Κυριακή, 1 Μαΐου 2011
Πρόκειται ουσιαστικά για δέσμευση, αφού πλέον θα τα διαχειρίζεται η Τράπεζα της Ελλάδος.
Οι Μητροπολίτες έχουν ξεσηκωθεί και όλοι είναι μια γροθιά και θεωρούν casus belli την ενέργεια αυτή της κυβέρνησης, διότι ασφαλώς ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος δεν κινήθηκε από μόνος του, θα του το ζήτησε ο υπουργός Οικονομικών, που ψάχνει αγωνιωδώς για κανένα ευρώ.
Έτσι, με έναν νόμο που ψηφίστηκε πριν από εξήντα χρόνια (!) ζητείται από την Εκκλησία να μεταφέρει μέχρι το τέλος του χρόνου σε συγκεκριμένο λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος ακόμη και το ευρώ που ρίχνει ο κόσμος στο παγκάρι για το κερί!
Για την «εξυπηρέτηση» που θα κάνουν οι Ενορίες, τα Μοναστήρια, οι Μητροπόλεις και τα εκκλησιαστικά ιδρύματα θα παίρνουν... ομόλογα του Δημοσίου και έναν τόκο ψίχουλα, που δεν θα είναι ο τρέχων τόκος.
Τους δίνουν πάλι καλά το... δικαίωμα να κρατούν τα χρήματα που χρειάζονται για το ρεύμα, την αγορά των κεριών, τα τηλέφωνα και τους μισθούς των νεωκόρων.
Μόνο τα απολύτως απαραίτητα, δηλαδή, για να λένε πως τους επιτρέπουν να λειτουργούν. Ούτε φιλανθρωπίες ούτε κοινωνικά έργα.
Και βεβαίως κανένας λόγος για αναστηλώσεις ναών και καμπαναριών... Να βάλουν ένα κεραμίδι... Το πρόβλημα είναι τεράστιο και οι πιέσεις που ασκούνται τους τελευταίους έξι μήνες στην Ιεραρχία είναι ασφυκτικές.
Γι’ αυτό και η απαίτηση της δέσμευσης των καταθέσεων των ΝΠΔΔ είναι το μέγα, το καίριο θέμα που θα προταχθεί από την Εκκλησία στη συνάντηση που θα έχουν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και οι συνοδικοί Μητροπολίτες με τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου.
Από το φθινόπωρο είχαν ξεκινήσει οι πιέσεις στην Εκκλησία για να μεταφέρουν Ενορίες, Μοναστήρια και Ιδρύματα τις καταθέσεις τους στην Τράπεζα της Ελλάδος, που ουσιαστικά αποτελεί δέσμευση.
Αυτός ήταν και o λόγος που αναγκάστηκαν στην τελευταία συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου να ζητήσουν επιτακτικά το ραντεβού με τον Γ. Παπανδρέου, προκειμένου να θέσουν τις αντιρρήσεις τους και να πάρει θέση ο πρωθυπουργός.
Θα καταρρεύσει το φιλανθρωπικό έργο
Όλα ξεκίνησαν τον περασμένο Οκτώβριο, όταν έφτασε σε όλα τα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (ΝΠΔΔ), δηλαδή τις Ενορίες, τις Μητροπόλεις, τις Μονές και τα Εκκλησιαστικά Ιδρύματα, μια επιστολή της Marfin Egnatia Bank.
Στην επιστολή γινόταν γνωστό πως όλα τα διαθέσιμα χρήματα των ΝΠΔΔ της Εκκλησίας θα μεταφέρονταν κάθε 15 και 30 κάθε μήνα σε συγκεκριμένο λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος, σε εφαρμογή του άρθρου 5 του αναγκαστικού νόμου 1611 1950.
Τι λέει αυτός ο νόμος; Πως n Τράπεζα της Ελλάδος έχει το δικαίωμα να δεσμεύει τους λογαριασμούς των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου (και της Εκκλησίας) και εκείνα να μπορούν να κρατούν μόνο όσα αποδεδειγμένα απαιτούνται για τα λειτουργικά τους έξοδα.
Ψίχουλα, δηλαδή, και μόνο για τα άκρως απαραίτητα. Ούτε για συσσίτια ούτε για οικονομικά βοηθήματα του λαού, που κάθε μέρα οι ανάγκες του γιγαντώνονται και το ηθικό του κατακρημνίζεται και βλέπει ως τελευταίο αποκούμπι του την Εκκλησία.
Ακολούθησαν ανάλογες επιστολές της ATEbank και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, που γνωστοποιούσαν την ίδια απαίτηση για λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος.
Η Νομική Υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος απάντησε με επιστολή της στις 4 Φεβρουαρίου στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Τόνιζε πως δεν μπορεί να εφαρμοστεί στα εκκλησιαστικά ΝΠΔΔ ο συγκεκριμένος νόμος του 1950, καθώς δεν επιχορηγούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν διαχειρίζονται κρατική περιουσία και είναι νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που αυτοχρηματοδοτούνται και πραγματοποιούν κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο.
Στην επιστολή τους αναφέρουν πως ανάλογη ερμηνεία είχε δοθεί και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για παλαιότερες υποθέσεις που είχαν εκδικαστεί και αφορούσαν μοναστηριακές περιουσίες, τονίζοντας πως η Εκκλησία είναι, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, αυτοδιοικούμενη και ο Επίσκοπος μόνος αρμόδιος για τα οικονομικά της θέματα.
Στις 9 Μαρτίου ο Γ. Προβόπουλος απέρριψε τις αιτιάσεις της Εκκλησίας λέγοντας πως και τα εκκλησιαστικά ΝΠΔΔ εμπίπτουν στο ρυθμιστικό πεδίο του αναγκαστικού νόμου.
Σύμφωνα με την άποψη που εξέφρασε το Νομικό Συμβούλιο της Τράπεζας της Ελλάδος, η μεταφορά στην Τράπεζα της Ελλάδος των διαθεσίμων κεφαλαίων της Εκκλησίας και των ΝΠΔΔ που την απαρτίζουν είναι υπό το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο υποχρεωτική ), όπως καταγράφεται στα πρακτικά συνεδριάσεως στις 16 και 21 2 2011.
Άφηνε μόνο ένα χρονικό περιθώριο στην Εκκλησία, να συμμορφωθεί στην εφαρμογή του νόμου μέχρι το τέλος του χρόνου!
Δηλαδή, μέσα στους επόμενους έξι επτά μήνες θα πρέπει κάθε Ενορία, Μοναστήρι, Μητρόπολη και Εκκλησιαστικό Ίδρυμα να παραδώσει μέχρι και το τελευταίο του ευρώ στην Τράπεζα της Ελλάδος, που θα κάνει τη χρηστή διαχείριση έναντι... πινακίου φακής και ενός τόκου που θα καθορίζεται μονόπλευρα και κατά το δοκούν!
Στο Νομικό Συμβούλιο της Τράπεζας Ελλάδος μετέχουν οι καθηγητές Ιωαν. Καράκωστας πρόεδρος και Ε. Περράκης, Ν. Αλιβιζάτος, Δ. Τζουγαννάτος και ο διευθυντής Π. Αδαμόπουλος μέλη. Γραμματέας ήταν ο δικηγόρος Θ. Κοντοβαζαινίτης και εισηγήτρια η δικηγόρος Δ. Δεληπέτρου.
Συγκαλείται η Ιεραρχία
Η εφαρμογή του νόμου 1611 αποτελεί κόκκινο πανί για την Ιεραρχία.
Οι Μητροπολίτες είναι αναστατωμένοι αλλά και έτοιμοι να συγκρουστούν μέχρι τέλους αν εφαρμοστεί η δέσμευση των διαθέσιμων κεφαλαίων που έχουν στα ταμεία τους οι Ενορίες, τα Μοναστήρια και οι Μητροπόλεις.
Και αυτό θα θέσουν ως προτεραιότητα στη συζήτηση που θα έχουν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και οι Μητροπολίτες Ελάσσονος, Σάμου, Καισαριανής και Νέας Σμύρνης με τον Γ. Παπανδρέου.
Σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή για την Εκκλησία που κατ' άλλους είναι και το πρώτο σημαντικό βήμα για τον χωρισμό της Εκκλησίας από την Πολιτεία όλοι οι Ιεράρχες είναι ενωμένοι.
Από κοινού μελετούν κάθε πιθανή λύση και τις απαντήσεις που θα πρέπει να δώσουν αν επιμείνει η κυβέρνηση στον νόμο θα τις αποφασίσουν στην προγραμματισμένη συνεδρίαση της (μεγάλης) Συνόδου της Ιεραρχίας που θα γίνει στα μέσα Μαΐου, όπου όμως θα κυριαρχήσει π τελεσιγραφική απαίτηση για την στην ουσία δέσμευση των καταθέσεών τους.
Θα τεθούν και οι δυσκολίες που θα προκύψουν από την εφαρμογή του νόμου, που θα δώσει τη χαριστική βολή στην Εκκλησία.
Γιατί δεν πρόκειται μόνο για τις καταθέσεις των μητροπόλεων και των κεντρικών ταμείων της Εκκλησίας (που δεν ξεπερνούν τα 50 εκατ. ευρώ) που θα μπουν υποχρεωτικά στον λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος.
Με αυτά άλλωστε δεν λύνεται κανένα πρόβλημα, αφού το ποσόν είναι σταγόνα στον ωκεανό, μπροστά στα χρέη της χώρας.
Πρόκειται και για τα χρήματα που έχει η κάθε ενορία στην άκρη προκειμένου να κάνει το φιλανθρωπικό και το κοινωνικό της έργο, να δίνει ένα βοήθημα ή να κάνει μια αναστήλωση.
Όλα αυτά ματαιώνονται και τα χρήματα θα τα διαχειρίζονται κατά το δοκούν κάποια κέντρα εξουσίας. Όπως έγινε κάποτε και με τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων που «επενδύθηκαν» στο χρηματιστήριο και σε ομόλογα. Με τα γνωστά αποτελέσματα…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου