ένα θα έπρεπε να διαχειριστούν τα χαρτοφυλάκια δανείων. Με το σκέλος των προβλέψεων θα ασχοληθεί η Blackrock με το σκέλος της ανάπτυξης θα ασχοληθούμε.
Ανάπτυξη σημαίνει νέα δάνεια αλλά για να χορηγηθούν νέα δάνεια θα πρέπει να υπάρχει ρευστότητα και κυρίως οικονομικό περιβάλλον που δεν θα δημιουργεί νέα προβληματικά δάνεια.
Όμως όταν η Εθνική και η Eurobank θα έρχονταν να διαχειριστούν την κοινή πολιτική από τιμολογιακή έως τις σταυροειδείς πωλήσεις θα προέκυπτε το εξής παράδοξο.
Το λειτουργικό κόστος ενός δανείου ακόμη και αν είναι αναχρηματοδοτούμενο έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Ταυτόχρονα και οι δύο τράπεζες που υποθετικού παραδείγματος μας έχουν αλλάξει στρατηγική έχουν παγώσει την λιανική και στραφεί στα επιχειρηματικά.
Το 35-40% των επιχειρηματικών δανείων των 2 τραπεζών είναι κοινοί πελάτες. Αυτό σημαίνει ότι αυξάνεται σημαντικά το πιστωτικό ρίσκο.
Τι δείχνουν όλα αυτά ότι αυτό που λέμε απλουστευμένα συνέργειες δεν υπάρχουν ή ακόμη και αν υπάρχουν είναι δυσδιάκριτες.
Σε ένα τόσο θολό περιβάλλον λοιπόν γιατί να πειραματιστεί ο Κωστόπουλος, ο Λάτσης, ο Βαρδινογιάννης σε ένα deal που δυνητικά θα δημιουργήσει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που δυνητικά θα επιχειρήσει να επιλύσει;
Μπορεί κάποιοι να μην έχετε ακόμη πειστεί για την μη αναγκαιότητα των deals σε αυτή την περίοδο. Θα προβάλουμε ένα άλλο επιχείρημα.
Όταν μια τράπεζα εν μέσω της χειρότερης φάσης της οικονομικής ιστορίας της χώρας αναζητά στρατηγική συμμαχία κατά την άποψη μας είναι ομολογία επιχειρηματικού αδιεξόδου.
Πιστεύουμε ότι καμία τράπεζα στην Ελλάδα δεν ψάχνεται λιγότερο ή περισσότερο από την άλλη.
Όμως οι διοικήσεις οι οποίες έχουν αποδειχθεί τόσο ορθολογικές δεν κατανοούν ότι τα deals δεν προσφέρουν καθαρά οφέλη;
Να είστε βέβαιοι αν οι διοικήσεις και οι βασικοί μέτοχοι πίστευαν ότι τα οφέλη είναι περισσότερα από τα προβλήματα σήμερα το πρωί θα είχαμε deal.
Οι συγχωνεύσεις στις τράπεζες όμως που αποτελούν κλάδο εντάσεως κεφαλαίου και εργασίας όταν πραγματοποιούνται στο ναδίρ του οικονομικού κύκλου κινδυνεύουν να αποτύχουν πολύ περισσότερο.
Στην Ελλάδα θα υπάρξουν συγχωνεύσεις μόνο ως ανάγκη για να διασωθεί μια τράπεζα ή για να αποφευχθεί το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Τα deals πρέπει να γίνονται στην ώρα τους. Μια ωραία νύφη γύρω στα 28-30 είναι περιζήτητη. Όταν η νύφη πατήσει τα 40 και χάσει και την περιουσία της στην συνείδηση της κοινωνίας δεν λέγεται πετυχημένος γάμος αλλά…
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου