Κυριακή, 3 Ιουλίου 2011
Μια πρόταση για την έξοδο από την ελληνική κρίση χρέους, που περιλαμβάνει οκτώ βήματα, δημοσίευσε η οικονομική εφημερίδα «Financial Times Deutschland».
Η πρόταση επί της ουσίας αποτελεί δικαίωση των απόψεων του προέδρου της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά.
Οχι γιατί συμφωνεί με τις θέσεις του σε όλα τα σημεία, αλλά γιατί αποδεικνύει ότι υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές εξόδου και ότι οι διαφορετικές οπτικές μπορούν να ακουστούν τελικά στην Ευρώπη.
Τα οκτώ βήματα, όπως ορίζονται από την εφημερίδα, είναι:
1. Παροχή εγγυήσεων – Καταρχάς να κερδίσουμε χρόνο: Πρέπει να δοθεί ένα τέλος στις υπό όρους εγγυήσεις, που προκαλούν συνεχώς νέο πανικό στις αγορές. Μια σαφής εγγύηση θα σταματούσε τις διαρκείς εικασίες για το αν ή το πότε η Ελλάδα θα χρειαστεί «κούρεμα» χρέους.
2. Τέλος στα τιμωρητικά επιτόκια – Φθηνότερο χρέος: Τα τιμωρητικά επιτόκια δυσκολεύουν τη μείωση χρέους. Θα ήταν καλύτερα να απαιτηθούν από την Ελλάδα το πολύ τα επιτόκια που πληρώνει η Γερμανία για την αναχρηματοδότησή της, συν τα λειτουργικά έξοδα.
3. Επίτευξη δυναμικής – Εξυπνότερες μεταρρυθμίσεις: Το σημαντικό είναι να εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις στοχευμένα, εκεί που θα φέρουν το ταχύτερο δυνατόν ανάπτυξη και θα επιβαρύνουν λιγότερο την πραγματική οικονομία. Θα ήταν, επίσης, καλύτερο να μην πραγματοποιηθούν ιδιωτικοποιήσεις βεβιασμένα, αλλά να περιμένει κανείς έως ότου οι επιχειρήσεις γίνουν ανταγωνιστικές, βάσει της συμφωνίας μεταρρυθμίσεων.
4. Φρένο στις πιέσεις για λιτότητα – Το λιγότερο είναι περισσότερο: Για να σπάσει ο κύκλος της καταρρέουσας πραγματικής οικονομίας, των μειωμένων κρατικών εσόδων και των νέων περικοπών πρέπει να ισχύσει το σύνθημα «προτεραιότητα στην ανάπτυξη αντί για βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα λιτότητας».
5. Εξυπνη λιτότητα – Δημοσιονομική προσαρμογή με διορατικότητα: Η Ελλάδα πρέπει να μειώσει τις κρατικές δαπάνες, κυρίως εκεί όπου η πραγματική οικονομία επιβαρύνεται λιγότερο. Η βιομηχανία μεσοπρόθεσμα αναπτύσσεται καλύτερα και αποδίδει περισσότερα έσοδα στο υπουργείο Οικονομικών. Οι φορολογικές αυξήσεις είναι πιο επιβλαβείς για την ανάπτυξη από ό,τι οι περικοπές δαπανών.
6. Περισσότερες επενδύσεις – Ντόπινγκ για την οικονομία: Πυρήνα μιας νέας στρατηγικής για την Ελλάδα πρέπει να αποτελέσει ένα πακέτο επενδύσεων, το οποίο μεριμνά για μια μακροπρόθεσμη προοπτική ανάπτυξης. Υπάρχουν πολλές δυνατότητες στην ελληνική οικονομία, αλλά θα πρέπει να τις εκμεταλλευτούν οι Ελληνες.
7. Η παύση του νεποτισμού – Αγώνας κατά της διαφθοράς: Σε τι ωφελεί το καλύτερο πρόγραμμα επενδύσεων όταν τα χρήματα καταλήγουν σε λάθος τσέπες; Η διαφθορά και η φοροδιαφυγή πρέπει να εκλείψουν από την ελληνική καθημερινότητα. Ενας Ευρωπαίος επίτροπος κατά της διαφθοράς θα μπορούσε να αναλάβει την επιτήρηση.
8. Εντολή διαχείρισης της κρίσης από την Ε.Ε. – Ταχύτερη επέμβαση: Για να αποτραπεί μια επανάληψη του δράματος πρέπει να βελτιωθεί η διαχείριση της κρίσης εκ μέρους της Ε.Ε. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να δημιουργηθεί μια ομάδα ταχείας επέμβασης σε επίπεδο ευρωζώνης.
Η πρόταση επί της ουσίας αποτελεί δικαίωση των απόψεων του προέδρου της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά.
Οχι γιατί συμφωνεί με τις θέσεις του σε όλα τα σημεία, αλλά γιατί αποδεικνύει ότι υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές εξόδου και ότι οι διαφορετικές οπτικές μπορούν να ακουστούν τελικά στην Ευρώπη.
Τα οκτώ βήματα, όπως ορίζονται από την εφημερίδα, είναι:
1. Παροχή εγγυήσεων – Καταρχάς να κερδίσουμε χρόνο: Πρέπει να δοθεί ένα τέλος στις υπό όρους εγγυήσεις, που προκαλούν συνεχώς νέο πανικό στις αγορές. Μια σαφής εγγύηση θα σταματούσε τις διαρκείς εικασίες για το αν ή το πότε η Ελλάδα θα χρειαστεί «κούρεμα» χρέους.
2. Τέλος στα τιμωρητικά επιτόκια – Φθηνότερο χρέος: Τα τιμωρητικά επιτόκια δυσκολεύουν τη μείωση χρέους. Θα ήταν καλύτερα να απαιτηθούν από την Ελλάδα το πολύ τα επιτόκια που πληρώνει η Γερμανία για την αναχρηματοδότησή της, συν τα λειτουργικά έξοδα.
3. Επίτευξη δυναμικής – Εξυπνότερες μεταρρυθμίσεις: Το σημαντικό είναι να εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις στοχευμένα, εκεί που θα φέρουν το ταχύτερο δυνατόν ανάπτυξη και θα επιβαρύνουν λιγότερο την πραγματική οικονομία. Θα ήταν, επίσης, καλύτερο να μην πραγματοποιηθούν ιδιωτικοποιήσεις βεβιασμένα, αλλά να περιμένει κανείς έως ότου οι επιχειρήσεις γίνουν ανταγωνιστικές, βάσει της συμφωνίας μεταρρυθμίσεων.
4. Φρένο στις πιέσεις για λιτότητα – Το λιγότερο είναι περισσότερο: Για να σπάσει ο κύκλος της καταρρέουσας πραγματικής οικονομίας, των μειωμένων κρατικών εσόδων και των νέων περικοπών πρέπει να ισχύσει το σύνθημα «προτεραιότητα στην ανάπτυξη αντί για βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα λιτότητας».
5. Εξυπνη λιτότητα – Δημοσιονομική προσαρμογή με διορατικότητα: Η Ελλάδα πρέπει να μειώσει τις κρατικές δαπάνες, κυρίως εκεί όπου η πραγματική οικονομία επιβαρύνεται λιγότερο. Η βιομηχανία μεσοπρόθεσμα αναπτύσσεται καλύτερα και αποδίδει περισσότερα έσοδα στο υπουργείο Οικονομικών. Οι φορολογικές αυξήσεις είναι πιο επιβλαβείς για την ανάπτυξη από ό,τι οι περικοπές δαπανών.
6. Περισσότερες επενδύσεις – Ντόπινγκ για την οικονομία: Πυρήνα μιας νέας στρατηγικής για την Ελλάδα πρέπει να αποτελέσει ένα πακέτο επενδύσεων, το οποίο μεριμνά για μια μακροπρόθεσμη προοπτική ανάπτυξης. Υπάρχουν πολλές δυνατότητες στην ελληνική οικονομία, αλλά θα πρέπει να τις εκμεταλλευτούν οι Ελληνες.
7. Η παύση του νεποτισμού – Αγώνας κατά της διαφθοράς: Σε τι ωφελεί το καλύτερο πρόγραμμα επενδύσεων όταν τα χρήματα καταλήγουν σε λάθος τσέπες; Η διαφθορά και η φοροδιαφυγή πρέπει να εκλείψουν από την ελληνική καθημερινότητα. Ενας Ευρωπαίος επίτροπος κατά της διαφθοράς θα μπορούσε να αναλάβει την επιτήρηση.
8. Εντολή διαχείρισης της κρίσης από την Ε.Ε. – Ταχύτερη επέμβαση: Για να αποτραπεί μια επανάληψη του δράματος πρέπει να βελτιωθεί η διαχείριση της κρίσης εκ μέρους της Ε.Ε. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να δημιουργηθεί μια ομάδα ταχείας επέμβασης σε επίπεδο ευρωζώνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου